• Obniżka
Tutoring drogą do doskonałości  akademickiej

Tutoring drogą do doskonałości akademickiej

ISBN: 978-83-8095-816-6
39,80 zł
35,00 zł Oszczędzasz: 4,80 zł

Wyświetl historię cen produktu

Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 35,00 zł

Czas dostawy kurierem InPost 24 godziny! E-booki w ciągu 15 minut!

Podtytuł: Percepcja i implementacja personalizacji kształcenia  w polskim szkolnictwie wyższym  w latach 2014–2019

Wersja książki
Ilość

Książka dostępna w wersji papierowej i e-book.

Polecana publikacja przybliża problematykę tutoringu i jego aplikacji w rzeczywistości akademickiej w Polsce i pokazuje kierunki działań dla polityki edukacyjnej, definiując przy okazji rolę uniwersytetu we współczesnej rzeczywistości społeczno-kulturowej uwarunkowanej przez ekspansję edukacji. Tekst jest efektem współpracy trzech badaczek z różnych nurtów badań edukacyjnych, dzięki czemu możliwe stało się wieloaspektowe oświetlenie pola problemowego z tutoringiem jako centralną kategorią. W warstwie merytorycznej opracowanie jest na wysokim poziomie i autorki dowodzą w tym tekście szerokiej wiedzy na temat omawianego problemu...

(Fragment recenzji dr. hab. Piotra Mikiewicza, prof. DSW)


Opisywane na łamach tej książki ujęcia teoretyczne i przykłady empirycznego uchwycenia i dookreślenia wartości tutoringu akademickiego pozwalają na zarysowanie możliwych kierunków dalszej naukowej eksploracji zjawiska edukacyjnego, jakim jest tutoring. Nie jest to bowiem temat, który wyczerpuje swój potencjał w ramach wąskiego spektrum badań nad dydaktyką akademicką z perspektywy stricte pedagogicznej i socjologicznej, choć w obecnym punkcie transformacji są to najbardziej oczywiste pola dla badania tej formy kształcenia. Nie ulega jednak wątpliwości, że tutoringiem zajmować się mogą również psychologowie, językoznawcy, kulturoznawcy, ekonomiści i przedstawiciele nauk o zarządzaniu czy marketingu, reprezentanci nauk politycznych i prawnych oraz zapewne jeszcze kilku innych dyscyplin naukowych, także spoza dziedziny nauk społecznych czy nauk humanistycznych.

–    Dlaczego tutoring?
–    Na jakiej zasadzie tutoring?
–    Po co tutoring?

Niniejsza książka ma na celu subiektywne zbudowanie przykładu pewnej architektury doskonałości akademickiej, która rozumiana jest nie jako koncepcja przetargowa w politycznie i ideologicznie zabarwionej debacie między zwolennikami i przeciwnikami neoliberalnych narracji, tylko jako dbałość o wyjątkową jakość kształcenia, najczęściej powiązaną z działalnością naukową. Jakość tę współtworzy i wspomaga edukacja spersonalizowana, przyjmująca w założeniu twarz tutoringu akademickiego. Obecne procesy reformatorskie wprowadzające w uczelniach nowe kryteria „doskonałości akademickiej” (czy to badawczej, czy dydaktycznej), towarzyszące temu nowe i nierzadko opłacone frustracją zasady odnajdywania się akademików we wspólnocie mierzonej parametryzacją, algorytmami, współczynnikami przy jednoczesnych naciskach na zaistnienie w nauce światowej (jako jedno z wielu wskaźników rozwoju) stawiają pytania o złoty środek oraz wartości i znaczenia w nauce i nauczaniu. Chodzi o znalezienie rozwiązania, które pozwoli pogodzić obie narracje i zbudować pomost pomiędzy rozwojem uniwersytetu badawczego (uznanego za najdoskonalszy i najbardziej „opłacalny” w kontekście osiągnięć, ale jednocześnie najbliższy klasycznemu etosowi nauki) a pragmatyzacją kształcenia optującą za uniwersytetem dydaktycznym, w którym kształci się profesjonalistów dla rynku pracy. Przy czym owymi profesjonalistami są w założeniu jednostki kompetentne, wybitne, a zarazem świadome i gotowe rozwijać się zawodowo oraz/lub naukowo w imię obranych przez siebie wartości. Innymi słowy, w publikacji poszukiwana jest narracja wspólna dla sfery przekonań i pracy wspomnianych wyżej jako kategorie analizy. 

Kształcenie spersonalizowane pod postacią tutoringu akademickiego jawi się jako metoda lub forma (czasami też misja, formuła lub nawet filozofia), która może de facto zostać zaaplikowana do uczelni badawczej i dydaktycznej, przy zauważanym kierunku potrzeb społecznych, rynkowych, zawodowych oraz pedagogicznych (dyktowanych też przez uwarunkowania demograficzne).

Tutoring akademicki (w swej naukowo-rozwojowej odsłonie) spełnia bowiem trzy podstawowe kryteria metodologiczne, stawiane przez swoich reprezentantów na obu różnych biegunach ideologicznej polaryzacji:

– na biegunie neoliberalnym zapewnia lepsze przygotowanie studenta, uposażając go w kompetencje cenne na rynku pracy (zawodowe, ale również miękkie, tzw. generic skills, oraz, co bardzo istotne, a wciąż pozostające w sferze postulatywnej na gruncie polskim, umiejętność krytycznego myślenia);

– w nurcie antyneoliberalnym (etosowym) stwarza warunki do budowania minipola badawczego, wskutek pracy w dialogu, tworzenia projektów, samosterownego konstruowania wiedzy oraz wspólnego z tutorem – lub samodzielnego – publikowania (warunki komercjalizacji i parametryzacji zostają spełnione obok wysokiego i wysoce ocenianego w kategoriach tradycji poziomu intelektualnego rozwoju studenta);

– w nurcie myślenia humanistycznego i rozwoju poznawczego przywraca kształceniu akademickiemu funkcję osobotwórczą, rozwijającą określone postawy i wartości pojmowane w kategoriach dóbr uniwersalnych, takich jak praca, dobro, piękno, życie czy relacja (a nawet miłość w rozumieniu agape).

145 Przedmioty

Opis

Książka elektroniczna - E-book
Epub, Mobi
Książka papierowa
oprawa miękka

Specyficzne kody

isbn
978-83-8095-816-6

Agnieszka Dziedziczak-Foltyn

Agnieszka Dziedziczak-Foltyn doktor habilitowany, socjolog edukacji, pracuje na stanowisku adiunkta (od 2003 roku) w Instytucie Socjologii na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Jako dydaktyk prowadzi zajęcia dotyczące funkcjonowania społeczeństwa polskiego, problemów edukacji i nauki oraz z zakresu komunikowania społecznego. Jako badacz zajmuje się relacjami pomiędzy kształceniem akademickim a rynkiem pracy oraz polityką szkolnictwa wyższego i jej obrazem w debacie publicznej. Habilitację uzyskała w 2018 roku na podstawie książki Reforma szkolnictwa wyższego w Polsce w debacie publicznej. Bilans dyskusji o uniwersytetach (1990–2015) (Wydawnictwo Uniwersytetu Łodzkiego, Łódź 2017). Zwolenniczka metod edukacji spersonalizowanej – zgłębia je w publikacjach na temat tutoringu, coachingu i mentoringu w szkolnictwie wyższym. Od lat współpracuje w tej materii z dr Beatą Karpińską-Musiał.

Ma wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu szkoleń z zakresu umiejętności miękkich i jest autorką szeregu tekstów o tej tematyce dla Serwisu HR Wolters Kluwer. Promotorka coachingu umiejętności społecznych dla studentów/absolwentów, realizowanego projektowo w latach 2009–2014. W 2014 roku uzyskała certyfikat tutora akademickiego Szkoły Tutorów Akademickich Collegium Wratislaviense (CW) i wystąpiła z warsztatami coachingowymi na I Ogólnopolskim Kongresie Tutoringu organizowanym przez CW. W 2016 roku ukończyła II stopień szkolenia tutorskiego w CW, tj. praktyka tutoringu. Rok później w ramach IV Ogólnopolskiego Kongresu Tutoring (CW) wystąpiła wraz z dr Beatą Karpińską-Musiał z referatem pt. Instytucjonalna percepcja i implementacja tutoringu akademickiego w uczelni wyższej – doniesienia z pola badań, który zapowiadał niniejszą książkę. W 2018 roku ukończyła III stopień szkolenia i zdobyła akredytację tutorską. W tym samym roku uzyskała certyfikat trenera nauki, który umożliwia prowadzenie szkoleń dla kadry akademickiej. W 2019 roku uzyskała certyfikat mentora w ramach Międzynarodowego Kursu Mentoringu Stowarzyszenia Mentorów „Promentor” (pod patronatem Institute of Leaderships & Management w Londynie).

