• Obniżka
ABC PEDAGOGA SPECJALNEGO. Razem łatwiej. Nowe doświadczenia

ABC PEDAGOGA SPECJALNEGO. Razem łatwiej. Nowe doświadczenia

Podtytuł: Poradnik dla nauczycieli
ISBN: 978-83-8095-156-3
50,00 zł
30,00 zł Oszczędzasz: 20,00 zł

Najniższa cena w ciągu 30 dni przed aktualną promocją: 20,00 zł

Wyświetl historię cen produktu

Czas dostawy kurierem InPost 24 godziny! E-booki w ciągu 15 minut!

Książka ma na celu przybliżenie idei integracji oraz miejsca dziecka niepełnosprawnego w świecie. Autorki skupiają uwagę przede wszystkim na pracy pedagoga specjalnego, która wymaga olbrzymiego zaangażowania i poświęcenia.

Publikacja dostępna wyłącznie w wersji elektronicznej e-book (pdf lub epub i mobi):

Wersja książki
Ilość

Książka ABC pedagoga specjalnego. Razem łatwiej. Nowe doświadczenia, którą polecamy, jest kontynuacją i aktualizacją książki ABC pedagoga specjalnego, której współautorką jest Alicja Krztoń. Zmieniły się rozporządzenia, podstawa programowa, nieco inne jest obecnie nazewnictwo. Również doświadczenia Autorki stały się bogatsze, a warsztat pracy pełniejszy. Tak więc wydanie to uzupełniono o nowe doświadczenia, biorąc pod uwagę cenne uwagi, codzienne rozmowy i spojrzenie na ideę kształcenia integracyjnego osób bardzo zaangażowanych w swoją pracę. Niezmienne pozostały: bardzo dobra współpraca z rodzicami, chęć poszukiwania nowych rozwiązań, satysfakcja z wykonywanej pracy oraz sukcesy – małe i duże – podopiecznych Autorki.

Książka została poszerzona, uzupełniona i podzielona na osiem części. W pierwszej – obok krótkiej charakterystyki upośledzenia umysłowego – zawarto najczęściej spotykane przyczyny trudności w uczeniu się, nakreślono edukację dzieci z niepełnosprawnością w szkole masowej, zapoznając tym samym Czytelników z ideą klas integracyjnych, założeniami i warunkami dobrej integracji. Pisząc o klasach integracyjnych, nie sposób podzielić się wszystkimi spostrzeżeniami związanymi z pracą w tego typu oddziałach, dlatego też wybrano te aspekty, na które – zdaniem Autorki – każdy pedagog specjalny w swojej pracy powinien zwrócić uwagę (jak kwestia doboru dzieci do klas integracyjnych, ocenianie uczniów niepełnosprawnych czy też rola pracy w grupach).

Część druga została poświęcona organizowaniu i udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem.

Część trzecia to opis celów i zadań rewalidacji indywidualnej wraz z ramowym programem rewalidacji, a także zbiór wskazówek przydatnych w pracy z dzieckiem z niepełnosprawnością na tego typu zajęciach.

W części czwartej zamieszczono przykładowe ćwiczenia zgodne z podanym wcześniej ramowym programem, które z powodzeniem można wykorzystać na zajęciach rewalidacji indywidualnej.

Część piąta określa zakres czynności i uprawnienia pedagoga specjalnego pracującego w klasie integracyjnej, jego prawa i obowiązki.

Część szósta natomiast zawiera przykładowe opracowania, które – w mniejszym bądź większym stopniu – towarzyszą pedagogom specjalnym w ich pracy. Wybrano te opracowania, które – jak wiadomo Autorce – sprawiają, szczególnie studentom oraz młodym nauczycielom, najwięcej trudności – między innymi opracowanie konspektu, indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego, rozkładu materiału oraz oceny opisowej.

