• Obniżka
Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych. Tom 1

Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych. Tom 1

Podtytuł: Historia i współczesność
ISBN: 978-83-7587-901-8
60,00 zł
45,00 zł Oszczędzasz: 15,00 zł

Wyświetl historię cen produktu

Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 45,00 zł

Czas dostawy kurierem InPost 24 godziny! E-booki w ciągu 15 minut!

Książka jest pierwszym tego typu opracowaniem przygotowanym przez grupę specjalistów. Odsłania nie tylko twórców i organizatorów szkolnictwa w Europie i na świecie w przeszłości, ale także koncepcje pedagogiki opiekuńczej, społecznej, resocjalizacyjnej i przedszkolnej doskonale sprawdzające się we współczesnej praktyce pedagogicznej. Aktualność zawartych tu koncepcji teoretyczno–praktycznych w czasach współczesnych – kiedy wychowanie ponosi powszechne fiasko – jawi się jako szansa…

Ilość

Książka jest pierwszym tego typu opracowaniem przygotowanym przez grupę specjalistów. Odsłania nie tylko twórców i organizatorów szkolnictwa w Europie i na świecie w przeszłości, ale także koncepcje pedagogiki opiekuńczej, społecznej, resocjalizacyjnej i przedszkolnej doskonale sprawdzające się we współczesnej praktyce pedagogicznej. Aktualność zawartych tu koncepcji teoretyczno–praktycznych w czasach współczesnych – kiedy wychowanie ponosi powszechne fiasko – jawi się jako szansa… Pedagogie zgromadzeń zakonnych nadal stanowić mogą wartościowe źródło inspiracji dla studentów i poszukujących nauczycieli, dla twórczych i refleksyjnych pedagogów, teologów, animatorów pracy kulturalnej i społecznej. W tym sensie winna wejść do kanonu lektur obowiązkowych na wszelkich kierunkach pedagogicznych, socjalnych, teologicznych, kulturoznawczych. Dla kreatorów kultury masowej, ośrodków i osób opiniotwórczych, komentatorów życia publicznego, reformatorów edukacji książka ta jawi się jako dokument pozwalający realnie oceniać wkład zgromadzeń zakonnych w wychowawcze podnoszenie godności człowieka i jego rozwoju – jest bowiem przede wszystkim dokumentem humanizmu i krzewienia kultury we wszelkich dziedzinach życia, nie tylko religijnej.

Fragmenty opinii recenzentów:

„Godne uwagi jest przyjęcie do analizy tej kategorii naukowej, którą określa się mianem pedagogii, zatem kategorii związanej zarówno z założeniami teoretycznymi, jak i z działalnością praktyczną sprzęgniętą nie tylko z wychowywaniem religijnym lecz także z wychowaniem moralnym (obywatelskim, patriotycznym, społecznym), wychowaniem estetycznym, wychowaniem zdrowotnym, opieką, profilaktyką, terapią – te obszary mają dziś dużą doniosłość w praktyce pedagogicznej. Godne uwagi jest również to, że analizy pedagogiki katolickich zgromadzeń zakonnych ujmowane są zarówno w wymiarze historycznym, jak i w wymiarze współczesności, co powoduje, że recenzowana praca zbiorowa jest użyteczna w poszukiwaniach poznawczych i studiach nie tylko w dziedzinie pedagogiki religii (pedagogiki katolickiej), lecz także w dziedzinie historii wychowania i myśli pedagogicznej, pedagogiki ogólnej, teorii wychowania (moralnego, estetycznego, zdrowotnego) teorii kształcenia (m.in. wychowania intelektualnego), a także pedagogiki opiekuńczej, pedagogiki społecznej, pedagogiki kultury, pedagogiki resocjalizacyjnej, pedagogiki specjalnej.

Pedagogie zgromadzeń mające bogate odniesienia historyczne i aktualność współczesną stanowią (stanowić mogą) wartościowe źródła konstruktywnej refleksji w bieżącej pedagogice poszukującej takiej właśnie refleksji w sytuacji rozchwiania, ambiwalencji, niepewności, mgławicowości koncepcji i poglądów, relatywizmu poglądów.”

Z recenzji prof. zw. dr. hab. Stanisława Palki

Dzieło niniejsze „jest adresowane do szerokiej grupy odbiorców. Jest to opracowanie przygotowane z wykorzystaniem aparatu naukowego, a równocześnie stanowi rodzaj podręcznika niezbędnego między innymi w dydaktyce prowadzonej na kierunkach pedagogicznych i teologicznych (…). Jest to pierwsze tego rodzaju opracowanie przygotowane – co warto podkreślić, przez grupę specjalistów (…). Z tych też racji dzieło powinno (…) być wprowadzone jak najszybciej jako jeden z podstawowych podręczników, zwłaszcza dla studentów pedagogiki.”

