O szkole z własnym obliczem

person Wysłane przez: Oficyna Wydawnicza "Impuls" list Kategoria: Aktualności Dodano: favorite Trafienie: 1044

Byłoby dla mnie niezwykle satysfakcjonujące, gdyby po lekturze książki Czytelnik mógł wzbogacić swoje myślenie o edukacji, szczególnie w kontekście odpowiedzi na następujące pytania...

Nakładem Wydawnictwa Impuls ukazała moja książka "Cogito - szkoła z własnym obliczem", która może stać się dla dyrektorów szkół cenną inspiracją do oddolnej zmiany szkoły. Książka ta stanowi głos w dyskusji na temat polskiej szkoły na tle mojego własnego biograficznego doświadczenia, moich doświadczeń jako pedagoga i nauczyciela, jako dyrektorki szkoły, ale także jako twórcy rozwiązań w zakresie edukacji szkolnej. Jest to książka, w której wyrażam optymistyczne przekonanie, iż niezależnie od wszelkich uwarunkowań strukturalnych (a niekiedy ideologicznych) można zmieniać szkołę, a dzięki temu – zmieniać społeczeństwo. Szkoła może być źródłem postępu. Przy czym oczywiście zmiana szkoły nie powinna być nigdy celem samym w sobie.

Marzena KedraW niniejszej książce chciałabym pokazać pedagogikę Freineta z własnej perspektywy biograficznej, a szkołę Cogito jako studium przypadku urzeczywistnienia jej założeń. Spotkanie z Freinetem, chociaż metaforyczne, a jednak bardzo osobiste, stanowiło przełomowe wydarzenie w moim życiu, zarówno jako pedagoga i nauczyciela, jak i jako człowieka. Freinet został moim pedagogicznym autorytetem, a jego koncepcja stanowiła źródło nieprawdopodobnej inspiracji i rozszerzania horyzontów myślenia o dziecku, szkole i nauczaniu / uczeniu się. Z perspektywy dekad mogę jednak stwierdzić, że myśl Freineta była we mnie, w moim pedagogicznym sercu i pedagogicznym umyśle, zanim przeczytałam jego książki i spotkałam się z przedstawicielkami polskiego ruchu freinetowskiego. Mogę powiedzieć, że byłam emocjonalnie i intelektualnie gotowa na spotkanie z Freinetem. I francuski pedagog stał się dla mnie znaczącą osobą w życiu, a jego idee weszły na stałe do mojej tożsamości.

W książce pokazuję, w jaki sposób moja fascynacja pedagogiką Celestyna Freineta stała się źródłem adaptacji tej koncepcji pedagogicznej na grunt praktyki szkolnej. Przedstawiam w niej założenia koncepcji Freineta, ale najważniejsze jest dla mnie ukazanie form i sposobów jej urzeczywistniania. Koncepcja Freineta posiada bowiem – jestem o tym przekonana – potencjał i żywotność ponadczasową, a jednym z moich celów zawodowych stało się wykazanie tego w praktyce .

Czytelnicy znajdą także w niniejszej książce nauczycielskie opisy działań poparte krytyczną, niekiedy osobistą w swoim wyrazie refleksją; znajdą wypowiedzi rodziców i uczniów. Pragnę przy tym zwrócić uwagę na sposób przedstawiania szkolnej freinetowskiej rzeczywistości, który daje możliwość Czytelnikowi samodzielnej interpretacji tej innej – w pewnym sensie nowej – kultury pedagogicznej, która cechuje szkołę Cogito. Mam przy tym nadzieję, że rodzice, których dzieci uczęszczają do Cogito, dostrzegą po przeczytaniu książki w swoich dzieciach kulturę Cogito, a nauczyciele – siebie samych.

Chcę przy tym dodać, że propozycje przedstawione w tej książce i praktyki szkolne, które są z nimi związane, wpisują się nie tylko w ideę „innej szkoły”, ale przede wszystkim stanowią wyraz mojego pragnienia stworzenia lepszej edukacji. Stanowią przy tym jednak także pewną szeroko rozumianą alternatywę edukacyjną. Aleksander Nalaskowski ujmuje to następująco:

Alternatywność edukacyjna może być postrzegana jako pewien rodzaj „konstruktywnej krytyki”. Jest bowiem ekspresją niezgody na określony typ działań edukacyjnych z jednoczesną propozycją stosowania (...) innych rozwiązań.

Można tu także przytoczyć, za Czesławem Kupisiewiczem, klasyczną definicję alternatywnej szkoły, którą sformułował niemiecki pedagog G. Brinkman. Jest to szkoła, która „»odkrywa« wychowanka”, który staje się centrum wychowania i kształcenia; odrzuca ideę edukacji zorientowanej wyłącznie na „nauczanie”, przesuwając punkt ciężkości w kierunku kształtowania charakteru i przekazywania wartości; przyjmuje całościowe postrzeganie „osobowości każdego ucznia”, przy zachowaniu równowagi między „rozwojem umysłowym, jak fizycznym, emocjonalnym i wolicjonalnym”.

