Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1925]. "Z OJCZYZNY".
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 18,00 zł
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1925]. "Z OJCZYZNY".
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1925]. "Z OJCZYZNY".
Są to szkice drukowane w latach 1923—1925 w miesięczniku „Czuj Duch“ wydawanym w Poznaniu przez tamtejsze harcerstwo. Miały to być gawędy harcerskie; w rzeczywistości nie są jednak niemi jeszcze te obrazki: jest to raczej dopiero materjał do gawęd, dostosowany do dziesięciu praw harcerskich, dziesięciu wielkich Polaków jako patronów drużyn i dziesięciu złączonych z nimi miejsc w ojczyźnie. Będzie to już rzeczą drużynowych urządzających wycieczki przepracować nietylko w głowie podaną literaturę, lecz także i w sercu postać bohatera a wszystko złączyć gorącem uczuciem w jedno z przyrodą ojczystą i — poprowadzić gawędę.
Może kto powie, że patronowie niedobrani, że postacie królewskie winny być wyłączone, że Łokietek w każdym razie za daleki, że przemiłosierna Jadwiga pominięta, że gawędy nierówno ujęte i t. d. Dużo innych zarzutów byłoby słusznych. Świadom jestem braków tych szkiców. Lecz już się tak stało. Nie wiedząc, ile czasu zostaje, chciałem podzielić się z młodzieżą własnemi pielgrzymkami i myślami.
Literaturę podałem umyślnie szczupłą i to tylko tę, którą według własnego uznania uważam za najwięcej stosowną. Dobrze rozumiem, że wielu nie uzna wyboru za trafny. Może przyszłość pozwoli wady usunąć, przynajmniej te, które usunąć można.
Prawo harcerskie I: Harcerz jest rzetelny.
Na słowie Harcerza polegaj jak na Zawiszy.
Chrzanowski Bernard
urodził się 27 lipca 1861 roku w Wojnowicach koło Buku, zmarł 12 grudnia 1944 roku w Konstancinie. Działacz społeczny i polityczny, kurator szkolny, prezes Związku Sokołów Wielkopolskich, senator IV kadencji w II RP, członek Naczelnej Rady Ludowej w 1918 roku.
1880 – ukończył Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu; w szkole kierował tajnym kółkiem Towarzystwa im. Tomasza Zana; uzyskał stypendium od Towarzystwa Pomocy Naukowej, które umożliwiło mu podjęcie studiów historycznych i prawniczych w Krakowie i Berlinie
1885 – skończył studia prawnicze i praktykował w Saksonii i Turyngii
1890 – pracował jako adwokat w Poznaniu, rozpoczął także działalność społeczną, między innymi w Towarzystwie Pomocy Naukowej i Towarzystwie Czytelni Ludowych
1894–1896 – wydawał tygodnik „Przegląd Poznański”
1893–1895 – sprawował funkcje wiceprezesa i prezesa (od 1895) Związku Sokołów Wielkopolskich, wielokrotnie występował w imieniu Związku w procesach z władzami pruskimi 1900 – był członkiem Ligi Narodowej
1901–1910 – pełnił mandat deputowanego do parlamentu Rzeszy; występował przeciwko polityce germanizacyjnej rządu; działał w środowiskach endeckich
1898 – przy poznańskim Bazarze zorganizował stałe Wykłady Ludowe im. Mickiewicza, kontynuowane później przez Towarzystwo Czytelni Ludowych
1899 – należał do tajnej Ligi Narodowej w Poznaniu, w ramach jej sekcji kulturalnej kierował akcją wydawania książeczek, obrazów historycznych, śpiewników i elementarzy, organizował także dla młodzieży pracującej wycieczki do Krakowa
1909–1919 – kierował Towarzystwem Demokratyczno-Narodowym w Poznaniu
1913 – włączył się w prace kierowanej przez Ludwika Mycielskiego Rady Narodowej, koordynującej działalność polską w zaborze pruskim; kładł nacisk na aktywizację działań Rady na tzw. kresach zaboru – Pomorzu, Warmii i Mazurach oraz Śląsku, jako na najbardziej zagrożonych germanizacją
1919 – sprawował urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie b. Dzielnicy Pruskiej; był członkiem Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa w 1920 roku
1922–1928 – sprawował funkcję kuratora Okręgu Szkolnego Poznańskiego, dbał przede wszystkim o szkolnictwo wiejskie
1935 – mianowano go na senatora RP
1935 – został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury
Przez wiele lat interesował się skautingiem. Wydał zbiór gawęd dla harcerzy Z Ojczyzny.
16 maja 1937 roku odsłonił pomnik „Harcerzom poległym w walkach o niepodległość” na Malcie w Poznaniu. W okresie międzywojennym zasiadał w składzie Kapituły Orderu Odrodzenia Polski, w której był skarbnikiem. W grudniu 1939 roku został wysiedlony przez Niemców z Poznania i zamieszkał w Warszawie.
Zmarł 12 grudnia 1944 roku w pobliskim Konstancinie.
W 1986 roku, zgodnie z ostatnią wolą zmarłego, jego prochy przeniesiono na cmentarz oksywski w Gdyni. Odznaczenia: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (29 grudnia 1921), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (13 lipca 1921, jako jeden z pierwszych 15 osób odznaczonych Orderem Odrodzenia Polski).
Bernard Chrzanowski, https://pl.wikipedia.org/wiki/Bernard_Chrzanowski, 2015, dostęp: 5.10.2015.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Reprint wydania | 1925 rok |
Autor | Chrzanowski Bernard |
ISBN druk | 978-83-7850-875-5 |
ISBN e-book | |
Objętość | 64 stron |
Wydanie | I, 2015 |
Format | A6 (120x160) |
| Oprawa | twarda, szyta |
Wyjaśnienie
I. Pod Krępą
II. U królewskiego zdroju
III. W Ludomskiej Dąbrówce
IV. Tuchanowicze a cela u Bazyljanów
V. Na Raszyńskiej grobli
VI. Na dziedzińcu Bibljoteki Jagiellońskiej
VII. W Żółkwi
VIII. Wierzenica
IX. Na Bielanach pod Warszawą
X. Nad Ikwą
Od zakończenia pierwszej wojny światowej minęło niewiele lat, a na terenie Rzeczypospolitej znów trwają działania wojenne. Wróg atakuje oddziały naszego wojska dowodzone przez starszego wiekiem pułkownika. W działaniach naszych wojsk uczestniczą także harcerki, to one jako kurjerki przenoszą wiadomości, oraz, pełniąc funkcję sanitariuszek ratują rannych.Wprowadzają też na obszar wojskowy domowe ciepło i dobre słowo. Gdy nadchodzi wigilia dziewczęta organizują opłatek i choinkę. Trwa zawieszenie broni. Dwie harcerki wychodzą do żołnierzy w okopach by podzielić się z nimi opłatkiem. Niestety dochodzi do nieszczęścia i jedna z nich zostaje uprowadzona przez wroga... Z przyjemności przeczytałam tę niewielką, przesiąkniętą duchem patriotyzmu, książeczkę. Napisana jakże inaczej niż książki wydawane teraz - wszak od jej pierwszego wydania w 1928 roku minęło prawie sto lat, pokazuje, inne, przedwojenne spojrzenie na rolę kobiet, także w armii, na poczucie obowiązku wobec rodaków i ojczyzny.
"Kurjerki" to reprint książki wydanej przez Dział Wydawnictw Naczelnictwa Związku Harcerstwa Polskiego - Warszawa 1928.
Serdecznie polecam (Iwona Mejza)
https://www.facebook.com/KsiazkaZamiastKwiatka/photos/a.418885991470850.122984.417658434926939/947180945308016/?type=1
