Trenuj umysł. Zeszyt ćwiczeń do pracy z osobami z zaburzeniami pamięci
Cena podstawowa
46,48 zł
-12,80 zł
Cena
33,68 zł
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 24,00 zł
Minieseje… składają się z tekstów publikowanych regularnie w „Forum Akademickim”. Ich tematyka jest różnorodna: od zagadnień inspirowanych bieżącymi wydarzeniami, przez teksty mniej lub bardziej związane z nauką, szkolnictwem wyższym oraz wychowaniem fizycznym... [...]
Do rąk Czytelników oddaję już trzeci tomik napisanych przeze mnie w ostatnim dziesięcioleciu felietonów. Na pierwszy zatytułowany Miscellanea czyli rzeczy rozmaite (Wydawnictwo Fall, Kraków 2007) złożyły się teksty publikowane mniej lub bardziej sporadycznie w latach 2005–2007 na łamach takich czasopism, jak: „Forum Akademickie”, „Lider”, „Puls AWF”, „Kultura Fizyczna”, „Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne”, „Przegląd”. Drugi tomik – Notatki akademickie (Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2010) – zawiera felietony pisane systematycznie w latach 2007–2010 dla „Forum Akademickiego” i „Lidera”. Niniejszy składa się z tekstów publikowanych regularnie od 2010 roku wyłącznie w „Forum Akademickim”.
Początkowo felietonistyka była dla mnie produktem ubocznym pisarstwa związanego z pracą naukowo-dydaktyczną. W miarę malejącego udziału aktywności badawczo-dydaktycznej w życiu zawodowym stała się ona niejako substytutem tej aktywności, chroniącym przed intelektualną zapaścią.
Tematyka felietonów ewoluowała – od zagadnień różnorodnych, inspirowanych często doraźnymi przemyśleniami i bieżącymi wydarzeniami, przez teksty mniej lub bardziej związane z nauką, szkolnictwem wyższym oraz wychowaniem fizycznym i sportem, do niemal wyłącznej koncentracji na sprawach nauki i edukacji akademickiej z uwzględnieniem kontekstu społecznego. Ich wspólną cechą, jak gdyby znakiem firmowym, jest zwięzłość polegająca na tym, że żaden z tekstów nie przekracza czterystu słów.
Gdyby się okazało, iż główną zaletą zamieszczonych w tej książeczce tekstów jest ich lapidarność, to proszę przynajmniej uwierzyć, że ich autor nigdy nie żałował czasu w trakcie pisania, aby go oszczędzić Czytelnikowi w trakcie czytania. Testem na wiarygodność tego oświadczenia niech będzie następujący cytat z korespondencji Marka Twaina: „Nie miałem czasu na napisanie krótkiego listu, więc napisałem długi”.
Grabowski Henryk
prof. dr hab. Henryk Grabowski – emerytowany profesor Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. Wykładał teorię wychowania fizycznego i metodologię badań naukowych. W latach 1996–2005 był członkiem Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, od 2003 do 2010 roku – członkiem Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej PAN.
Jest autorem wielu książek z teorii wychowania fizycznego, pedeutologii i metodologii badań naukowych, m.in.: Procesy selekcji na studia wychowania fizycznego (1973, PWN), Studia a sytuacja społeczno-zawodowa absolwentów uczelni wychowania fizycznego (1977, PWN), O kształceniu i wychowaniu fizycznym (1987, Ossolineum), Teoria fizycznej edukacji (1997 i 1999, WSiP), Co koniecznie trzeba wiedzieć o wychowaniu fizycznym (2000, Impuls), Uwagi krytyczne o wychowaniu fizycznym i kształceniu nauczycieli (2004, Impuls), Wykłady z metodologii badań empirycznych (2013, Impuls), a także redaktorem prac zbiorowych: Społeczno-pedagogiczne problemy kształcenia w uczelniach wychowania fizycznego (1993, AWF), Metody empiryczne w naukach o kulturze fizycznej (1996, AWF), Perspektywy poznawcze i praktyczne nauk o kulturze fizycznej (2002, AWF). Opublikował również trzy zbiory felietonów: Miscellanea, czyli rzeczy rozmaite (2007, Fall), Notatki akademickie (2010, Impuls), Minieseje o życiu, nauce i edukacji (2016, Impuls).
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Grabowski Henryk |
ISBN druk | 978-83-7850-987-5 |
ISBN e-book |
|
Objętość | 166 stron |
Wydanie | I, 2016 |
Format | B5 (160x235) |
Oprawa | miękka, klejona |
PRZEDMOWA
OKIEM MALKONTENTA
DROGA NA SKRÓTY
IT’S THE QUALITY, STUPID
BO TAKIE SĄ MOJE OBYCZAJE
WSZYSTKO JEST MOŻLIWE
BELKA W NASZYM OKU
FELIETON JUBILEUSZOWY
O GRANICACH WOLNOŚCI WOLI
AKADEMICKIE FANTAZJE
DAREMNE ŻALE
OBYŚ CUDZE DZIECI UCZYŁ
NAUKA I POLITYKA
PRAWO I OBYCZAJE
O NAUKOWEJ BUCHALTERII
GRANICE DEGRENGOLADY
WYCHOWANIE FIZYCZNE I OSOBOWOŚĆ
RELIGIA I ETYKA
ROZRACHUNKI JUBILEUSZOWE
CENA SUKCESU
JESZCZE EWOLUCJA CZY JUŻ INWOLUCJA?
ROZWÓJ WSTECZNY
TEMPORA MUTANTUR
CZŁOWIEK – ISTOTA NIEZNANA
C’EST LA VIE
WIELKA MISTYFIKACJA
ZA, A NAWET PRZECIW
ZAGADKA EWOLUCJI
WINNI NIE TYLKO NAUCZYCIELE
CYWILIZACJA ROZWIERAJĄCYCH SIĘ NOŻYC
PO OWOCACH ICH POZNACIE
JĘZYKOWY FETOREK
KTO PYTA, NIE BŁĄDZI
BIBLIOMETROMANIA
TARGOWISKO
JUBILEUSZ PROFESORA MACIEJA DEMELA
QUO VADIS, AKADEMIO?
UBÓJ RYTUALNY
DYGRESJE EPISTEMOLOGICZNE
O DOJRZAŁOŚCI SŁABOŚĆ PEDAGOGIKI
TWÓRCZOŚĆ JEST INFANTYLNA
SZKODA ZDROWIA
DEWALUACJA
RECENZJI NIE BĘDZIE
NA CO CI PRZYSZŁO, UNIWERSYTECIE
ASYMETRIA POZNAWCZA
MIĘDZYPOKOLENIOWA ZAMIANA KOMPETENCJI
ZŁUDZENIE PSYCHICZNE
NIEZBĘDNIK WYBORCY
KRYPTOSTRĘCZYCIELSTWO
NIEOCZYWISTE OCZYWISTOŚCI
GŁUPOTA CZY KORUPCJA?
ZNIEWOLONA WOLA
ZCZŁOWIECZENIE
O GŁUPOCIE – ŻYCZLIWIE
COŚ Z TYM TRZEBA ZROBIĆ
MODELOWANIE
WSZYSCY JESTEŚMY AGNOSTYKAMI
MOJA WINA...
O PLOTKOWANIU
POŻYTKI Z PSYCHOLOGII
OSOBLIWOŚCI
DLACZEGO NIGDY DOŚĆ ŻYCIA?
JAK ŻYĆ?
POCHWAŁA UWAŻNOŚCI
Wielka mądrość w mini rozmiarze
Minieseje… składają się z tekstów publikowanych regularnie w „Forum Akademickim”. Ich tematyka jest różnorodna: od zagadnień inspirowanych bieżącymi wydarzeniami, przez teksty mniej lub bardziej związane z nauką, szkolnictwem wyższym oraz wychowaniem fizycznym, do niemal wyłącznej koncentracji na sprawach nauki i edukacji akademickiej z uwzględnieniem kontekstu społecznego. Jedyną wspólną cechą, jak pisze autor, swoistym znakiem firmowym, jest ich zwięzłość, polegająca na tym, że żaden nie przekracza czterystu słów. To z kolei może stanowić dla niektórych niedościgły wzór doskonałości warsztatu pisarskiego.