W części siódmej zaprezentowano opis i analizę przypadku uczniów z niepełnosprawnościami. Wśród nich znalazł się uczeń z zespołem Aspergera, uczeń z zespołem Downa oraz uczeń niedowidzący.

Ostatnia część zawiera wybrane programy wspomagające rozwój uczniów. Program dla ucznia z nadpobudliwością/nadruchliwością, program dla ucznia z niepełnosprawnością sprzężoną – autyzmem i niedosłuchem oraz program dla ucznia z obustronnym niedosłuchem.

Polecamy!


Poradnik dla nauczycieli
195 Przedmioty

Opis

Książka elektroniczna - E-book
Epub, Mobi, PDF

Specyficzne kody

isbn
978-83-7850-849-6

Aleksandra Tomkiewicz-Bętkowska 

Studia dzienne Pedagogika, specjalność Nauczanie Początkowe - Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, studia podyplomowe Logopedia i Glottodydaktyka z Terapia Pedagogiczną - Uniwersytet Śląski w Katowicach, kurs kwalifikacyjny Oligofrenopedagogika -Wojewódzki Ośrodek Metodyczny w Katowicach, studia podyplomowe Informatyka w Szkole - Akademia Ekonomiczna w Katowicach, studia podyplomowe Zarządzanie w Oświacie -Górnośląska Wyższa Szkoła Zarządzania im. gen. J. Ziętka w Katowicach.

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Autor

Aleksandra Tomkiewicz-Bętkowska

ISBN

978-83-8095-156-3

Objętość

262 strony

Wydanie

III zmienione, 2016

Format

B5 (160/235). E-book: epub, mobi i pdf

Oprawa

miękka, klejona, fola matowa

Wstęp

Część pierwsza
Miejsce dziecka upośledzonego umysłowo w szkole masowej

Charakterystyka upośledzenia umysłowego  
Najczęściej spotykane przyczyny trudności w uczeniu się 
Zaburzenia rozwoju ruchowego 
Zaburzenia spostrzeżeń wzrokowych  
Zaburzenia spostrzeżeń słuchowych  
Zaburzenia rozwoju mowy  
Edukacja dzieci z niepełnosprawnością w szkole masowej   
Teoretyczne założenia i warunki dobrej integracji   32
Zasady pracy pedagogicznej z uczniem z niepełnosprawnością   
Moje refleksje związane z pracą w klasie integracyjnej   
Rola pedagoga specjalnego w klasie integracyjnej  
Ocenianie uczniów z niepełnosprawnością  
Dostosowanie wymagań edukacyjnych 
Praca w grupach   

Część druga
Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej we współczesnej szkole
Organizowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole 

Część trzecia
Rewalidacja indywidualna jako forma wspierająca kształcenie dziecka z niepełnosprawnością w szkole masowej

Rewalidacja indywidualna – jej cele i zadania  
Ramowy program rewalidacji indywidualnej   
Wskazówki do pracy z dzieckiem z niepełnosprawnością podczas zajęć rewalidacji indywidualnej   
Przykładowy program terapii logopedycznej   
Przykładowy program terapii manualnej  
Przykładowy program fizjoterapii dla dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych   
Wybrane metody najczęściej stosowane w fizjoterapii   
Słów kilka o zajęciach socjoterapii 
Przykładowe scenariusze gier o podłożu socjoterapeutycznym 

Część czwarta
Przykładowe ćwiczenia wykorzystywane na zajęciach rewalidacji indywidualnej zgodnie z ramowym programem rewalidacji

Przykłady ćwiczeń według ramowego programu rewalidacji   
Przykładowe konspekty zajęć rewalidacji 

Część piąta
Zakres czynności i uprawnienia pedagoga specjalnego w klasie integracyjnej

Pedagog specjalny w klasie integracyjnej 

Część szósta
Przykładowe opracowania niezbędne w pracy pedagoga specjalnego

Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (wersja I)  
Dokumentacja przebiegu nauczania ucznia niepełnosprawnego – indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (wersja II)   
Karta obserwacji ucznia  
Bilans wiadomości i umiejętności ucznia z niepełnosprawnością   
Standardy wymagań i treści nauczania dla ucznia klasy I  
Przykładowy rozkład materiału dla uczniów klasy I i IV   
Schemat tabeli – dzienny plan dydaktyczno-wychowawczy dla uczniów klasy I   
Przykładowy dzienny plan dydaktyczno-wychowawczy (rozkład materiału) dla uczniów klasy I   
Schemat tabeli – plan dydaktyczno-wychowawczy (rozkład materiału) dla uczniów klasy IV   
Tygodniowy rozkład materiału dla uczniów klasy IV z języka polskiego, matematyki i przyrody
Schemat konspektu   

Przykładowe opracowanie konspektów w klasach I–III  
Edukacja wczesnoszkolna – konspekt lekcji przeprowadzonej w klasie I integracyjnej 
Edukacja wczesnoszkolna – konspekt lekcji przeprowadzonej w klasie II integracyjnej  
Edukacja wczesnoszkolna – konspekt lekcji przeprowadzonej w klasie III integracyjnej   
Przykładowe oceny opisowe 

Część siódma
Opis i analiza przypadku – uczeń z niepełnosprawnością

Dziecko z zespołem Aspergera w klasie integracyjnej   
Start szkolny dziecka z zespołem Downa w klasie integracyjnej  
Wpływ sytuacji rodzinnej na funkcjonowanie ucznia niedowidzącego w klasie integracyjnej i przyczyny jego trudności edukacyjnych
Biografia szkolna uczennicy z niepełnosprawnością na poziomie szkoły podstawowej   

Część ósma
Wybrane programy wspomagające rozwój uczniów

Czym tak naprawdę jest nadpobudliwość?  
Program wspomagający rozwój uczniów: „Słyszę ciszę” – uspokajanie i koncentracja 
Program rewalidacji dla ucznia z niepełnosprawnością sprzężoną   
Program rewalidacji dla ucznia z obustronnym niedosłuchem  
Najważniejsze akty prawne dotyczące kształcenia uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych 

Bibliografia  

fragment

Najczęściej spotykane przyczyny trudności w uczeniu się

Zaburzenia rozwoju ruchowego

M. Bogdanowicz twierdzi, że w rozwoju ruchowym warto uświadomić sobie rolę motoryki, która jest ściśle związana z psychiką. Spełnia bowiem podobne zadanie – uczestniczy w regulacji stosunków człowieka z otoczeniem, stanowi element systemu organizującego ludzką działalność. Rozwój fizyczny stwarza podstawę do rozwoju motoryki. Poziom rozwoju ruchowego zależy od rozwoju układu kostnego i mięśniowego, układów związanych z przemianą materii oraz wydzielaniem wewnętrznym, a szczególnie – układu nerwowego, który koordynuje działalność wszystkich układów i steruje funkcjami organizmu.

Zdaniem M. Bogdanowicz czynnikami, które wpływają na rozwój struktury i funkcji układu nerwowego – i tym samym warunkują rozwój psychomotoryczny dziecka – są:

- odziedziczone i wrodzone zadatki anatomiczno-fizjologiczne organizmu, szczególnie centralnego układu nerwowego (CUN);
- własna aktywność i działalność dziecka;
- środowisko;
- wychowanie.

Każdy z tych czynników może być przyczyną nieprawidłowego rozwoju dziecka. Jeśli powodują one uszkodzenie struktury i zaburzenie CUN, to mówimy o biologicznych przyczynach zaburzeń rozwoju psychoruchowego. Społeczne przyczyny wiążą się natomiast z niekorzystnym oddziaływaniem środowiska społeczno-wychowawczego i nie prowadzą do uszkodzenia układu nerwowego, a jedynie do zaburzeń o charakterze czynnościowym.

