Jąder Mariola

Absolwentka WSP w Krakowie na kierunku Pedagogika Przedszkola i Wczesnoszkolna oraz studiów podyplomowych na kierunku Psychopedagogika Kreatywności w WSPS w Warszawie, a także z zakresu organizacji i zarządzania oświatą w Profesjonalnej Szkole Biznesu - Szkoła Wyższa w Krakowie. Ukończyła również Studium Pedagogiki Zabawy Klanza.

Posiada kwalifikacje do pracy edukatorskiej oraz uprawnienia do prowadzenia zajęć według programu edukacyjnego ,,Porządek i przygoda. Lekcje twórczości” oraz programu międzynarodowego ,,Przyjaciele Zippiego”.

Jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Kreatywności.

Ma doświadczenie pracy w różnych instytucjach oświatowych oraz na różnych szczeblach kształcenia: w przedszkolu, szkole średniej, uczelni wyższej oraz w ośrodkach doskonalenia nauczycieli. Od wielu lat pracuje z dziećmi przedszkolnymi. Prowadzi również zajęcia ze studentami oraz doraźnie treningi twórczości z uczniami szkół średnich. Jako edukator i trener współpracuje z ośrodkami doskonalenia, prowadząc szkolenia dla nauczycieli szkół i przedszkoli.

Jest autorką i współautorką siedmiu publikacji książkowych oraz wielu artykułów wydanych w ogólnopolskich czasopismach pedagogicznych. Opracowała kilka programów pracy dla osób na różnych szczeblach kształcenia: dzieci, uczniów, studentów i nauczycieli.

W sposób szczególny interesuje się psychopedagogiką twórczości, a zwłaszcza metodami i technikami stymulowania wyobraźni twórczej dzieci i dorosłych oraz rozwijania na tej bazie uzdolnień kierunkowych: plastycznych, skojarzeniowych, myślenia wyobrażeniowego, twórcze rozwiązywanie problemów itp.

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Od autorki

Rozdział I

Efektywność – warunki efektywnego uczenia się

Czynniki zewnętrzne – egzogenne (środowiskowe)

Czynniki wewnętrzne – endogenne (tkwiące w dziecku)

Co ułatwia uczenie się

Rozdział II

Efektywne metody pracy z dziećmi

Metoda projektów

Historie starych fotografii

Cztery pory roku

Metoda projektowania okazji edukacyjnych

Scenariusz zabawy „Kolorowa łąka”

Kto pomoże Nieumiałkowi?

Metoda story-line

Konstrukcja scenariusza

Zalety pracy metodą story-line

Poszukujemy zaginionych bajek. Forma opowieści ruchowej

Wakacyjna wyprawa

Metoda synektyki

Metoda pytań

Metody zabawowe

Gry edukacyjne

Gra motywacyjno-wychowawcza

Gry czytelnicze, zespołowe

Konkursy i gry zespołowe

Quiz „Pytanie za pytanie”

Opowiadamy bajki metodą Carla Orffa

Stara bryczka rodzinna

Odwiedzamy planety i wyspy

Rysowana bajeczka

Wiosenna wycieczka – bajka z zadaniami

Metoda ośrodków zainteresowań

Metody ewaluacyjne

Drzewko

Pogoda

Termometr uczuć

Krąży słoik

Zdania prawdziwe i fałszywe

Pytanie za pytanie

Rozdział III

Techniki pracy jako narzędzia efektywnych działań z dziećmi

Techniki twórczego rozwiązywania problemów

Małe ludziki

Paradoksalna burza mózgów

Metoda projektowania idealnego

Rozwiązywanie problemów drogą skojarzeń

Identyfikacja z obiektem

Rozwiązywanie problemów drogą analogii

Techniki skojarzeniowe

Prowokacje „po” jako narzędzie stymulujące myślenie

(myślenie poboczne)

Techniki przyśpieszonego uczenia się

Mind-mapping (mapy pamięci, mentalne, myślowe)

Łańcuchowa metoda skojarzeń

Zakładkowa metoda zapamiętywania – haki pamięciowe

Techniki dyskusyjne

Dyskusja w kawiarni

Metaplan

Słoneczko

Karty dyskusyjne

Sześć kapeluszy (myślące kapelusze)

Dyskusja panelowa (zwana dyskusją ekspertów lub obserwowaną)

5 z 15 z elementami dyskusji wielokrotnej

Piramida priorytetów

Poker kryterialny

Twoje – moje argumenty

Decyzja należy do ciebie

Obcy przybysz (technika naiwnych pytań)

