Krwawy cień genocydu. Interdyscyplinarne studia nad ludobójstwem
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 20,00 zł
Celem pracy Krwawy cień genocydu. Interdyscyplinarne studia nad ludobójstwem jest próba opisu, jak najbardziej szerokiego i zróżnicowanego ze względu na dyscypliny wiedzy, zjawiska „ludobójstwa”. […] Książka ta jest znacząca merytorycznie. Właściwie jako pierwsza w literaturze polskiej próbuje analizować zjawisko ludobójstwa zarówno w historii, jak i przestrzeni geograficznej z perspektywy różnych dziedzin wiedzy. […]
Niniejsza książka ma uświadomić polskiej – i nie tylko polskiej – opinii publicznej, jak ważne jest to, żeby wiedzieć i rozumieć, jak i dlaczego dochodzi do aktów ludobójstwa. Dzięki tej wiedzy będziemy w stanie zbudować zbroję, która – zarówno w sferze psychologicznej, jak i politycznej – pozwoli nam obronić świat przez złem ludobójstwa. Na bolesnych lekcjach przeszłości musimy uczyć się, jak kształtować naszą teraźniejszość i przyszłość, tak aby sama idea ludobójstwa stała się niemożliwa do wyobrażenia…
[…] chciałbym podkreślić, że celem książki Krwawy cień genocydu. Interdyscyplinarne studia nad ludobójstwem i mojego krótkiego do niej wprowadzenia jest zachęcenie Czytelników do tego, żeby zechcieli poświęcić więcej uwagi odległemu z pozoru problemowi ludobójstwa. I żeby podjęli trud edukowania młodszych – tak aby przyszłe pokolenia poszły krok dalej niż my, aby rozumiały nie tylko osobistą wartość cnoty Współczucia, ale także obywatelską wartość cnoty Bohaterstwa. prof. Philip G. Zimbardo (fragment „Słowo wstępne”) Przedłożony do zrecenzowania zbiór tekstów, będących wynikiem pracy wielu autorów, stanowi ważne i potrzebne opracowanie zasługujące na wydanie książkowe. Wszystkie teksty prezentują w głównej mierze syntezę aktualnej wiedzy o ludobójstwie. Podjęta tematyka jest ważna, żyjemy wszakże w świecie, w którym obok nas dokonywane są akty ludobójstwa, rzezie i mordy, wobec których naukowiec nie może być obojętny. Opracowanie ten okrutny świat nam uzmysławia i przybliża.
prof. nadzw. dr hab. Ewa Waszkiewicz (fragment recenzji wydawniczej)
Celem pracy Krwawy cień genocydu. Interdyscyplinarne studia nad ludobójstwem jest próba opisu, jak najbardziej szerokiego i zróżnicowanego ze względu na dyscypliny wiedzy, zjawiska „ludobójstwa”. […] Książka ta jest znacząca merytorycznie. Właściwie jako pierwsza w literaturze polskiej próbuje analizować zjawisko ludobójstwa zarówno w historii, jak i przestrzeni geograficznej z perspektywy różnych dziedzin wiedzy. […] ważność publiczna oraz rola edukacyjna, a także niewątpliwie zalety koncepcyjne […] jednoznacznie przesądzają o konieczności publikacji tej pracy.
dr hab. Sławomir Łodziński (fragment recenzji wydawniczej)
Opis
- Książka elektroniczna - E-book
- Epub, Mobi, PDF
Specyficzne kody
- isbn
- 978-83-7587-694-9
dr Alicja Bartuś – politolog; jako dziennikarz wielokrotnie podejmowała tematy dotyczące edukacji historycznej oraz pamięci o KL Auschwitz. Autorka projektów edukacyjnych dla młodzieży, od lat związana z Fundacją na Rzecz Międzynarodowego Domu Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu. Jest członkiem Zespołu Opiniodawczego ds. Nauczania o Holokauście przy MEN.
