Pedagogie postu
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 18,00 zł
Pedagogie postu. Preteksty, konteksty, podteksty to lektura specjalistyczna, adresowana przede wszystkim do pedagogów teoretyków i praktyków oraz studentów wielu kierunków pedagogiki i innych dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych. [...]
Publikacja dostępna w wersji elektroniczne e-book:
„Zbiór tekstów zawartych w tej książce dotyczy szeroko pojętej edukacji w sytuacji gwałtownych zmian jej kontekstów politycznych, kulturowych i gospodarczych po 1989 roku w Polsce. (…) Na nasze polskie i regionalne przeobrażenia ‘socjalizmu’ w demokrację, gospodarkę rynkową i otwarcie na Zachód nałożyły się globalne procesy technologiczne, ekonomiczne, informacyjne, komunikacyjne i kulturowe porzucania epoki nowoczesności na rzecz epoki ponowoczesnej, a w kulturze i nauce trwał i trwa zwycięski pochód postmodernizmu – jako zwycięski wobec oświecenia i pozytywizmu sposób myślenia, wartościowania i zachowań.
Studia, eseje i raporty z badań były wywołane przez nową, niezwykle trudną sytuację dziejową, którą przeżywaliśmy i której nadal doświadczamy, była ona dla nich głównym zbiorem pretekstów; są próbą jej wieloaspektowego zrozumienia z perspektywy pedagogicznej, ogarnięcia kontekstów przemian edukacji; są wreszcie próbą spenetrowania ukrytych, niewidocznych funkcji instytucji edukacyjnych, niejako jej podtekstów”.
Jak zatem nazwać przemiany systemów otoczenia edukacji po 1989 roku? Za niezwykle trafną metaforę uznaję określenie B. Barana, który napisał, że po socjalizmie w Polsce z tych różnych post-ów został nam tylko …post. (…) I stąd tytuł tego zbioru – Pedagogie postu (…)
Ze słowa wstępnego autora
Opis
- Książka elektroniczna - E-book
- Epub, Mobi, PDF
Specyficzne kody
- isbn
- 978-83-7850-133-6
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Zbigniew Kwieciński |
ISBN druk | 978-83-7587-996-4 |
ISBN e-book | 978-83-7850-133-6 |
Objętość | 442 stron |
Wydanie | I, 2002 |
Format | B5 (160x235). Wersja e-book: pdf, epub i mobi |
Oprawa | miękka, klejona |
Słowo wstępne
Pedagogia przejścia i pogranicza
Edukacja jako trwały podmiot i przedmiot blokady rozwoju. Hipotezy dysfunkcjonalności po 20 latach
Mimikra czy sternik? Dramat pedagogiki w sytuacji przesilenia formacyjnego
Demokracja w edukacji czy edukacja dla demokracji?
Edukacja wobec nadziei i zagrożeń współczesności
Zapętlenie kwestii edukacyjnej w sytuacji gwałtownej zmiany jej kontekstu
Rynek edukacyjny a demokracja – sprzeczne wyzwania
I cóż po pedagogu w zbójeckich czasach?
Lęk i edukacja wobec przyszłości świata
Potrzeba kształcenia w humanistycznej mądrości
Mądrość jako oferta czwartej pedagogiki Pierwszego Pedagoga
30 grzechów głównych w kształceniu nauczycieli
Zmienić kształcenie nauczycieli
Mity i funkcje szkoły. U korzeni dominującego paradygmatu edukacyjnego
Ukryta przemoc jako podstawa racjonalności funkcjonowania szkoły
Praca w szkole jako złudzenie. Studium przypadku
Socjopedagogiczne problemy płci (zarys wykładu i konwersatorium)
Epidemie społeczne w środowisku akademickim
Pedagogie pozoru i ułudy
O różnym rozumieniu „równych szans” edukacyjnych
Długotrwałe sprzężenie poziomu podstawowej alfabetyzacji i jakości życia w dorosłości
Nierówno pod sufitem
Nowe nierówności społeczne w edukacji wyższej
Szkoła potem. Nadzieje i zwątpienia
Potrzeba edukacji krytycznej
Szkoła do/dla zmiany społecznej – warunki konieczne
Bibliografia
Indeks nazwisk
Współczesny świat charakteryzuje się łatwo zauważalnymi oraz szybko następującymi po sobie przemianami w wielu dziedzinach ludzkiego życia. Jedno z czołowych miejsc zajmuje szeroko pojęta aktywność w sferze edukacji, co skutkuje wciąż nowymi propozycjami ministerialnymi, nie zawsze jednak sprawdzającymi się w praktyce. Szeroko na ten temat wypowiada się Zbigniew Kwieciński, oddając do rąk czytelnika Pedagogie postu. Preteksty, konteksty, podteksty. By móc właściwie ustosunkować się do zamysłu autora, potrzeba już na wstępie kilku słów wyjaśnienia. Tak więc w publikacji Impulsu tytułowego postu absolutnie nie należy utożsamiać z religijnym określeniem form pokutnych, ale skupić się trzeba na oczekiwaniu pedagogicznej nowoczesności, wywołanej przemianami systemów edukacji. Doświadczana przez ogół trudna sytuacja dziejowa, będąca zbiorem pretekstów, stała się powodem prowadzonych na szeroką skalę badań, próbujących ogarnąć konteksty przemian edukacji oraz przeniknąć ukryte podteksty (funkcje instytucji edukacyjnych).
