Gawędy o prawie harcerskim. Harcerz nie pije napojów alkoholowych
Autor:
Stanisław Sedlaczek
Cena
20,95 zł
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 20,00 zł
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1932]. "Gawędy o prawie harcerskim. 1. Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy".
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1932]. "Gawędy o prawie harcerskim. 1. Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy".
NA SŁOWIE HARCERZA POLEGAJ JAK NA ZAWISZY
Nasza droga wspólna.
Nasze braterstwo harcerskie ułatwia nam pracę nad sobą, prowadzoną poto, aby poznać nasze zadania w życiu i środki do ich urzeczywistniania, aby postanowić poznane zadania wykonać i wytrwać w postanowieniu, wiedzieć jak żyć po harcersku, chcieć tak żyć, czyli umieć panować nad sobą, umieć żyć, czyli opanowywać duchowe i materjalne środki do tego, wytrwać, zatem nie dać się zrazić trudnościom, a przez to osiągnąć swój cel.
Szumiący Dąb przedstawiając na VI Kongresie Skautowym w Badenie psychologiczne podstawy ideologji skautowej bardzo pięknie wyłożył, że jedną z cech, która odróżnia człowieka od zwierząt jest wola doskonalenia się. Oczywiście mamy tę wolę, co zatem trzeba robić, aby się „doskonalić”.
Dowiedzieć się o tem nie jest rzeczą trudną. Chrystus wskazał nam w Swej Boskiej nauce ideał człowieka. Ewangeliści, Ojcowie Kościoła zapisali nam tę naukę, Kościół przechowuje ją, wyjaśnia i rozpowszechnia. My harcerze mamy jeszcze i to ułatwienie, że nasze Prawo Harcerskie pomaga nam zrozumieć, jakimi mamy być, co mamy czynić. A Prawo, jak to już nieraz znakomici kapłani wskazywali, w istocie swej opiera się o Chrystusową naukę.
Dokładne poznanie i zrozumienie Prawa Harcerskiego jest niezbędne dla wszystkich, którzy chcą być prawdziwymi harcerzami, skautami z ducha, nie z munduru, nie z form zewnętrznych, z pozorów. Gawędy nasze poświęcimy zatem najpierw poznawaniu Prawa.
Niechaj to naprawdę będą gawędy. To znaczy, że nie będziecie tylko czytali, co napiszę, ale, że porozmawiacie na tematy poruszane i napiszecie do mnie, co o tem co piszę, sądzicie; jak Wy rozumiecie dany punkt Prawa, czy jego obowiązującego wyjaśnienia. Najbardziej jednak pożyteczne będą Wasze uwagi co do tego, jak kto z Was pracuje nad sobą, jakiemi sposobami, jakie osiągnął wyniki. Postaram się temi myślami Waszemi podzielić się z ogółem harcerzy i harcerek, aby w ten sposób naprawdę wspólnie pracować nad sobą, skupiając się około ideologji harcerskiej, jak około ogniska, które oświeca nas i ogrzewa.
Zapraszamy i polecamy!
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Sedlaczek Stanisława |
ISBN druk | 978-83-8095-106-8 |
ISBN e-book |
|
Objętość | 52 stron |
Wydanie | I, 2016. Reprint z 1932 |
Format | A6 |
Oprawa | twarda, szyta |
Prawdziwy harcerz.
Chłopiec myślący (a z takimi chcę rozmawiać, nie z bezmyślnie depczącemi ziemię), przeczytawszy uważnie tekst Prawa Harcerskiego z pewnością zaduma się nad tem, że to trudno, że to może niemożliwe żyć według Prawa. Wszak ono tak wiele od nas wymaga, a nasze siły takie słabe.
Ludzie niektórzy nawet, nierozumiejący Harcerstwa, wygłaszają czasem zdania, że to i owo trzebaby w Prawie zmienić, aby je uczynić, jak mówią, bardziej „życiowem”. Po prostu mówiąc, chcą wymagania obniżyć, do niższego poziomu życia moralnego, zamiast odwrotnie, podnosić poziom tego życia.
Myślą może: życie będzie zgodniejsze z Prawem, mniej będzie przekroczeń Prawa, gdy jego przepisy będą „łatwiejsze”. Jakżeż mylna i jakżeż niezgodna z duchem harcerskim droga! Raz wstąpiwszy na taką równię pochyłą „ułatwiania życia” nie wiadomo, gdzieby się można zatrzymać, czyby nie prowadziła ona nieznacznie nad przepaść, skąd już niemasz powrotu — jak w bolszewickiej Rosji.
Harcerz nie może sobie stanowić swojej moralności, ani harcerstwo nie może uchwalać zasad moralnych. Dane są one w nauce Chrystusa, są wieczne, niezmienne i powszechnie obowiązujące — trzeba je przyjąć i być chrześcijaninem, albo odrzucić i wypowiedzieć się za złym duchem i jego zwolennikami.
Inna jest sprawa w jakim stopniu jesteśmy zdolni do ideału życia według tych zasad się zbliżyć. O tem, że możliwe jest osiągnięcie tego ideału tu na ziemi świadczą liczne postaci ludzi — Świętych, wyniesionych przez Kościół na ołtarz. Naszem zadaniem jest ich o ile możności naśladować. Jeżeli być dobrymi jest ponad siły nasze, to starać się być dobrymi leży w naszej mocy. Tem właśnie różni się harcerz od innego chłopca, że chce być codzień lepszy, postanowił to sobie i nad tem pracuje, codzień starając się choć mały krok zrobić ku Ideałowi Harcerza.
Czyście mnie dobrze zrozumieli? Powtarzam: Istotną cechą harcerza jest nie to, że jest doskonały, ale że się doskonali, że staje się dobrym, czyniąc dobrze.
Nieszczęściem ludzi jest życie bez ideału, nieszczęściem ludzkości jest przepaść między ideałami, a rzeczywistością.
A Szczepanowski powiedział kiedyś, że „nigdzie na całym świecie przepaść pomiędzy ideą, zamiarem, a urzeczywistnieniem nie jest tak wielka jak w Polsce”. Choćbyśmy nawet nie tak czarno na to patrzyli, musimy przyznać, że ta przepaść istnieje. Harcerstwa to wielkie zadanie przyczynić się do jej usunięcia.
Teraz już łatwo zrozumiecie, jak doniosła jest rola drugiego Prawa Harcerskiego, które mówi o zgodności czynów ze słowami, słów z istotnym stanem rzeczy. Nie trzeba tłumaczyć, dlaczego od tego właśnie punktu zaczynamy rozmowy o Prawie.