Sedlaczek Stanisław

Ryszkowski Eugeniusz

Harcmistrz Eugeniusz Ryszkowski, „Ryś”, kapral podchorąży kompanii szturmowej batalionu „Wigry”. Urodził się 7 lipca 1903 roku, zginął 29 września 1944 roku w Budach Zosinych koło Jaktorowa podczas tragicznej próby przełamania niemieckiego pierścienia wokół Kampinosu.

Od 1918 – w ZHP 1926–1929? – sekretarz redakcji „Wiadomości Urzędowych”

1927–1928 – wizytator Głównej Kwatery Męskiej dla Chorągwi Pomorskiej i Chorągwi Zagłębia Dąbrowskiego 1928–1929 – kierownik referatu programowego Głównej Kwatery Męskiej

1929–1930 – na urlopie instruktorskim 1930–1931 – kierownik referatu programowego Głównej Kwatery Męskiej 1931–1933 – wizytator Głównej Kwatery Harcerzy dla Chorągwi Łódzkiej

od jesieni 1939 – w harcersko-wojskowej organizacji „Wigry”

7 sierpnia 1944 – 1 września 1944 – w kompanii szturmowej batalionu „Wigry”

Współredaktor publikacji: (wraz ze Stanisławem Sedlaczkiem) Harcerstwo w obozach (1928) i (wraz z Tomaszem Piskorskim i Eugeniuszem Konopackim) Polacy na Dżembori. Wspomnienia z międzynarodowego zlotu skautowego w Arrowe Park pod Birkenhead Anglja – 1929 r. (1931). Bielecki R., Batalion harcerski „Wigry”, Wyd. „Historia”, Warszawa 1991, s. 13, 175, 280, 282, 292, 309. Jarzembowski K., Kuprianowicz L., Harcmistrzynie i harcmistrze ZHP mianowani w latach 1920–1949, Barbara HUP B. Gąsiorowska, Kraków 2006, s. 182.

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

O czem społeczeństwo wie za mało

Pierwszy obóz skautowy, Stanisław Sedlaczek

Dzieje żeńskich kursów instruktorskich, Jadwiga Falkowska

Zadania społeczne obozów, Stanisława Czajkowska

Obozy wakacyjne w Skolem, Walery Sikorski

Kurs skautowy w Skolem, Jerzy Lewakowski

Ogólne uwagi o kolonjach i obozach żeńskich w latach ostatnich, Marja Wocalewska

Harcerskie kursy instruktorskie przed Z. H. P. Stanisław Sedlaczek

Porzuć smutek, Zofja Grzymałowska

Obozy Harcerskie, Stanisław Sedlaczek

Z dziennika Gillwellczyka, Olgierd Grzymałowski

Jakeśmy sobie radzili, J. R.

Co to znaczy Skaut — Harcerz?

Wyprawa Harcerzy Morskich do Danji, Ludwik Hermel

O Foce, Psach, Kotach i Gołębiach, Kronikarz

Związkowe Obozy Starszyzny, Stanisław Sedlaczek

Harcerski Kurs Instruktorski Wychowania Fizycznego w Pomiechówku 1927 r., Cz. Rębowski

Starsze Harcerstwo, Jerzy Zawodzki

Akcja letnia 1927 Śląskiej Chorągwi Męskiej, M. 

Str. Lato 1927 r. w Chorągwi Lubelskiej m.

Rozwój życia obozowego w harcerstwie męskiem (tablica)

Męskie obozy instruktorskie i dla drużynowych w r. 1927 (tablica)

Całokształt męskiej akcji obozowej letniej (tablica)

Żeńskie obozy instruktorskie i dla drużynowych, latem 1927 r. (tablica)

Całokształt żeńskiej akcji obozowej letniej w r. 1927 (tablica)

Rozwój żeńskiej akcji obozowej w latach 1922—1927 (tablica)

Akcja letnia Oddziałów z. H. P.

Wycieczka Harcerek Krakowskich nad Adrjatyk

Od Redakcji

OD REDAKCJI.

Numer „Harcmistrza“ za grudzień 1927 wychodzi z opóźnieniem. Powodem jego jest oczekiwanie na szereg przyrzeczonych artykułów oraz na dane statystyczne.

Niestety mimo usilnych starań część tylko, nawet przyrzeczonych, artykułów, udało nam się otrzymać, wskutek czego nie dajemy pełnego obrazu stanu harcerskiej akcji letniej. Żałujemy zwłaszcza, że nie możemy podać zamierzonych monografij rozwoju kursów starszyzny w niektórych przynajmniej chorągwiach. Pocieszamy się tem, że to nasze przedsięwzięcie zobrazowania letniego życia harcerstwa w obozach i na wędrówkach jest tylko początkiem i że w r. 1928 uda nam się tego rodzaju numerem sprawozdawczym zainteresować szersze grono starszyzny, a to, uzupełnione doświadczeniem zdobytem przy opracowywaniu niniejszego, pozwoli lepiej wywiązać się z zadania.

