ZAWODY W DRUŻYNIE
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 24,00 zł
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1936]. "ZAWODY W DRUŻYNIE"
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1936]. "ZAWODY W DRUŻYNIE"
W pracę autor pragnie jeszcze raz zaznaczyć, że zawarte wzory nie powinny być ślepo stosowane, ale winny być materiałem do odpowiedniego opracowania programu zawodów w drużynie.
Pamiętajcie — bez zawodów drużyna normalnie pracować nie może.
Zawody nie są celem, ale są środkiem, są sposobem do urzeczywistnienia celów.
np. Część IV — Zawody na obozie.
Każda normalnie pracująca drużyna jako jeden z głównych celów pracy wysuwa zawsze organizację obozu letniego. Nie jest do pomyślenia, aby obóz był organizowany bez planu, programu. Zapobiegliwy Komendant, nie chcąc pozostawiać wszystkiego na ostatnią chwilę, już wczesną wiosną myśli o programie, zastanawia się nad sposobami jego realizacji, nie zapomina też o zawodach. Obóz jest nie do pomyślenia bez zawodów, bez wyzyskania współzawodnictwa, plany nasze pozostałyby częstokroć tylko w sferze projektów. Zawody są tak ściśle związane z zajęciami obozowymi, że bez nich często byłoby trudne do przeprowadzenia. Rozumie się, że przystępując do układania planu zawodów musimy pamiętać o wszystkich zastrzeżeniach, o jakich mówiłem na początku, musimy je zawsze mieć przed oczyma.
Pamiętajmy, iż zawody na obozie trwają stale — dzień i noc — od pierwszej zbiórki drużyny obozowej do pożegnalnej po powrocie. Muszą być więc tak przeprowadzane i tak ułożone, aby nie nudziły, nie nużyły, aby były zawsze atrakcyjne. Nie mogą też prowadzić do „zawodomanii“ do tego, że chłopcy zawsze i wszystko robią tylko dla zawodów. Winny być one środkiem a nie celem same w sobie... z programem zapoznacie się już w książce!
Kazimierz Jelski
urodził się w 1908 roku, zmarł 5 marca 1958 roku w Paryżu.
1932–1935 – pracował w referacie zuchów Chorągwi Warszawskiej Harcerzy
1936–1937 – sprawował funkcję hufcowego Hufca Harcerzy Warszawa Żoliborz
1936–1937 – był komisarzem Wyścigu Pracy w Głównej Kwaterze Harcerzy
1937–1939 – został instruktorem zuchowym we Francji
1945–? – był członkiem Komendy Głównej ZHP we Francji
Autor książeczki Zawody w drużynie (1936) i współautor z Gustawem Radwańskim publikacji Wskazówki programowe i organizacyjne dla drużyn II i III szczebla (1936).
Jarzembowski K., Kuprianowicz L., Harcmistrzynie i harcmistrze Związku Harcerstwa Polskiego mianowani w latach 1920–1949, Barbara HUP B. Gąsiorowska, Kraków 2006, s. 126–12
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Reprint wydania | 1936 rok |
Autor | Kazimierz Jelski |
ISBN druk | 978-83-7850-872-4 |
ISBN e-book | |
Objętość | 64 stron |
Wydanie | I, 2015 |
Format | A6 (120x160) |
Oprawa | twarda, szyta |
Część pierwsza — Ogólna.
1. Współzawodnictwo w Harcerstwie
2. Zawody a program pracy drużyny
3. Zastęp na tle zawodów Część druga — Program zawodów
4. Program zawodów
a) Wstęp
b) Układ programu
c) Program zawodów I
I omówienie zawodów stałych
II „ „ dodatkowych
d) Program zawodów II
e) „ „ III
f) Różne sprawy dotyczące organizacji i przeprowadzenia zawodów
Część trzecia — omówienie szczegółowe zawodów
5. Zawody sportowe
6. „ śpiewackie
7. „ krajoznawcze
8. Zawody spostrzegawczości
9. „ w pokazach
10. Wielkie gry — biegi — manewry
11. Zawody w technice
12. Oceny
13. Zawody na wycieczce
Od wydawcy
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
To książki zakazane po 1945 roku, wycofywane z bibliotek i niszczone przez komunistyczne władze PRL. Nazwiska autorów, ich twórczość, były wymazywane przez cenzurę i niedostępne dla kolejnych pokoleń młodzieży, instruktorów harcerskich, wychowawców, pracowników naukowych. Władze harcerskie w socjalistycznym państwie dokładały wszelkich starań, by odciąć harcerstwo od historii i wpływów idei skautowej oraz by z inspiracji partii, nadać mu formę pionierskiej organizacji. Ideologia urzędowa w historii harcerstwa wpierw gorączkowo poszukiwała „postępowych tradycji”, a następnie z jeszcze większym zaangażowaniem legitymizowała każdy taki skrawek narodowej historii. Ten przekaz historyczny lepszego, nowego, socjalistycznego harcerstwa wzmacniały ówczesne publikacje.
Solidarnościowy zryw społeczny lat osiemdziesiątych minionego stulecia, porozumienia Okrągłego Stołu, odzyskanie wolności po 1989 roku umożliwiły odrodzenie ruchu harcerskiego, sięgnięcie do jego źródeł, historii i tradycji.
Coraz więcej jest prac poświęconych harcerstwu. Nadal jednak brakuje wznowień źródłowych publikacji, które w latach 1911–1939 miały wpływ na rozwój idei harcerskiej i organizacji, kształtowanie postaw harcerskich i kształcenie kadry instruktorskiej oraz społeczny wizerunek ZHP. Warto je przypomnieć, ponieważ wszystko, cokolwiek myślimy i czynimy, ma swoje bezpośrednie lub pośrednie, pozytywne lub negatywne, uświadamiane lub nie, źródła w tym, co myśleli i czynili nasi poprzednicy.
Wojciech Śliwerski
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów