Współcześnie coraz więcej uwagi, przynajmniej w sensie medialnym, poświęca się problematyce niepełnosprawności. W kampaniach społecznych osoby z niepełnosprawnością przedstawiane są jako zdolne do pracy i samodzielnego życia, tak jest w istocie. Zastanowić się jednak należy dlaczego w ogóle potrzebne są kampanie społeczne promujące osoby niepełnosprawne... Regionalna specyfika czy ogólnopolska tendencja
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 20,00 zł
Współcześnie coraz więcej uwagi, przynajmniej w sensie medialnym, poświęca się problematyce niepełnosprawności. W kampaniach społecznych osoby z niepełnosprawnością przedstawiane są jako zdolne do pracy i samodzielnego życia, tak jest w istocie. Zastanowić się jednak należy dlaczego w ogóle potrzebne są kampanie społeczne promujące osoby niepełnosprawne... Regionalna specyfika czy ogólnopolska tendencja
Współcześnie coraz więcej uwagi, przynajmniej w sensie medialnym, poświęca się problematyce niepełnosprawności. W kampaniach społecznych osoby z niepełnosprawnością przedstawiane są jako zdolne do pracy i samodzielnego życia, tak jest w istocie. Zastanowić się jednak należy dlaczego w ogóle potrzebne są kampanie społeczne promujące osoby niepełnosprawne. W książce poprzez analizę sytuacji edukacyjnej osób z niepełnosprawnością podjęto próbę pośredniej odpowiedzi na to pytanie. Wskazano „grzechy główne” edukacji skierowanej ku osobom niepełnosprawnych. dotyczące m.in.: braków w przygotowaniu kadry współpracującej z dzieckiem niepełnosprawnym, niedostosowania placówek edukacyjnych do potrzeb i możliwości uczniów (począwszy od dostępności fizycznej miejsca, po zagadnienia merytoryczne kształcenia), postaw społecznych wobec niepełnosprawności, marginalizowania problematyki wczesnego wsparcia dziecka w rozwoju, wsparcia rodziny i nauczycieli, czy też wciąż zbyt późnej diagnozy niepełnosprawności.
Analiza efektów kształcenia uczniów z niepełnosprawnością doprowadziła autorkę do stwierdzenia, że w Polsce wciąż nie ma strategii kształcenia osób o rozwoju zaburzonym tak na poziomie regionalnym, jak i w skali kraju, co skłaniać może do wniosku, iż kształcenie osób z niepełnosprawnością nie jest priorytetem dla władz resortowych. Problemem, który wybrzmiał w treści książki wyraźnie jest zagadnienie kształcenia pedagogów specjalnych. Autorka stawia tezę, iż w obliczu istniejących przepisów prawa i braku woli ich zmiany, za czas jakiś nie będzie chętnych do studiowania na kierunku pedagogika specjalna, co grozi poważnymi konsekwencjami obniżenia się jakości kształcenia dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością i negatywnie odbić się może na ich przygotowaniu do realizacji zadań społecznych i zawodowych w dorosłości.
Opis
Specyficzne kody
Chrzanowska Iwona
Prof. dr hab. Iwona Chrzanowska – Profesor na Wydziale Studiów Edukacyjnych UAM w Poznaniu; członek sekcji Pedagogiki Specjalnej Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, członek sekcji Pedagogiki Szkolnej KNP PAN; recenzent i redaktor wydawniczy Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego oraz Oficyny Wydawniczej „Impuls”; recenzent Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów; recenzent MNiSW; pedagog, pedagog specjalny, oligofreno-pedagog.
Wydała m.in.: Poziom osiągnięć szkolnych uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi na etapie gimnazjum a forma organizacyjna kształcenia, Łódź 2004; Wypalenie zawodowe nauczycieli a ocenianie osiągnięć szkolnych uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim i uczniów o prawidłowym rozwoju na etapie szkoły podstawowej, Łódź 2004; Funkcjonowanie dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim w szkole podstawowej, Łódź 2003; Z badań nad ocenianiem uczniów szkół podstawowych dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, Warszawa 1997; Miejsce innego we współczesnych naukach o wychowaniu. Dylematy praktyki (red.), Łódź 2008 oraz Miejsce innego we współczesnych naukach o wychowaniu. Trudy dorastania, trudy dorosłości (red.), Łódź 2009.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Chrzanowska Iwona |
ISBN druk | 978-83-7587-362-7 |
ISBN e-book |
|
Objętość | 176 stron |
Wydanie | I, 2010 |
Format | B5 (160x235) |
| Oprawa | miękka, klejona |
Wstęp
Edukacja dzieci i młodzieży w kontekście teorii ludzkiego kapitału
Istota niepełnosprawności – implikacje dla edukacji
Grzechy główne edukacji w kształceniu osób z niepełnosprawnością
PROBLEM 1. Brak przygotowania nauczycieli do współpracy z uczniem niepełnosprawnym
PROBLEM 2. Niedostosowanie szkół/placówek w kwestii zaspokajania specjalnych potrzeb edukacyjnych w realizacji obowiązku szkolnego i obowiązku nauki przez ucznia z niepełnosprawnością
PROBLEM 3. Brak rzeczywistych i konstruktywnych postaw zrozumienia i akceptacji dla wspólnego kształcenia uczniów z niepełnosprawnością i pełnosprawnych
PROBLEM 4. Brak zaspokojenia potrzeb w zakresie wczesnego wspomagania osób z niepełnosprawnością
Wyniki realizacji projektu WWKSC
PROBLEM 5. Spóźniona diagnoza niepełnosprawności na przykładzie uczniów z upośledzeniem umysłowym.
Diagnoza dla rozwoju czy podstawa selekcji?
Kształcenie na etapie szkoły podstawowej i gimnazjum a specjalne potrzeby edukacyjne
Poziom kompetencji szkolnych uczniów z zaburzeniami słuchu, wzroku, z niepełnosprawnością umysłową z terenu Łodzi i województwa łódzkiego na tle kraju. Szkoła podstawowa
Zróżnicowania i dysonanse – regionalna specyfika – ogólnopolska tendencja
Poziom kompetencji szkolnych uczniów z zaburzeniami słuchu, wzroku, z niepełnosprawnością umysłową z terenu Łodzi i województwa łódzkiego na tle kraju. Gimnazjum Ranking – i co z niego wynika?
Problemy edukacji dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością na terenie Łodzi i województwa łódzkiego
Kształcenie zawodowe na poziomie średnim a specjalne potrzeby edukacyjne
Preferencje edukacyjne młodych osób niepełnosprawnych na poziomie szkół średnich
Kształcenie zawodowe na poziomie średnim
Sytuacja uczniów z Łodzi i województwa łódzkiego
Problem kwalifikacji pedagogów i pedagogów specjalnych a kształcenie osób niepełnosprawnych
Bez zakończenia
Bibliografia
Netografia
Recenzja monografii Iwony Chrzanowskiej pt. „Problemy edukacji dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością. Regionalna specyfika czy ogólnopolska tendencja".
Przystępując do recenzji przedłożonej mi monografii pt. „Problemy edukacji dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością. Regionalna specyfika czy ogólnopolska tendencja" pragnę podkreślić jej znacznie dla poszerzania wiedzy na temat trudności edukacyjnych dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością.
Problem edukacji dzieci z niepełnosprawnością nie jest nowy. Wraz ze zmianami ustrojowymi nastąpiła radykalna ewolucja w myśleniu i działaniu na rzecz osób z niepełnosprawnością; tym samym pojawiło się pytanie jak skutecznie, kompetentnie i efektywnie uczyć, prowadzić terapię i wprowadzać w społeczeństwo dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Powstało na ten temat wiele podręczników o charakterze metodycznym, poradników i programów edukacji. Niestety, niewiele jest prac, które wskazywałyby na mocne i słabe strony tych działań. Monografia Iwony Chrzanowskiej wypełnia tę lukę, gdyż przybliża - co prawda głównie na przykładzie Łodzi i województwa łódzkiego - problemy edukacji, dylematy terminologiczne i wątpliwości dotyczące kwalifikacji pedagogów w pracy z dziećmi i młodzieżą z niepełnosprawnością. Praca ma charakter diagnostyczny, co może być doskonałą wskazówką do weryfikacji dotychczasowego spojrzenia na edukację dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością. Może też stanowić źródło inspiracji dla osób decydujących o polskim systemie szkolnictwa specjalnego; może wreszcie być dobrym materiałem do przygotowania młodych adeptów pedagogiki specjalnej, szczególnie w tej części monografii, która porządkuje terminologię i opisuje specyfikę szkolnictwa specjalnego. […]
[…] To ciekawe spojrzenie, szczególnie, gdy odniesiemy je do osób z niepełnosprawnością; jest tym bardziej godne uwagi, gdy spojrzymy na osobę z niepełnosprawnością w kontekście idei autonomii i normalizacji.