Karolina Bieniek – ukończyła stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Wrocławskim, obecnie doktorantka na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Naukowo zajmuje się badaniami nad pokojem i ludobójstwem. Autorka publikacji z dziedziny stosunków międzynarodowych, szczególnie poświęconych rekonstrukcji pokonfliktowej Ruandy oraz stosunkom afrykańsko-chińskim. Wolontariuszka Ministerstwa Spraw Zagranicznych w komponencie Polska Pomoc.
dr Michał Bilewicz – kierownik Centrum Badań nad Uprzedzeniami na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Członek Ośrodka Badań Psychologicznych Instytutu Studiów Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Stypendysta Fulbrighta w New School for Social Research oraz Uniwersytetu w Jenie. Autor prac dotyczących pojednania po ludobójstwie, antysemityzmu, naiwnych teorii człowieczeństwa oraz językowych podstaw kategoryzacji społecznych.
dr Marian Grzegorz Gerlich – doktor nauk humanistycznych. Adiunkt w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Śląskiego. Problematyka naukowo-badawcza to: kwestie etniczne w Polsce i krajach postkomunistycznych, mniejszości narodowe i etniczne, w tym ludobójstwo Romów, tożsamość ludności polskiej na byłych Kresach Wschodnich II Rzeczpospolitej oraz współczesne procesy mitologizacyjne.
Manana Jaworska – członkini zespołu Centrum Badań nad Uprzedzeniami na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, doktorantka Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Stypendystka programu FOCUS Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, w zespole analizującym językowe podstawy kategoryzacji społecznych. Jej badania dotyczą uwarunkowań kontaktu międzygrupowego, samooceny oraz procesów pojednania.
prof. dr hab. Grzegorz Kucharczyk – kierownik Pracowni Historii Niemiec i Stosunków Polsko-Niemieckich Instytutu Historii PAN, wykładowca Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu, Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej oraz Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor kilkudziesięciu publikacji naukowych dotyczących problematyki ludobójstwa Ormian oraz myśli politycznej. W 2004 roku ukazała się nakładem Wydawnictwa Fronda jego monografia Pierwszy holocaust XX wieku.
Beata Machul-Telus – absolwentka politologii na Uniwersytecie Wrocławskim; obecnie doktorantka Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Prezes Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego PRO HUMANUM. Autorka i koordynatorka licznych projektów edukacyjnych z zakresu ochrony praw człowieka i obywatela, wielokulturowości oraz przeciwdziałania dyskryminacji. Pracuje jako Sekretarz Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych Sejmu RP.
Mateusz Olechowski – student Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego; członek zespołu Centrum Badań nad Uprzedzeniami na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 2010 roku został stypendystą University of Delaware, gdzie prowadził badania nad awersyjnymi uprzedzeniami. Zajmuje się egzystencjalną psychologią społeczną (teorią opanowania trwogi) oraz nowymi formami uprzedzeń.
prof. zw. dr hab. Jerzy Zajadło – kierownik Katedry Teorii i Filozofii Państwa i Prawa oraz Kierownik Zakładu Praw Człowieka na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Autor ok. 200 opracowań naukowych, w tym kilku książek na temat roli prawa w przezwyciężaniu skutków zbrodni byłych reżimów totalitarnych, m.in.: Formuła Radbrucha (2001), Odpowiedzialność za Mur. Procesy strzelców przy Murze Berlińskim (2003), Humanitarna interwencja. Historia – etyka – polityka – prawo (2005), Fascynujące ścieżki filozofii prawa (2008). Naukowo zajmuje się dyskusją wokół problemu legalizacji tortur, filozofią dogmatyk prawniczych, filozofią praw człowieka, filozofią prawa Gustawa Radbrucha oraz interwencją humanitarną. prof.
