• Obniżka
DIAGNOZA USPOŁECZNIENIA PUBLICZNEGO SZKOLNICTWA III RP W GORSECIE CENTRALIZMU

DIAGNOZA USPOŁECZNIENIA PUBLICZNEGO SZKOLNICTWA III RP W GORSECIE CENTRALIZMU

ISBN: 978-83-7850-480-1
50,00 zł
30,00 zł Oszczędzasz: 20,00 zł

Wyświetl historię cen produktu

Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 30,00 zł

Czas dostawy kurierem InPost 24 godziny! E-booki w ciągu 15 minut!

Książka jest związana nie tylko z pedagogiką. Obok problematyki dotyczącej trudności dotyczących rozwoju oświaty i różnych nurtów w wychowaniu pojawiają w niej zagadnienia przemian zachodzących w naszym państwie, a także problemy ustrojowe, administracyjne i socjologiczne, co sprawia, że została ona głęboko osadzona w polskiej rzeczywistości.


Wersja książki
Ilość

Bogusław Śliwerski jest jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskich nauk o edukacji w ostatnich dekadach. Jego kolejne książki dokonywały „przełomów dyskursywnych” w pedagogice, a impulsy teoretyczne i empiryczne, które wnosił, odegrały ogromną rolę w kształtowaniu sposobów myślenia w edukacji i o edukacji. [...] pokazuje w sposób znakomity, poparty bardzo przekonującymi wynikami przeprowadzonych przez siebie badań, mechanizmy sprawowania władzy polityczno-edukacyjnej w Polsce. prof. Bgusław Śliwerski poleca Impuls Przedstawia, jak nowe, pełne – aby odwołać się do myśli Foucaulta – władzy/wiedzy dyskursy polityczne „przycinają” i rekonstruują rzeczywistość edukacyjną, ograniczając możliwości upodmiotowienia lokalnych aktorów życia pedagogiczno-oświatowego. W prowadzonych precyzyjnie, a jednocześnie bardzo komunikatywnie narracjach Bogusław Śliwerski pokazuje, w jaki sposób władza ustawy, rozporządzenia czy decyzji tworzy „nowy świat”, nową scentralizowaną rzeczywistość, w ramach której alternatywne sposoby myślenia i działania są marginalizowane/wykluczone. [...] Diagnoza uspołecznienia publicznego szkolnictwa III RP w gorsecie centralizmu to nie tylko książka pedagogiczna, ale także politologiczna, jej Autor bowiem ukazuje nieuchronność asymetrycznych w każdym aspekcie związków (uprzedmiotawianej) oświaty z (upodmiotowioną i bezwzględnie decyzyjną) polityką i władzą. Przedstawia, niekiedy niemal „detalicznie”, jak władza (czasami tylko dlatego, aby potwierdzić „swoją władzę”) przedostaje się do najmniejszych nawet zakątków codziennej praktyki edukacyjnej.

prof. zw. dr hab. Zbyszko Melosik (fragment recenzji)

97 Przedmioty

Opis

Książka elektroniczna - E-book
Epub, Mobi
Książka papierowa
oprawa miękka

Specyficzne kody

isbn
978-83-7850-480-1

Śliwerski Bogusław

pedagog, profesor zwyczajny Wydziału Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego i Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie; doktor honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2014), Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy (2016) i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Lublinie (2017); profesor honorowy Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie i Uniwersytetu Śląskiego; przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN (2011–2019), ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej (od 2002), członek Sekcji Nauk Humanistycznych i Społecznych Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów (były przewodniczący w latach 2013–2016), członek pierwszej kadencji Rady Doskonałości Naukowej.