Debata za i przeciw

Graffiti

Spor z obroną grupy

Przewód sądowy

Kula śniegowa (2 × 4 × 8)

Zgadzam się – nie zgadzam się

Wybory

Metoda 66

Monika, Jan, Anna

Cebula (łożysko kulkowe)

Przesłuchanie

Drzewko decyzyjne

Wywiad

Wywiad z partnerem

Wywiad z grupą

Rozdział IV

Efektywne formy organizacyjne w pracy z dziećmi

Uczymy się – uczymy innych

Praca w obwodach stacyjnych

Praca w kącikach badawczo-poznawczych

Portfolio

Bibliografia

Nawet najlepszy nauczyciel dochodzi czasem do ściany. Dzieje się to kiedy wykorzysta on swoje pomysły i nie wie już co zrobić, żeby przekonać uczniów do pracy. Wtedy najczęściej szuka literatury. Dziś właśnie o takiej książce chcę krótko opowiedzieć. Mariola Jąder–Taboł w publikacji pt. Efektywne i atrakcyjne metody pracy z dziećmi wyszła naprzeciw potrzebom i oddała w ręce czytelników przejrzysty zbiór.

Pomysł napisania publikacji na temat skutecznych metod pracy z dziećmi narodził się w wyniku dyskusji z nauczycielami i studentami, z którymi prowadziłam zajęcia w ramach studiów podyplomowych oraz szkoleń rad pedagogicznych wewnątrzszkolnego doskonalenia nauczycieli (WDN).

Te słowa, zaczynające wstęp nastawiły minie pozytywnie do książki, ponieważ myślę, że praktyk i osoba, którą interesują potrzeby nauczycieli jest odpowiednią do napisania zbioru metod. To widać w sposobie w jaki jest on skonstruowany, jak opisano poszczególne propozycje i jak wygląda szata graficzna całości. Ma być czytelnie przejrzyście, obrazowo. I tak właśnie jest. Co więcej, autorka nie zapomniała o wstępie teoretycznym, w którym zapoznajemy się z podstawowymi zasadami efektywnego uczenia się. Pozwala to lepiej zrozumieć późniejsze opisy metod i zastosowane rozwiązania praktyczne/ Jest też przydatne dla nowych nauczycieli, którzy najczęściej teorię znają, ale mają mniejsze/ większe problemy z przełożeniem jej na praktykę. Okazuje się często, że przeładują scenariusze zajęć, źle podzielą czas. Nie oceniam, sama niedawno zaczęłam pracować w szkole i wiem, że pierwsze miesiące to nieustające wrażenie bycia rzuconym na głęboką wodę. Teoria często zapomina powiedzieć, że dzieci nie da się podzielić na grupy mechanicznie, że są w grupie sympatie, antypatie, a czasem także osoby z zaburzeniami. Najbardziej prozaiczny problem z jakim się spotkałam póki co to niska liczebność klasy. Niektóre metody zakładają przecież podział uczniów na grupy, przydzielenie im ról w obrębie grupy. Z pustego jednak i Salomon nie naleje, jeśli w klasie jest pięciu uczniów i trzeba metody dostosowywać, przerabiać i łączyć. W takich wypadkach niezbędna jest albo wieloletnia praktyka, albo odpowiednie źródło, które wyjaśni jak odpowiednio wprowadzić metodę, na co uważać, co dostosować, jak uatrakcyjnić lekcję, by możliwie najdłużej mieć przy sobie uwagę ucznia.

Z pozoru może się wydawać, że pozycja jest skierowana tylko do osób pracujących z dziećmi w szkole. Myślę jednak, że z powodzeniem sprawdzi się w rękach rodzica, który chce dbać o rozwój swojego dziecka i zachęcać go do nauki poprzez zachęcanie do aktywnego udziału, doświadczania. Nie chodzi o rywalizowanie z nauczycielem na zasadzie: kto jest lepszy, a raczej współpracę, rozmowę i wspieranie wysiłków, w których chodzi przecież zawsze o dobro dziecka.

Komu polecam:

- nauczycielom, chcącym uatrakcyjnić lekcje, próbować nowych metod,

- rodzicom szukającym metod na pracę z dzieckiem w domu, większość przykładów można przełożyć na praktykę domową,

- wszystkim pracującym na co dzień z dziećmi,

- osobom ciekawym tematu.