Philip G. Zimbardo – amerykański psycholog znany m.in. z przeprowadzenia eksperymentu więziennego. Od 1968 roku profesor Uniwersytetu Stanforda (obecnie na emeryturze); były przewodniczący American Psychological Association (Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychologicznego) i Western Psychological Association (Zachodniego Stowarzyszenia Psychologicznego), założyciel The Shyness Clinic (Kliniki Nieśmiałości) przy Pacific Graduate School of Psychology w Palo Alto. Autor i współautor wielu książek, kilkuset rozdziałów w książkach i artykułów naukowych, m.in.: Psychologia i życie; Nieśmiałość. Co to jest? Jak sobie z nią radzić?; Efekt Lucyfera: Dlaczego dobrzy ludzie czynią zło?; Paradoks czasu. Psychologia postrzegania czasu (z Johnem Boydem). Zajmuje się psychologią społeczną, psychologią zła, terroryzmu, dehumanizacji, badaniami nad nieśmiałością i heroizmem dnia codziennego. Uhonorowany nagrodą Ernesta Hilgarda za wkład naukowy do psychologii ogólnej
Markowska-Manista Urszula
dr Urszula Markowska-Manista – doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Pracuje jako adiunkt w Katedrze Podstaw Pedagogiki i jako sekretarz naukowo-organizacyjny Katedry UNESCO im. J. Korczaka w Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Zajmuje się edukacją międzykulturową, edukacją dla mniejszości i prawami dziecka. Prowadzi wykłady i warsztaty poświęcone tematyce wielokulturowości, pracy i komunikacji w sytuacji zróżnicowania kulturowego. Prowadzi badania w takich obszarach, jak: pedagogika międzykulturowa, edukacja w i dla kulturowej różnorodności, prawa dziecka, kulturowe uwarunkowania rozwoju i prawa Pigmejów w krajach Afryki Środkowej. Członkini Rady Komitetu ds. Obchodów Roku Ludności Pochodzenia Afrykańskiego przy OI ONZ w Polsce.
Nijakowski Lech M.
dr Lech M. Nijakowski – stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie socjologii uzyskał na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Pracuje jako adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz jako Kierownik Zakładu Nauk Społecznych i Ekonomicznych w Wyższej Szkole Bezpieczeństwa i Ochrony w Warszawie. Od 2001 roku jest Stałym Doradcą Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych Sejmu RP. Stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2004–2005). Naukowo zajmuje się badaniami nad mniejszościami narodowymi i etnicznymi, konfliktami narodowościowymi, stereotypami i uprzedzeniami etnicznymi, a także problematyką czystek etnicznych, ludobójstwa i masakr oraz współczesnymi teoriami socjologicznymi.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Machul-Telus Beata, Markowska-Manista Urszula, Nijakowski Lech M. |
ISBN druk | 978-83-7587-629-1 |
ISBN e-book | 978-83-7587-694-9 |
Objętość | 306 stron |
Wydanie | I, 2011 |
Format | B5 (160x235) |
Oprawa | miękka, klejona |
Philip G. Zimbardo
Słowo wstępne
Beata Machul-Telus, Urszula Markowska-Manista, Lech M. Nijakowski
Wprowadzenie. Wiele ludobójstw, jeden dyskurs?
Lech M. Nijakowski
Wiek XX stuleciem ludobójstw. Podstawowe defi nicje, spory i fakty
Manana Jaworska, Mateusz Olechowski, Michał Bilewicz
Ludobójstwo i jego społeczno-psychologiczne następstwa: od korzeni zła do przeprosin i procesu przebaczania
Jerzy Zajadło
Koncepcja Responsibility to Protect jako strategia zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa
Grzegorz Kucharczyk
Pierwsze ludobójstwo i pierwszy negacjonizm – eksterminacja Ormian w Turcji na początku XX wieku
Alicja Bartuś
Ludobójstwo po Auschwitz Marian
Grzegorz Gerlich
Romski porajmos i kulturowe konsekwencje zagłady
Karolina Bieniek
Never again! Problematyzacja kwestii ludobójstwa w Ruandzie w 1994 roku
Urszula Markowska-Manista
W międzykulturowym zwierciadle traum. Ludobójstwa, rzezie, masakry i zbrodnie przeciwko ludzkości na kontynencie afrykańskim w XX i XXI wieku
Beata Machul-Telus, Urszula Markowska-Manista
A świat milczy... Jak i dlaczego uczyć o ludobójstwach? Bibliografia Noty o autorach
Summary
Ludobójstwa miały miejsce niejednokrotnie na przestrzeni wieków. W XIII wieku zabito na przykład 60 milionów Chińczyków podczas podbojów mongolskich, w XIII-XIV wieku miała miejsce rzeź Jaćwingów i Prusów dokonana przez Krzyżaków, a w XVII wieku wyeliminowano 1/3 mieszkańców Irlandii podczas Kampanii Cromwella. Niektórzy zaliczają do ludobójstw również eksterminację katarów przez Kościół katolicki i mord Wandei w okresie rewolucji francuskiej. Jednak to wiek XX był najokrutniejszym pod tym względem. Rzeź Ormian, zagłada w Afryce i Azji, eksterminacja nazistowska i stalinowska, wyniszczenie ludności na Antylach i w Ameryce Północnej, rzeź tubylców w Ameryce Południowej i w Australii... W latach 1945-1949 przeprowadzono 13 sądowych postępowań karnych przeciwko głównym zbrodniarzom III Rzeszy przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze. Wszyscy mieli nadzieję, że zło, które miało miejsce, nigdy już się nie powtórzy. Niestety, niedługo trzeba było czekać na kolejne ludobójstwa. Wystarczy wspomnieć niedawne zbrodnie Czerwonych Khmerów (lata 1976-1979), masakrę w Dudżail (rok 1982), pogrom w Sabrze i Szatili (rok 1982), atak gazowy w Halabdży (rok 1988), zagładę w Ruandzie (rok 1994), w Srebrenicy (rok 1995) i obecny konflikt w Darfurze.
