- Obniżka
Zapraszamy do wydania II 2020!
Nagroda nr 1: Najlepsza Książka Roku 2018 w kategorii „Poradnik” autorstwa Sandry Glej za książkę Praktyczny poradnik terapii wad wymowy".
Nagroda nr 2: Najlepsza Książka na Jesień 2018 w kategorii „Dla rodziców” autorstwa Sandry Glej za książkę Praktyczny poradnik terapii wad wymowy"
Praktyczny poradnik terapii wad wymowy. U dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym
Podtytuł: Poradnik
Autor:
Glej Sandra
ISBN: 978-83-8095-855-5
38,00 zł
35,00 zł
Zniżka 3,00 zł
Czas dostawy kurierem InPost 24 godziny
Zapraszamy do wydania II 2020!
Nagroda nr 1: Najlepsza Książka Roku 2018 w kategorii „Poradnik” autorstwa Sandry Glej za książkę Praktyczny poradnik terapii wad wymowy".
Nagroda nr 2: Najlepsza Książka na Jesień 2018 w kategorii „Dla rodziców” autorstwa Sandry Glej za książkę Praktyczny poradnik terapii wad wymowy"
|
Nagroda nr 1: Najlepsza Książka Roku 2018 w kategorii „Poradnik” autorstwa Sandry Glej za książkę Praktyczny poradnik terapii wad wymowy".
|
|
|
Poradnik został napisany z myślą o początkujących logopedach, którzy prosto po studiach trafili do zacisznego gabinetu logopedycznego i rozpoczynają pracę pełni wiedzy oraz nadziei. Autorka uważa, że pomocny może być także dla logopedów praktyków, nauczycieli i rodziców.
Celem Autorki było usystematyzowanie i podanie najważniejszych praktycznych informacji oraz wskazówek potrzebnych w codziennej praktyce i terapii. Wszystko zostało napisane w jak najbardziej przejrzystej formie, aby ułatwiać korzystanie z poradnika i żeby służył on w razie trudności na każdym kroku.
Impulsem do stworzenia książki było niezadowolenie z dostępnej literatury logopedycznej, w której ciągle czegoś brakowało: albo forma była nieprzejrzysta, albo zgromadzony materiał wyrazowy był niedobrany właściwe, przez co sama Autorka poświęcała dużą część swojego czasu na wyszukiwanie odpowiednich wyrazów do ćwiczeń. Zdaje sobie sprawę z tego, że nie wszystkie wyrazy, które pojawiły się w poradniku, będą zrozumiałe zarówno dla dziecka, jak i rodzica, ale będzie to dobra okazja do poszerzenia słownika czynnego oraz biernego. Najważniejsze jednak jest to, aby dziecko potrafiło prawidłowo powtórzyć ćwiczoną głoskę w danym wyrazie. Oczywiście będą wyrazy łatwiejsze i trudniejsze, które wedle uznania można pominąć lub z nich skorzystać w przypadku wyczerpania listy wyrazów łatwiejszych do wymówienia. Wiele czasu i uwagi Autorki skupiło się na wyborze materiału wyrazowego, który został dobrany bardzo dokładnie. Został on w większości przypadków uporządkowany według powtarzającego się schematu: głoska, sylaby, wyrazy z uwzględnieniem podziału na fazy artykulacyjne – występowanie głoski w nagłosie, śródgłosie, wygłosie. Następnie miejscami występują wyrazy, w których dana głoska pojawia się kilkakrotnie, dalej można natrafić na wyrażenia dwuwyrazowe, a na końcu podane zostały krótsze i dłuższe zdania do ćwiczeń utrwalających. Najbardziej zależało Autorce na tym, aby w wyrazach znajdowała się ćwiczona głoska w otoczeniu tylko samogłosek albo spółgłosek łatwych do wymówienia dla dziecka.
Kolejność głosek nie jest przypadkowa. Według Autorki jest to optymalny układ: od najłatwiejszych do najtrudniejszych głosek do opanowania dla dziecka. Kierowała się kryterium rozwoju mowy dziecka zaproponowanym przez Leona Kaczmarka (w nawiasie podane zostały lata ramowo):
1. Okres melodii (0–1) – dziecko poprawnie wymawia samogłoski [a, e], niekiedy i oraz spółgłoski [m, b, n, t, d] oraz półsamogłoskę [j].
2. Okres wyrazu (1–2) – dziecko wymawia wszystkie samogłoski ustne [i, y, e, a, o, u] oraz [p, p´, b, m, t, t´, d, n, ń, k, k´], niekiedy [c, ć, ś].