Z recenzji ks. dr. hab. Stanisława Dziekońskiego, prof. UKSW

Historia i współczesność
99 Przedmioty

Opis

Książka papierowa
oprawa miękka

Kostkiewicz Janina

Kostkiewicz JaninaDoktor habilitowany, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownik Zakładu Pedagogiki Szkoły Wyższej w Instytucie Pedagogiki UJ, członek Zespołu Pedagogiki Ogólnej i Zespołu Pedagogiki Chrześcijańskiej KNP PAN. Główne zainteresowania badawcze mieszczą się w obszarze: aksjologicznych i antropologicznych podstaw pedagogiki szkoły wyższej, pedagogiki ogólnej i pedagogiki chrześcijańskiej.

Autorka wielu publikacji, ważniejsze z nich to: Sytuacja szkolna początkujących licealistów, Rzeszów 1992; Wychowanie do wolności wyboru. Ponadczasowy wymiar pedagogiki F.W. Foerstera, wyd. I, Rzeszów 1998; Warstwa duchowa w teoriach pedagogicznych XX wieku – W. Flitner, S. Hessen, S. Kunowski”, w: „W trosce o integralne wychowanie”, M. Nowak, T. Ożóg, A. Rynio, (red.) Lublin 2003; Duchowość jako wartość i obszar wspierania rozwoju człowieka dorosłego, w: „Aksjologia edukacji dorosłych”, J. Kostkiewicz (red.), Lublin 2004, Miejsce aksjologii w filozofii wychowania Karola Kotłowskiego, w: „Idee pedagogiki filozoficznej”, S. Sztobryn, B. Śliwerski (red.), Łódź 2003; Pytania o fundamenty zreformowanej szkoły, w: „Praktyka tworzenia edukacyjnej wspólnoty”, A. Sajdak (red.), Kraków 2005; Edukacja aksjologiczna dorosłych – zaniechania i potrzeby, „Chowanna” 2005, t.2(25); Filozofia człowieka – filozofia edukacji – rozwój moralny studenta, „Pedagogika Szkoły Wyższej” 2005, nr 26 – 27; Aksjologiczne podstawy w katolickich koncepcjach pedagogicznych, „Edukacja Otwarta”, Płock 2006, nr 1–2 (21–22); Wspólnota jako kategoria pedagogiki chrześcijańskiej, w: J. Rutkowiak, D. Kubinowski, M. Nowak (red.) „Edukacja – moralność - sfera publiczna. Materiały z VI Ogólnopolskiego Zjazdu Pedagogicznego PTP”, Lublin 2007; Wartości jako rzeczywistość porządkująca i integrująca przebieg studiów pedagogicznych, w: „Aksjologia w kształceniu pedagogów”, J. Kostkiewicz (red.), Kraków 2008.

Redaktorka i współautorka takich książek jak: Wprowadzenie do pedagogiki ogólnej. Wybór tekstów, Stalowa Wola 1996, 1997, 1999, 2000; Szkice o kształtowaniu osobowości, Rzeszów 1997; Aksjologia edukacji dorosłych, Lublin 2004; Uniwersytet i wartości, Kraków 2007; Aksjologia w kształceniu pedagogów, Kraków 2008.

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Autor

Kostkiewicz Janina

ISBN druk

978-83-7587-901-8

ISBN e-book

Objętość

570 stron

Wydanie

I, 2012

Format

B5 (160x235)

Oprawamiękka, klejona, folia matowa

Wstęp  (Janina Kostkiewicz)            

Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych – wprowadzenie w problematykę (Janina Kostkiewicz)         

Pedagogia franciszkańska Pedagogia franciszkańska – charakterystyka ogólna (Roman Jusiak OFM)        

Pedagogia franciszkanów bernardynów [Zakonu Braci Mniejszych] (Roman Jusiak OFM)      

Pedagogia jezuitów (ignacjańska) [Towarzystwa Jezusowego] (Andrzej Paweł Bieś SJ, Ewa Dybowska, Ludwik Grzebień SJ)        

Pedagogia sióstr katarzynek [Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy] (Ewelina Kobiela CSC)     

Pedagogia pijarów [Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych] (Bartłomiej Gołek)  