Dlatego też autorzy publikacji Krwawy cień genocydu próbują odpowiedzieć na ważkie pytania. Dlaczego pewne grupy ludzi nadal gotowe są popełnić tak wielką zbrodnię? Co skłania ich do aktów ludobójstwa? W jakich warunkach ludzie ulegają wpływom zła? Jakie czynniki powodują wzrost liczby ludobójstw? Gdy uzyskamy odpowiedzi na te pytania, będziemy mieli szansę obronić się przed złem...
Krwawy cień genocydu to zbiór 10 artykułów pod redakcją naukową Beaty Machul-Telus, Urszuli Markowskiej-Manisty i Lecha M. Nijakowskiego ze wstępem psychologa - Philipa G. Zimbardo, znanego z przeprowadzenia stanfordzkiego eksperymentu więziennego. Publikacja porusza bardzo trudny temat. Autorzy próbują usystematyzować całą wiedzę teoretyczną na temat pochodzenia pojęcia ludobójstwa, przytaczają mnóstwo faktów potwierdzających, że z tym zjawiskiem mamy do czynienia już od bardzo dawna i, niestety, na razie nie znaleziono odpowiednich strategii zapobiegania mu. Naukowcy analizują wydarzenia w Ruandzie, sposoby realizacji planów przez Hitlera, przyczyny rzezi Ormian w 1915 roku, motywy eksterminacji romskiej, tło aktów ludobójstwa w Afryce w XIX i XX wieku. W jednym z artykułów autorka podaje cele i metody przekazywania wiedzy na temat ludobójstwa. W Polsce Colegium Civitas we współpracy z zagranicznymi uczelniami prowadzi Podyplomowe Studium w obszarze Praw Człowieka i Badań nad Ludobójstwem. Organizowane są seminaria, konferencje naukowe, debaty - jednak są one przygotowywane z inicjatywy organizacji pozarządowych.
Książka okraszona została mnóstwem przypisów i bogatą bibliografią, a jej język jest przystępny. Intrygująca tematyka sprawia, że Krwawy cień genocydu czyta się bardzo szybko, nie jest to wyłącznie lektura specjalistyczna. To książka po prostu wstrząsająca.
źródło: http://www.granice.pl/recenzja,krwawy-cien-genocydu--interdyscyplinarne-studia-nad-ludobojstwem,10344
Ludobójstwa miały miejsce poczynając od XIII wieku, kiedy to zabito 60 milionów Chińczyków podczas podbojów mongolskich poprzez rzeź Jaćwingów i Prusów przez Krzyżaków w XIII-XIV w., aż do wyeliminowania 1/3 mieszkańców Irlandii w XVII wieku podczas Kampanii Cromwella. Niektórzy autorzy zaliczają do ludobójstw również eksterminację katarów przez Kościół katolicki i mord Wandei w okresie rewolucji francuskiej. Jednak wiek XX był najokrutniejszym pod tym względem. Rzeź Ormian, zagłada w Afryce i Azji, eksterminacja nazistowska i stalinowska, wyniszczenie ludności na Antylach i w Ameryce Północnej, rzeź tubylców w Ameryce Południowej i w Australii.
W latach 1945-1949 przeprowadzono 13 sądowych postępowań karnych przeciwko głównym zbrodniarzom III Rzeszy przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze. Wszyscy mieli nadzieję, że zło, które miało miejsce nigdy już się nie powtórzy. Niestety nie długo trzeba było czekać na kolejne ludobójstwa. Wystarczy wspomnieć niedawne zbrodnie Czerwonych Khmerów (lata 1976-1979), masakrę w Dudżail (rok 1982), pogrom w Sabrze i Szatili (rok 1982), atak gazowy w Halabdży (rok 1988), zagładę w Ruandzie (rok 1994), w Srebrenicy (rok 1995) i obecny konflikt w Darfurze.