Ze względu na wysokie koszta druku zamierzone dołączenie wykazu wszystkich obozów z danemi szczegółowemi nie doszło do skutku.

Drużynom harcerskim, które nadesłały w terminie pocztówki statystyczne — dziękujemy za ułatwienie pracy i przepraszamy je zarazem za nieogłoszenie wykazu obozów, co stało się z przyczyn od nas niezależnych: z braku funduszów.

Pamięć jako zdolność do rejestrowania i ponownego przywoływania wrażeń zmysłowych, skojarzeń oraz informacji, może – niestety – ulegać niechcianym ograniczeniom. By zachować i utrwalić to, czego nie wolno sprzeniewierzyć, czasami konieczna jest interwencja z zewnątrz. Stosując się do powyższej reguły, Oficyna Wydawnicza Impuls oddała do rąk czytelnika kolejną pozycję należącą do serii Przywrócić pamięć. W tym miejscu warto powtórzyć słowa właściciela Impulsu, dyrektora i harcmistrza Wojciecha Śliwerskiego, który widzi w nowej serii powrót do materiałów źródłowych, do publikacji tych instruktorów, którzy wpłynęli na zainicjowanie i rozwój skautingu na ziemiach polskich, będąc pod zaborami a następnie po odzyskaniu przez Polskę niepodległości tworzyli kształt organizacyjny i programowy ruchu harcerskiego. Oddana do rąk czytelnika publikacja jest reprintem wydania z 1936 roku.

Twórczość i postawa Stanisława Sedlaczka, autora Drogowskazu harcerskiego, miała ogromny wpływ na kształt organizacyjny oraz rozwój polskiego harcerstwa. A ponieważ można go uważać za mistrza w swojej dziedzinie, publikacja Impulsu stanowi istne kompendium wiedzy, które harcerzom z początków XX wieku pomagało stawiać pierwsze kroki na trudnej i odpowiedzialnej drodze służby, natomiast współczesnego czytelnika kieruje w stronę źródeł, stanowiąc zarazem wzór wytrwałości w pokonywania trudów codziennego życia.

Początek publikacji zajmują treści koncentrujące się wokół wszystkiego, co dla harcerza miało (i nadal powinno mieć) zasadnicze znaczenie: modlitwy, pieśni (religijne oraz hymn państwowy), informacje o świętym Jerzym -patronie harcerzy i skautów, a także notki biograficzne o ludziach mających bezpośredni związek z harcerstwem: Protektorze ZHP Ignacym Mościckim, Pierwszym Protektorze i Patronie ZHP Józefie Piłsudskim oraz Protektorze ZHP Stanisławie Wojciechowskim. Przytoczono również przemówienie Naczelnego Wodza Wojsk Polskich Józefa Piłsudskiego, który dziękuje ówczesnym harcerzom za dojrzałość obywatelską, gotowość do ofiar oraz wzór doskonale pełnionych obowiązków. Odpowiedzią na przytoczone treści ogólne jest dokładnie rozpisany (punkt po punkcie, z podziałem na harcerzy i harcerki) tekst prawa i przyrzeczenia harcerskiego.

W dalszej części Drogowskazu... znalazły się informacje dotyczące dziejów harcerstwa i skautingu, sprawy organizacyjne generalne (statuty, wydziały, naczelnicy, zebrania, duszpasterstwo) oraz szczegółowe (zastępy, oznaki, sprawności, mundury). Nie brakuje wiadomości na temat orientowania się w terenie, przepisów marszowych, obozownictwa, sygnalizacji, musztry, a także programów prób harcerskich, zachowania w konkretnych sytuacjach i pomocy doraźnej w nagłych wypadkach. Tekst został wzbogacony licznymi rysunkami i tabelkami, a użyte w nim słownictwo, typowe dla początków ubiegłego stulecia, absolutnie nie przeszkadza w odbiorze. Poszczególne rozdziały zakończono wypowiedziami ważnych osobistości związanych ze skautingiem oraz fragmentami prawa harcerskiego. Nie brakuje również odnośników źródłowych. Twarda okładka i niewielki format ułatwiają korzystanie z lektury. Z radością sięgną po tę publikację współczesne kadry harcerskie oraz pasjonaci tego zagadnienia, dla których wartość harcerskiej służby oraz niezłomnej postawy instruktorskiej jest wzorem do naśladowania.

źródłó: Danuta Szalejewska http://www.granice.pl/recenzja,drogowskaz-harcerski,11165