Ćwiczenia dla jąkających się i nie tylko stanowią piątą część cyklu wierszyków i ćwiczeń na głoski. Pomysł na ich napisanie zrodził się podczas Międzynarodowej Konferencji Logopedycznej pt. „Zaburzenia płynności mowy – teoria i praktyka”, która odbyła się we wrześniu 2014 roku na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Przeglądając ofertę zgromadzonych tam licznie wydawnictw, doszłam do wniosku, że brakuje materiałów do ćwiczeń dla osób z niepłynnością mowy.
Stanęłam przed trudem tworzenia ćwiczeń na każdą głoskę zgodnie ze schematem, jaki otrzymałam w czasie studiów od znakomitej znawczyni tematu – dr Katarzyny Węsierskiej, znacznie jednak rozszerzonym. Zgodnie z tym schematem przedłużone samogłoski zostały oznaczone wielką literą. Równocześnie dodałam do ćwiczeń wyrazy 5- i 6-sylabowe dla osób bardziej zaawansowanych w płynnym mówieniu, natomiast pozostali (w tym dzieci) mogą poprzestać na wypowiadaniu 3–4 wyrazów na jednym oddechu. Opatrzyłam też wszystkie głoski rymowankami, które łatwo zapamiętać i powtarzać przy różnych okazjach.
Mam nadzieję, że moja książka będzie wartościową pomocą dla wszystkich borykających się z jąkaniem i pracujących z nimi logopedów. Zgromadzony materiał można wykorzystać także w terapii wad wymowy, zwłaszcza starszych uczniów czy dorosłych, a także wszystkich, którzy z racji swojego zawodu pragną ćwiczyć płynne wypowiadanie się. Dodatkowym atutem publikacji są ilustracje autorstwa Agaty Fuks i Piotra Olszówki.
Uwagi logopedyczne:
W opracowaniach wyrazów na spółgłoski przed samogłoskami [ę], [ą] uwzględniłam słowa, w których pojawiają się w pierwszej sylabie głoski [ą], [ę], pominęłam natomiast wyrazy, w których litera „ą” jest odczytywana jako „om”, on”, „oń”, a litera „ę” jako „em”, „en”, „eń”, np. poniższe słowa odczytujemy następująco:
trąba – jako „tromba” trącać – jako „troncać” trąd – jako „tront” trądzik – jako „trońdźik”.
A zatem nie wykorzystują one głoski [ą], lecz [o]. Natomiast w wyrazie jednosylabowym na głoskę [k] ujętą przed samogłoską [e] wykorzystałam słowo „kęp”, które odczytuje się jako „kemp”. Wyrazy niebędące w mianowniku uwzględniłam też w innych przykładach. Z kolei jako słowo zaczynające się od sylaby „sio” wpisałam wyraz „siądź”, który odczytuje się jako „śońć”.
prowadzi profilaktykę i terapię logopedyczną w szkole i przedszkolach Chorzowa. Pracuje z dziećmi z autyzmem, niedosłuchem, afazją, Opóźnionym Rozwojem Mowy i wadami wymowy. Dla potrzeb pracy logopedycznej układa wierszyki, fraszki i piosenki.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor
Monika Lubina
ISBN druk
978-83-8294-044-2
ISBN e-book
Objętość
78 stron
Wydanie
II, 2022
Format
B5 (160x235)
Oprawa
miękka, klejona, fola matowa
Wstęp
Głoska a jak arbuz Głoska b jak banan Głoska c jak cukierek Głoska ć jak ciastko Głoska cz jak czekolada Głoska d jak dynia Głoska dz jak dzwonko ryby Głoska dź jak dziczyzna Głoska dż jak dżem Głoska e jak eklerek Głoska f jak frankfurterki Głoska g jak gruszka Głoska ch jak chałka Głoska i jak indyk Głoska j jak jajko Głoska k jak kalafior Głoska l jak lody Głoska ł jak łosoś Głoska m jak makaron Głoska n jak natka pietruszki Głoska ń jak niedzielny obiad Głoska o jak ogórki Głoska p jak pomidor Głoska r jak rodzynki Głoska s jak ser Głoska ś jak śliwka Głoska sz jak szaszłyk Głoska t jak truskawki Głoska u jak udko Głoska w jak winogrona Głoska z jak zrazy Głoska ź jak ziemniaki Głoska ż jak rzodkiewka