We wstępie profesor Grabowski pisze – co ujęło mnie od samego początku i dało asumpt myśli, że mogę mieć tu do czynienia z inteligencją i ironią w najszlachetniejszej postaci – że gdyby miało się okazać, iż jedyną zaletą tekstów zamieszczonych w jego książce jest ich lapidarność, to czytelnik powinien uwierzyć, że autor nigdy nie żałował czasu w trakcie pisania, aby go oszczędzić czytelnikowi w trakcie czytania. Testem na wiarygodność tego oświadczenia prof. Grabowski uczynił następujący cytat z korespondencji Marka Twaina: „Nie miałem czasu na pisanie krótkiego listu, więc napisałem długi”.
Sporo uwagi autor poświęca napiętnowaniu zjawisk patologicznych w szkolnictwie wyższym. W tekście Okiem malkontenta porusza temat wielostopniowości studiów, które nie są wcale, jak się potocznie uważa, owocem procesu bolońskiego; mają dłuższą historię. Ich założonym celem było umożliwienie wykształcenia najzdolniejszym studentom na najwyższym poziomie, a zarazem mniej zdolnym – uzyskanie dyplomu niższego stopnia. Dzisiaj, jak pisze profesor, w niektórych uczelniach przyjmuje się na studia magisterskie wszystkich absolwentów studiów pierwszego stopnia, co – i nie trzeba tu grzeszyć szczególną przenikliwością – może skutkować wyłącznie obniżeniem poziomu studiów drugiego stopnia.
W felietonie Droga na skróty autor, z właściwą sobie ironią, dotyka tematu regulacji dotyczących postępowania wnioskowego o nadanie tytułu profesora. Bez zbędnej kurtuazji pisze, że zakładanie, iż podwładni mogą w sposób jawny ocenić obiektywnie przełożonego, jest naiwnością graniczącą z umysłową niepełnosprawnością. A sytuacja taka występuje m.in. wtedy, gdy podmiotem postępowania o nadanie tytułu profesora jest uczelnia, w której kandydat pełni funkcję rektora.
Jednak profesora inspirują nie tylko uczelniane sytuacje. Językowy fetorek został napisany dzięki Magdzie Gessler, która w jednym z programów, chcąc wyrazić uznanie dla załogi odmienionej po kuchennych rewolucjach, wykrzyknęła za pośrednictwem telewizji na całą Polskę „jesteście zajebiści!”. Dlaczego niektórzy celebryci z rozmysłem zanieczyszczają słownictwo w środkach masowego przekazu i wcale się tego nie wstydzą? Autor zamieszcza w tekście swoje hipotezy, które mogłyby stać się przedmiotem badań na stopień naukowy doktora.
Profesor często porusza też w swoich tekstach temat śmierci. W Zagadkach ewolucji pisze – ukazując nie po raz pierwszy ogromny dystans, jaki ma do siebie – że uczestnicząc w pogrzebach rosnącej liczby znajomych i przyjaciół, zaczął się zastanawiać, czy opłaca mu się jeszcze wracać z cmentarza do domu. Źródłem tego typu refleksji, jak tłumaczy, jest obserwowana skłonność ludzi do samooszukiwania się w obliczu nieuchronnej śmierci. Dla autora pozostaje zagadką, dlaczego natura, jednoznacznie faworyzująca osobników młodszych w walce o przetrwanie gatunkowe, w odniesieniu do człowieka okazała się mniej konsekwentna, wyposażając jego psychikę w urągające ludzkiej inteligencji, jak dobitnie nazywa to profesor, mechanizmy obronne, nakazujące do ostatniego tchnienia kurczowo trzymać się życia.
Panie Profesorze, dziękuję za wielką mądrość w minirozmiarze. Minieseje… traktuję jak najlepszą rozmowę z niezwykłym człowiekiem. I naprawdę to dobrze, że tylko Pan w niej mówił.
Małgorzata Pawełczyk Henryk GRABOWSKI, Minieseje o życiu, nauce, edukacji, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2016
źródło: Forum Akademickie (FA 10/2016)