Myślę, że takie książki są potrzebne, bo ułatwiają i uprzyjemniają pracę, zabawę, codzienność i pozwalają łączyć dziecku naukę i zabawę. Szczególnie gdy są tak zmyślnie i poręcznie pomyślane. Ja na pewno nie raz z niej skorzystam i będę polecać. Zapraszam do dyskusji. Jak lubicie się uczyć, a może uczyć innych? Dzielmy się pomysłami i pomagajmy sobie. Wszystkie powiązane z tym tematy mile widziane w komentarzach.

Pozdrawiam Ania -Księganna
źródło: https://www.ksieganna.com/2017/11/mariola-jader-tabol-efektywne-i-atrakcyjne-metody-pracy-z-dziecmi/

Dzisiaj szczególnie trudno nauczycielowi jest zmotywować ucznia do pracy, trudno jest wzbudzić jego zainteresowanie. Świat dziś oferuje młodemu człowiekowi wiele atrakcji. Może on poznawać rzeczywistość za pośrednictwem licznych mediów, już choćby książki czy zabawki są zupełnie inne niż jeszcze przed kilkunastu laty - są kolorowe, łączą w sobie różne rozwiązania techniczne, a wszystko to po to, by jednocześnie uczyć i bawić. Każdy nauczyciel staje zatem przed niezwykle trudnym zadaniem. Jak bowiem w tym tak atrakcyjnym i oferującym tak wiele świecie sprawić, żeby zajęcia szkolne były interesujące? Na to pytanie szukają odpowiedzi ambitni nauczyciele, którzy zdają sobie sprawę z tego, iż dziś nie wystarczą tylko tradycyjne metody nauczania. Interesującą propozycją dla tych właśnie pedagogów, staje się książka Marioli Jąder "Efektywne i atrakcyjne metody pracy z dziećmi" (Oficyna Impuls). Trafne wydaje się szczególnie spostrzeżenie autorki, iż nauczyciel dziś musi aktywizować wszystkie zmysły ucznia, musi zmotywować go do wzięcia udziału w zajęciach całym sobą. To trudna sztuka, zarówno dla ucznia, jak i dla prowadzącego lekcję. Potrzeba wiele energii i pomysłowości, by sprostać temu zadaniu. Nauczyciel staje się więc dziś kreatorem światów, reżyserem spektaklu, który musi odegrać się podczas jednej lekcji i wzbudzić największe emocje. Książka Marioli Jąder składa się z czterech części, w których autorka w pierwszej kolejności przedstawia problematykę efektywności nauczania, prezentuje najważniejsze pojęcia i charakteryzuje elementy życia ucznia, od których zależy jego motywacja i efektywność pracy samego nauczyciela. W dalszej kolejności poznajemy aktywizujące metody i techniki nauczania, które można wykorzystać na lekcji, chcąc uczynić ją naprawdę atrakcyjną. Nie są to metody nowe, znajdziemy je już w dobrze nam znanych zbiorach metod aktywizujących. Dlatego dla mnie najciekawsze i najbardziej godne uwagi w prezentowanej książce, stały się propozycje scenariuszy zajęć, przykłady przeprowadzania ciekawych zabaw i gier, które pozwalają na aktywizację całej osoby ucznia. Przykładem może być tu scenariusz zabawy "Kolorowa łąka", gdzie dzieci poznają, wszystkimi zmysłami, bogactwo fauny i flory, uczą się przy doskonałej zabawie. Oczywiście to nie jedyny scenariusz, który można znaleźć w książce Marioli Jąder. Prócz scenariuszy autorka przedstawiła wiele wskazówek metodycznych, zaproponowała liczne, inspirujące do tworzenia własnych pomysłów, wskazówki. Z ogromną przyjemnością biorę do ręki książki takie jak "Efektywne i atrakcyjne metody pracy z dziećmi", gdyż stają się one dowodem na to, iż istnieją jeszcze nauczyciele, którzy podczas pracy z dziećmi nie szczędzą pomysłowości i energii, którzy posiadaj taką wyobraźnię i wrażliwość, iż potrafią sprawić, że dzieci będą aktywnie i z uśmiechem na twarzy uczestniczyć w lekcji. Oczywiście propozycje Marioli Jąder każdy nauczyciel może wcielić w życie na swój sposób, dla większości z nich będą one bowiem inspiracją, staną się motywacją do tworzenia własnych pomysłów.

Magdalena Żerek
źródło: http://www.klub-litera.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=9420&Itemid=2

Współczesny człowiek działając w różnych dziedzinach życia dąży do osiągnięcia najwyższych efek­tów, którymi są między innymi wy­sokiej jakości wytwory materialne. Jakość i efektywność działań edukacyjnych to problem szeroko dyskutowany w gronie pedagogów i nauczycieli. Zgadzam się w pełni z Mariolą Jąder, autorką poradnika pt. Efektywne i atrakcyjne metody pracy z dziećmi, która zwraca uwagę na zagubienie nauczycieli poszuku­jących skutecznych sposobów pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym. Na rynku wydawniczym poja­wia się wiele publikacji z propozy­cjami różnych rozwiązań meto­dycznych. Najczęściej zawierają zestawy gotowych konspektów za­jęć, planów pracy itp. Sądzę, że nie tego oczekują nauczycielki przed­szkoli, od wielu lat zachęcane do poszukiwania własnych, twór­czych rozwiązań. Mariola Jąder doskonale rozu­mie ten problem. Przygotowała poradnik metodyczny, w którym dokonuje przeglądu i analizy me­tod, technik i form pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym.

Prezentując swoje przemyśle­nia autorka często nawiązuje do poglądów takich specjalistów jak: S. Wołoszyn, H. Gardner, D. Klus-Stańska. Efektywność, czyli skuteczność uczenia się, to pierwszy z poruszo­nych w książce problemów. W sku­tecznym uczeniu się ważną rolę odgrywają czynniki motywacyjno-emocjonalne. Autorka zwraca uwagę na moty­wację i kompetencje nauczyciela, który pozytywnie nastawiony do lu­dzi, umiejętnie komunikuje się i dziećmi i motywuje je do pracy. Efekty uczenia się dziecka zależne są również od stosowanych przez na­uczyciela metod, czyli sposobów pro­wadzenia, organizowania pracy z dzieckiem. Odpowiedni dobór tech­nik pracy sprzyja uczeniu się konkret­nych sprawności i umiejętności.

Mariola Jąder próbując odpo­wiedzieć na pytanie, co ułatwia uczenie się, wskazuje następujące strategie: uczenie wykonywania określonych czynności, wyjaśnianie dziecku różnych zjawisk, zdarzeń i problemów, włączenie się w aktyw­ność dziecka, aby razem z nim coś ro­bić oraz rozmawianie z dzieckiem. Osiągnięcie pozytywnych efek­tów uczenia się zależne jest nie tyl­ko od czynników zewnętrznych, ale także od czynników wewnętrznych, tkwiących w samym dziecku. Aby uczenie się dziecka w wieku przed­szkolnym było efektywne, musi być atrakcyjne. Łącząc te dwa po­jęcia autorka wskazuje na ich wza­jemne uzupełnianie się w skutecz­nej edukacji. Następnie prezentuje metody pracy zgodne z koncepcją efektyw­nego uczenia się, przez: samodziel­ne odkrywanie, badanie, poszuki­wanie, doświadczanie - połączone z wyborem technik i form pracy uwzględniających zainteresowania i przeżycia dzieci.

Czyni to w sposób przejrzysty i klarowny, każdemu z zagadnień poświęcając oddzielny rozdział, w którym definiuje metodę, tech­nikę, zamieszcza jej źródła, auto­rów, wskazuje walory, a następnie podaje kilka przykładów rozwią­zań praktycznych. Kolejne rozdziały poradnika po­święcone są wybranym metodom, takim jak: metoda projektów, meto­da projektowania okazji edukacyj­nych, metoda story-line, metoda synektyki (twórczego rozwiązywania problemów), metoda pytań, meto­dy zabawowe (w tym gry edukacyj­ne), metoda ośrodków zaintereso­wań, metody ewaluacyjne. Następnie autorka omawia ró­żne techniki pracy podając liczne przykłady: technikę twórczego roz­wiązywania problemów, techniki przyśpieszonego uczenia się, tech­niki dyskusyjne. Wskazuje również efektywne formy organizacyjne, takie jak: uczymy się uczyć innych, praca w kącikach badawczo-poznawczych, portfolio.

Publikacja, choć skromna w for­mie, zawiera dużo ciekawych treści podanych w sposób, który dobrze od­daje istotę omawianych zagadnień. Opracowane scenariusze są ży­wą, interesującą ilustracją oma­wianych rozwiązań metodycznych.

źródło: Wychowanie w Przedszkolu Nr 7 lipiec-sierpień 2010, Ewa Brańska