Ryszard Cibor, Andrzej Murzyn, Stanisław Michałowski
Ryszard Cibor
Tytuł naukowy: doktor nauk humanistycznych
Obecne miejsce pracy i zajmowane stanowisko: Filia Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie, Zakład Diagnozowania Potrzeb Społecznych – adiunkt
Specjalizacja: psychologia kliniczna
Najważniejsze publikacje:
Struktura „Ja” a motywy podejmowania leczenia odwykowego (1994)
Dziecko w świecie pokus (współautor), (2000)
Bilans psychologiczny w pracy nauczyciela [w:] Stochmiałek J. Rozwój pracy socjalno-opiekuńczej (red.), (2000)
Ponadto współautorstwo w serii „Nauczyciele-nauczycielom”.
Andrzej Murzyn
dr hab., kierownik Zakładu Historii i Teorii Wychowania Wydziału Etnologii i Nauki o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Od ponad 30 lat związany z Uniwersytetem Śląskim, od kilku lat także prof. nadzw. Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, na Wydziale Zamiejscowym w Chorzowie. Jest autorem 11 monografii i ponad 40 artykułów naukowych, redaktorem i współredaktorem dwóch serii naukowych (Filozofia i Pedagogika, Dialog bez Granic), a także wspólnie z Dariuszem Stępkowskim redaktorem książki Religion long forgotten. The importance of religion in education towards civil society (Kraków 2014).
Ostatnio wydał m.in.:
Wokół Kena Robinsona kreatywnego myślenia o edukacji (Kraków 2013),
Opowiadanie jako metoda kształcenia w świetle filozofii edukacji Kierana Egana (Kraków 2016).
Przetłumaczył kilka książek z pogranicza filozofii i pedagogiki. W latach 2007–2010 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji ds. Stosunków Polsko-Czeskich i Polsko-Słowackich Oddziału PAN w Katowicach.
Stanisław Michałowski
Dr Stanisław Czesław Michałowski, lat 56, żona i dwoje dzieci – Anna i Karol. Jestem nauczycielem akademickim Międzynarodowej Szkoły Nauk o Edukacji i Kulturze UŚ- Filia w Cieszynie oraz Kolegium Nauczycielskiego w Bielsku- Białej. Prezesem Zarządu Głównego Towarzystwa im. Zofii Kossak. Kandyduję z listy LPR nr.1, okręg drugi.
Pomyśl: Czy wolno nam milczeć gdy „kradną” nam dzieci i obrzucają wulgaryzmami a rodziny staczają się w nędzę? Ilu jeszcze będzie żebraków, biednych i bezrobotnych?
Pamiętajmy: Wolność bez prawdy, miłosierdzia i sprawiedliwości społecznej jest utopią i zamienia się w jawny lub ukryty totalitaryzm. W trosce o dobro wspólne proszę Cię dołącz do nas abyśmy razem zbudowali w naszym mieście system opieki socjalnej jako pomoc, ratownictwo i wsparcie. Niech Bielsko-Biała, miasto naszej młodości, dumy i nadziei stanie się znów rodzinne, serdeczne i przyjazne. Niech nastąpi przyrost dobra, wiary i ufności. Odważmy się myśleć i bądźmy razem w rodzinie, Narodzie i Ojczyźnie.