W części pierwszej Autorka skupia się na krytycznej ocenie tych czynników, które w zasadniczy sposób wpływają na polski system edukacji. Poprzedza tę ocenę rozdziałem pt. „Istota niepełnosprawności - implikacje dla edukacji". To bardzo ważny rozdział, gdyż w sposób czytelny porządkuje aspekty terminologiczne związane z rozumieniem pojęcia niepełnosprawności. […]
[…] Ważnym głosem w dyskusji na temat edukacji osób z niepełnosprawnością jest przybliżenie przez Autorkę „grzechów głównych edukacji". Na uwagę zasługuje pokreślenie roli wczesnej interwencji i rzetelne opisanie strategii działań systemowych w programie pilotażowym - szkoda tylko, że już zakończonym. Dobrze też się stało, że w monografii została podkreślona rola wsparcia dla rodziców, szczególnie najmniejszych dzieci, uczestniczących w procesie rehabilitacji we wczesnej interwencji. To jeden z powodów, dla których książka powinna być rozpropagowana wśród osób decydujących o przyznawaniu środków finansowych na działania we wczesnej interwencji, bowiem nadal zbyt często zapomina się o rodzicach. Dotacje finansowe przekazywane są najczęściej na pomoc dzieciom; zajęcia edukacyjno - wspierające dla rodziców nie zawsze są dotowane. Wpływa to na jakość i czas trwania procesu adaptacji do bycia rodzicem dziecka z niepełnosprawnością.
Atutem monografii jest też systematyzacja ujęć diagnozy. Może to być szczególnie pomocne dla czytelników - studentów oraz młodych pracowników placówek edukacyjnych. […]
[…] Kolejne rozdziały monografii zostały przygotowane w formie raportu opisującego bardzo szeroko i wnikliwie efekty kształcenia uwzględniając kompetencje szkolne uczniów z Łodzi i województwa łódzkiego. To ważne informacje - szczególnie dla władz oświatowych i to nie tylko na poziomie miasta i województwa. Sądzę, że mogą być istotne w przygotowywaniu nowego podejścia do systemu kształcenia uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych na terenie całego kraju.
Wyniki dla poszczególnych szczebli kształcenia wyraźnie pokazują brak systemowego podejścia do edukacji dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością. […]
[…] Bardzo słusznie, że Autorka zwraca uwagę na konieczność odrębnego analizowania sytuacji osób z niepełnosprawnością w kontekście społecznym, w tym - edukacyjnym. Inne są potrzeby, inny powinien być sposób pracy, inne wreszcie powinny być metody analizy - takie, które w pełni uwzględnią specyfikę zaburzenia, jednocześnie nie deprecjonując umiejętności.
Dotyczy to także kolejnego podrozdziału, który Autorka poświęciła problemowi kwalifikacji pedagogów i pedagogów specjalnych. Trzeba głośno propagować ideę zmiany znaczenia kompetencji pedagogów specjalnych, której orędownikiem od dłuższego już czasu jest prof. W. Dykcik. Dlatego tak ważne jest, że także w monografii prof. Chrzanowskiej pojawia się ten problem jako kolejny głos w tej sprawie. […]
[…] Istnieje sporo publikacji dotyczących pedagogiki specjalnej. Nie ma jednak takiej pozycji, która w sposób rzeczowy, krytyczny i wszechstronny podjęłaby problem edukacji dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością. Wskazane, więc byłoby kontynuowanie tego nurtu w kategoriach ogólnopolskich. Niechaj stanowi to zachętę dla Autorki do dalszego podejmowania tej problematyki […]
Dr hab. Małgorzata Sekułowicz
prof. DSW Instytut Pedagogiki Specjalnej Dolnośląska Szkoła Wyższa Wrocław