Według H. Nartowskiej najczęściej obserwowane odchylenia w rozwoju ruchowym, które wymagają szczególnych usprawnień, to niezręczność ruchowa całego ciała oraz niezręczność manualna.

Niezręczność ruchowa to fragmentaryczne opóźnienie rozwoju ruchowego, którego charakterystycznymi objawami są: niechęć do włączania się w zespołowe zabawy ruchowe; próby naśladowania innych dzieci, gdy nikt nie widzi; ruchy mało płynne, nieskoordynowane, kanciaste; niezręczność w zabawach z piłką; nienadążanie za innymi dziećmi w bieganiu; trudności w bieganiu na palcach; problemy z opanowaniem jazdy na rowerze, wrotkach czy łyżwach. Dzieci żądają w tych sytuacjach pomocy dorosłych.

Niezręczność manualna objawia się: brakami w umiejętności samoobsługi, czynności codzienne wykonywane są powoli i niezręcznie; pojawiają się nadmierne napięcie mięśniowe i zbyt silny nacisk ołówka; ruchy ręki są gwałtowne, kanciaste i mało precyzyjne; w rysunkach przeważają linie proste i pogrubione, następnie charakterystyczne jest zbyt małe napięcie mięśniowe, linie rysunku są nikłe, linie proste są nierówne i faliste, przeważają rysunki drobne i małe; występuje brak siły do wycinania nożyczkami oraz słaba chwytliwość palców, powodująca wypuszczanie przedmiotów z rąk; niewłaściwa koordynacja obu rąk, dziecko posługuje się chętnie jedną ręką, druga raczej mu przeszkadza – co powoduje trudności w wiązaniu sznurowadeł, zapinaniu guzików, chwytaniu piłki; występuje również zaburzona szybkość ruchów rąk, ich zwolnienie dla uzyskania dokładności, pogarszanie się ich precyzji podczas przyspieszenia; do wymienionych cech należy dołączyć zmniejszoną możliwość nabywania wprawy w czynnościach ruchowych.

Zaburzenia w orientacji przestrzennej to:

- zaburzenia orientacji w przestrzeni osobowej (trudności z nazywaniem części ciała, jak również ich lokalizacji); zaburzenia w przestrzeni okołoosobowej (problemy z sięganiem po przedmiot i chwytaniem go);
- zaburzenia w orientacji przestrzeni bliskiej (trudności w ocenie odległości, ocenie położenia, w poruszaniu się między przedmiotami, w unikaniu, potrącaniu, uderzaniu), jak również zaburzenia w przestrzeni poznawczej;
- dezorientacja topograficzna;
- zakłócenia orientacji: w zakresie czynności konstrukcyjnych i grafomotorycznych;
- słaba orientacja w zakresie rozpoznawania relacji i zależności w przestrzeni ciała i odzieży.

Wymienione powyżej zaburzenia wpływają na zachowanie dziecka w szkole również w zakresie rozumienia poleceń odnoszących się do orientacji w przestrzeni.

Zaburzenia w schemacie ciała. Z. Przyrowski uważa, że pojęcie schematu ciała odnosi się do koncepcji własnej konstrukcji anatomicznej ciała oraz zrozumienia, w jaki sposób różne części organizmu wprowadzają się w ruch. Jeśli jednostka nie ma świadomości konfiguracji ciała oraz świadomości potencjalnego ruchu, to nie jest zdolna do formułowania planu ruchu, wykonywania precyzyjnych, celowych zadań i osiągania celu. Do kształtowania się schematu ciała szczególnie niezbędna jest integracja informacji czuciowych, proprioceptywnych, przedsionkowych i wzrokowych na kilku poziomach ośrodkowego systemu nerwowego. Wszystkie nieprawidłowości przyczyniają się do błędnej percepcji ciała. Należą do nich dysfunkcje rozwoju ruchowego oraz zakłócenia w przyjmowa­niu sensorycznych informacji wejściowych i ich przetwarzaniu. Nieprawidłowy schemat ciała jest (poza zaburzeniem rozwoju percepcji) przyczyną trudności w rozwoju procesu czytania, pisania, rozróżnianiu stron prawa – lewa.

Funkcją analizatorów skórno-kinestetycznego i ruchowego jest odzwierciedlenie w świadomości dotyku, ucisku, bólu, temperatury oraz położenia ruchomych części ciała. Receptory tych analizatorów znajdują się na skórze człowieka oraz w mięśniach, ścięgnach, stawach. Pod wpływem bodźców receptory odbierają impulsy i poprzez drogi nerwowe przekazują je do kory mózgowej. W mózgu następuje proces analizy i syntezy bodźców oraz tego, co się dzieje z naszym ciałem.

Wrażenia kinestetyczno-ruchowe powstają równocześnie z wrażeniami dotykowymi i wzrokowymi. Możliwość wykonania czynności pisania zależy od prawidłowej współpracy analizatora wzroku, dotyku i słuchu.

Najgroźniejsze zaburzenia ruchowe, które uniemożliwiają naukę pisania, występują przy poważnych zmianach ruchowych układu nerwowego, spowodowanych najczęściej mózgowym porażeniem dziecięcym.

Najczęstsze objawy zaburzeń rozwoju kinestetyczno-ruchowego to:

- obniżenie precyzji szybkości ruchów docelowych; dzieci z tym zaburzeniem piszą wolno i brzydko; litery są nierówne, zbyt małe lub zbyt duże, wykraczają poza linię lub nie dochodzą do niej (tzw. pismo dysgraficzne); w cięższych przypadkach dziecko może mieć trudności z narysowaniem rombu, kwadratu, a nawet krzyżyka, kółka czy laseczki;

- współruchy (synkinezje), czyli dodatkowe ruchy, niepotrzebne z punktu widzenia rezultatu wykonywanej czynności, na przykład dziecko przy pisaniu pomaga sobie ruchami nóg, tułowia, szyi czy języka;

- wadliwa regulacja napięcia mięśniowego (tonusu), powodująca że dziecko zbyt mocno naciska pióro, ołówek lub długopis, w konsekwencji czego powstają nierówne linie, łuki i kąty liter.

Ważny element w rozwoju ruchowym dziecka stanowi prawidłowy przebieg procesu lateralizacji. Istota tego procesu polega na ustaleniu się funkcjonalnej dominacji w obrębie parzyście występujących narządów ruchu. Proces lateralizacji wiąże się ze względną przewagą obu półkul mózgowych. Jednostki wyraźnie prawostronne lub lewostronne wykazują lateralizację jednorodną. Zdarzają się przypadki lateralizacji niejednorodnej, zwanej skrzyżowaną. Może ona przybierać różne kombinacje:

lewooczność – praworęczność – lewonożność,
prawooczność – leworęczność – prawonożność.

Lateralizacja skrzyżowana jest niekorzystna w warunkach szkolnych. Drugi rodzaj lateralizacji niekorzystnej to lateralizacja nieustalona (brak dominacji).

U dzieci z zaburzoną koordynacją wzrokowo-manualną spotyka się chaotyczny sposób pisania, w którym występują odwrócone pojedyncze litery, zmiany kolejności liter w sylabach.

Jak wynika z przedstawionego powyżej rejestru, przyczyny niepowodzeń szkolnych dzieci z klas początkowych są różnorodne. Deficyty rozwoju funkcji wzrokowych, słuchowych i ruchowych utrudniają dziecku zdobycie w określonym czasie tych umiejętności i wiadomości szkolnych, które są wyznaczone programem nauczania.

Ku integracji

Rewalidacja jest dążeniem do przywrócenia upośledzonemu dziecku pełnej sprawności. Jest to planowany proces edukacyjny, terapeutyczny i wychowawczy, z jasno postawionymi celami, skierowanymi na usprawnianie zaburzonych funkcji rozwojowych oraz intelektualnych. Niestety, nie zawsze pełne przywrócenie sprawności jest możliwe, warto jednak podejmować działania zmierzające do ułatwienia osobie niepełnosprawnej uczestnictwa w życiu społecznym czy kulturalnym w jak największym stopniu, a także do przygotowania jej do pracy i samodzielnej egzystencji.

W przypadku osób niepełnosprawnych liczy się każde działanie, jednak to interwencja podjęta w pierwszym etapie życia ma największe szanse na powodzenie. Istotna dla rozwoju jest nie tylko sfera fizyczności dziecka, różne dysfunkcje ruchowe związane z niepełnosprawnością, ale również sfera kontaktów z otoczeniem. Dlatego też taką uwagę przywiązuje się do integracji dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych, która pociąga za sobą przygotowanie dziecka do życia w społeczeństwie ludzi pełnosprawnych oraz kształtowanie umiejętności komunikacyjnych. Pełnosprawne dzieci również osiągają nieocenione korzyści z takiej integracji – uczą się akceptacji, stają się pomocą dla niepełnosprawnych rówieśników, nawiązują z nimi więzi emocjonalne. Edukacja integracyjna to jednak cały szereg złożonych problemów, wymagań i oczekiwań, z których większość związana jest z wciąż jeszcze niską świadomością ludzi, a także ze złą kondycją systemu oświaty. Niezależnie jednak od pojawiających się przeciwności, za sprawą nauczycieli, psychologów, rehabilitantów, każdego dnia można zrobić coś dla niepełnosprawnego dziecka. Każdy dzień i wciąż powtarzane czynności oraz ćwiczenia są niezmiernie istotne dla jego rozwoju.

O potrzebie integracji oraz o roli, jaką w tym procesie odgrywa pedagog specjalny, pisze Aleksandra Tomkiewicz-Bętkowska - wieloletnia nauczycielka w Szkole Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi, pedagog specjalny w klasie integracyjnej. Opublikowana nakładem oficyny Impuls publikacja skupia się przede wszystkim na praktycznej stronie zagadnienia, nie brak w niej jednak także wprowadzenia w tematykę niepełnosprawności oraz integracji. Dzięki temu książka ABC pedagoga specjalnego. Razem łatwiej. Nowe doświadczenia to pozycja niezwykle cenna na polskim rynku. Tol publikacja, która znaleźć się powinna w biblioteczce pedagogów specjalnych, oligofrenopedagogów, studentów pedagogiki, a także nauczycieli różnych specjalności i dyrektorów szkół, wspólnie pracujących nad powodzeniem idei integracji. Książka ta jest kontynuacją publikacji z 2008 roku, skorygowaną jednak o nowe przepisy prawne, a także nabyte doświadczenie autorki.

Autorka podzieliła swoja publikację na osiem części, z których każda dotyczy innego aspektu funkcjonowania dziecka niepełnosprawnego w szkole. Część pierwsza porusza kwestię miejsca dziecka upośledzonego umysłowo w szkole masowej – znajdziemy tu omówienie takich zagadnień jak upośledzenie umysłowe, przyczyny trudności w uczeniu się, edukacja dzieci z niepełnosprawnością oraz teoretyczne założenia oraz warunki integracji. Tomkiewicz-Bętkowska zwraca szczególną uwagę na rolę pedagoga specjalnego w klasie integracyjnej, dzieląc się z czytelnikami swoim doświadczeniem i poruszając niezmiennie kontrowersyjny temat oceniania uczniów z niepełnosprawnością.