Dlatego też autorzy tej publikacji próbują odpowiedzieć na ważkie pytania. Dlaczego pewne grupy ludzi nadal czynią to innym? Co skłania ich do aktów ludobójstwa? W jakich warunkach ludzie ulegają wpływom zła? Jakie czynniki powodują wzrost liczby ludobójstw? Gdy uzyskamy odpowiedzi na te pytania będziemy mieli szansę obronić się przed złem...
Książka to zbiór 10 artykułów pod redakcją naukową Beaty Machul-Telus, Urszuli Markowskiej-Manisty i Lecha M. Nijakowskiego ze wstępem psychologa - Philipa G. Zimbardo - znanego z przeprowadzenia stanfordzkiego eksperymentu więziennego. Publikacja niniejsza porusza bardzo trudny temat - ludobójstwa. Autorzy próbują usystematyzować całą wiedzę teoretyczną na temat pochodzenia pojęcia. Przytaczają mnóstwo faktów potwierdzających, że z tym zjawiskiem mamy do czynienia już bardzo długo i niestety na razie nie znaleziono odpowiednich mu strategii zapobiegania. Analizują wydarzenia w Ruandzie, sposoby realizacji planów przez Hitlera, powody rzezi Ormian w 1915 roku, motywy eksterminacji romskiej, tło aktów ludobójstwa w Afryce w XIX i XX wieku. W jednym z artykułów autorka podaje cele i metody przekazywania wiedzy na temat ludobójstwa. W Polsce Colegium Civitas we współpracy z zagranicznymi uczelniami prowadzi Podyplomowe Studium w obszarze Praw Człowieka i Badań nad Ludobójstwem. Organizowane są seminaria, konferencje naukowe, debaty - jednak są one przygotowywane z inicjatywy organizacji pozarządowych.
Książka okraszona mnóstwem przypisów i bogatą bibliografią. Język przystępny. Czyta się bardzo szybko ze względu na bardzo intrygującą tematykę. Wstrząsająca.
źródło: http://hugekultura.blogspot.com/2014/03/krwawy-cien-genocydu-beata-machul-telus.html
[…] chciałbym podkreślić, że celem książki Krwawy cień genocydu. Interdyscyplinarne studia nad ludobójstwem i mojego krótkiego do niej wprowadzenia jest zachęcenie Czytelników do tego, żeby zechcieli poświęcić więcej uwagi odległemu z pozoru problemowi ludobójstwa. I żeby podjęli trud edukowania młodszych – tak aby przyszłe pokolenia poszły krok dalej niż my, aby rozumiały nie tylko osobistą wartość cnoty Współczucia, ale także obywatelską wartość cnoty Bohaterstwa.
prof. Philip G. Zimbardo
(fragment „Słowo wstępne”)
Przedłożony do zrecenzowania zbiór tekstów, będących wynikiem pracy wielu autorów, stanowi ważne i potrzebne opracowanie zasługujące na wydanie książkowe. Wszystkie teksty prezentują w głównej mierze syntezę aktualnej wiedzy o ludobójstwie. Podjęta tematyka jest ważna, żyjemy wszakże w świecie, w którym obok nas dokonywane są akty ludobójstwa, rzezie i mordy, wobec których naukowiec nie może być obojętny. Opracowanie ten okrutny świat nam uzmysławia i przybliża.
prof. nadzw. dr hab. Ewa Waszkiewicz
(fragment recenzji wydawniczej)
Pracy Krwawy cień genocydu. Interdyscyplinarne studia nad ludobójstwem jest próba opisu, jak najbardziej szerokiego i zróżnicowanego ze względu na dyscypliny wiedzy, zjawiska „ludobójstwa”. […] Książka ta jest znacząca merytorycznie. Właściwie jako pierwsza w literaturze polskiej próbuje analizować zjawisko ludobójstwa zarówno w historii, jak i przestrzeni geograficznej z perspektywy różnych dziedzin wiedzy. […] ważność publiczna oraz rola edukacyjna, a także niewątpliwie zalety koncepcyjne […] jednoznacznie przesądzają o konieczności publikacji tej pracy.
