"Pedagogia bliskości międzyludzkiej"

 
Autor: Grzegorz Godawa

„Pedagogika bliskości międzyludzkiej” autorstwa Grzegorza Godawy to wynik kilkuletniej pracy obserwacji życia społecznego, między innymi w okresie trwającej międzynarodowej pandemii. Jak wiadomo, tamten czas obfitował w zakazy, więzi międzyludzkie bywały rozluźniane, a także niejednokrotnie zrywane, nie mieliśmy możliwości przebywania ze sobą zawsze i wszędzie, po to, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się wirusa. Grzegorz Godawa, tak jak wielu innych badaczy, ekspertów, psychologów, zauważa jak ta izolacja społeczna wpłynęła na nas jako całość, ale także jakie przyniosła negatywne skutki indywidualne. Niestety, jak możemy się domyślać, negatywne efekty tego zjawiska do dzisiaj są odczuwane – w postaci kryzysów psychicznych, niemożności poradzenia sobie z wieloma problemami, w tym tymi, dotyczącymi zdrowych relacji międzyludzkich. Mimo wielu technicznych udogodnień naszych czasów, my, ludzie jako istoty stadne, nie mogliśmy poradzić sobie z samotnością, opuszczeniem, zanikaniem kontaktów. 

Czym właściwie jest tytułowa „pedagogika bliskości międzyludzkiej”? Jak możemy ją ująć w kilku słowach, nie zapominając o aspekcie naukowym, medycznym i społecznym? Jest ona właściwie traktowana jako specyficzne podejście w edukacji i wychowaniu, które koncentruje się na budowaniu głębokich, empatycznych i autentycznych relacji między ludźmi. Jest to filozofia, która stawia na pierwszy plan wzajemne zrozumienie, dialog i otwartość, uznając, że proces nauczania i wychowywania powinien być oparty na współpracy, wsparciu emocjonalnym oraz trosce o potrzeby drugiej osoby. 

Autor publikacji stawia na kilka najważniejszych pojęć, które budują nasze relacje z innymi, a także koordynują nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Przede wszystkim są to: relacyjność, w której edukacja powinna być oparta na relacjach, które są autentyczne i pełne zaufania. Nauczyciel staje się przewodnikiem, a nie tylko autorytetem, który przekazuje wiedzę. Ważne jest, aby nauczyciel i uczeń byli partnerami w procesie nauczania. Czasami te role się odwracają, nie zawsze to my jesteśmy wyznaczeni stale do jednej z nich, sytuacje życiowe pokazują nam na jakiej jesteśmy pozycji. 

Kolejnym „słowem – kluczem” empatia. Pedagogika bliskości kładzie duży nacisk na rozwijanie empatii, czyli zdolności do wczuwania się w emocje i potrzeby innych. Empatia jest kluczowa w budowaniu zdrowych relacji międzyludzkich, zarówno w szkole, jak i poza nią. Autor świetnie rozwija ten temat w swojej książce, pokazuje jakie są oblicza empatii, czy jest to cecha dana nam w „genach”, czy jednak jest możliwość jej nauki poprzez proces socjalizacji. Z tym pojęciem łączy się stale kolejna cecha, mająca charakter wzajemności, a mianowicie szacunek. Respekt i szacunek dla drugiego człowieka, jego odmienności, doświadczeń i perspektyw jest fundamentem tej pedagogiki. Zarówno nauczyciele, jak i uczniowie są traktowani z godnością i zrozumieniem. A właściwie nawet bez przejmowania ról każdy z nas ma zadanie szanować drugiego człowieka, bez względu na jego światopogląd i sposób życia. 

Kolejnymi zatraconymi cechami w okresie pandemii według badacza są otwartość i dialog. Komunikacja jest kluczowym elementem relacji. Dialog oznacza otwartość na opinie innych, umiejętność słuchania i wyrażania swoich myśli w sposób, który buduje porozumienie, a nie konflikty. Autor pokazuje nam jak na nowo rozpocząć przerwany dialog, jak znaleźć punkt zaczepienia w rozmowie, tak, aby udało się odbudować relacje i uczynić je stałymi. 

Twórca publikacji bardzo dużo mówi także o społecznej odpowiedzialności. Pedagogika bliskości międzyludzkiej promuje postawę odpowiedzialności za drugiego człowieka i społeczność. Uczy, że nasze działania mają wpływ na innych, dlatego ważne jest dbanie o wspólne dobro. Jesteśmy zatem odpowiedzialni nie tylko za siebie i nasze jednostkowe życie, ale każda nasza decyzja i sposób zachowania ma wpływ na nasze otoczenie, czy tego chcemy, czy nie. Oczywiście ważne jest zachowanie indywidualizmu i swojego jestestwa, ale nie żyjemy przecież w odosobnieniu, więc musimy być wyczuleni na to, co dzieje się wokół nas. 11111111 Myślę, że lektura tej pozycji pozwoli na uświadomienie sobie, jak ważne są relacje międzyludzkie, dlaczego powinniśmy pielęgnować więzi społeczne, jakie odgrywają one role w naszym życiu. Żeby odbudować społeczeństwo aktywne i wspierające się musimy odwrócić swoje oblicza w stronę naszej człowieczej natury, dać jej szanse i pozwolić działać intuicji. Bardzo mocno polecam tę książkę wszystkim, który w ostatnich latach pogubili się i nie odnajdują we własnym środowisku. Jest to zdecydowanie lektura terapeutyczna i uświadamiająca.

Sylfana

źródło: https://sztukater.pl/ksiazki/item/44802-pedagogia-bliskosci-miedzyludzkiej.html?fbclid=IwY2xjawE75MpleHRuA2FlbQIxMAABHVDB9d_G3jbdpQ3Gj49o-BWHLzkWMUbIbY3Oe94a9vksZx8s-F6ErPIIOw_aem_k1q7uHdB4giHmgTp26_qug

Zapraszamy do naszej księgarni internetowej: https://www.impulsoficyna.com.pl/filozofia/2432-2056-pedagogia-bliskosci-miedzyludzkiej.html#/27-wersja_ksiazki-ksiazka_drukowana_papierowa

Zapraszamy