Pedagogia misjonarzy lazarystów (wincentyńska) [Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego à Paulo] (Łukasz Hajduk)     

Pedagogia pallotynów [Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego] (ks. Zbigniew Babicki SAC)     

Pedagogia salezjanów [Towarzystwa św. Franciszka Salezego] (ks. Kazimierz Misiaszek SDB)    

Pedagogia salezjanek [Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki] (s. Halina Wrońska CMW)    

Pedagogia zmartwychwstańców Zgromadzenie Zmartwychwstania Pańskiego i jego system wychowawczy (Janina Kostkiewicz)     

Misje edukacyjne i ważniejsze instytucje oświatowo-wychowawcze zmartwychwstańców (Janina Kostkiewicz)     

Pedagogia nazaretanek [Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu] (s. Anna Walulik CSFN)     

Pedagogia sióstr pasterek [Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej] (s. Anna Myszka CSDP)     

Pedagogia bł. Edmunda Bojanowskiego realizowana przez Siostry Służebniczki NMP Na przykładzie Zgromadzenia Sióstr Służebniczek BDNP (s. Maria Loyola Opiela BDNP)     

Pedagogia michalitów [Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła] (Czesław Kustra CSMA)     

Pedagogia szarych urszulanek [Zgromadzenia Urszulanek Serca Jezusa Konającego] (Katarzyna Olbrycht)     

Noty o autorach     

fragment

„Godne uwagi jest przyjęcie do analizy tej kategorii naukowej, którą określa się mianem pedagogii, zatem kategorii związanej zarówno z założeniami teoretycznymi, jak i z działalnością praktyczną sprzęgniętą nie tylko z wychowywaniem religijnym lecz także z wychowaniem moralnym (obywatelskim, patriotycznym, społecznym), wychowaniem estetycznym, wychowaniem zdrowotnym, opieką, profilaktyką, terapią – te obszary mają dziś dużą doniosłość w praktyce pedagogicznej. Godne uwagi jest również to, że analizy pedagogiki katolickich zgromadzeń zakonnych ujmowane są zarówno w wymiarze historycznym, jak i w wymiarze współczesności, co powoduje, że recenzowana praca zbiorowa jest użyteczna w poszukiwaniach poznawczych i studiach nie tylko w dziedzinie pedagogiki religii (pedagogiki katolickiej), lecz także w dziedzinie historii wychowania i myśli pedagogicznej, pedagogiki ogólnej, teorii wychowania (moralnego, estetycznego, zdrowotnego) teorii kształcenia (m.in. wychowania intelektualnego), a także pedagogiki opiekuńczej, pedagogiki społecznej, pedagogiki kultury, pedagogiki resocjalizacyjnej, pedagogiki specjalnej.

Pedagogie zgromadzeń mające bogate odniesienia historyczne i aktualność współczesną stanowią (stanowić mogą) wartościowe źródła konstruktywnej refleksji w bieżącej pedagogice poszukującej takiej właśnie refleksji w sytuacji rozchwiania, ambiwalencji, niepewności, mgławicowości koncepcji i poglądów, relatywizmu poglądów.”

Z recenzji prof. zw. dr. hab. Stanisława Palki


Dzieło niniejsze „jest adresowane do szerokiej grupy odbiorców. Jest to opracowanie przygotowane z wykorzystaniem aparatu naukowego, a równocześnie stanowi rodzaj podręcznika niezbędnego między innymi w dydaktyce prowadzonej na kierunkach pedagogicznych i teologicznych (…). Jest to pierwsze tego rodzaju opracowanie przygotowane – co warto podkreślić, przez grupę specjalistów (…). Z tych też racji dzieło powinno (…) być wprowadzone jak najszybciej jako jeden z podstawowych podręczników, zwłaszcza dla studentów pedagogiki.”

Z recenzji ks. dr. hab. Stanisława Dziekońskiego, prof. UKSW


Recenzja wydawnicza książki pt. „Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych. Historia i współczesność”, pod redakcją naukową p. prof. Janiny Kostkiewicz, Kraków 2012, Oficyna Wydawnicza Impuls.