Pośród treści zaprezentowanych przez autora znalazły się te, które dotyczą problemów edukacji w sytuacji zmian politycznych, kulturowych i gospodarczych w Polsce po roku 1989. W dwudziestu sześciu rozdziałach szczegółowo prześledzono zjawisko demokracji w edukacji; przyjrzano się potrzebie kształcenia w humanistycznej mądrości; przedstawiono wielorakie rozumienie „równych szans” edukacyjnych; zanalizowano przesilenie formacyjne oraz skrytykowano system kształcenia nauczycieli. Podjęto analizę działań reformatorów i ekspertów oświatowych, wyliczono mity i realne funkcje szkoły, wytknięto ukrytą przemoc, stanowiącą podstawę racjonalności funkcjonowania placówek edukacyjnych. Niezwykle ciekawym okazuje się studium przypadku, w którym poddano analizie rzeczywiste składniki lekcji oraz oceniono ich wartości rozwojowe dla uczniów (studium obejmuje strukturę i jakość wykorzystania czasu stu lekcji w klasie VIII typowej szkoły podstawowej, z zastosowaniem prowadzonej przez odpowiednio przygotowanego ucznia ukrytej obserwacji). Przedstawione studium przypadku pokazuje, jak bardzo szkoła daleka jest od przypisanych jej ról i zadań.
Pedagogie postu. Preteksty, konteksty, podteksty to lektura specjalistyczna, adresowana przede wszystkim do pedagogów teoretyków i praktyków oraz studentów wielu kierunków pedagogiki i innych dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych. Zainteresowani odnajdą w niej to, czego poszukują. Oprócz treści właściwych zyskają pomoc w zamieszczonych po każdym rozdziale Materiałach uzupełniających (zapisano je na szarych kartkach, co znacznie ułatwia odnalezienie interesującego tematu). W publikacji nie zabrakło tabelek, schematów, rysunków, przydatnych w badaniach wzorów matematycznych, wyliczeń i wypunktowań. Treści szczególnie warte zapamiętania zapisano wytłuszczoną czcionką. Pomocą służy również obszerna polsko- i obcojęzyczna bibliografia, liczne przypisy oraz indeks nazwisk. Publikacja Oficyny Wydawniczej Impuls przyczynić się może (chociaż w pewnym stopniu) do poprawienia funkcji oświaty we współczesnym społeczeństwie.
źródło: http://www.granice.pl/recenzja,pedagogie-postu--preteksty-konteksty-podteksty,8489
Niezwykle intrygujący jest już sam tytuł niniejszej książki. Krótkie, ale niezwykle treściwe wprowadzenie, w sposób precyzyjny wyjaśnia głębszy sens użytych tutaj słów-kluczy. O ile z pedagogiami rozumianymi jako refleksja o praktyce edukacyjnej już się oswoiliśmy, to post każdego czytelnika musi zaintrygować. Mamy tutaj do czynienia z niezwykle zręcznym użyciem słowa, które najczęściej pojawia się jako przedrostek, np. post-industrialne społeczeństwo, post-modernizm, które tutaj można również potraktować dosłownie jako stan głodu i wyczekiwania...na zmianę. Czytając zamieszczone teksty należy mieć na uwadze również to, że znacząca ich część napisana została wiele lat temu, niektóre nawet w innych warunkach ustrojowych. Zatem zjawisko postu odnieść można zarówno do myśli krytycznej, jak i propozycji formułowanych konsekwentnie przez samego Z. Kwiecińskiego od lat. Do głębokiej refleksji skłaniają też tytułowe preteksty, konteksty oraz podteksty - sformułowania użyte w sposób wyrafinowany.
Wszystko to świadczy w sposób jednoznaczny o niespotykanej konsekwencji w podejmowaniu kluczowej kwestii, jaką jest edukacja, przez jednego Autora-badacza. W swoich pracach upomina się o myślenie o edukacji i rzeczywiste zmiany w tym zakresie. Niejako (przy okazji) warto też zwrócić uwagę na to, że Z. Kwieciński nie tylko nie wstydzi się swoich prac publikowanych w minionym ustroju społeczno-politycznym, ale sam je próbuje upowszechniać. Jest to w naukach społecznych, humanistyce rzadko spotykana postawa, gdyż nie tylko apologeci, ale również zdecydowana większość prawdziwych badaczy, wsłuchiwała i wsłuchuje się w oczekiwania panującego aktualnie ustroju i przytakuje władzy, jakąkolwiek by ona nie była. U nich samo sięganie do archiwum, nie mówiąc o zamiarze przypomnienia tekstów sprzed lat ich autorstwa, budzi uzasadniony lęk. Natomiast teksty zamieszczone w niniejszym tomie są ciągłe niezwykle aktualne, co - niestety - w sposób jednoznaczny zaświadcza o tym, że post ciągle trwa. [...]
[...] Książkę przygotowaną przez Zbigniewa Kwiecińskiego „Pedagogie postu" z przyjemnością rekomenduję, tak renomowanej Oficynie Wydawniczej, do druku. Mam nadzieję, że teksty przydadzą się nie tylko - jak pisze Autor - „studentom i doktorantom tak dziś obleganym kierunkom pedagogiki i innych dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych", ale również nieco starszemu pokoleniu.
Prof. dr hab. Ryszard Borowicz
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
I tak oto autor – na łamach swych nowatorskich i nie waham się stwierdzić, że i przełomowych – studiów, esejów oraz raportów z badań, podejmuje interesującą próbę odpowiedzenia na sytuację dziejową, w jakiej znaleźli się Polacy, której nieustannie doświadczają.
Zbigniew Kwieciński, Pedagogie postu. Preteksty. Konteksty. Podteksty, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2012, ss. 442
Na samym początku zaznaczyć należy, że prezentowana czytelnikowi monografia jest interdyscyplinarna. Zainteresuje zatem nie tylko osoby zainteresowane pedagogiką czy pedagogią (to znaczy refleksją o praktyce edukacyjnej), ale i politologów, socjologów itd., a właściwie wszystkich tych, których frapują kwestie dotyczące przemian społeczno-politycznych, kulturowych, gospodarczych w Polsce po 1989 roku. Zbigniew Kwieciński wszakże w swej niezwykle dojrzałej pracy pod tytułem „Pedagogie postu. Preteksty. Konteksty. Podteksty” traktuje te przemiany jako kontekst dla omówienia istniejących problemów edukacji. Efekt jest naprawdę zdumiewający. Obnaża nasz system edukacji, odsłaniając przed nami jego dobrze skrywane tajemnice…
Zbiór tekstów polecanych czytelnikowi daje spojrzenie na zależności pomiędzy edukacją a jej różnorakimi kontekstami – zawsze doskonale przybliżonymi. Autor zwraca uwagę za zachodzące w Polsce przemiany, wyodrębnia momenty „przejścia”. Mówi wprost, niezwykle odważnie – logicznie to przy tym argumentując – że mamy do czynienia z „pedagogią przejścia” czy „pedagogią pogranicza”. Uzmysławia ich sens i znaczenie. Wykazuje potrzebę ich wyróżnienia. Jednocześnie, warto zauważyć, iż uwagi te oraz objaśnienia mają charakter porządkujący. Dlatego mogą okazać się nieodzowne dla młodych badaczy, celujących w uniknięciu błędów minionych pokoleń, nie powieleniu ich schematów i odnalezieniu własnej, nowatorskiej perspektywy badawczej. Dzieło Zbigniewa Kwiecińskiego jest na tyle inspirujące, że nikt spośród czytelników stawiających mu właśnie takie oczekiwania z pewnością nie dozna zawodu po lekturze.
