Celem pracy jest przedstawienie realiów polskiej szkoły pod względem organizacji procesu kształcenia ukierunkowanego na rozwój ucznia zdolnego.
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 20,00 zł
Celem pracy jest przedstawienie realiów polskiej szkoły pod względem organizacji procesu kształcenia ukierunkowanego na rozwój ucznia zdolnego.
Zagadnienia dotyczące kształcenia zdolnych dzieci i zdolnej młodzieży kojarzone są najsilniej z kształceniem odbywającym się w szkole. I chociaż sporo zajęć, w których te dzieci uczestniczą, organizuje się także poza szkołą, np. w młodzieżowych domach kultury czy klubach, to trudno nie uznać, że oczekiwania i nadzieje, jakie wiąże się z działalnością szkoły w zakresie rozwijania zdolności, są zrozumiałe i w pełni naturalne. Ale trzeba też przyznać, że te nadzieje i oczekiwania spełnione są jak dotąd w skromnym stopniu. To zaś skłania do poszukiwania lepszych niż obecnie stosowane sposobów kształcenia szkolnego uczniów zdolnych.
Celem pracy jest znalezienie odpowiedzi na powyższe zagadnienia, jak i przedstawienie realiów polskiej szkoły pod względem organizacji procesu kształcenia ukierunkowanego na rozwój ucznia zdolnego. Badaniami objęte zostały gimnazja będące osobnym szczeblem kształcenia, nazywanym ponadpodstawowym, skupiające młodzież w istotnym dla niej samej etapie rozwojowym, okresie adolescencji, w którym tempo zdolności umysłowych bardzo się zmienia (wzrasta bądź maleje) i tym samym wymaga stymulacji.
W I rozdziale pracy chcę zwrócić uwagę na szerokie rozumienie pojęć zdolności i ucznia zdolnego oraz przedstawić krótki rys historyczny koncepcji i sposobów kształcenia ucznia zdolnego (rozmaitych metod, środków i form organizacyjnych nauczania i uczenia się) w wielu krajach, które porównam z naszym krajem.
W II rozdziale pracy, opierając się na literaturze oraz wynikach badań pedagogicznych i psychologicznych dotyczących zagadnienia sposobów czy strategii kształcenia uczniów zdolnych, przedstawiam możliwości zaspokajania potrzeb uczniów zdolnych we współczesnej szkole pod kątem uwarunkowań dydaktyczno-wychowawczych, a w szczególności zaspokajania potrzeb ucznia zdolnego w świetle obowiązującego prawa oświatowego przez zajęcia prowadzone na podstawie szeroko pojętej zasady indywidualizacji, dostosowanie zakresu i tempa uczenia się do indywidualnych możliwości i potrzeb, programów indywidualnego kształcenia, zróżnicowanie treści, metod i form pracy lekcyjnej i pozalekcyjnej oraz przygotowanie nauczyciela do pracy z uczniem zdolnym.
Kolejne rozdziały pracy stanowią plan i charakterystykę terenu badań, ich przebieg, wyniki i wnioski. Wyjaśniam zarówno fakty wykryte w trakcie badań, jak i dokonuję oceny oraz określam oddziaływania dydaktyczno-wychowawcze pod kątem pracy z uczniem zdolnym; ustalam również wskazówki do praktyki szkolnej.
Prezentowana publikacja powstała na podstawie rozprawy doktorskiej napisanej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Skoncentrowano się w niej na założeniach teoretycznych i metodologicznych oraz analizie jakościowej i ilościowej wyników badań empirycznych. Stanowiły one podstawę sformułowania wniosków dotyczących praktyki edukacyjnej w zakresie podejmowania takich działań dydaktycznych, które zaspokajając potrzeby edukacyjne uczniów zdolnych, nie zmarnują ich talentów.
Opis
Specyficzne kody
Polecam
Bardzo dobra, konkretna publikacja.
Hłobił Agnieszka
doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. W 2008 roku obroniła rozprawę doktorską: „Działalność szkoły we wspomaganiu rozwoju ucznia zdolnego”, na Wydziale Studiów Edukacyjnych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Hłobił Agnieszka |
ISBN druk | 978-83-7587-570-6 |
ISBN e-book | 978-83-7587-662-8 |
Objętość | 168 stron |
Wydanie | I, 2010 |
Format | B5 (160x235). E-book: PDF |
| Oprawa | miękka, klejona |
Wstęp
Rozdział 1
Zdolności i kształcenie ludzi zdolnych w świetle dotychczasowych badań
1.1. Analiza pojęcia zdolności
1.2. Teorie inteligencji i twórczości
1.3. Analiza podstawowych pojęć o uczniach zdolnych
1.4. Koncepcje i sposoby kształcenia uczniów zdolnych Krótki rys historyczny
Rozdział 2
Modelowe założenia rozwijania zdolności ucznia
2.1. Podstawa prawna opieki nad uczniem zdolnym MENiS oraz podstawa programowa kształcenia ogólnego dla gimnazjów MENiS
2.2. Zróżnicowane treści i programy kształcenia w pracy z uczniem zdolnym
2.3. Metody i formy pracy z uczniem zdolnym 2.4. Funkcje nauczyciela i ucznia zdolnego w procesie kształcenia
Rozdział 3
Metodologiczne podstawy badań
3.1. Cele badań, problemy i hipotezy badawcze
3.2. Charakterystyka zmiennych i wskaźników
3.3. Metody, techniki i narzędzia badawcze
3.4. Organizacja, przebieg i teren badań
Rozdział 4
Charakterystyka terenu badań
4.1. Charakterystyka badanych szkół
4.2. Charakterystyka badanych uczniów
4.3. Charakterystyka badanych nauczycieli
Rozdział 5
Analiza wyników badań własnych
5.1. Dokumentacja szkolna i zapisy regulujące podejmowanie działań mających na celu rozwijanie zdolności uczniów
5.2. Sposoby rozpoznawania uczniów zdolnych przez nauczycieli
5.3. Nauczycielskie przygotowanie i planowanie lekcji z uczniem zdolnym
5.4. Metody i formy pracy lekcyjnej sprzyjające rozwijaniu zdolności uczniów
5.5. Formy zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych sprzyjające rozwijaniu zdolności uczniów
5.6. Motywowanie uczniów do nauki szkolnej przez nauczycieli
5.7. Wdrażanie uczniów do samokształcenia przez nauczycieli
Zakończenie i wnioski
Załączniki
Bibliografia
Przytoczone w pracy założenia tworzenia programów kształcenia uczniów uzdolnionych uzmysławiają nam, że jednolity program i plan kształcenia uczniów uzdolnionych w Polsce nie jest przystosowany do potrzeb społeczeństwa, które szumnie nazywa się społeczeństwem wiedzy. Programy kształcenia ucznia zdolnego i uzdolnionego wymuszają poniekąd opracowanie metod i form pracy z tym uczniem. Autorka, wymieniając różne metody i formy pracy: problemowe, sytuacyjne, inscenizacyjne, dyskusji, badawcze itp., zwraca uwagę, że w naszym systemie szkolnym szczególnie preferuje się metodę problemową. Stąd też dużo miejsca jej poświęca. Nie pomija też nauczania wielopoziomowego i metody programowanej. Wykazała, że pomiędzy metodami problemowymi i rozwojem intelektualnym ucznia zdolnego jest ścisły związek. Powinien więc nauczyciel być zainteresowany ich stosowaniem w procesie kształcenia.
Z recenzji prof. dr. hab. Ignacego Kuźniaka