W części drugiej zostały omówione kwestie związane z organizowaniem i udzielaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej, zaś w kolejnej – zagadnienia związane z rewalidacją indywidualną jako formą terapii wspierającej kształcenie niepełnosprawnego dziecka w szkole masowej. Kolejne części publikacji to praktyczne zastosowanie wiedzy na temat rozwoju i terapii do konstruowania ramowych programów czy wymaganych opracowań, niezbędnych w pracy pedagoga specjalnego. Znajdziemy tu zatem przykładowe ćwiczenia, które można wykorzystać w programie rewalidacji indywidualnej, określenie zakresu czynności i uprawnień pedagoga specjalnego, a także liczne przykłady dokumentacji, której sporządzenie leży w jego gestii, indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne, standardy wymagań i treści nauczania, tygodniowe rozkłady materiału, konspekty lekcji.

W części siódmej znajdziemy analizę konkretnych przypadków (m.in. dziecka z zespołem Aspergera) oraz wpływu sytuacji rodzinnej na funkcjonowanie ucznia niedowidzącego. Część ósma natomiast zawiera wybrane programy wspomagające rozwój uczniów.

Na rynku pojawia się coraz więcej publikacji poświęconych merytorycznym zagadnieniom związanym z szeroko pojętą niepełnosprawnością, brak jednak w nich często praktycznego podejścia do tematu. Dlatego też książka ABC pedagoga specjalnego… jest niezwykle cenną lekturą, pozwalającą przygotować się do pracy z uczniem niepełnosprawnym i/lub doskonalić swój warsztat. Szczególnie studenci znajdą tu wiele cennych informacji dotyczących konstruowania wymaganych dokumentów, czyli tego obszaru pracy pedagoga, z którym początkujący nauczyciele mają najwięcej problemów. Połączenie teoretycznej wiedzy autorki i wieloletniej praktyki sprawia, że ma ona doskonałe wyczucie tego, co w pracy pedagoga specjalnego jest istotne, co może sprawiać kłopot, co należy wyjaśnić i doprecyzować. Wierzę, iż z przedstawionych rad i wskazówek może skorzystać każdy, kto planuje bądź już realizuje się w pracy z uczniem niepełnosprawnym. Przede wszystkim jednak dzięki niej skorzystają same dzieci – to bowiem one są adresatami tej pomocy.

źródło: http://www.granice.pl/recenzja,abc-pedagoga-specjalnego


Choć o edukacji dzieci upośledzonych umysłowo czy niepełnosprawnych mówi się od dawna, to kształcenie integracyjne jest jeszcze dla wielu osób czymś nowym. Obecnie odchodzi się od tworzenia szkół specjalnych i tworzy warunki ku temu, by dzieci niepełnosprawne bądź upośledzone umysłowo mogły uczyć się ze zdrowymi rówieśnikami.

Swoimi doświadczeniami w pracy w klasach integracyjnych dzielą się autorki: Aleksandra Tomkiewicz-Bętkowska i Alicja Krztoń w poradniku ABC pedagoga specjalnego.

Książka podzielona jest na pięć części. W części pierwszej znajdziemy charakterystykę upośledzenia umysłowego oraz najczęstsze przyczyny trudności w uczeniu się. Część druga poświęcona jest rewalidacji indywidualnej. Część trzecia zawiera przykładowe ćwiczenia wykorzystywane na zajęciach rewalidacji indywidualnej. Część czwarta to zakres czynności i uprawnienia pedagoga specjalnego. Ostatnia, piąta, część zawiera przykładowe opracowania niezbędne w pracy pedagoga specjalnego, między innymi konspekty, karty obserwacji, rozkład materiału. Bardzo dużo cennych wskazówek praktycznych. Innymi słowy: prawdziwy niezbędnik pedagoga.

Anna Szczodra
Notes Wydawniczy, nr 6/7 czerwiec/lipiec 2008

 

Zobacz także

Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )

Nowa rejestracja konta

Posiadasz już konto?
Zaloguj się zamiast tego Lub Zresetuj hasło