Wychowanie wpisuje się w posłannictwo Kościoła i stanowi jedno z jego ważniejszych zadań podejmowanych zwłaszcza w ramach działalności duszpasterskiej i katechetycznej. Nie dziwi więc, że na przestrzeni wieków Kościół często korzystał z prawa do wypowiadania się na temat wychowania, między innymi w urzędowych dokumentach, jak też w licznych enuncjacjach papieży. Wypowiedzi te były analizowane pod różnym kontem, zaś publikacje traktujące o wychowawczym posłannictwie Kościoła można odpowiednio uporządkować czy pogrupować. Najczęściej wskazywano na obecność i wkład Kościoła w wychowanie; formułowano teologiczne podstawy wychowawczego posłannictwa Kościoła; wyjaśniano ideowe i teoretyczne podstawy wychowania chrześcijańskiego; określano katolicką etykę wychowawczą[1]. Spośród polskich autorów problematyką tą zajmowali się między innymi J. Tarnowski[2], M. Majewski[3] i S. Kunowski[4], S. Dziekoński[5]. Tematyka ta stała się też przedmiotem analiz dla autorów zagranicznych, wśród których na wyróżnienie zasługuje G. Groppo. W dziele pt. „Educazione cristiana e catechesi” Autor ten podjął studium teologiczne nad problemem wychowania, zwłaszcza gdy chodzi o jego rozumienie. Ukazał rys historyczny tej kwestii poczynając od tradycji biblijnej i Kościoła pierwszych wieków. Podjął między innymi kwestię definiowania wychowania w encyklice Piusa XI o chrześcijańskim wychowaniu młodzieży Divini illius magistri” oraz w deklaracji o wychowaniu chrześcijańskim „Gravissimum educationis” Soboru Watykańskiego II, próbując wyjaśnić, na ile terminologia użyta w wymienionych dokumentach odpowiada nowej, charakteryzującej się zeświecczeniem sytuacji, w jakiej znajduje się dzisiejszy Kościół[6]. Niezwykle ważne dla wychowania jest inne opracowanie G. Groppo, pt. „Teologia dell’educazione. Origine, identita`, compiti”. Jest to studium poświęcone teologii wychowania, które koncentruje się przede wszystkim na ukazaniu źródeł tej dyscypliny, przybliżając równocześnie relacje, jakie zachodzą między teologią a dziedziną wychowania. Jest to próba określenia czym jest w ogóle teologia wychowania i jakie stawia sobie zadania. Poza tym jest w nim ukazana ewolucja, jaka dokonała się w dziedzinie teologii wychowania od początku wieku XIX do czasów współczesnych, z równoczesnym wskazaniem jej przyczyn pochodzących głównie z odnowy teologicznej Vaticanum II[7].

Główny problem i nowość ujęcia

Znaczący wkład w refleksje pedagogiczną wniosły nie tylko dokumenty Kościoła powszechnego i nauczanie papieży, ale też niektóre zgromadzenia zakonne i ich założyciele. W tym względzie kwerenda biblioteczna bez trudu pozwala odnotować bogate zbiory. Równocześnie wyraźnie dostrzega się brak opracowań, które zbierałby w całość wszystkie ważniejsze koncepcje wychowania ze wskazaniem na ich praktyczne zastosowanie na gruncie polskim i poza granicami naszego kraju. Tę poważną lukę wypełnia recenzowana książka pt. „Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych. Historia i współczesność”, pod redakcją naukową p. prof. Janiny Kostkiewicz, Kraków 2012, Oficyna Wydawnicza Impuls.

Ocena merytoryczna

Recenzowana publikacja zbiera szereg opracowań skupionych wokół następujących zagadnień:

- pedagogia franciszkańska;

- pedagogia franciszkanów-bernardynów;

- pedagogia jezuicka (ignacjańska);

- pedagogia katarzynek;

- pedagogia pijarów;

- pedagogia wincentyńska;

- pedagogia marianów;

- pedagogia pallotynów;

- pedagogia salezjanów;

- pedagogia salezjanek;

- pedagogia zmartwychwstańców;

- pedagogia nazaretanek;

- pedagogia pasterek;

- pedagogia bł. Edmunda Bojanowskiego realizowana przez Siostry Służebniczki NMP;

- pedagogia michalitów;

- pedagogia urszulanek szarych.

Bardzo wysoko należy ocenić stronę merytoryczną książki, która pozwala zorientować się, jaka pedagogia była i jest prowadzona w zgromadzeniach zakonnych mających duży udział w wychowaniu przyszłych pokoleń. Godnym zauważenia jest fakt, że poszczególni Autorzy nie ograniczyli się jedynie do przedstawienia określonych koncepcji wychowania, ale powiązali je ściśle z historią zgromadzenia i specyficznym dla niego charyzmatem. Uwzględnienie tego tła jest bardzo istotne, ponieważ pozwala dostrzec, że już w samej naturze poszczególnych zgromadzeń jest zawarty ideał wychowania, który otrzymuje określone cechy ze względu na cele i zadania czy też misję przyjętą w danym zgromadzeniu, zapisaną w statutach bądź też w innych ważnych dokumentach. Lektura tego dzieła pozwala zorientować się, jaki wkład w refleksję i praktykę pedagogiczną wniósł Kościół katolicki na przestrzeni wieków. Uwaga ta jest dość istotna nie tylko z racji historycznych, ale też współczesnych uwarunkowań czy opinii, w których poddaje się w wątpliwość znaczenie Kościoła dla wychowania przyszłych pokoleń bądź też podejmuje się próbę nawet uzurpacji praw przysługujących Kościołowi w tym względzie.