dr hab. Sławomir Łodziński
(fragment recenzji wydawniczej)
Czy można przezwyciężyć efekt Lucyfera? Studia nad ludobójstwem
Czy można przezwyciężyć efekt Lucyfera? Czy człowiek pod wpływem presji otoczenia zawsze wybierze zło? Jak uodpornić ludzi na uwodzicielską moc zła? Dzięki wiedzy dotyczącej mechanizmów powstawania ludobójstwa możemy skutecznie bronić się przed próbami zagarnięcia nas w służbę jakiejś obcej, zbrodniczej ideologii. O tym, że mimo dwóch totalitaryzmów wciąż jesteśmy na nią podatni, świadczy dobitnie stanfordzki eksperyment więzienny prof. Zimbardo, który jest zarazem autorem wstępu do pracy Krwawy cień genocydu. Interdyscyplinarne studia nad ludobójstwem.
Autorami poszczególnych rozdziałów książki są prawnicy, socjologowie, psychologowie, politolodzy, kulturoznawcy i pedagodzy. Praca ta idealnie wpasowuje się w pewną niszę, gdyż brakowało dotąd na rynku wydawniczym publikacji, która w sposób wnikliwy i wyczerpujący omawiałyby mechanizmy prowadzące do ludobójstwa i dokonywałaby komparatystyki poszczególnych przypadków ludobójstw, a także proponowała pewne rozwiązania edukacyjne.
W rozdziale „Wiek XX stuleciem ludobójstw. Podstawowe definicje, spory i fakty” Lech M. Nijakowski podejmuje próbę zdefiniowania pojęcia ludobójstwa, odróżniając je od masakry, rzezi, pogromu i innych form przemocy traktowanych nieraz synonimicznie. Omawia też czynniki sprzyjające mobilizacji ludobójczej, w tym socjalizację ludzi do pewnych form zbiorowej przemocy (np. wojsko) oraz sposób prowadzenia dyskursu w środkach masowego przekazu.
Autorzy pracy analizują także społeczno-psychologiczne następstwa ludobójstwa, próbują odkryć korzenie zła, omawiają teorię kozła ofiarnego, tj. budowanie wizerunku przyszłych ofiar oraz sposoby racjonalizacji ludobójstwa, takie jak: moralne odcinanie się, obwinianie ofiar i dehumanizacja. Zastanawiają się też nad tym, jakie są warunki pojednania i jak dokonać reintegracji osobowości po traumie. Osobne rozdziały zostały poświęcone ludobójstwu Ormian, Romów, Żydów, plemienia Tutsi w Ruandzie i zbrodniom przeciw ludzkości popełnionym na kontynencie afrykańskim w XX i XXI wieku.
Nie możemy żyć w złudnym przekonaniu, że zjawisko ludobójstwa nas nie dotyczy, że stanowi relikt przeszłości. Historia XX wieku, stulecia ludobójstw, jest najlepszym dowodem na to, iż problem ten jest wciąż aktualny, dlatego należy o nim mówić, uwrażliwiać dzieci i młodzież oraz dorosłych na możliwość zaistnienia ludobójstwa „tu i teraz”. Tę też problematykę podejmują Beata Machul-Telus i Urszula Markowska-Manista, współautorki rozdziału „A świat milczy… Jak i dlaczego uczyć o ludobójstwach”.
Ci, którzy zapominają o przeszłości, są skazani na jej powtórzenie – zarówno w wymiarze indywidualnym (nieprzepracowane traumy dzieciństwa), jak i zbiorowym, narodowym. Można wręcz powiedzieć, że niepamięć rodzi zachętę do kolejnych ludobójstw. Jak pisał A. Camus: „Bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika”. Musimy skonstruować sprawny system ostrzegania, zanim dżuma znów „obudzi swe szczury i pośle je, by umierały w szczęśliwym mieście”. Wszak wciąż żyjemy w „krwawym cieniu genocydu”, o czym dobitnie świadczą choćby zamieszki w Libanie.
Katarzyna Pelczarska
źródło: http://www.ksiazka.net.pl/index.php?id=49&tx_ttnews[tt_news]=9344&tx_ttnews[backPid]=37&cHash=9c183a7e16
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów