Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1913 roku "Polskie skautki. Zarys organizacyjny"
Polskie skautki
Podtytuł: Zarys organizacyjny
Autor:
Małkowski Andrzej
ISBN: 978-83-8095-510-3
24,00 zł
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 24,00 zł
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1913 roku "Polskie skautki. Zarys organizacyjny"
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1913 roku "Polskie skautki. Zarys organizacyjny"
Uwaga: Niniejszy schemat organizacyjny jest przedewszystkiem przeznaczony dla ułożenia planów i ujednostajnienia pracy w żeńskich drużynach skautowych.
Ktoby chciał z istotą przedstawionych tu rzeczy zapoznać się, niech przeczyta jedną z tych książek:
A. Małkowski, Scouting jako system wychowania młodzieży, Lwów (Gubrynowicz i Syn) 1911 — wyczerpane).
M. Schreiber i E. Piasecki, Harce młodzieży Polskiej, Lwów (Tow. Nauczycieli Szkół Wyższych) 1912 — cena 1·20 k.
Miss Agnes Baden-Powell and Sir Robert Baden-Powell, How Girls can Help, London (T. Nelson & Sons) 1912 — cena 1 szyl. (= 1,20 kor. = 48 kop.).
Elise v. Hopffgarben, Das Pfadfinderbuch für junge Madchen, München (Otto Gmelin) 1912 — cena 2,80 mk.
Polskie skautki.
Przed dziewczętami, podobnie jak i przed chłopcami leży w Polsce droga otwarta do prawdziwie pożytecznej pracy i służby narodowej. Polskie dziewczęta mogą się do niej przygotowywać jako skautki.
Cel. Organizacja polskich skautek ma wychować dzielną kobietę — jako Polkę, kobietę jako matkę, kobietę jako wychowawczynię przyszłego pokolenia.
Urzeczywistnianie celu. Cel ten ma być osiągnięty, przez zaprawianie dziewcząt do służby narodowej jako skautki i przez wprowadzanie do ich życia codziennego zwyczajów zdrowych i rozumnych.
Organizacja polskich skautek jest instytucją wychowania moralnego i wychowania fizycznego. I jedno i drugie jest dotąd w Polsce na ogół zaniedbane lub źle prowadzone. Organizacja skautek będzie mogła o tyle łatwiej odpowiedzieć temu zadaniu, że będzie przyciągała dusze dziewcząt swoim urokiem i trafianiem do głęboko ukrytych najlepszych strun duszy ludzkiej.
Polskie skautki składają ślubowanie na:
1. — wierność Ojczyźnie;
2. — pomaganie innym;
3. — posłuszeństwo Prawu Skautowemu.
Hasłem skautek jest słowo „Czuwaj!“ oznacza zaś ono, że skautki mają się ćwiczyć w umiejętnościach skautowych — i czuwać, ażeby gdy zajdzie potrzeba, móc dobrze spełnić obowiązek, przypadający na nie w służbie narodowej.
Ma to być osiągnięte w Polskich Żeńskich Drużynach Skautowych.
Środkiem do tego wiodącym jest, między innymi, zachęcanie i przygotowywanie do egzaminów skautowych. Po zdaniu skautowych egzaminów głównych (obowiązkowych dla skautek) dziewczęta będą uzdolnione do służby skautowej i samarytańskiej w Polsce.
Przez zdawanie skautowych egzaminów biegłości (nadobowiązkowych dla skautek), takich jak: egzamin bartniczy, ogrodniczy, z przemysłu domowego i t. d., dziewczęta będą mogły przyczynić się do rozwoju gospodarstwa i przemysłu domowego i powiększenia kultury narodowej w Polsce.
Prace i ćwiczenia skautek mogą obejmować:
1. Ćwiczenia cielesne. — Gimnastyka szwedzka. Zasady samoobrony. Zasady zdrowia. Ćwiczenia w ratownictwie. Zabawy na wolnem powietrzu.
2. Życie wśród przyrody. — Znajomość historji naturalnej. Czytanie map. Obozowanie. Pływanie. Wiosłowanie. Sygnalizowanie.
3. Prace domowe. — Gotowanie. Gospodarstwo. Szycie. Pierwsza pomoc. Pielęgnowanie chorych. Doglądanie dzieci.
4. Patryjotyzm. — Życie religijne. Karność. Obowiązkowość. Wytrwałość. Ofiarność. Dobre obyczaje.
Znajomość historji i geografii Polski. Poznanie przemysłu domowego. Posłannictwo kobiety polskiej. Z większości wyliczonych przedmiotów skautki mogą zdawać egzaminy.
Porównanie ze skautami. Niniejszy zarys jest zastosowaniem dla dziewcząt zasad harcerstwa (skautingu) jen. Baden-Powella. Skautki obowiązuje to samo Prawo, co i skautów, takie same też składają ślubowanie.
Polskie skautki w pracy swej różnią się od skautów, jakkolwiek mają z nimi dużo wspólnego. To, co czyni je podobnymi do skautów, jest chęć służenia sprawie narodowej i przyzwyczajanie się do dawania sobie rady w każdym położeniu. Tą drogą będą skautki kształciły swoje charaktery, wychowując się na dobre obywatelki Polski. W planie organizacji skautek nie ma jednak miejsca ani na naśladownictwo militaryzmu, ani też naśladowanie ćwiczeń polowych skautów.