I tak oto autor – na łamach swych nowatorskich i nie waham się stwierdzić, że i przełomowych – studiów, esejów oraz raportów z badań, podejmuje interesującą próbę odpowiedzenia na sytuację dziejową, w jakiej znaleźli się Polacy, której nieustannie doświadczają. Nie stroni od tematów drażliwych, ale ważnych, takich jak chociażby na przykład socjopedagogiczne problemy płci czy epidemie społeczne coraz częściej zauważalne w środowisku akademickim. Nadrzędnym jego celem – przebijającym się w sferze kolejnych rozważań – jest przedstawienie i zrozumienie z perspektywy pedagogicznej przemian w obszarze edukacji. Wykazanie potrzeby nauczenia się krytycznego oglądu rzeczywistości. Jednocześnie – odsłonięcie ukrytych czy zawoalowanych funkcji instytucji edukacyjnych. Z pewnością wielu z nas będzie zaskoczonych zadaniami, jakie były i są im stawiane w Polsce, a prezentowane nam w całkiem innych kolorach na co dzień.
Zbigniew Kwieciński w sposób rzetelny i obiektywny przygląda się pojęciu edukacji jako trwałemu podmiotowi oraz przedmiotowi blokady rozwoju. Wykazuje istnienie hipotez dysfunkcjonalności po dwudziestu latach. Dostrzega przy tym niuanse związane z przełomami w funkcjonowaniu społeczeństwa, narodu i państwa, takie jak chociażby wstąpienie Polski do NATO czy rozległe oraz częste reformy systemu oświatowego. Zwłaszcza ciekawe i bez wątpienia warte przyjrzenia im się są uwagi na temat odwrócenia ideologicznego, a także zamętu światopoglądowego, które powstały w odpowiedzi na konkretne aspekty tych przełomów.
Co ważne, autor nie ucieka od stawiania trudnych pytań i prób odpowiadania na nie. Pyta na przykład o to, czy mamy do czynienia z demokracją w edukacji, czy istnieniem edukacji dla demokracji. Wykazuje sprzeczności dostrzegalne pomiędzy rynkiem edukacyjnym a demokracją. Podważa status pedagoga w XXI wieku, czyli w „czasach zbójeckich”. Przejawia obawy co do stopniowego zatracania chęci, a także zdolności do kształcenia w humanistycznej mądrości. Przedstawia mądre i przemyślane tego konsekwencje. Nie tylko teoretycy, ale i praktycy – zwłaszcza osoby mające wpływ na kształcenie nowych pokoleń pedagogów lub sami pedagodzy – z pewnością będą zainteresowani wzorcowo przeprowadzonymi oraz omówionymi na łamach książki studiami przypadków.
Nie tylko z uwagi na to, że towarzyszą im gotowe schematy do poprowadzenia wykładów, konwersatoriów, ćwiczeń, powtórzeń. Zbigniew Kwieciński na ich podstawie ukazuje pracę w szkole – jako taką – jako złudzenie. Mówi o ukrytej przemocy będącej podstawą racjonalności funkcjonowania szkoły oraz grzechach głównych, które nagminnie pojawiają się w kształceniu nauczycieli. To ciekawe, lecz zbyt często pomijane lub bagatelizowane aspekty namysłu nad edukacją w Polsce.
Obszerna książka autorstwa Zbigniewa Kwiecińskiego pod tytułem „Pedagogie postu. Preteksty. Konteksty. Podteksty” to dzieło ważne dla Polaków zdolnych do refleksji nad tym, co ich warunkuje. Zwraca uwagę na palące problemy wpisane w system edukacji po 1989 roku. Pozwala zrozumieć konteksty, które oddziaływały kolejno na jego współczesną specyfikę. Jednocześnie uzmysławia jego słabości i daje wskazówki co do tego, co wymaga jakiej zmiany. Dlatego jest to monografia szczególnie istotna dla badaczy i praktyków mających do czynienia z pedagogiami. Pozwala wszak pojąć problemy współczesnej edukacji oraz podjąć z nimi walkę. To bez wątpienia godne polecenia dzieło.
Krzysztof Wróblewski
źródło: http://www.konserwatyzm.pl/artykul/10193/zbigniew-kwiecinski-pedagogie-postu-preteksty-konteksty-podt
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów