Zadziwienia. Antologia wierszy dla dzieci
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 20,00 zł
Zapraszamy do najnowszego tomiku wierszy dla dzieci Zofii Olek-Redlarskiej. W polecanym tomiku pt. "Zadziwienia. Antologia wierszy dla dzieci" autorka prezentuje 44 wiersze podzielone na na pięć części: Rodzina, Świat, Natura, Rzeczy i Uczucia.
Publikacja dostępna w wersji elektronicznej e-book:
Zapraszamy do najnowszego tomiku wierszy dla dzieci Zofii Olek-Redlarskiej. W polecanym tomiku pt. "Zadziwienia. Antologia wierszy dla dzieci" autorka prezentuje 44 wiersze podzielone na na pięć części: Rodzina, Świat, Natura, Rzeczy i Uczucia.
Z recenzji:
Dzieci uwielbiają zadawać pytania. Patrzą na świat z ogromnym zdumieniem w oczach. Wszystko wydaje się im tak nowe, piękne, tajemnicze. Rodzice nieraz mają problem, by odpowiedzieć na ich pytania. Jak się okazuje, można maluchom odpowiadać wierszem. Tak właśnie czyni autorka. Daje poetycki komentarz do dziecięcych pytań. Wiersze są podzielone na rozdziały: Rodzina, Świat, Natura, Rzeczy, Uczucia. Dotyczą rzeczy raz banalnych (Co lubię? Co na podwieczorek?), innym razem – poważnych.
Całość przeczytałam z dużą przyjemnością. Wierszyki są proste, dostosowane do dziecięcej wrażliwości. Nie mają jednak wad często występujących w tego typu literaturze, jak rymy częstochowskie, nadmierne zdrabnianie czy naiwność. Owszem, bywają banalne, ale w wielu miejscach zdarzają się proste słowa, uderzające siłą wyrazu. Oto na przykład fragment wiersza: Co lubię:
Lubię,
gdy oczy mamy
uśmiechają się
do oczu taty.
Dodatkowego uroku książeczce dodają ilustracje – kolorowe i jakby rysowane nieporadną rączką malucha. Z całości przebija ogromna miłość do dzieci. Autorka potrafi się nad nimi pochylić, wysłuchać bez zniecierpliwienia licznych pytań. Traktuje maluchy z powagą. Dlatego książeczka wzbudza dziecięcy zachwyt.
dr Kalina Beluch
źródło: https://www.granice.pl/recenzja/zadziwienia-antologia-wierszy-dla-dzieci/25838
Olek-Redlarska Zofia
Doktor Zofia Olek-Redlarska jest adiunktem w Zakładzie Pedagogiki Przedszkolnej i Wczesnoszkolnej na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku. Prowadzi zajęcia z metodyki edukacji polonistycznej oraz edukacji literackiej. Czyta dzieciom wiersze w trakcie spotkań autorskich na Podlasiu. Pisze wiersze dla dzieci, by świat, który poznają, zachwycał, inspirował i ocalał to, co w nim jest urokliwe oraz wartościowe. Świat tak pięknie zadziwia światem.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Olek-Redlarska Zofia |
ISBN druk | 978-83-8095-250-8 |
ISBN e-book | 978-83-8095-177-8 |
Objętość | 66 stron |
Wydanie | II, 2017 |
Format | B5 (160x235). E-BOOK: EPUB I MOBI |
Oprawa | miękka, klejona |
Rodzina
Dokąd znika mama?
Gdzie znika tata?
Dlaczego babcia i dziadek nie lubią czekoladek?
Co lubię?
Dlaczego tak lubię iść z tobą do szkoły?
Co mogę ofiarować?
Kiedy usypiają warszawskie tramwaje?
Kiedy nucę kolędę?
Co potrafi pierwszoklasista?
Co na podwieczorek?
Świat Kiedy ziemia łączy się z niebem?
Dlaczego mam tyle pytań do świata?
Kiedy przychodzi jesień?
Natura
Skąd ta chmura?
Co to znaczy ku-ku, ku-ku?
Cóż to za taniec?
Gdzie jesteś, mgło?
Dokąd ode mnie uciekasz?
Czy pingwin ma brata?
Kiedy jest mgła?
Kimże jesteś, drogi Panie?
Co to był za ślub?
Co się dzieje w lesie?
Co można znaleźć w księżycowej kieszeni?
Jaki jest uśmiech rosy?
Kto się przygląda księżycowi z bliska?
Dlaczego kocham Tatry?
Jakie jest lato?
Czy mewa śpiewa?
O co proszą listy?
Rzeczy
Czy wiersz może być listem? 9
Co przewozi okręt?
Ile guzików może mieć tydzień?
O czym rozmawia budka telefoniczna?
Gdzie się spieszysz?
Co można zobaczyć na dnie kubka?
Jak gra orkiestra wiejskiego podwórka?
Co się zmieści w kieszeni płaszczyka?
Gdzie śpi kot?
Uczucia
Czy mleko może kipieć z radości?
Czy jest taki las, który wszystko pamięta?
Dlaczego smutek puka do okna?
Gdy lecą gwiazdy z nieba?
Są takie dni?
O autorce
Najnowsza książka poetycka Zofii Olek-Redlarskiej przeznaczona dla dziecięcego czytelnika nosi tytuł Zadziwienia. Pierwszym, co może zwrócić uwagę, już przy lekturze spisu treści, jest – mnogość znaków zapytania. Tytuły wszystkich wierszy pomieszczonych w tomiku mają formę pytań. Czasem bardzo prostych, elementarnych (Co lubię?, Co na podwieczorek?, Gdzie się spieszysz?), w innych wierszach intrygujących niedopowiedzeniem (Dokąd ode mnie uciekasz?) lub zaskakujących (Kto się przygląda księżycowi z bliska? Ile guzików może mieć tydzień?). Niekiedy sam tytuł bywa poetyckim mikrotekstem (Czy mleko może kipieć z radości?).
Wisława Szymborska w swój wykład noblowski włożyła pochwałę zadziwienia: rodzącego się samoistnie z zetknięciu z rzeczywistością, nie w opozycji do tego, co "zwyczajne" a co zdziwienia nie budzi. Takie też zadziwienia – wynikające ze spotkań z okruchami codzienności – stanowią materię wierszy Zofii Olek-Redlarskiej. Pełne świeżości spojrzenie dziecka (lub poety...) zatrzymuje się na kasztanach, białym papierku na jezdni unoszonym przez wiatr, kubku pełnym pachnącego kakao, dziurawej kieszeni dziecięcego płaszczyka.
Tak naprawdę nie chodzi bowiem o pytania, na które musi koniecznie paść odpowiedź. Raczej o postawę ciekawości wobec świata; jednak nie takiej, która próbowałaby światem zawładnąć, chociażby poznawczo. Źródłem wierszy pomieszczonych w tomiku jest uważność, wyciszenie, niespieszna kontemplacja. Wartości zapoznane, niedoceniane.
Dlaczego mam tyle pytań do świata? – brzmi tytuł jednego z wierszy. Najbardziej przekorne z możliwych dziecięcych pytań! I jednocześnie tak konkretne. Bo przecież dziecko pyta bez końca... Czasem z ciekawości, czasem po prostu po to, by pytać, by podtrzymywać słowny kontakt. Temat jest wówczas pretekstem, czy lepiej powiedzieć: okazją. Za dziwnym, niekiedy w ocenie dorosłego niepotrzebnym pytaniem kryje się dziecięca prośba: usłysz mnie. Bądź ze mną. Poetka wie o tym i z serdeczną aprobatą portretuje dziecięce rozgadanie (Dlaczego tak lubię iść z tobą do szkoły?), chłopięce marzenia o wyimaginowanym niebezpieczeństwie, o zdobyczy, jaką jest "miecz ze zwycięskiej bitwy ze złym smokiem", o fascynujących egzotycznych krainach. Z tych podróży wyobraźni dziecko wraca z radością do przyjaznego "tu i teraz", by ofiarować tacie "pocałunek gorętszy niż słońce Afryki" i usłyszeć: "mój skarbie z bajkowego świata".
W wierszach Zofii Olek-Redlarskiej słyszymy głos dziecka opowiadającego dorosłemu o swoim przeżywaniu świata, ale też głos dorosłego. Zmienność ról, umiejętność wsłuchania się w różne obszary doświadczeń, ukazanie, że poprzez słowo mogą się one spotkać, to cenne wartości etyczne tomiku.
Zarazem wynikająca z tego niejednorodność stanowi pewną trudność, wyzwanie dla odbiorcy. W Zadziwieniach zdarzają się tu co prawda typowe chwyty wierszy dziecięcych, jak enumeracja. Może jej towarzyszyć ożywiający koncept.
Poetka wylicza guziki na...
na ciekawy poniedziałek,
piegowaty wtorek,
roześmianą środę,
czwartek nadąsany
i piątek wzruszony sobotą,
i niedzielę taką krótką (Ile guzików może mieć tydzień?)
Znajdziemy też element czysto ludyczny, wyliczanki inspirowanej dziecięcym podwórkowym folklorem:
A kukułka podrzuca swe dzieci
do borsuka wujka,
do niedźwiedzia stryjka
i do sroki ciotki (której właśnie wiatr
wszystkie plotki skradł) (Co się dzieje w lesie?)
Ale są też fragmenty poezji "bezprzymiotnikowej", adresowanej tyleż do dziecka, co do wrażliwego na metaforyczny obraz dorosłego:
Kiedy jest pierwszy dzień wiosny?
Słońce zagląda wtedy pod wróble pióra,
by znaleźć
i połknąć
odrobinę cienia
jak kot myszkę. (Jaki jest uśmiech rosy?)
Podwójny adres czytelniczy niesie pewne ryzyko: może powodować zniechęcenie dorosłego, który nie rozpoznaje typowych dziecięcych wierszyków. Jeśli sam nie umie uchwycić poetyckości tekstu, nie przekaże jej dziecku. Szczególnie dotyczy to wierszy o nieregularnej wersyfikacji i zróżnicowanym zrytmizowaniu (np. Kiedy usypiają warszawskie tramwaje?). Niezbędny wydaje się tu pośrednik lektury o wprawnym uchu; tym bardziej, ze świat dźwięków jest w niektórych wierszach ważnym komponentem artystycznym ( O czym rozmawia budka telefoniczna?.
Niektóre z utworów opisują świat należący już do przeszłości. Liryczny bohater wiersza Co potrafi pierwszoklasista? zabawia się wybierając numery telefonów: "zegarynki, informacji, reklamacji, biura napraw". Współczesne dzieci inaczej korzystają z telefonów, właściwie wyłącznie komórkowych. Nie dają one okazji, aby doświadczyć dumy z tego, że umie się samodzielnie wybrać numer na tarczy telefonicznej (została ona przedstawiona na ilustracji towarzyszącej innemu wierszowi, O czym rozmawia budka telefoniczna?). Usługa zegarynki nie jest potrzebna; również naprawy odchodzą w niepamięć w epoce produktów jednorazowych. Owa przywoływana dawność obejmuje zarówno przedmioty, jak słowa. Dym z fajki: "pachnie tak/ jakby ktoś na ściernisku/ ziemniaki piekł" (Kimże jesteś, drogi Panie?). Wiersze spełniają zatem niejako funkcję "ekologiczną" (nie tylko w stosunku do świata natury): to w nich znajduje schronienie odchodzący świat, one mogą stać się okazją do rozmowy, łączącej nostalgię dorosłego z ciekawością dziecka.
Aurę nostalgii, zadumy, delikatności podtrzymują utrzymane w stonowanej tonacji pastelowe ilustracje Marii Sękowskiej.
Na koniec pewne sprostowanie. Tomik podzielony na działy (Rodzina, Świat, Natura, Rzeczy, Uczucia) nie jest, wbrew tytułowi, antologią. Mieści wiersze Zofii Olek-Redlarskiej, wybrane z jej dotychczasowego dorobku twórczego.
Alicja Mazan-Mazurkiewicz
UŁ Bądź ze mną, gdy pytam. [Rec. Zofia Olek-Redlarska, Zadziwienia. Antologia wierszy dla dzieci, Impuls, Kraków 2016]
Liryka to rodzaj literacki, który jest nie tylko kwintesencją delikatności, wrażliwości i subtelności, ale przede wszystkim stanowi zapis najbardziej osobistych przeżyć i najbardziej subiektywnych odczuć. Poeta w swoich wierszach zostawia cząstkę siebie, pokazuje czytelnikowi swoje wnętrze, upublicznia swoje myśli. Poeta to nie tylko uczuciowy człowiek, który bezbłędnie wychwytuje emocjonalne sygnały wysyłane przez świat, ale także człowiek bardzo odważny – ujawnia cząstkę własnego "ja" i pozwala, aby inni nieznacznie przekroczyli granicę prywatności.
Aby zrozumieć wiersz nie trzeba być wybitnie inteligentnym, mieć bogaty zasób słownictwa i być oczytanym. Czytelnik musi poczuć z Autorem więź, patrzeć w tę samą stronę i "nadawać na tych samych częstotliwościach". Trio: Autor, czytelnik i zrozumienie można porównać do toru kolejowego. Autor jest jedną szyną, czytelnik drugą, a zrozumienie pociągiem swobodnie sunącym po torze kolejowym w stronę marzeń, wyobraźni i piękna świata.
Myli się ten, który uważa poezję za bełkotliwy słowotok przeznaczony tylko dla inteligentnych. Poezja jest dla każdego, trzeba tylko poczuć więź z Autorem. Każdy jest w stanie zrozumieć co Autor miał na myśli, nawet dzieci. A może – przede wszystkim dzieci. Najmłodsi dysponują bowiem magiczna mocą – zauważają więcej, czują mocniej, przezywają intensywniej, rozumieją zadziwiająco wiele. Dlatego Zadziwienia Antologia wierszy dla dzieci to idealne rozwiązanie na nudę i urozmaicenie monotonnego wieczoru.
Zadziwienia podzielone są na kilka kategorii: Rodzina, Świat, Natura, Rzeczy, Uczucia. Jako wielka miłośniczka przyrody, to właśnie Świat i Natura wywarły na mnie największe wrażenie. "Skąd ta chmura" wraz z rysunkiem to prawdziwa rozkosz dla mej wrażliwości i balsam na ma duszę.
Wiersze spełniają rolę drogowskazów – podpowiadają jak odkryć w najdrobniejszych rzeczach, w kroplach deszczu, we mgle, w księżycowej kieszeni, na dnie kubka; odpowiada na pytania, gdzie drzemie kot, o czym rozmawia budka telefoniczna i czy mleko może wykipieć z radości. Uczy wrażliwości, spostrzegawczości i pobudza dziecięcą fantazję.
Wystarczy jeden wiersz, aby zanurzyć się w pastelowych barwach odczuć, w jaskrawych kolorach szczęścia i zachwytu, w czarno-białej szachownicy zrozumienia.
Poezja Zofii Olek-Redlarskiej zachwyciła mnie i porwała. Przywołuje wspomnienia, cuci zemdlone pokłady empatii i wrażliwości, naprawia stłuczone szkła i skleja popsute oprawki różowych okularów, ożywia naturalnie obumarłe już spojrzenie zwane "z dziecięcej perspektywy".
Zamykam Antologie, a w mej głowie wirują chmurowe krowy, subtelne sandałki jakie wdziało na swe stopy lato i wujaszka borsuka, który opiekuje się kukułczymi pociechami...
To, co dodatkowo chwyta za serce to piękna oprawa graficzna Antologii. Subtelne rysunki idealnie komponują się z treścią wierszy, stanowią ich uzupełnienie.
Pięknie wydane Zadziwienia to rewelacyjna alternatywa dla komputera, laptopa czy konsoli. A nuż uda się w dziecku zaszczepić miłość do liryki?
źródło: https://sztukater.pl/ksiazki/item/20087-zadziwienia-antologia-wierszy-dla-dzieci.html
Zadziwienia. Antologia wierszy dla dzieci autorstwa Pani Zofii Olek-Redlarskiej przedstawia zbiór wierszy skierowanych do małego Czytelnika, który lubi zadawać trudne pytania dorosłym.
Na samym wstępnie Pani Zofia, wyjaśnia skąd, zaczerpnęła pomysł na napisanie tajemnic świata, które chcą poznać otaczające ją na co dzień dzieci. Tomik wierszy składa się z 5 rozdziałów następującej treści: Rodzina, Świat, Natura, Rzeczy, Uczucia. Autorka prosi, aby jej mały Czytelnik odpowiedział na pytania zawarte w jej wierszach. Dobór właściwej i trafnej tematyki wierszy, kreatywność, trafny i pozytywny przekaz powoduje, że można małymi krokami poprzez wiersze trafić do wyobraźni dzieci.
Poezja, którą proponuje Pani Zofia Olek – Redlarska to barwy życia, które są widziane również oczami małego dziecka. Warto nadmienić, że wykonane ilustracje przez Panią Marię Sękową tworzą tutaj element dodatkowy, który nadaje im styloości. Tekst zamieszczonych w zbiorze wierszy został napisany czytelną czcionką.
Wiersze, na które zwróciłam szczególną uwagę to: Co lubię?, Dlaczego lubię tak iść z Tobą do szkoły?, Co potrafi pierwszoklasista?, Dlaczego mam tyle pytań do świata?, Gdzie kot śpi?, Czy mewa śpiewa?, Czy mleko może kipieć z radości? Wiersze tego rodzaju uświadamiają rodzicom, nauczycielom, że dzieci po zapoznaniu się z nimi będą umieć nie tylko znać odpowiedzi na zadane pytania przez autorkę. Można dzięki wierszom odkryć zdolności do twórczego myślenia u dzieci w dobie dzisiejszego zdobywania wiedzy przy użyciu Internetu.
Oficynie Wydawniczej 'Impuls 'dziękuję za egzemplarz zbioru wierszy dla dzieci. Oprawa miękka, Wydanie II zmienione, s.66, Oficyna Wydawnicza 'Impuls ', Kraków 2017.
Polecam przeczytać każdemu małemu Czytelnikowi tę książkę autorstwa Pani Zofii Olek-Redlarskiej.
recenzja: Anna Sz.
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów