Popek Stanisław Leon
Popek Stanisław Leon
ur. 20 lutego 1936 r.w Kortynie na Zamojszczyźnie (powiat Hrubieszów). Jest profesorem zwyczajnym. Zajmuje się psychologią różnic indywidualnych, psychologią zdolności, twórczości i sztuki. Studiował wychowanie plastyczne, historię sztuki, pedagogikę i psychologię. Od 1958 do 1963 r. był nauczycielem wychowania plastycznego i muzycznego w liceach pedagogicznych w Leśnej Podlaskiej i Zamościu. Pracował także w Okręgowym Ośrodku Metodycznym przy KOS w Lublinie na stanowisku kierownika sekcji plastyki (1963–1969), a w latach 1969–1972 na stanowisku kierownika zespołu liceów ogólnokształcących. Od uzyskania stopnia doktora psychologii (1973) pracuje na Wydziale Pedagogiki i Psychologii UMCS w Lublinie. W latach 1979–1982 był prodziekanem, a w latach 1982–1984 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Psychologii. W latach 1984–1987 i 1990–1996 był dziekanem Wydziału Pedagogiki i Psychologii UMCS, a od 2003 do 2006 r. rektorem Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej im. Jana Zamoyskiego w Zamościu. Wypromował dotąd 26 doktorów i ponad 600 magistrów.
Autor monografii: Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży (1978, 1985); Rozwój twórczości plastycznej dzieci i młodzieży (1979); Kwestionariusz Twórczego Zachowania – KANH (1990, 2000, 2008, 2010); Barwy i psychika. Percepcja. Ekspresja. Projekcja (1999, 2003, 2008); Człowiek jako jednostka twórcza (2001, 2003). Jest redaktorem naukowym 26 książek oraz autorem 280 rozpraw i artykułów. W latach 1987–2007 pełnił funkcję redaktora naukowego „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska”, sekcja J.
Jest pisarzem i poetą, członkiem Związku Literatów Polskich. Opublikował 10 zbiorów poezji: Wymiary czasu (1994); Ku brzegom Styksu (1996); Wenus leżąca (1996); Tryptyk z Michałem Aniołem (1997); Ptakom błękitnym (1999); Odsłony Rzymskie (2000); Maski podróżne (2001); Srebrne ogrody (2003); Poliptyk czasu – wybór poezji (2006); Nadwrażliwe ogrody (Grădinile hipersensibile) – antologia dwujęzyczna (2009), oraz tom opowiadań Sny z wieży milczenia (2008). Jego utwory ukazywały się w kilkudziesięciu almanachach i czasopismach literackich w języku polskim, a także flamandzkim, rosyjskim i rumuńskim. W latach 1998–2002 był prezesem Lubelskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. Jest również członkiem honorowym Polskiego Stowarzyszenia Kreatywności i Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.
Od 50 lat uprawia twórczość plastyczną. W tym czasie zorganizował 45 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą.
Laureat 7 nagród naukowych Ministra Nauki i 6 nagród artystycznych (plastyka, literatura). Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, wyróżniony medalami Za Zasługi dla UMCS, Zasłużonego Działacza Kultury i Złotym Wawrzynem Literackim za całokształt twórczości literackiej