Ostatnio wydał między innymi: Turystyka habilitacyjna Polaków na Słowację w latach 2005–2016. Studium krytyczne (Łódź 2018), Pedagogia harcerskiego wychowania (Kraków 2018), Książki (nie)godne czytania? (Kraków 2017), Meblowanie szkolnej demokracji (Warszawa 2017), Habilitacja. Diagnoza. Procedury. Etyka. Postulaty (Kraków 2017), Harcerstwo źródłem pedagogicznej pasji (Kraków 2016), Edukacja (w) polityce – polityka (w) edukacji. Inspiracje do badań polityki oświatowej (Kraków 2015), Diagnoza uspołecznienia publicznego szkolnictwa III RP w gorsecie centralizmu (Kraków 2013), Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości (Kraków 2012). Redaktor naczelny kwartalnika „Studia z Teorii Wychowania”, członek rad naukowych czasopism pedagogicznych: „Littera Scripta Journals”, „The New Educational Review”, „Rocznik Pedagogiczny” KNP PAN, „Chowanna”, „Przegląd Pedagogiczny”, „Forum Oświatowe”, „Auxilium Sociale Novum”, „Ars Educandi”, „Wychowanie na co Dzień”, „Problemy Wczesnej Edukacji” i „Horyzonty Wychowania”. Zainteresowania naukowe: pedagogika ogólna, filozoficzne i teoretyczne podstawy wychowania, pedagogika porównawcza, andragogika i pedagogika (wczesno)szkolna.

Blog: www.sliwerski-pedagog.blogspot.com

Adres e-mail: boguslawsliwerski@gmail.com

Czerepaniak-Walczak Maria

profesor, zastępca przewodniczącego KNP PAN, członek Europejskiej Rady do spraw studiów doktoranckich (EUA CDE), autorka prac na temat szkoły wyższej z perspektywy pedagogiki krytycznej.

Madalińska-Michalak Joanna

Wprowadzenie     

GENEZA I EWOLUCJA USPOŁECZNIENIA SZKOLNICTWA PUBLICZNEGO W POLSCE    

Samorządność jako idea i marzenie (lata 1980–1989)    

Trudne dobrego początki (lata 1989–1991)    

Oświata jako inhibitor uspołeczniania polskiej szkoły (lata 1991–1998)    

Destrukcja i marnotrawstwo procesów uspołecznienia polskiej oświaty na rzecz restytucji żarłocznego centralizmu (lata 1999–2012) 

Podsumowanie   

Organy szkolnej demokracji    

Rada szkoły   

Rada pedagogiczna   

Rada rodziców   

Samorząd uczniowski   

Podsumowanie   

Uspołecznienie polskiej oświaty w okresie III Rzeczpospolitej w świetle wyników ogólnopolskich badań   

Stan demokratyzacji i postaw wobec niej polskiego społeczeństwa w okresie III RP. Wybrane wyniki badań sondażowych   

Postawy Polaków wobec demokracji w przestrzeni edukacyjnej oraz w stosunku do niej   

Założenia badań genezy, ewolucji i współczesnego stanu uspołecznienia szkół publicznych w III RP   

Centralistyczna ignorancja, czyli o tym, że centralne i terenowe władze oświatowe nic nie wiedzą i nie chcą wiedzieć   

Czy władze resortu edukacji interesują się uspołecznieniem szkół publicznych?   180 Na tropie danych o istnieniu i działaniu rad szkolnych   

Analiza regulaminów rad szkół w zakresie ustawowych zadań 

Postawy dyrektorów szkół i przewodniczących rad szkolnych lub rad rodziców w świetle badań metodą CATI   

Postawy dyrektorów szkół i przewodniczących rad szkoły/ rodziców wobec założonych funkcji tych rad   

Postawy dyrektorów i przewodniczących rad rodziców/szkoły wobec normatywnych zadań rady szkoły 

Typ rady a ocena zadań według przewodniczących tych rad 

Jak oceniają funkcje rady szkoły i jakie mają wobec nich postawy przewodniczący rad szkoły/rodziców?    

Powody niepowoływania, pozorów działania lub likwidacji już istniejących rad szkolnych 

ZAKOŃCZENIE   

BIBLIOGRAFIA 

ANEKS   

Uchwała XVIII sesji Sejmu Dzieci i Młodzieży w sprawie demokracji w szkołach   

Odpowiedzi kuratoriów oświaty na prośbę o dane na temat powołania i działania rad szkół   

Wybór autorskich opracowań na temat demokratyzacji i uspołecznienia edukacji szkolnej   

Indeks Nazwisk   

fragment

Książka jest związana nie tylko z pedagogiką. Obok problematyki dotyczącej trudności dotyczących rozwoju oświaty i różnych nurtów w wychowaniu pojawiają w niej zagadnienia przemian zachodzących w naszym państwie, a także problemy ustrojowe, administracyjne i socjologiczne, co sprawia, że została ona głęboko osadzona w polskiej rzeczywistości.