Zarys organizacyjny
192 Przedmioty
Opis
- Książka papierowa
- oprawa twarda
Małkowski Andrzej
urodzony 31 października 1888 roku w majątku Trębki koło Kutna, wybitny działacz niepodległościowy, członek Zarzewia, Eleusis i Sokoła, jeden z twórców harcerstwa. Zginął 15/16 stycznia 1919 roku w pobliżu Cieśniny Mesyńskiej na francuskim statku Chaouia, którym płynął z misją wojskową od gen. Józefa Hallera do gen. Lucjana Żeligowskiego do Odessy.
Październik 1908 – podejmuje studia na wydziale budowy maszyn Politechniki Lwowskiej
20 marca 1911 – przy poparciu naczelnika Związku Sokolego dra Kazimierza Wyrzykowskiego organizuje z Jerzym Grodyńskim pierwsze kursy skautowe w Sokole Macierzy we Lwowie i Brzuchowicach pod Lwowem
21 maja 1911 – wchodzi w skład Naczelnej Komendy Skautowej we Lwowie.
1911 – ukazuje się pierwszy na ziemiach polskich pod zaborami podręcznik skautowy, adaptacja książki Roberta Baden-Powella dokonana przez Andrzeja Małkowskiego pt. Scouting jako system wychowania młodzieży.
Od 15 października 1911 – rozpoczyna wydawanie dwutygodnika „Skaut”
Listopad i grudzień 1911 – odwiedza większe miasta Małopolski, wygłaszając odczyty, wydając instrukcje, prowadząc ćwiczenia i egzaminy skautowe, zakładając drużyny
Marzec 1912 – przekazuje redakcję „Skauta” Ignacemu Kozielewskiemu i wyjeżdża do Anglii, by le- piej poznać skauting i przygotować drugie wydanie swojej książki; po powrocie z Anglii zostaje odsunięty od pracy redakcyjnej w „Skaucie” oraz w Naczelnej Komendzie Skautowej.
1913 – przenosi się do Zakopanego, gdzie podejmuje pracę jako nauczyciel gimnazjum; zostaje drużynowym I Zakopiańskiej Drużyny Harcerzy im. ks. Józefa Poniatowskiego
Lipiec 1913 – jest głównym organizatorem wyprawy reprezentacji polskiej na III Wszechbrytyjski Zlot Skautów do Birmingham w Anglii
1914 – po zlocie własnym nakładem wydaje książkę Jak skauci pracują
Marzec 1914 – zakłada w Zakopanem Komitet Skautowy, a w czerwcu wydaje broszurę I. Skautostwo pod względem wychowawczym i narodowym. II. Komitet Skautowy w Zakopanem
1914 – żeni się z Olgą Drahonowską, organizatorką skautingu żeńskiego
1914 – z wybuchem wojny wstępuje do Legionów Polskich; wysłany przez J. Piłsudskiego z misją do R. Dmowskiego, przedziera się przez fronty do Warszawy; od końca listopada dowodzi plutonem w 2 pułku I Brygady Legionów Polskich; w grudniu zapada na tyfus i przebywa w szpitalu w Zakopanem, gdzie po wyzdrowieniu otrzymuje zwolnienie z Legionów
Luty 1915 – zagrożony aresztowaniem opuszcza Zakopane i przez Wiedeń, Szwajcarię, Paryż i Anglię dociera we wrześniu do Ameryki, gdzie organizuje kilka drużyn skautowych, opracowuje regulaminy i instrukcje, wydaje drukiem kilka broszur: Musztra skautowa, O wychowanie skautowe, Jak tanio i zgrabnie umundurować drużynę, propagujących ruch skautowy w środowiskach polonijnych
Grudzień 1916 – przedostaje się do Kanady
1917 – przechodzi szkolenie w Military School of Infantry w Toronto, potem przerzucony z oddziałami kanadyjskimi do Europy bierze udział w ciężkich walkach we Francji
Listopad 1918 – uzyskuje zwolnienie z wojsk kanadyjskich i zostaje przeniesiony do formującej się we Francji Armii Polskiej gen. Józefa Hallera
15 stycznia 1919 – statek, którym płynie z misją wojskową, trafia na minę i tonie
Odznaczony: brytyjskimi medalami „Za wojnę 1914–1918” i „Za Wielką Wojnę za Cywilizację 1914–1919”, „Krzyżem Niepodległości” (pośmiertnie – 1930), Medalem Pamiątkowym „Za Wojnę 1918–1921” (pośmiertnie) oraz angielskim skautowym złotym medalem „Za Zasługę” (1913).
Pośmiertnie w 1921 roku otrzymał tytuł Honorowego Harcerza Rzeczypospolitej.
Rocznik harcerski, pod red. S. Sedlaczka, Dział Wyd. NZHP, Warszawa 1928, s. 4–7.
Kalendarz harcerski na rok 1924, pod. red. S. Sedlaczka, L. Grabowskiego, NZHP, Warszawa 1924, s. 30–33.
Błażejewski W., Postaci z dziejów. 35 biogramów działaczy i instruktorów harcerskich, GK ZHP, Warszawa 1984, s. 25–26.
Błażejewski W., Z dziejów harcerstwa polskiego (1910–1939), MAW, Warszawa 1985, s. 362–363.
Harcerski słownik biograficzny, t. 1, pod red. J. Wojtyczy, Muzeum Harcerstwa – Marron Edition, Warszawa – Łódź 2006, s. 131–135.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Reprint wydania | 1913 rok |
Autor | Małkowski Andrzej |
ISBN druk | 978-83-8095-510-3 |
ISBN e-book | |
Objętość | 32 stron |
Wydanie | I, 2018 |
Format | A6 (120x160) |
| Oprawa | twarda, szyta |
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów
Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )
