Sadowska Sławomira

Absolwentka pedagogiki specjalnej na Uniwersytecie Gdańskim. Ma doświadczenie w pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną i bogate doświadczenie w różnych formach działalności akademickiej, formach doradztwa i doskonalenia nauczycieli kształcenia specjalnego. W latach 1985-1987 była zatrudniona na stanowisku nauczyciela w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Wielgiem, a następnie w latach 1987-1990 pracowała w toruńskim Oddziale Instytutu Kształcenia Nauczycieli. W 1990 roku rozpoczęła pracę na UMK w Toruniu. W październiku 1996 roku obroniła na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego pracę doktorską na temat Integracja z rodziną dziecka upośledzonego umysłowo w stopniu lekkim. Od 1997 roku pełni funkcję kierownika Podyplomowego Studium Oligofrenopedagogiki.

http://www.pedagogika.umk.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=151&Itemid=

Ważnym kierunkiem teoretycznych i empirycznych studiów jest problem „obcości” człowieka niepełnosprawnego. Na tle społeczno-kulturowego porządku poszukuje tego, co kryje się za polityką oświatową, co może się dziać (dzieje się) w edukacji za sprawą programów edukacyjnych, poglądów nauczycieli, uczniów i rodziców. Monografia Ku edukacji zorientowanej na zmianę społecznego obrazu osób niepełnosprawnych (Toruń 2005, Wyd. Edukacyjne „AKAPIT”, ss. 240) zawiera wnikliwą diagnozę obrazów osób niepełnosprawnych funkcjonujących w świadomości uczniów i nauczycieli szkół ogólnodostępnych i integracyjnych, a także w programach nauczania i tekstach podręczników. Odsłanianiu słabości polskiej szkoły towarzyszy przedstawienie propozycji działań edukacyjnych pozwalających zmieniać stereotypy osób niepełnosprawnych i uprzedzenia wobec nich.

Intencja krytycznego myślenia i stawiania wyzwań temu, co „dane” i co „z góry założone” towarzyszy licznym pracom skupionym wokół tematyki nauczania dzieci niepełnosprawnych umysłowo, problemów władzy nauczyciela czy oporu w szkole. Książka Nauczanie uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Problemy teorii i praktyki (Toruń 2006, Wyd. Edukacyjne „Akapit”, ss. 298), której jest redaktorem i współautorem, dotyka wyraźnie zmiany w edukacji specjalnej w wymiarze metodycznych rozwiązań. Podjęcie analizy krytycznej, demaskującej pedagogiczną iluzoryczność oraz wskazującej pozorność pewnych działań, pomaga nauczycielom odnajdować właściwą drogę w procesie kształcenia.

Koncentracja zainteresowań na warunkach funkcjonowania osoby, otoczeniu, które ma w sposób optymalny zabezpieczać rozwój, zadowolenie z życia, szczęście, dobre samopoczucie wyraźnie jest obecna w ostatnich dociekaniach badawczych, których wyniki zostały przedstawione w monografii Jakość życia uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim (Kraków 2006, OW „Impuls”, ss. 366). Ustalenia z szeroko zakrojonych badań pozwalają określić w jakich sferach życia można doszukiwać się braku zadowolenia uczniów upośledzonych umysłowo zróżnicowanych wiekowo. Szczegółowe rozpoznanie jakości życia w szkole (integracyjnej i specjalnej) odsłania szereg ciekawych zależności.

Wydanie I

Kraków 2006

Format B5

Objętość 368 stron

Oprawa miękka

E-book: format PDF

Wstęp

Rozdział 1

Jakość życia jako interdyscyplinarny obszar badawczy – rekonstrukcja podejść badawczych w perspektywie historycznej

1.1.       Źródła i czynniki kształtujące historię badań

1.2.       Ujęcie i pomiar jakości życia w podejściu ekonomicznym

1.3.       Jakość życia w medycynie – definicje i pomiar jakości życia zależnej od stanu zdrowia

1.4.       Jakość życia w naukach społecznych

1.4.2.        Przybliżenia koncepcyjne

1.4.3.        Pomiar jakości życia

1.5.       Uwagi końcowe

Rozdział 2

Jakość życia osób z niepełnosprawnością intelektualną jako obszar badawczy
i praktyczny

2.1.    Zainteresowanie jakością życia w kontekście rehabilitacji (pole problemowe)

2.2.       Przegląd prac empirycznych

2.3.       Zamiast zakończenia – perspektywy badawcze

Rozdział 3

Pedagogiczny punkt widzenia na jakość życia ucznia z niepełnosprawnością intelektualną – uzasadnienie koncepcji badań

3.1.    Przestrzeń życiowa – centralne pojęcie rozwoju i jakości życia

3.2.    Przestrzeń życiowa ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim

3.3.       Szkoła przestrzenią życia ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim

3.4.       Podsumowanie – model i cele badań własnych

Rozdział 4

Poczucie jakości życia ucznia z niepełnosprawnością intelektualną – wyniki badań

4.1.       Hipotezy i procedura badawcza

4.2.       Ogólna satysfakcja z życia i satysfakcje z różnych sfer życia

4.3.       Udział wieku w wyjaśnieniu zmienności ocen satysfakcji z życia

4.4.       Satysfakcja z życia z punktu widzenia różnic płci

4.5.       Samopoczucie. „Optymiści” – „pesymiści” a satysfakcja z życia

4.6.       Podsumowanie

Rozdział 5

Jakość życia dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w szkole – wyniki badań

5.1.       Problemy badawcze i metoda

5.2.       Zadowolenie z różnych sfer życia w szkole. Perspektywa zróżnicowanych form systemu kształcenia

5.2.1.        Warunki infrastrukturalne i organizacja zajęć w ocenach zadowolenia uczniów

5.2.2.        Zadowolenie z lekcji

5.2.3.        Satysfakcja ze stosunków interpersonalnych

5.2.4.        Sfera rekreacyjno-opiekuńcza w ocenach zadowolenia uczniów

5.3.       Zadowolenie ze szkoły wyjaśniane przez satysfakcje cząstkowe

5.4.       Podsumowanie

Rozdział 6

Jakość życia uczniów w szkole w ocenie rodziców i nauczycieli – wyniki badań

6.1.    Problem badań i procedura badawcza

6.2.       Adekwatność poczucia jakości życia dziecka w szkole (integracyjnej) do ocen wyrażanych przez rodziców i nauczycieli

6.3.       Adekwatność poczucia jakości życia dziecka w szkole (specjalnej) do ocen wyrażanych przez rodziców i nauczycieli

6.4.       Podsumowanie

Zakończenie

Bibliografia

Spis schematów

Spis tabel

Spis wykresów

Załączniki

Streszczenie

Summary

Zusammenfassung