Harcerstwo na Rusi i w Rosji 1913 — 1920 - Pamiętnik kresowy
"Harcerstwo na Rusi i w Rosji 1913 — 1920. Pamiętnik kresowy. Zeszyt 1" reprint wydania z 1936 roku. Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Wychowaliśmy harcerzy!
Rok 1918 rozpoczął się w Kijowie burzliwie, walki o miasto i władzę coraz to wytrącały wszystkich z normalnych warunków życia. Wśród zawieruchy rewolucyjnej harcerze i harcerki mieli nieraz sposobność okazać dzielność i gotowość do służby bliźnim, bez względu na własne bezpieczeństwo. W roku 1917, w czasie powodzi wiosennej, wody Dniepru zalały dolną dzielnicę Kijowa zwaną „Padołem”. Męty społeczne zaczęły żerować na nieszczęściu powodzian. Władze miejskie - zdezorganizowane - nie myślały o pomocy, milicja zwróciła się o pomoc do organizacji społecznych - i oto jedni z pierwszych zgłosili się harcerze. Pomoc ich na tyle zjednała sobie zaufanie władz, że uzyskali upoważnienie do rekwizycji łodzi. Przewożenie ludności łodziami oraz dostawę produktów w znacznej mierze wykonywali harcerze. W rok po tej powodzi tę samą nadbrzeżną dzielnicę nawiedził gwałtowny pożar. Znowu wśród ratujących życie i mienie ludności widzimy przede wszystkim harcerzy.
A oto co czytamy o akcji ratowniczej harcerzy w czasie walk ulicznych. „ Dnia 19.I.1918 przy Laboratorium Wszechrosyjskiego Związku Ziemskiego został utworzony punkt opatrunkowy, mający na celu niesienie pomocy rannym. Z powodu braku sanitariuszy zgłosili się do pracy ochotnicy: większość z nich stanowili skauci, wyłącznie Polacy. Praca polegała na noszeniu rannych i pomocy przy opatrunkach prawie ciągle pod ogniem karabinowym i kulomiotowym, bądź też działowym. Udzielono pomocy 80 osobom, zginął jeden skaut. Na tym punkcie pracowali harcerze III i I Kijowskiej Drużyny Harcerskiej.
W czasie wybuchu składów amunicji w Zwierzyńcu pod Kijowem w dniu 6 czerwca 1918 roku na terenie objętym pożarami i wybuchami pracował pluton sanitarny III Kijowskiej Drużyny Harcerskiej w sile 13 ludzi. Akcja trwała do pełnego zniknięcia potrzeby pomocy. Przeniesiono dwudziestu kilku rannych z domu otoczonego wybuchającymi pociskami, w chwili, gdy płonący dach walił się.”(Harce 1918 rok strona 127). Patrol III Kijowskiej przybył w ogóle jako pierwszy z ratujących oddziałów na miejsce wybuchu zarekwirowawszy samochód ciężarowy.
Jeszcze o jednej formie społecznej pomocy pracy starszoharcerskiej wypada tu wspomnieć. Oto w milicji polskiej w Kijowie zorganizowanej w 1917 roku przy Polskim Towarzystwie Gimnastycznym (Sokole), był pluton harcerski, złożony z dorastających lub dorosłych harcerzy. Milicja ta była lokalnym zaczątkiem polskiej siły zbrojnej, miała na celu obronę Polaków przed bandytyzmem, korzystającym z rewolucyjnych zamieszek. W wydobywaniu Polaków wojskowych z niewoli, z więzień, w pomocy im, w karmieniu, przyodziewaniu, przekradaniu się do oddziałów polskich - harcerze pełnili gorliwą służbę, nieraz z wielkim narażeniem się. Więcej o początkach polskiego skautingu i silnych, aktywnych ośrodkach harcerstwa na Rusi i w Rosji w: „Harcerstwo na Rusi i w Rosji 1913-1920, Stanisław Sedlaczek, reprint w serii „Przywrócić Pamięć” .
Fragmenty reprintu z 1936 roku Stanisława Sedlaczka pt. „Harcerstwo na Rusi i w Rosji 1913 — 1920. Pamiętnik kresowy. Zeszyt 1". Oficyna Wydawnicza „Impuls”
Zapraszamy do księgarni internetowej wydawnictwa: https://www.impulsoficyna.com.pl/przywrocic-pamiec/2016-harcerstwo-na-rusi-i-w-rosji-1913-1920.html
Seria harcerskich reprintów "Przywrócić Pamięć": https://www.impulsoficyna.com.pl/29-przywrocic-pamiec