3. Okres zdania (2–3) – dziecko wymawia wszystkie samogłoski [i, y, e, ę, a, o, ą, u], wszystkie spółgłoski wargowe twarde i zmiękczone [p, p´, b, b´, m, m´], wargowo-zębowe twarde i zmiękczone [f, f´, w, w´], środkowojęzykowe [ś, ź, ć, dź, ń], tylnojęzykowe zwarte twarde i zmiękczone [k, k´, g, g´] oraz szczelinową [ch], z przedniojęzykowych zębowych zwarte [t, d] oraz półotwartą [n], z przedniojęzykowych dziąsłowych półotwartych [l, l´], a z półsamogłosek [ł, j]. Pojawić się mogą także przedniojęzykowe zębowe [s, z, c, dz] czy dziąsłowe [sz, ż, cz, dż].
4. Okres swoistej mowy dziecięcej (3–7) – w wieku 3–4 lat utrwalają się spółgłoski przedniojęzykowe zębowe [s, z, c, dz], a w wieku 4–5 lat przedniojęzykowe dziąsłowe [sz, ż, cz, dż] oraz spółgłoska przedniojęzykowa dziąsłowa [r]. A już w wieku 5–6 lat dziecko powinno potrafić wymówić pełny zasób głosek języka polskiego, jednak należy pamiętać, że do wieku 6–7 lat może się utrwalać wymowa spółgłoski przedniojęzykowej dziąsłowej [r].
W praktyce należy posługiwać się tą klasyfikacją i przyjąć, że:
– do 3. r.ż. dziecko powinno wymawiać: [i, y, e, ę, a, o, ą, u, p, p´, b, b´, m, m´, f, f´, w, w´, k, k´, g, g´, ch, t, d, n, ń, l, l´, ł, j, ś, ź, ć, dź],
– do 4. r.ż. to co do 3. r.ż. + [s, z, c, dz],
– do 5. r.ż. to co do 4. r.ż. + [sz, ż, cz, dż],
– do 6.–7. r.ż. to co do 5. r.ż. + [r].
Na koniec należy dodać, że warto zwrócić szczególną uwagę na przypisy zawierające cenne informacje praktyczne, które niejednokrotnie okażą się pomocne w trakcie prowadzenia terapii logopedycznej.
Poradnik
498 Przedmioty
Opis
- Książka elektroniczna - E-book
- Epub, Mobi
- Książka papierowa
- oprawa miękka
Specyficzne kody
- isbn
- 978-83-8095-855-5
Glej Sandra
Mgr Sandra Glej − absolwentka filologii polskiej (ze specjalnością nauczycielską) oraz Podyplomowego Studium Logopedycznego na Uniwersytecie Opolskim. W pracy zawodowej z pasją i oddaniem niesie pomoc tym, którzy przejawiają zaburzenia mowy. Obecnie jako specjalista terapeuta z zakresu logopedii udziela wsparcia dzieciom, nauczycielom i rodzicom z kilkadziesięciu przedszkoli na terenie województwa opolskiego. Wolny czas spędza podróżując lub nadrabiając zaległości kinematograficzne oraz beletrystyczne.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | |
ISBN druk | 978-83-8095-855-5 |
ISBN e-book | 978-83-8095-496-0 |
Objętość | 120 stron |
Wydanie | II, 2020 |
Format | B5 (160/235). Wersja e-book: epub, mobi |
| Oprawa | miękka, klejona, fola matowa |
Wstęp
O czym zawsze należy pamiętać
Zestaw ćwiczeń do wykonywania podczas terapii logopedycznej
Samogłoski
Samogłoska A
Samogłoska E
Samogłoska O
Samogłoska U/Ó
Samogłoska I
Samogłoska Y
Samogłoska Ą
Samogłoska Ę
Spółgłoski
Spółgłoska P
Spółgłoska B
Spółgłoska M
Spółgłoska F
Spółgłoska W
Spółgłoska T
Spółgłoska D
Spółgłoska N
Spółgłoska Ń/N´
Spółgłoska L
Spółgłoska J
Spółgłoska Ł
Spółgłoska K
Spółgłoska G
Spółgłoska H/CH
Szereg ciszący
Spółgłoska Ś
Spółgłoska Ć
Spółgłoska Ź
Spółgłoska DŹ
Różnicowanie i utrwalanie głosek szeregu ciszącego
Szereg syczący
Spółgłoska S
Spółgłoska C
Spółgłoska Z
Spółgłoska DZ
Różnicowanie i utrwalanie głosek szeregu syczącego
Szereg szumiący
Spółgłoska SZ
Spółgłoska CZ
Spółgłoska Ż/RZ
Spółgłoska DŻ
Różnicowanie i utrwalanie głosek trzech szeregów
Różnicowanie głosek szeregu szumiącego
Różnicowanie głosek trzech szeregów
Spółgłoska drżąca dziąsłowa
Spółgłoska R
Mowa bezdźwięczna
Spółgłoska W/W´
Spółgłoska Z
Spółgłoska Ż
Spółgłoska Ź
Spółgłoska DZ
Spółgłoska DŻ
Spółgłoska DŹ
Spółgłoska B/B´
Spółgłoska D/D´
Spółgłoska G/G´
Bibliografia
O czym zawsze należy pamiętać
1. Badanie mowy wykonujemy przy użyciu standaryzowanych narzędzi diagnostycznych. Nie zapominamy o sprawdzeniu sprawności narządów artykulacji, zwracamy uwagę na wędzidełko podjęzykowe, sposób połykania, oddychania. Warto wykonać także badanie ostrości słuchu w podejrzeniu np. niedosłuchu.
2. Na podstawie wyników badania mowy ustalamy indywidualną terapię logopedyczną, którą omawiamy z rodzicem/opiekunem i ewentualnie zalecamy wizytę dziecka u laryngologa, audiologa, foniatry, ortodonty itd.
3. Po wywołaniu danej głoski przechodzimy do jej utrwalania, zaczynając od prostych połączeń z samogłoskami (lub spółgłoskami w przypadku samogłosek), dalej powtarzamy tę głoskę w logotomach, następnie w nagłosie, śródgłosie i wygłosie wyrazu, a na końcu w prostych zdaniach.
4. Bardzo ważne jest, aby terapia logopedyczna była systematyczna. Na przykład co tygodniowe spotkania po 30 minut potrafią dać ogromne rezultaty pod warunkiem stałej obecności i współpracy rodzica, który utrwala postępy z dzieckiem w domu poprzez zalecone ćwiczenia.
5. Na początku terapii logopedycznej wykonujemy przed lustrem wspólnie z dzieckiem ćwiczenia przygotowujące aparat artykulacyjny do zajęć (tzw. rozgrzewka buzi). Ćwiczenia należy dobierać pod kątem ćwiczonej głoski.
6. Zawsze indywidualnie podchodzimy do każdego dziecka i traktujemy jako wyjątkowy przypadek, poświęcając maksimum naszej uwagi i zaangażowania.
7. Zwracamy uwagę rodzicom, że domowe otoczenie i środowisko, w którym dorasta dziecko, stanowi jego wzorzec wymowy, więc ważne, aby starannie posługiwali się językiem polskim, wplatali nowe słowa do swoich wypowiedzi, unikali spieszczeń i mowy dziecinnej oraz rozmawiali ze swoim dzieckiem, zachęcając je do jak najczęstszych wypowiedzi słownych (a nie wypowiadali się za dziecko).
8. Współpraca z rodzicem jest kluczem do szybkich efektów. Należy informować o przebiegu terapii logopedycznej, jej postępach, udzielać rad, wskazówek, porad i zachęcać do wykonywania ćwiczeń w domu.
9. Dziecko nie może się nudzić w trakcie zajęć, dlatego ćwiczenia należy zmieniać, urozmaicać, prowadzić je tak, aby były zabawą. Ważna jest różnorodność i pomysłowość.
10. Trzeba wierzyć we własne siły i nie poddawać się przy braku efektów. Każde dziecko jest bowiem inne i czasami może potrzebować więcej czasu do opanowania nowej głoski. Nie zapominamy także o cierpliwości jako nieodzownej cnocie każdego terapeuty mowy.
11. Trudne przypadki traktujemy jako wyzwania oraz sposób na zdobycie doświadczenia i nowych umiejętności.
12. Pamiętamy o higienie pracy: używamy rękawiczek, szpatułek logopedycznych czy innych wysterylizowanych narzędzi logopedycznych.
13. Nie boimy się pytać i prosić o pomoc innych logopedów, specjalistów, nauczycieli, lekarzy w przypadku trudności.
14. Każdy logopeda zobowiązany jest do zachowywania tajemnicy zawodowej. Nie udzielamy informacji dotyczących dziecka, terapii logopedycznej, rodziców osobom trzecim.
15. W praktyce logopedycznej należy poszerzać swoją wiedzę, horyzonty, ciągłe podnosić kwalifikacje, brać udział w szkoleniach i doskonalić się zawodowo tak, aby udzielać pomoc logopedyczną na najwyższym poziomie i w jak najbardziej profesjonalny oraz kompetentny sposób [...] fragment
Zobacz także
