• Obniżka
Pedagogika kognitywistyczna

Pedagogika kognitywistyczna

Podtytuł: Studium teoretyczne
ISBN: 978-83-7850-461-0
34,00 zł
28,00 zł Oszczędzasz: 6,00 zł

Wyświetl historię cen produktu

Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 28,00 zł

Czas dostawy kurierem InPost 24 godziny! E-booki w ciągu 15 minut!

W książce znajdziemy problemy między innymi ciągłych zmian cywilizacyjnych zachodzące w przestrzeni współczesnego człowieka. Zmiany te odbywają się w trzech najważniejszych, z punktu widzenia komunikacji społecznej, filarach rewolucji technologicznej: informacji, mediach i energii.

Ilość

Książka o roli informacji i komunikacji we współczesnej pedagogice.

Bez rozpatrzenia roli i miejsca mediów we współczesnym świecie niemożliwe jest ukazanie kierunku myślenia w pedagogice. Kierunku, który zatrzyma przerażającą falę zubożenia umysłów młodych ludzi, gdyż dziedzina, za której rozwój jesteśmy odpowiedzialni, zawiodła demokrację. Czas najwyższy na przewartościowanie. Czas na odejście od tego, co nieefektywne i złe. [...]

Krótka prezentacja problemów, przed jakimi staje pedagogika, oraz nieporadność i nieefektywność radzenia sobie z nimi, wskazują na potrzebę radykalnych zmian w podejściu do niej zarówno w sferze teoretycznej, jak i praktycznej. Sprawa nie jest łatwa, ponieważ pojawiły się wyzwania, jakie nie istniały dotychczas w historii homo sapiens. [...] Omawiane w „Pedagogice kognitywistycznej” zagadnienia są związane z poglądami na rozwój cywilizacyjny i przyszłe społeczeństwo informacyjne, ewolucję genetyczną i jej skutki dla współczesnej cywilizacji. Tym samym zaproponowana została dyskusja na temat ewolucji społecznej. Konieczne wydaje się traktowanie rzetelnej i obiektywnej wiedzy naukowej jako wartości oraz wyrażenie szacunku do prawdy. Jest to bezcenny kapitał w procesie budowania społeczeństwa obywatelskiego.

Niniejsza książka składa się z siedmiu rozdziałów. Omawiane są tu zagadnienia związane z poglądami na rozwój cywilizacyjny i przyszłe społeczeństwo informacyjne, ewolucję genetyczną i jej skutki dla współczesnej cywilizacji. Tym samym zaproponowana została dyskusja na temat ewolucji społecznej. Konieczne wydaje się traktowanie rzetelnej i obiektywnej wiedzy naukowej jako wartości oraz wyrażenie szacunku do prawdy. Jest to bezcenny kapitał w procesie budowania społeczeństwa obywatelskiego. Wiedza kognitywistyczna musi być punktem wyjścia. W tej części książki omawiane jest też znaczenie kultury dla ewolucji społecznej.

W rozważaniach nad pedagogiką nie sposób pominąć procesu komunikacji oraz jej społecznych odniesień. Autor pokazuje więc procesy przepływu informacji odbywające się w sposób werbalny i niewerbalny, wykorzystując do tego celu teorię kognitywistyczną.

Zaprezentowane znaczenie komunikacji dla budowania więzi społecznej i wynikających stąd skutków wychowawczych. Autor ukazuję różne rodzaje komunikowania w kontekście przetwarzania informacji w mózgu człowieka. Zwraca też uwagę na znaczenie komunikacji językowej dla procesów wychowania i socjalizacji oraz przytaczam szereg badań realizowanych na płaszczyźnie kognitywistycznej...

___________________________________________________________________________________________________________________


Polecamy wyjątkową serię 20 autorskich monografii i podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce autorstwa prof. Czesława Kupisiewicza, prof. Ewy Wysockiej, prof. Mirosława J. Szymańskiego, Jolanty Szempruch, prof. Bronisława Siemienieckiego, prof. Bogusława Śliwerskiego, prof. Iwona Chrzanowska, prof. Jerzy Nikitorowicz, prof. Wiesław Ambrozik, prof. Inetta Nowosad, prof. Roman Schulz i innych:

1. Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości
2. Dydaktyka. Podręcznik akademicki 
3. Z dziejów teorii i praktyki wychowania. Podręcznik akademicki
4. Socjologia edukacji. Podręcznik akademicki
5. Pedeutologia. Studium teoretyczno - pragmatyczne
6. Diagnostyka pedagogiczna – nowe obszary i rozwiązania metodologiczne
7. Pedagogika kognitywistyczna
8. Pedagogika porównawcza
9. Pedagogika resocjalizacyjna 
10. Współczesna filozofia edukacji 
11. Pedagogika społeczna
12. Edukacja (w) polityce. Polityka (w) edukacji
13. Pedagogika specjalna
14. Pedagogika resocjalizacyjna
15. Habilitacja
16. Etnopedagogika
17. Istota, sens i uwarunkowania (wy)kształcenia
18. Kultura szkoły w rozwoju szkoły
19. Teorie kształcenia w świecie cyfrowym
20. Całość i struktura jako kategorie systemowego oglądu edukacji


Przy zakupie całej serii wydawniczej promocyjna cena!  Kupując całą serię szesnastu książek otrzymujesz rabat 30%!

seria 17 autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce

Seria autorskich monografii i podręczników akade­mickich do pedagogiki jest kolejnym do­pełnieniem polskiej literatury przedmiotu o nowe IMPULSY i spojrzenie na przed­miot jej naukowych badań, najbardziej palące dla praktyki problemy eduka­cyjne, opiekuńcze i wychowawcze oraz klasyczne lub/i nieznane jeszcze sposoby podejścia do ich rozwiązywania. W ponowoczesnej dobie naukowa wiedza rozwi­ja się z nieprawdopodobną dynamiką, intensywnością i częstotliwością, toteż coraz trudniej jest adeptom tej profesji odnaleźć się w jej labiryncie. Autorzy serii wydawniczej jednak zarówno potwier­dzają aktualność przekazywanej nam wiedzy, jak i wychodzą w przyszłość z tym, co warte jest zatrzymania, reflek­sji czy dalszych badań. Właśnie dlatego nadałem tej serii tytuł: PEDAGOGIKA NAUCE I PRAKTYCE, bo każdy z auto­rów, pracując nad zakresem tematycz­nym własnej subdyscypliny naukowej, łączy w akademickim i podręczniko­wym zarazem przekazie teraźniejszość z przyszłością, która na naszych oczach i tak staje się już przeszłością.

Czytelnikom nie tylko ży­czę miłej lektury, ale i zachęcam do wspól­nej debaty, krytyki i recenzji, które nam wszystkim pomogą w doskonaleniu włas­nej twórczości.

prof. dr hab. Bogusław Śliwerski

Studium teoretyczne
294 Przedmioty

Opis

Książka papierowa
oprawa miękka + skrzydełka

Siemieniecki Bronisław

Siemieniecki Bronisławprofesor zwyczajny, pracuje na Wydziale Nauk Pedagogicznych w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie kieruje Katedrą Dydaktyki i Mediów w Edukacji. Od chwili założenia pisma „Kognitywistyka i Media w Edukacji” w 1998 roku nieprzerwanie pełni funkcję redaktora naczelnego. Napisał samodzielnie i we współpracy z innymi autorami 38 pozycji książkowych oraz ponad 90 artykułów w pismach naukowych wydanych w Polsce i za granicą. Od wielu lat jest członkiem Rady ds. Edukacji Informatycznej i Medialnej przy Ministrze Edukacji Narodowej. Od 2012 roku jest członkiem Zarządu Towarzystw Naukowych przy PAN.

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Autor

Siemieniecki Bronisław

ISBN druk

978-83-7850-461-0

ISBN e-book

Objętość

242 stron

Wydanie

I, 2013

Format

A5 (145x208)

Oprawamiękka, klejona

Wstęp


ZMIANY CYWILIZACYJNE W PRZESTRZENI PEDAGOGICZNEJ

Rozdział 1 Wizje rozwoju cywilizacji a pedagogika
Rozdział 2 Homo sapiens a środowisko
Rozdział 3 Pedagogika kognitywistyczna a kultura

KOMUNIKOWANIE W PROCESIE FORMOWANIA CZŁOWIEKA

Rozdział 4 Komunikacja i jej rodzaje z perspektywy pedagogiki kognitywistycznej
Rozdział 5 Komunikacja społeczna

INFORMACJA A EDUKACJA

Rozdział 6 Rola informacji we współczesnym procesie pedagogicznym
Rozdział 7 Wpływanie na ludzi a edukacja


Zakończenie

Bibliografia

Indeks rzeczowy

Indeks osób

 

fragment

Warto przeczytać i zastanowić się...

W książce Pedagogika kognitywistyczna. Studium teoretyczne znajdziemy problemy między innymi ciągłych zmian cywilizacyjnych zachodzące w przestrzeni współczesnego człowieka. Zmiany te odbywają się w trzech najważniejszych, z punktu widzenia komunikacji społecznej, filarach rewolucji technologicznej: informacji, mediach i energii.

Pedagogika kognitywistyczna stara się powiązać ze sobą zakresy poszczególnych dyscyplin w jeden obszar badawczy. Bazując na filozofii, psychologii, językoznawstwie, antropologii, neurologii, sztucznej inteligencji, cybernetyce społecznej, neuropedagogice.

Jak sam autor zauważa: bez rozpatrzenia roli i miejsca mediów we współczesnym świecie niemożliwe jest ukazanie kierunku myślenia w pedagogice. Kierunku, który zatrzyma przerażającą falę zubożenia umysłów młodych ludzi (…).

W książce znajdziemy 3 przewodnie tematy: 1. Zmiany cywilizacyjne w przestrzeni pedagogicznej, 2. Komunikowanie w procesie formowania człowieka, 3. Informacja a edukacja. Jest ona napisana dość zrozumiałym językiem, prawie na każdej stronie znajdziemy ramkę, która podsumowuje dane treści, co według mnie jest ogromnym atutem.

Autor pisze: Uczeń, budując obraz swoich nauczycieli, opiera się na swojej i otoczenia wizji odbioru nauczyciela. Dotychczasowe badania nad jego wizerunkiem nie napawają optymizmem. Pozycja warta przeczytania i zastanowienia się nad własnym życiem.

Lena Rurek
źródło: http://czasdzieci.pl/ksiazki/ksiazka,19046bc-pedagogika_kognitywistyczna.html


Pod tak zagadkowym tytułem kryje się interdyscyplinarne spojrzenie na współczesną pedagogikę poprzez pryzmat genetyki, cybernetyki i komunikacji społecznej z perspektywy ciągłej ewolucji człowieka. Jak pisze autor w tym niewielkim objętościowo opracowaniu zaledwie zasygnalizowano pewne problemy i zagadnienia stojące przed pedagogiką kognitywistyczną. A są nimi między innymi ciągle zmiany cywilizacyjne zachodzące w przestrzeni współczesnego człowieka. Zmiany te odbywają się w trzech najważniejszych z punktu widzenia komunikacji społecznej filarach rewolucji technologicznej: informacji, mediach i energii. Sytuacja ta wpływa na pogłębienie alienacji jednostki we współczesnym świecie, a co za tym idzie zaburza proces jej samorozwoju. Upadek autorytetów, technizacja życia, a właściwie jego dehumanizacja wytycza przed współczesną pedagogiką nowe pola badawcze.

Zmiany społeczne zachodzące w edukacji pokolenia cybercywilizacji wywołane wirtualną rzeczywistością, natłokiem generowanych przez nią informacji, które nie niosą za sobą żadnego znaczenia ani wiedzy, skazują to pokolenie na istnienie w zdehumanizowanej hiperrzeczywistości. Problemy symulacji i wirtualności stają się obecnie jednymi z podstawowych kwestii problemowych dla pedagogiki kognitywistycznej.

Drugim obszarem badań pedagogiki kognitywistycznej jest nasz stosunek do środowiska naturalnego i ekologii, a mówiąc precyzyjnie nasze nań oddziaływanie. A na tej bazie stwarzanie sztucznego środowiska powstałego przy czynnym udziale człowieka. Wycinanie lasów, regulacja i zmiana koryta rzek, hodowanie nowych ras psów czy bydła powoduje, iż stajemy się wyznawcami ślepej idei, że współczesny człowiek zdoła za pomocą aktualnej wiedzy zmienić skutecznie prawa natury na swoją korzyść. Prowadzi to do nieodwracalnej dewastacji przyrody. Widać to już gołym okiem na współczesnych satelitarnych mapach. Pedagogika kognitywistyczna bazując na socjobiologii i współczesnej dydaktyce różnicowej stara się niwelować skutki mitu "tabula rasa", dominującego w ostatnim czasie, a także skutki idei poprawności i dyktatury kulturowej.

Posiadając niepowtarzalny zespół genów skutkujący różnorodnością gatunkową przyswajamy wiedzę w swoisty dla siebie sposób. To samo dotyczy przepływu informacji, przetwarzania ich w naszym umyśle, proces wyciągania wniosków, a w konsekwencji wartościowania płynącej stąd nauki. Sterujące tym mechanizmy kulturowo-neurobiologiczne dopiero teraz znalazły się w orbicie zainteresowań pedagogiki kognitywistycznej. Wcześniej omijano ten zakres spraw, nie włączając ich w zagadnienia wychowawczo-kształceniowe.

Pomijanie konglomeratu tych złożonych zagadnień neuropedagogiki prowadziło do ograniczenia badań nad funkcją kulturową pedagogiki, co skutkowało wyedukowaniem modelu człowieka-robota.

Pedagogika kognitywistyczna bazując na wysoko wyspecjalizowanej interdyscyplinarności stara się powiązać ze sobą zakresy poszczególnych dyscyplin w jeden obszar badawczy. Bazując na filozofii, psychologii, językoznawstwie, antropologii, neurologii, sztucznej inteligencji, cybernetyce społecznej, neuropedagogice.

Pedagogika kognitywistyczna stara się wykorzystać uzyskaną w ten sposób wiedzę w procesie nauczania, gdzie nabyta wiedza, połączona z naszym kulturowym doświadczeniem tworzy w naszym mózgu coraz gęściejszą sieć komunikacyjną między synapsami. W tej koncepcji koewolucji genetyczno-kulturowej człowiek edukowany od narodzin aż do śmierci identyfikuje elementy otaczającej go rzeczywistości posługując się kryteriami wyboru wyznaczonymi przez reguły epigenetyczne odziedziczone przez jego mózg.

Reasumując, w każdym pokoleniu następuje proces odtwarzania kultury. Jednostki posiadające dziedziczne reguły epigenetyczne umożliwiające im lepsze funkcjonowanie w środowisku zwiększają swoje szanse przeżycia i reprodukcji, co znamionuje, iż dobór naturalny decyduje o naszych zachowaniach względem przekazu kulturowego. Im jest on sprawniejszy, tym jednostka lepiej radzi sobie w otaczającym go środowisku.

Chodzi o taki rodzaj współczesnej edukacji, w którym będą brane pod uwagę nasze genetyczne predyspozycje, kulturowe uwarunkowania nazwane w ramach tworzenia modelu przekazu kulturowego "cechą kulturową". Są one nabywane na drodze tzw. "odbicia", obserwacji, naśladownictwa lub bezpośredniego nauczania.

Dokonana tym sposobem adaptacja kulturowa oznacza wykorzystanie naszych umiejętności i przekonań przez geny, a to pozwala dokonać analiz dotyczących przyszłości edukacji, wpływu współczesnej kultury ma szkołę, a także "dyskusji nad współczesnymi zjawiskami występującymi w pedagogice społecznej".

Te wszystkie nasze genetyczni-kulturowe predyspozycje odpowiednio wyedukowane pozwolą lepiej funkcjonować w ramach społeczeństwa informatycznego. Mapowanie myśli, zdolność sekwencjonowania informacji, ich syntetyzowanie, przekształca się w umiejętność uspołecznionego komunikowania się ze społeczeństwem i jego otoczeniem. Standaryzacja umiejętności w komunikowaniu się między nauczycielem a uczniem składa się na złożony proces nauczania. Jest on także determinowany przez układ: człowiek a narzędzia edukacyjne. Stosując techniczne środki dydaktyczne nie bierzemy pod uwagę, tego, iż ich twórcy, konstruktorzy, programiści wprowadzają doń szereg własnych odniesień kulturowych, czy doświadczenie innych. Każde takie działanie edukacyjne buduje nowe więzi, tworzy nowe struktury informacyjne. Tym wszystkim zajmuje się pedagogika kognitywistyczna.

Polecam tym wszystkim, którzy pragną pogłębić swoją wiedzę o trudnych relacjach międzykulturowych, edukacyjnych na linii nauczyciel-uczeń-autorytet. W zmieniającym się dynamicznie świecie, nowa wyspecjalizowana wiedza podana w nam w ramach społeczeństwa informacyjnego, często ulega deprecjacji, niezrozumieniu, albo podlega fragmentarycznemu poznaniu. Umiejętność wykorzystania uwarunkowań psychogenetycznych ucznia przefiltrowana przez trafność podejmowanych działań metodycznych pozwala ocalić w nim to co najcenniejsze - własną osobowość, kreatywność, twórcze podejście do nauki, a przede wszystkimwygenerować najlepsze cechy psychospołeczne.

Gabriel Leonard Kamiński
źródło: http://www.ksiazka.net.pl/index.php?id=49&tx_ttnews[pointer]=1&tx_ttnews[tt_news]=18605&tx_ttnews[backPid]=37&cHash=aa8d5c8025


Pod tak zagadkowym tytułem kryje się interdyscyplinarne spojrzenie na współczesną pedagogikę poprzez pryzmat genetyki, cybernetyki i komunikacji społecznej z perspektywy ciągłej ewolucji człowieka.

Jak pisze autor w tym niewielkim objętościowo opracowaniu zaledwie zasygnalizowano pewne problemy i zagadnienia stojące przed pedagogiką kognitywistyczną. A są nimi między innymi ciągle zmiany cywilizacyjne zachodzące w przestrzeni współczesnego człowieka.

Zmiany te odbywają się w trzech najważniejszych z punktu widzenia komunikacji społecznej filarach rewolucji technologicznej: informacji, mediach i energii. Sytuacja ta wpływa na pogłębienie alienacji jednostki we współczesnym świecie, a co za tym idzie zaburza proces jej samorozwoju. Upadek autorytetów, technizacja życia, a właściwie jego dehumanizacja wytycza przed współczesną pedagogiką nowe pola badawcze. Zmiany społeczne zachodzące w edukacji pokolenia cybercywilizacji wywołane wirtualną rzeczywistością, natłokiem generowanych przez nią informacji, które nie niosą za sobą żadnego znaczenia ani wiedzy, skazują to pokolenie na istnienie w zdehumanizowanej hiperrzeczywistości. Problemy symulacji i wirtualności stają się obecnie jednymi z podstawowych kwestii problemowych dla pedagogiki kognitywistycznej.

Drugim obszarem badań pedagogiki kognitywistycznej jest nasz stosunek do środowiska naturalnego i ekologii, a mówiąc precyzyjnie nasze nań oddziaływanie. A na tej bazie stwarzanie sztucznego środowiska powstałego przy czynnym udziale człowieka. Wycinanie lasów, regulacja i zmiana koryta rzek, hodowanie nowych ras psów czy bydła powoduje, iż stajemy się wyznawcami ślepej idei, że współczesny człowiek zdoła za pomocą aktualnej wiedzy zmienić skutecznie prawa natury na swoją korzyść. Prowadzi to do nieodwracalnej dewastacji przyrody. Widać to już gołym okiem na współczesnych satelitarnych mapach. Pedagogika kognitywistyczna bazując na socjobiologii i współczesnej dydaktyce różnicowej stara się niwelować skutki mitu "tabula rasa", dominującego w ostatnim czasie, a także skutki idei poprawności i dyktatury kulturowej.

Posiadając niepowtarzalny zespół genów skutkujący różnorodnością gatunkową przyswajamy wiedzę w swoisty dla siebie sposób. To samo dotyczy przepływu informacji, przetwarzania ich w naszym umyśle, proces wyciągania wniosków, a w konsekwencji wartościowania płynącej stąd nauki. Sterujące tym mechanizmy kulturowo-neurobiologiczne dopiero teraz znalazły się w orbicie zainteresowań pedagogiki kognitywistycznej. Wcześniej omijano ten zakres spraw, nie włączając ich w zagadnienia wychowawczo-kształceniowe.

Pomijanie konglomeratu tych złożonych zagadnień neuropedagogiki prowadziło do ograniczenia badań nad funkcją kulturową pedagogiki, co skutkowało wyedukowaniem modelu człowieka-robota.

Pedagogika kognitywistyczna bazując na wysoko wyspecjalizowanej interdyscyplinarności stara się powiązać ze sobą zakresy poszczególnych dyscyplin w jeden obszar badawczy. Bazując na filozofii, psychologii, językoznawstwie, antropologii, neurologii, sztucznej inteligencji, cybernetyce społecznej, neuropedagogice.

Pedagogika kognitywistyczna stara się wykorzystać uzyskaną w ten sposób wiedzę w procesie nauczania, gdzie nabyta wiedza, połączona z naszym kulturowym doświadczeniem tworzy w naszym mózgu coraz gęściejszą sieć komunikacyjną między synapsami. W tej koncepcji koewolucji genetyczno-kulturowej człowiek edukowany od narodzin aż do śmierci identyfikuje elementy otaczającej go rzeczywistości posługując się kryteriami wyboru wyznaczonymi przez reguły epigenetyczne odziedziczone przez jego mózg.

Reasumując, w każdym pokoleniu następuje proces odtwarzania kultury. Jednostki posiadające dziedziczne reguły epigenetyczne umożliwiające im lepsze funkcjonowanie w środowisku zwiększają swoje szanse przeżycia i reprodukcji, co znamionuje, iż dobór naturalny decyduje o naszych zachowaniach względem przekazu kulturowego. Im jest on sprawniejszy, tym jednostka lepiej radzi sobie w otaczającym go środowisku.

Chodzi o taki rodzaj współczesnej edukacji, w którym będą brane pod uwagę nasze genetyczne predyspozycje, kulturowe uwarunkowania nazwane w ramach tworzenia modelu przekazu kulturowego "cechą kulturową". Są one nabywane na drodze tzw. "odbicia", obserwacji, naśladownictwa lub bezpośredniego nauczania.

Dokonana tym sposobem adaptacja kulturowa oznacza wykorzystanie naszych umiejętności i przekonań przez geny, a to pozwala dokonać analiz dotyczących przyszłości edukacji, wpływu współczesnej kultury ma szkołę, a także "dyskusji nad współczesnymi zjawiskami występującymi w pedagogice społecznej".

Te wszystkie nasze genetyczni-kulturowe predyspozycje odpowiednio wyedukowane pozwolą lepiej funkcjonować w ramach społeczeństwa informatycznego. Mapowanie myśli, zdolność sekwencjonowania informacji, ich syntetyzowanie, przekształca się w umiejętność uspołecznionego komunikowania się ze społeczeństwem i jego otoczeniem. Standaryzacja umiejętności w komunikowaniu się między nauczycielem a uczniem składa się na złożony proces nauczania. Jest on także determinowany przez układ: człowiek a narzędzia edukacyjne. Stosując techniczne środki dydaktyczne nie bierzemy pod uwagę, tego, iż ich twórcy, konstruktorzy, programiści wprowadzają doń szereg własnych odniesień kulturowych, czy doświadczenie innych. Każde takie działanie edukacyjne buduje nowe więzi, tworzy nowe struktury informacyjne. Tym wszystkim zajmuje się pedagogika kognitywistyczna.

Polecam tym wszystkim, którzy pragną pogłębić swoją wiedzę o trudnych relacjach międzykulturowych, edukacyjnych na linii nauczyciel-uczeń-autorytet. W zmieniającym się dynamicznie świecie, nowa wyspecjalizowana wiedza podana w nam w ramach społeczeństwa informacyjnego, często ulega deprecjacji, niezrozumieniu, albo podlega fragmentarycznemu poznaniu. Umiejętność wykorzystania uwarunkowań psychogenetycznych ucznia przefiltrowana przez trafność podejmowanych działań metodycznych pozwala ocalić w nim to co najcenniejsze - własną osobowość, kreatywność, twórcze podejście do nauki, a przede wszystkim wygenerować najlepsze cechy psychospołeczne.

źródło: http://www.ksiazka.net.pl/index.php?id=49&tx_ttnews%5Btt_news%5D=18605


Analiza paradygmatów pedagogiki i procesów komunikacji z perspektywy teorii kognitywistycznej stanowią główny obszar zainteresowań badawczych prof. Bronisława Siemienieckiego z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Autor, jeden z założycieli Polskiego Towarzystwa Kognitywistycznego, należy do czołówki teoretyków współczesnej pedagogiki europejskiej, a dzięki przekładowi niniejszej pozycji, wydanej w Toruniu w 2010 r., ma szanse dotrzeć do włoskiej publiczności.

Praca porusza zagadnienia i analizuje głosy współczesnych nauk humanistycznych podejmujących refleksję krytyczną, która obejmuje – w atmosferze przyjaznej synergii – antropologię, studia nad rozwojem oraz teorię komunikacji z punktu widzenia edukacji i kształtowania nowych pokoleń.[...]

prof. Piero Crispiani

Zobacz także

Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )

Nowa rejestracja konta

Posiadasz już konto?
Zaloguj się zamiast tego Lub Zresetuj hasło