Znajduje się tu krytyczne uzasadnienie wdzierania się władzy, często dla zaznaczenia swojej obecności w oświacie, do codziennej praktyki edukacyjnej, co nigdy na dobre nie wychodzi. Autor uzasadnia, w jaki sposób tworzone jest ustawodawstwo szkolne, rozporządzenia i wytyczne, które zawsze zmierzają do centralizacji. W takich ramach alternatywne sposoby myślenia – tak konieczne w oświacie – są marginalizowane, a nierzadko wykluczone. Bardzo często wiele cennych inicjatyw szkolnych wywodzących się od nauczycieli, rodziców, środowiska, rad szkolnych i samorządu, ginie w gąszczu mało zrozumiałych przepisów.


Uspołecznienie szkoły w polskich warunkach przebiega wyjątkowo opornie, wpływają na to okoliczności obiektywne i subiektywne, a także arogancja państwa, które wie najlepiej. Śliwerski uważa, że jest to mylny sposób rozumienia oświaty, w tym też organizacji szkolnictwa podstawowego i średniego.


Polski system oświaty jest trudny do zrozumienia i logicznego wytłumaczenia. Od 1989 r. zmieniło się aż 18 ministrów edukacji, przeciętna kadencja wynosiła rok i cztery miesiące. Byli to przedstawiciele niemal wszystkich liczących się w Polsce stronnictw politycznych. Żaden z nich nie mógł zrealizować swoich wizji reformatorskich i organizacyjnych; niektórzy w ogóle ich nie mieli. Może to i dobrze, bo przecież oświata i wychowanie nie mogą być uzależnione od jednej czy drugiej osoby lub partii. Przeciwnie, winny mieć charakter społeczny.


Temu problemowi, to jest uspołecznieniu oświaty, poświęcona jest cała książka. Zdaniem autora, polska szkoła wciąż pozostaje ściśnięta gorsetem i nie może się z niego wydobyć, aby stać się nowoczesną i sprostać wymogom naszych czasów. Winna być nie tylko uspołeczniona, ale bardziej samorządna i samorządowa, zwłaszcza w terenie, gdzie władze często narzucają szkołom zadania decyzjami administracyjnymi. Winna też być bardziej środowiskowa i zdecentralizowana.


Śliwerski przestrzega przed upartyjnianiem oświaty. Wiązanie pedagogiki, i szerzej: całego wychowania, z dominującą ideologią czy z jakąś partią, jest niekorzystne i szkodliwe.


Niestety „wybijanie” się polskiej szkoły do rzeczywistego, a nie formalnego uspołecznienia, napotyka wiele trudności zarówno obiektywnych, jak subiektywnych. Podstawowy postulat – wynikający z analizy książki – sprowadza się do przesłania, że szkoła winna być wolna od wszelkiego rodzaju ideologii partyjnych, religijnych, gospodarczych i wielu innych. Nie może też być areną agitacji do działań, które często sprowadzają się do zastępowania rodziców i nauczycieli. 


Wielka szkoda, że we współczesnej Polsce nie została dokończona zapowiedziana w latach 90. ubiegłego wieku systemowa reforma oświaty, której podstawowym wskazaniem miała być demokratyzacja i uspołecznienie całego systemu edukacyjnego w sferze publicznej. Nie została także sfinalizowana rewolucja podmiotów, a więc możliwości samorealizacji społecznej, indywidualnej i zbiorowej głównych aktorów edukacji publicznej – uczniów, nauczycieli, rodziców, wychowawców pozaszkolnych oraz sojuszników tych placówek (np. instruktorów harcerskich, duszpasterzy, trenerów sportowych). Generalnym przesłaniem książki jest to, że wciąż nie są dostrzegane możliwości tkwiące nie w urzędach, a w ludziach.


Ludwik Malinowski

Bogusław ŚLIWERSKI, Diagnoza uspołecznienia publicznego szkolnictwa III RP w gorsecie centralizmu, Wydawnictwo Impuls, Kraków 2014.

źródło: https://forumakademickie.pl/recenzje/uspoleczniona-czy-w-gorsecie/

Zobacz także

Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )

Nowa rejestracja konta

Posiadasz już konto?
Zaloguj się zamiast tego Lub Zresetuj hasło