Od 2017 roku prowadzi tutoriale w ramach Międzyobszarowych Indywidualnych Studiów Humanistyczno-Społecznych na Uniwersytecie Łódzkim oraz szkolenia dla praktykujących tutorów. W planach ma doskonalenie sztuki tutorskiej i badania nad tutoringiem akademickim, w czym pomocny będzie projekt realizowany przez nią na macierzystym wydziale (MNiSW „Mistrzowie dydaktyki”).

Żona i mama nastolatka. Czas wolny spędza najczęściej na spacerach z psem. Lubi podróże zagraniczne, ale od kiedy doszedł czworonożny członek rodziny, kierunkiem wakacyjnym jest polskie morze.



Beata Karpińska-Musiał

Beata Karpińska-Musiałdoktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki (2010, Uniwersytet Gdański), magister filologii angielskiej (1993, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), od 2004 roku zatrudniona jako pracownik naukowo-dydaktyczny na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego, od 2010 roku na stanowisku adiunkta. Od zawsze pasjonatka nauczania, a od 16 lat badaczka edukacji tutoralnej na poziomie szkolnictwa wyższego. Bada i realizuje dydaktykę akademicką w sposób interdyscyplinarny, łącząc wiedzę językoznawczą z pedagogiczną. W Instytucie Anglistyki i Amerykanistyki UG prowadzi zajęcia dydaktyczne z językoznawstwa, glottodydaktyki, pedagogiki międzykulturowej, retoryki, akademickiego języka pisanego (angielskiego), a także wykłady i fakultety autorskie na specjalnościach nauczycielskich na temat motywacji do uczenia się w dobie transformacji uniwersytetu. Kształci przyszłych nauczycieli języków obcych w nurcie paradygmatów konstruktywistycznego i głęboko humanistycznego, z naciskiem na znaczenie podmiotowości i upełnomocnienia w kształceniu siebie oraz innych. Od 2016 roku aktywnie prowadzi tutoriale akademickie na Wydziale Filologicznym UG (w modelu oksfordzkim); od 2013 roku posiada certyfikat, a od 2019 – świadectwo akredytacyjne przyznane przez Collegium Wratislaviense (CW) z Wrocławia. W 2018 roku uzyskała dodatkowo międzynarodowy certyfikat mentora, przyznawany przez Stowarzyszenie Mentorów „Promentor”, a autoryzowany przez Institute of Leadership & Management w Londynie.

W latach 2014–2019 współpracowała z CW jako szkoleniowiec (w zakresie tutoringu szkolnego i akademickiego, a także innowacji dydaktycznych), ekspert oraz superwizor tutorów. Równolegle (2014–2016) zrealizowała w Uniwersytecie Gdańskim największy w Polsce projekt przygotowań oraz wdrożeń tutoringu w struktury kształcenia uniwersyteckiego finansowany przez tzw. mechanizm norweski: Islandię, Lichtenstein i Norwegię (EEA Grants & Norway Grants) oraz częściowo środki krajowe (FRSE). Efektem projektu były m.in. nagroda personalna rektora II stopnia za monografię autorską oraz nagroda FRSE dla UG w konkursie EDUinspiracje 2017. Autorka ponad 50 publikacji, w tym m.in. we współautorstwie z Agnieszką Dziedziczak-Foltyn (UŁ), Magdaleną Panońko oraz Izabelą Orchowską (UAM), oraz dwóch książek autorskich: Międzykulturowość w glottodydaktyce. O związku świadomości metajęzykoznawczej z kompetencją międzykulturową w akademickim kształceniu nauczycieli języków obcych (Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2015) oraz Edukacja spersonalizowana w uniwersytecie. Ideologia – instytucja – dydaktyka – tutor (Wydawnictwo „Libron”, Kraków 2016). Od 2015 roku jest koordynatorką i współzałożycielką Centrum Tutorów UG, wewnętrznej grupy certyfikowanych tutorów uniwersytetu. Od ponad pięciu lat aktywnie wspiera implementację tutoringu w Uniwersytecie Gdańskim, aplikując o granty wewnętrzne celem sfinansowania tej formy dydaktyki oraz sama biorąc udział w szkoleniach doskonalących z dydaktyki akademickiej, w tym np. projekcie MNiSW „Mistrzowie dydaktyki”. Od 2018 roku członkini Zespołu Oceniającego pracującego przy ocenie wniosków w programach NAWA (Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej).

Prywatnie żona naukowca i mama trzech synów, z których każdy spędzał dzieciństwo w innym mieście lub kraju. Jako globtroterka traktuje podróże prywatne i służbowe jako źródło ożywczej energii i bodziec do stawiania czoła życiu codziennemu. W bardzo wielu miejscach Europy czuje się jak u siebie, ale od 2004 roku żyje w Trójmieście, kocha bowiem Bałtyk od dzieciństwa. Spacery plażą traktuje jako hobby równe pisaniu książek, artykułów, bloga i poezji do szuflady.



Adrianna Sarnat-Ciastko

Adrianna Sarnat-Ciastkodoktor nauk społecznych (2014, Akademia Ignatianum w Krakowie), magister pedagogiki społecznej i terapii pedagogicznej (2005, Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie). Nauczyciel akademicki pracujący w Katedrze Badań nad Edukacją Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie. Członkini Zespołu Badawczego Edukacyjnej Analizy Transakcyjnej. Zastępca redaktora naczelnego czasopisma „Edukacyjna Analiza Transakcyjna”. Pełnomocnik rektora UJD ds. tutoringu. Opiekun naukowy Studenckiego Naukowego Koła Terapeutów. Członek Rady Programowej Instytutu Tutoringu Szkolnego.

Funkcję tutora pełni od 2011 roku, kiedy to ukończyła szkolenie tutorskie organizowane w Warszawie przez Kolegium Tutorów przy wsparciu Centrum Pozytywnej Edukacji. Od 2009 roku aktywnie bada rozwój tutoringu przede wszystkim w przestrzeni polskiej szkoły. Autorka wyróżnionej w 2015 roku przez Polskie Towarzystwo Diagnostyki Edukacyjnej rozprawy doktorskiej pt. Tutoring w polskim systemie oświaty. Badania nad rozwojem metody tutoringu ze szczególnym uwzględnieniem efektów jej stosowania dla nauczyciela i ucznia w ujęciu analizy transakcyjnej. Ma na swoim koncie wiele publikacji opisujących zjawisko tutoringu w polskim systemie oświaty i szkolnictwa wyższego, w tym książek: Tutoring w polskiej szkole (Wydawnictwo „Difin”, Warszawa 2015), Relacje tutorskie w polskiej szkole w ujęciu analizy transakcyjnej (Wydawnictwo „Libron”, Kraków 2017), a także blisko 50 artykułów naukowych. Kierownik zespołu badawczego ds. ewaluacji projektu „Wychować człowieka mądrego. Wprowadzenie modelu pracy wychowawczej i resocjalizacyjnej z zastosowaniem metody tutoringu szkolnego jako profilaktyki pozytywnej problemów w polskiej szkole”, realizowanego przez Towarzystwo Edukacji Otwartej w latach 2016–2018, który objął swoim zasięgiem ponad dziesięć tysięcy uczniów i blisko półtora tysiąca nauczycieli. Jako pełnomocnik rektora UJD ds. tutoringu organizuje przestrzeń dla zaistnienia pracy tutorskiej w macierzystej uczelni, troszcząc się o ciągłe doskonalenie kadry tutorów przez zapewnienie im szkoleń i superwizji. W 2018 i 2019 roku wyróżniona za swoją pracę przez rektor UJD nagrodą I stopnia. 

Pasjonatka podróży, przyrody i spotkań, ale także słowa pisanego, wszelkich twórczych działań z zakresu handmade oraz fotografii. Szczęśliwa mężatka i mama.

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Autor

Agnieszka Dziedziczak-Foltyn, Beata Karpińska-Musiał, Adrianna Sarnat-Ciastko

ISBN druk

978-83-8095-816-6

ISBN e-book

978-83-8095-915-6

Objętość

196 stron

Wydanie

I, 2020

Format

B5 (160x235), E-book: epub i mobi

Oprawamiękka, klejona

Wstęp        

Rozdział 1. Wzorce konceptualizowania tutoringu w pedagogice i socjologii edukacji

1.1. Edukacyjno-instytucjonalna geneza tutoringu akademickiego    
1.2. Ujęcie socjologiczne i perspektywa socjalizacyjnej funkcji szkoły wyższej      
1.3. Ujęcie pedagogiczne i współczesna perspektywa dydaktycznej funkcji szkoły wyższej       
Podsumowanie      

Rozdział 2.  Społeczna rola edukacji spersonalizowanej w obliczu transformacji uniwersytetu

2.1. Tutoring szkolny jako przedpole dla tutoringu w szkole wyższej      
2.2. Reaktywacja roli studenta i roli nauczyciela typowych dla kultury akademickiej       
2.3. Elitarna przeciwwaga dla metod kształcenia masowego w uniwersytecie      
Podsumowanie       

Rozdział 3. Tutoring jako hybrydowa odmiana dydaktyki akademickiej 

3.1. Tutoring w świetle form i organizacji kształcenia w szkole wyższej       
3.2. Tutorial jako przestrzeń między nauczaniem a uczeniem się – pozycjonowanie według miękkich kryteriów jakości kształcenia      
3.3. Subkomponenty edukacji spersonalizowanej w tutoringu (coaching, mentoring)      
Podsumowanie      

Rozdział 4.  Tutoring akademicki we współczesnych polskich realiach w świetle badań – obserwacje wstępne i postulaty aplikacyjne 

4.1. Obraz tutoringu akademickiego w publicznym dyskursie edukacyjnym    
4.2. Przekonania oraz realne działania w kierunku implementacji tutoringu w instytucjach szkolnictwa wyższego    
4.3. Postulaty dotyczące dalszej implementacji tutoringu w szkolnictwie wyższym    
Podsumowanie  


Appendix.  Proponowane obszary badawcze    
Bibliografia    
Słownik terminów związanych z tutoringiem      
Noty o autorkach

Przygotowany tekst jest niewątpliwie bardzo interesującą propozycją analityczną. Przybliża problematykę tutoringu i jego aplikacji w rzeczywistości akademickiej w Polsce i pokazuje kierunki działań dla polityki edukacyjnej, definiując przy okazji rolę uniwersytetu we współczesnej rzeczywistości społeczno-kulturowej uwarunkowanej przez ekspansję edukacji. Tekst jest efektem współpracy trzech badaczek z różnych nurtów badań edukacyjnych, dzięki czemu możliwe stało się wieloaspektowe oświetlenie pola problemowego z tutoringiem jako centralną kategorią. W warstwie merytorycznej opracowanie jest na wysokim poziomie i autorki dowodzą w tym tekście szerokiej wiedzy na temat omawianego problemu.

Fragment recenzji dr. hab. Piotra Mikiewicza, prof. DSW


Wartością dodaną proponowanej publikacji, szczególnie dla mnie osobiście cenną, jest fakt, że powstała ona we współpracy naukowo-badawczej Autorek reprezentujących różne dyscypliny naukowe i różne środowiska, w których rozwijana jest problematyka tutoringu i wdrażane są programy go promujące, co samo w sobie stanowi przesłankę poszerzenia perspektywy analizy przedmiotowej problematyki, ale także może być istotnym czynnikiem realnych działań promujących ideę tutoringu i jej implementację w różnych środowiskach akademickich. Warto także wskazać, że Autorki wykorzystały w pracy bogatą i reprezentatywną oraz aktualną literaturę przedmiotu – podstawową dla problematyki pracy i uzupełniająco-wzbogacającą perspektywy analizy profesjonalizacji spersonalizowanego modelu kształcenia akademickiego, zarówno polskojęzyczną, jak i anglojęzyczną.

Fragment recenzji dr hab. Ewy Wysockiej, prof. UŚ

W Internecie rekordy popularności bije słynny wykład Kena Robinsona, wygłoszony w 2006 roku w trakcie konferencji TED odbywającej się w Monterey. W wykładzie tym Robinson podziwia naturalną kreatywność dzieci, ich odwagę, brak strachu przed popełnieniem błędu i naturalną ciekawość. Niestety mówi też o procesie, który zachodzi w młodym człowieku pod wpływem systemu edukacji. Niedostrzeżenie i brak rozwoju naturalnych talentów, predyspozycji dziecka, tłamszenie jego rozwoju, poszukiwań własnej drogi przez system odbija się nie tylko na ograniczonych perspektywach, ale również na tym, że młody człowiek wtłoczony w sztywne ramy, tych perspektyw nie potrafi dostrzec. Kluczem do tego, by zachować tę wrażliwość młodego człowieka, by wspierać go w dążeniu do wiedzy zgodnej z jego zainteresowaniami, w poszukiwaniu i eksperymentach, nawet tych nie zakończonych sukcesem, jest indywidualne podejście do każdego z nich. Jest to możliwe w tutoringu, indywidualnej relacji tutora z uczniem. I choć tutoring nie jest rozwiązaniem wszystkich problemów, to jednak warto przyjrzeć się możliwości, która się za nim kryje. Mimo iż słowo brzmi obco i nowocześnie, to tak naprawdę ma swoje korzenie daleko w przeszłości. 