Wartością recenzowanej książki jest też to, że pozwala ona zorientować się, jakie są cechy czy elementy wspólne właściwe pedagogice chrześcijańskiej czy – zawężając problem, katolickiej. Niewątpliwie należy do nich personalizm chrześcijański, w którym – jak zaznacza znany włoski pedagog Piero Viotto w książce „Pedagogia generale” - wychowanek postrzegany jest jako osoba ludzka stworzona przez Boga, wolna i powracającą do Niego, zobowiązana do samourzeczywistnienia się w samowychowaniu poprzez panowanie nad naturą i służbę społeczności. Wychowanek staje się celem wychowania, a nawet celem swego wychowawczego działania. Wychowanie zaś polega na umożliwianiu wychowankowi wszechstronnego rozwoju jego własnej osobowości poprzez angażowanie jego aktywności na tyle, na ile osoba ludzka, świadoma i wolna, może być naprawdę aktywną.

W pedagogii różnych zgromadzeń, podobnie jak w refleksji pedagogicznej Kościoła powszechnego, wykluczony jest wszelki redukcjonizm, ograniczający człowieka jedynie do wymiarów cielesnych, fizycznych bądź społecznych. Przebija zaś całościowa wizja człowieka z silnym uwypukleniem kwestii religijnych. W wielu przypadkach od rozwoju religijnego uzależnia się skuteczność i poprawność wychowania nie tylko na płaszczyźnie indywidualnej, ale i społecznej. Ujęcia te dostrzega się nie tylko w formułowanych ideałach wychowania czy bardziej szczegółowych celach, ale też mają znaczenie dla określenia szeregu metod stosownych w wychowaniu. Analiza poszczególnych wypowiedzi pozwala też zorientować się, na ile Kościół, obecny w posłannictwie zgromadzeń, korzystał z osiągnięć pedagogiki światowej i tej, która była formułowana na gruncie polskim. […]

Dr hab. prof. UKSW Stanisław Dziekoński

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

[1] Por. S. Kunowski, O potrzebie naukowego wyodrębnienia współczesnej pedagogiki katolickiej, Katecheta 2 (1958) 4, s. 296.

[2] Encyklika Piusa XI „Divini illius Magistri” wobec ówczesnej pedagogiki chrześcijańskiej, w: Człowiek we wspólnocie Kościoła, red. L. Balter, Warszawa 1979, s. 370-388; Gravissimum educationis, Ateneum Kapłańskie 60 (1968) 359, s. 397-405; Wprowadzenie do Deklaracji o wychowaniu chrześcijańskim, w: Sobór Watykański II: Konstytucje, Dekrety, Deklaracje, wyd. III, Poznań 1968, s. 303-312.

[3] Ewolucja odnowy wychowania religijnego, w: Roczniki Teologiczno - Kanoniczne 27 (1980) 6, s. 31-41; Idee pedagogiczne św. Jana Bosko w świetle soborowej Deklaracji: O wychowaniu chrześcijańskim, w: W kierunku prawdy, red. B. Bejze, Warszawa 1976, s. 530.

[4] Podstawowe zasady wychowania w Deklaracji, art. cyt., s. 414-424; Problemy wychowania chrześcijańskiego, Roczniki Teologiczno - Kanoniczne 18 (1971) 3, s. 159-179.

[5] Wychowanie w nauczaniu Kościoła (Od początku wieku XIX do Soboru Watykańskiego II), Warszawa 1999.

[6] Dzieło to, wydane w Turynie w 1972 r. Por. G. Groppo, Educazione cristiana e catechesi, Torino - Leumann 1972, s. 9-11.

[7] Por. G. Groppo, Teologia dell’educazione. Origine, identita`, compiti, Roma 1991, s. 5.

Zobacz także

Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )

Nowa rejestracja konta

Posiadasz już konto?
Zaloguj się zamiast tego Lub Zresetuj hasło