Stanisław Gibess

Harcmistrz Stanisław Cezary Gibess – urodzony 22 lipca 1890 roku w Piotrkowie, zmarł 6 stycznia 1927 roku.

Od 1911 – w skautingu polskim we Lwowie wspólnie z Andrzejem Małkowskim

marzec 1911 – składa przyrzeczenie skautowe na ręce Kazimierza Wyrzykowskiego, zostaje plutonowym

2 Lwowskiej Drużyny Skautowej, a w sierpniu zastępcą drużynowego tej drużyny

1912 – prowadzi jedną z pierwszych kolonii skautowych w Olchowcach pod Sanokiem

1912–1914 – drużynowy 4 Drużyny Skautowej we Lwowie

1914 – wstępuje do Legionu Wschodniego i zostaje Komendantem Kompanii

1916–1917 – członek Naczelnego Kierownictwa Harcerstwa na Rusi i w Rosji; w Kijowie pracuje jako zastępca komendanta drużyn męskich, równocześnie jest drużynowym 3 Żeńskiej Drużyny

1917 – członek kierownictwa kursu w Rzuć Smutek; członek Naczelnictwa ZHP w Kijowie

1917 – w październiku przenosi się z Kijowa do Białej Cerkwi, gdzie prowadzi hufiec

1918 – w sierpniu wraca do Warszawy, gdzie przystępuje do organizowania 20 Warszawskiej Drużyny

Harcerskiej im. A. Małkowskiego

1918–1919 – członek Naczelnego Inspektoratu Harcerstwa Polskiego

1919–1920 – pracuje jako członek Komitetu Plebiscytowego ZHP

lipiec 1920 – październik 1923 – porucznik w Wojsku Polskim

1923–1925 – zastępca komendanta Chorągwi Warszawskiej Męskiej

1923–1925 – kierownik Wydziału Propagandy Chorągwi Warszawskiej Męskiej

1924–1925 – kierownik Wydziału Gospodarczego Chorągwi Warszawskiej Męskiej

1926–1927 – referent sprawności w Wydziale Programowym Komendy Chorągwi Warszawskiej Harcerzy

Autor: Skaut w obozie (1917), Pionierka (1918), Obozownictwo

(1924), Poznaj przyrodę (1929).

Jarzembowski K., Kuprianowicz L., Harcmistrzynie i harcmistrze Związku Harcerstwa Polskiego mianowani w latach 1920–1949, Kraków 2006, s. 115.

St. L., Ś.P. Stanisław Cezary Gibess, „Harcmistrz” 1927, nr 2, s. 24.

Gibess Stanisław Cezary (1890–1927), działacz niepodległościowy, oficer Wojska Polskiego, ochotnik z 1920 roku, instruktor harcerski, autor cenionych podręczników harcerskich.

Urodził się 22 lipca 1890 roku w Piotrkowie. Jego rodzicami byli Józef i Jadwiga z domu Jacewska. Ukończył siedmioklasową Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców miasta Warszawy. W 1910 roku rozpoczął studia na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej. We Lwowie związał się z ruchem niepodległościowym i skautowym. Należał do tajnej organizacji wojskowej „Armia Polska”, a później do Polskich Drużyn Strzeleckich, których był współorganizatorem. Był również aktywnym członkiem tajnej organizacji młodzieży zarzewiac- kiej „Legia Niepodległości”. Ukończył szkołę rekrucką Armii Polskiej, która działała od października do listopada 1910 roku, a następnie szkołę instruktorską (oficerską), funkcjonującą od końca 1910 do 15 czerwca 1911 roku.

Współpracował z Andrzejem Małkowskim przy zakładaniu pierwszych drużyn lwowskich. Należał do pierwszego zastępu instruktorskiego członków grona nauczycielskiego „Sokoła-Macierzy” i prowadził zajęcia na pierwszym kursie w „Sokole-Macierzy” kierowanym przez Jerzego Grodyńskiego. W marcu 1911 roku został przydzielony do drużyny im. K. Chodkiewicza, zorganizowanej z młodzieży wchodzącej w skład Oddziałów Ćwiczebnych. Od 22 maja był zastępcą Franciszka Kapałki drużynowego II Lwowskiej Drużyny Skautowej.

W 1911 roku ukończył pierwszy kurs skautowy w Skolem. Od 24 grudnia 1912 do lata 1914 roku był drużynowym IV Lwowskiej Drużyny Skautowej, którą postawił na bardzo wysokim poziomie ideowym i technicznym. [...] z opracowaniaMariana Miszczuka

Więcej przeczytacie w książce... zapraszamy!