Istota tutoringu opiera się na relacji człowieka z człowiekiem, tutora z podopiecznym. Jest to podejście uwzględniające fakt, że każdy z nas jest inny, że człowiek rozwija się w wielu sferach i trzeba podchodzić do niego holistycznie. W tutoringu chodzi m.in. o odkrywanie talentów oraz rozwoju umiejętności samodzielnego myślenia i tworzenia. Wydaje się zatem, że tutoring jest wprost stworzony do tego, by zaimplementować go w polskich szkołach, a przynajmniej – wzorem Oksfordu i Cambridge – na uczelniach wyższych. Czy tak jest w rzeczywistości? 

O problematyce tutoringu i o kierunkach działań dla polskiej edukacji piszą zajmująco autorki książki „Tutoring drogą do doskonałości akademickiej. Opublikowana nakładem Oficyny Wydawniczej IMPULS pozycja autorstwa Agnieszki Dziedziczak-Foltyn, Beaty Karpińskiej-Musiał oraz Adrianny Sarnat-Ciastko, to pozycja nie tylko dla kadry kierowniczej uczelni wyższych, ale i dra zatrudnionych tam wykładowców, a także wszystkich pracowników oświaty oraz studentów. Książka uświadamia nam, jakie korzyści płyną z tutoringu i to dla wszystkich zainteresowanych, ale także, jaką drogę musimy pokonać, by w pełni tutoring przyjął się w szkolnictwie, i to nie tylko szkolnictwie wyższym, choć na tym stopniu skoncentrowana jest uwaga autorek. 

Książka składa się z czterech rozdziałów przybliżających nam zarówno samą ideę tutoringu, jak i zwracających uwagę na konieczność zmian i odejścia od kształcenia masowego na rzecz podejścia zindywidualizowanego. Rozdział pierwszy omawia wzorce tutoringu, zarówno w pedagogice, jak i socjologii edukacji, przedstawiając genezę tutoringu akademickiego, jego ujęcie socjologiczne oraz spojrzenie na temat z perspektywy pedagogiki. Rozdział drugi traktuje o społecznej roli edukacji spersonalizowanej w obliczu transformacji uniwersytetu, zwracając uwagę na tutoring szkolny, który może stać się niejako „wstępem” do tutoringu akademickiego. Autorki zwracają również uwagę na studentów i nauczycieli, jako na podmiot rzeczywistości akademickiej, snując rozważania nad ich rolą, jako kluczowych interesariuszy, występujących we wzajemnej relacji. Pochylają się również nad koncepcją elitarności, która jest niejako nierozerwalnie związana z pojęciem tutoringu. 

Rozdział trzeci zajmuje się tutoringiem rozumianym jako odmiana dydaktyki akademickiej. Do tego rozdziału zmierzały wcześniejsze rozważania, bowiem konieczne jest zrozumienie jaką rolę powinien odgrywać, a także jakie jest jego miejsce w dydaktyce akademickiej. Posługując się różą wiatrów autorki widzą w niej metaforę dla modelu kształcenia, zwracając przy tym uwagę na modele tutoringu obecne już w systemie kształcenia akademickiego. Ostatni, czwarty rozdział, stanowi prezentację badań, pokazujących jakie przekonania na temat tutoringu funkcjonują, a także jakie działania w kierunku jego implementacji w instytucjach szkolnictwa wyższego są podejmowane.

Lektura książki nie tylko stanowi pole do własnych rozważań (może nawet badań) nad tutoringiem, ale zwraca uwagę na fakt, iż może on stanowić wartościową drogę do osiągnięcia doskonałości akademickiej, a nawet do całkowitej zmiany ścieżki kształcenia. Dlatego to pozycja polecana również dla dysydentów, krytykujących obecną formę edukacji – być może książka ta stanowić będzie inspirację do stworzenia nowej formuły zindywidualizowanego nauczania, być może otworzy tez oczy wszystkich, na korzyści płynące z dostrzegania indywidualnych różnic pomiędzy uczniami.

źródło: http://www.qulturaslowa.pl/2020/10/agnieszka-dziedziczak-foltyn-beata.html

Zobacz także

Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )

Nowa rejestracja konta

Posiadasz już konto?
Zaloguj się zamiast tego Lub Zresetuj hasło