Moja książka skierowana jest do wszystkich tych, którzy poszukują niekoniecznie zupełnie nowych, ale rozsądnych i posiadających ogromny potencjał – a przy tym przesyconych orientacją na rozwój człowieka – humanistycznych ze swojej istoty rozwiązań dla edukacji szkolnej. To książka o konieczności podejmowania wysiłków na rzecz kreowania nowej kultury pedagogicznej w szkole, pewnie w znacznej mierze alternatywnej wobec kultury tradycyjnej. Kultury, która stanowiłaby przy tym płaszczyznę zarówno urzeczywistnienia ciekawych, a przy tym prorozwojowych pomysłów edukacyjnych, jak i pasji uczenia.

Propagując w książce z pełnym przekonaniem pedagogikę Freineta, nie twierdzę, że jest to jedyna koncepcja, która może stać się źródłem edukacyjnej zmiany oraz unowocześnienia pracy i praktyki szkolnej. Istnieje wiele propozycji i metod, które mogą spełnić ten cel, ale wśród pedagogów-nowatorów Freinet jest mi najbliższy, gdyż wieloletnie już stosowanie proponowanych przez niego zasad i metod kształcenia oraz wychowania pozwoliło mi przekonać się o ich wartości i skuteczności, w szczególności w odniesieniu do tego najbliższego mi ideału, jakim jest wszechstronny rozwój dziecka.

Byłoby dla mnie niezwykle satysfakcjonujące, gdyby po lekturze książki Czytelnik mógł wzbogacić swoje myślenie o edukacji, szczególnie w kontekście odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy jest możliwa taka szkoła, w której znajdują się twórczy nauczyciele, pewnego typu przewodnicy, koncentrujący się na potrzebach i rozwoju dziecka, a nie tylko na formalnej realizacji podstawy programowej?
2. Czy dziecko, które przebywa w szkole, może być radosne i szczęśliwe, a nie zalęknione i sfrustrowane?
3. Czy szkoła może być miejscem twórczego życiowego dorastania młodego człowieka, kształtowania jego woli i kompetencji w zakresie eksperymentowania, doświadczania, badania i „wydłużania swoich korzeni”?
4. Czy szkoła może rozbudzać ciekawość świata i zapał, a jednocześnie kształtować poczucie odpowiedzialności, kreatywność i permanentny zapał do stawiania pytań?

Dzięki takim książkom możemy tak, jak Autorka, niejako metaforycznie wchodzić w relacje z sobą, by dzięki nim niekoniecznie coś powielać, dosłownie naśladować, ale może spróbować dzielić się z innymi także własnymi rozwiązaniami. Zachęcam zatem nie tylko do lektury tak wyjątkowej w treści i formie książki, ale także wprowadzenia do współczesnej polskiej pedagogiki szkolnej własnego doświadczenia, rozwiązań czy efektów twórczych dokonań. Freinet oczekiwał tego od nas, od nauczycieli z pasją realizujących swoją profesję. Każdy z nas może dodać kropelkę kruszącą beton nonsensownej i mniej wartościowej edukacji. Trzeba tylko mieć odwagę, zaryzykować, podjąć wysiłek i rzucić „ziarno” na podatny grunt oczekujących na naszą pedagogię dziecięcych serc, umysłów i rąk. - prof. dr hab. Bogusław Śliwerski.

Marzena Kędra

źródło: https://www.edunews.pl/system-edukacji/warto-przeczytac/5452-o-szkole-z-wlasnym-obliczem?fbclid=IwAR3S46TYmwC_QtHYxGPO_ES6YYgf3wZTtWOy3t7Wy53v3RWIFMV2tSarKR4


W ramach serii Drogowskazy (w) Edukacji zapraszamy do trzech monografii:
 

1. Cogito – szkoła z własnym obliczem - autorstwa Marzeny Kędry

2. Zarządzanie w oświacie. Podręcznikowy zarys problematyki - autorstwa Lechosława Gawreckiego

3. Uwolnić szkołę od systemu klasowo-lekcyjnego - autorstwa Bogusława Śliwerskiego i Michała Palucha

Drogowskazy (w) Edukacji


Premiera w naszej księgarni internetowej: https://www.impulsoficyna.com.pl/monografie-i-podreczniki-akademickie/2236-cogito-szkola-z-wlasnym-obliczem.html

niedziela poniedziałek wtorek środa czwartek piątek sobota styczeń luty marzec kwiecień maj czerwiec lipiec sierpień wrzesień październik listopad grudzień

Nowa rejestracja konta

Posiadasz już konto?
Zaloguj się zamiast tego Lub Zresetuj hasło