Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1936 roku "WYTYCZNE organizacyjno-programowe pracy starszoharcesrkiej"
Wytyczne organizacyjno-programowe pracy starszoharcesrkiej
ISBN: 978-83-8095-537-0
26,67 zł
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 28,00 zł
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1936 roku "WYTYCZNE organizacyjno-programowe pracy starszoharcesrkiej"
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1936 roku "WYTYCZNE organizacyjno-programowe pracy starszoharcesrkiej"
Bogactwo naszej pracy harcerskiej, przez którą dziś nasza organizacja bierze udział w służbie Narodowi i Państwu, wyrosło z twórczej myśli, natężonej woli i czynu tych wszystkich, którzy w ciągu 25-lecia istnienia harcerstwa w Polsce oddawali mu moc i bogactwo swej duszy.
Przyszłość starszego harcerstwa, najważniejszego członu Związku Harcerstwa Polskiego, pojmowanego jako ruch ideowo-społeczny, zależy od zwarcia się całego starszego harcerstwa we wspólnym wysiłku w celu wydobycia z siebie wielkich wartości, ażeby wielką była przyszłość nasza.
Zjazd starszego harcerstwa nad j. Narocz podjął hasło podciągnięcia starszego harcerstwa wyżej, bo więcej wykonać jest zdolne i więcej od niego wymaga Polska. Naroczańskie echo obiega wszystkie kręgi starszego harcerstwa i woła wszystkich, którzy czują się starszymi harcerzami. „Razem i żwawo do pracy nad Wielką Przyszłością starszego harcerstwa!
Oddając Wam w ręce tę książkę wołamy Was za echem naroczańskim. Dowiecie się z niej, że szukamy nowych dróg. Chodźcie z nami i szukajmy razem. Kto z naszej gromady lepszą drogę znajdzie, niech się z drugimi podzieli, a kto przypadku doświadczy — innych przestrzeże.
A zawsze pamiętajmy, że do pracy, której się podejmujemy, jesteśmy potrzebni wszyscy. Myśl, wola i czyn starszego harcerstwa będą takie — jakimi my będziemy w tej pracy.
Czuwaj!
Hm. N. EYCHHORN-HISZPAŃSKA
Kierowniczka Wydziału Starszych Harcerek G. K.
Hm. dr. LUDWIK BAR
Kierownik Wydziału Starszych Harcerzy G. K.
197 Przedmioty
Opis
- Książka papierowa
- oprawa twarda
Hiszpańska Natalia
architekt, podporucznik, harcmistrzyni, córka architekta Franciszka Eychhorna oraz aktorki i śpiewaczki Natalii z Borodziczów, urodziła się 16 kwietnia 1904 roku w Warszawie, zmarła 14 lutego 1944 roku w Oświęcimiu.
Od 1921 – działała w Związku Harcerstwa Polskiego, należała do 10. Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerek im. Józefa Sułkowskiego
Od 1924 – studiowała architekturę na Politechnice Warszawskiej
1925–1930 – była drużynową 18. Drużyny Harcerek w Warszawie
1928–1932 – została komendantką III Hufca Żeńskiego w Warszawie
1930–1939 – była założycielką i kierowniczką Kręgu Starszoharcerskiego „Wilcze Gniazdo” w Warszawie
1932–1939 – należała do komitetu redakcyjnego pisma „Skrzydła”
1933–1937 – kierowała Wydziałem Starszych Harcerek Głównej Kwatery Harcerek
1939 – uczestniczyła w wojnie obronnej Polski, wstępując pod koniec roku w szeregi Służby Zwycięstwu Polski (następnie ZWZ – AK), pełniła funkcję zastępcy szefa Wydziału Łączności Wewnętrznej Oddziału II Komendy Głównej ZWZ – AK
1940 – pracowała w Stołecznym Komitecie Samoobrony Społecznej przy rejestracji strat wojennych
8 maja 1943 – została aresztowana przez gestapo i umieszczona na Pawiaku, mimo bestialskich tortur nie wydała nikogo
24 sierpnia 1943 – wywieziono ją do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau; w obozie współpracowała z tamtejszym ruchem oporu
14 lutego 1944 – zmarła w obozowym szpitalu
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (w 1943 roku). Jarzembowski K., Kuprianowicz L., Harcmistrzynie i harcmistrze Związku Harcerstwa Polskiego mianowani w latach 1920–1949, Barbara HUP B. Gąsiorowska, Kraków 2006, s. 26. Natalia Hiszpańska (4.02.2017), https://pl.wikipedia.org/wiki/Natalia_Hiszpa%C5%84ska, dostęp: 17.09.2018.
Nieustraszona Natalia Hiszpańska, http://www.aan.gov.pl/ art,402,nieustraszona-natalia-hiszpanska, dostęp: 17.09.2018.
Bar Ludwik
prawnik, profesor nauk prawnych, harcmistrz, urodził się 5 lutego 1906 roku w Olchowcach koło Sanoka, zmarł 16 lutego 1999 roku w Warszawie.
1923–1924 – był drużynowym II Drużyny Harcerzy im. Tadeusza Kościuszki
1924–1925 – został komendantem Hufca Harcerzy w Sanoku
1929–1930 – pełnił funkcję referenta prasowego Komendy Chorągwi Krakowskiej Męskiej
1930–1935 – był drużynowym 3. drużyny harcerzy w Wilnie
1933–1934 – powierzono mu kierowanie Wydziałem Propagandy i Prasy Komendy Chorągwi Wileńskiej Harcerzy
1933–1935 – należał do Zarządu Oddziału Wileńskiego ZHP
1936–1937 – był zastępcą kierownika Wydziału Zagranicznego Głównej Kwatery Harcerzy
1936 i 1939 – kierował Wydziałem Starszoharcerskim Głównej Kwatery Harcerzy 1940– został przewodniczącym Wojskowego Kręgu Instruktorskiego w Szkocji
1943–1946 – pełnił funkcję komendanta Wojskowej Chorąg- wi Lotniczej w Wielkiej Brytanii i należał do Komitetu Naczelnego ZHP na czas wojny (Londyn)
1947 – wrócił do Polski 1956–1958 – był doradcą Naczelnej Rady Harcerskiej
Był autorem licznych publikacji prawniczych.
Odznaczenia:
Złoty Krzyż Zasługi (1955), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Order Sztandaru Pracy II Klasy, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1995).
Jarzembowski K., Kuprianowicz L., Harcmistrzynie i harcmistrze Związku Harcerstwa Polskiego mianowani w latach 1920–1949, Barbara HUP B. Gąsiorowska, Kraków 2006, s. 95.
Ludwik Bar, http://www.mbd.muzeum.uni.wroc.pl/dzieje-uniwersytetu/doktorzy-honoris-causa/ludwik-bar, dostęp: 17.09.2018.
Ludwik Bar (16.08.2018), https://pl.wikipedia.org/wiki/Ludwik_Bar, dostęp: 17.09.2018.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Reprint wydania | 1936 rok |
Autor | Hiszpańska Natalia, Bar Ludwik |
ISBN druk | 978-83-8095-537-0 |
ISBN e-book | |
Objętość | 92 stron |
Wydanie | I, 2018 |
Format | A6 (120x160) |
| Oprawa | twarda, szyta |
1. Z przemówienia Marszałka Józefa Piłsudskiego „O wartości żołnierza Legionów“ — 5.VIII.1923
2. Od redakcji
3. VIII Zjazd Starszego Harcerstwa nad j. Narocz — Mgr. Wacław Iwaszkiewicz
4. Rezolucje uchwalone na VIII Zjeździe Starszego Harcerstwa nad j. Narocz
5. Projekt komentarza Starszoharcerskiego do prawa
6. Czym ma być Starsze Harcerstwo — hm dr Ludwik Bar
7. Jakich starszych harcerzy mieć chcemy — dhna Wodzisława Olbromska
8. Założenia organizacyjne
9. Dziedziny pracy starszego harcerstwa — hm Natalia Hiszpańska
10. Wytyczne programowe — hm dr Ludwik Bar
11. Gospodarcze życie harcerstwa na codzień — dr hm Mieczysław Wieczorkiewicz
12. Komitet Gospodarczy Starszego Harcerstwa
13. Ankieta
J. PIŁSUDSKI
„Każde nowatorstwo ma swoje prawa psychiczne, niezmienne prawa duszy, dające się dostrzec u wszystkich nowatorów. W dziedzinie, do której nowa myśl, nowy czyn chce się wedrzeć, istnieją gotowe zadania, gotowe pojęcia, gotowe przesądy, gotowe formuły odczuwania rzeczy nowej, rzeczy, która dotąd nie istniała, rzeczy, która jeszcze nie wytrzymała próby życia. Dlatego wszyscy apostołowie czegokolwiek nowego, wszyscy reformatorzy życia, wszyscy odkrywcy muszą mieć wewnętrzną siłę, która im pozwala być tymi nowatorami wbrew oporowi otoczenia. Pierwszą więc ich cechą jest umiejętność wydobycia z siebie wysiłków większych, niż przeciętne wysiłki człowieka, większej, niż przeciętna, energii. Bez tej niezwykłej energii i nieprzeciętnego wysiłku niepodobna przepchać się przez zwarty tłum uprzedzeń i niechęci do rzeczy nowych“
(O wartości żołnierza Legionów — 5.VIII.1923).
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów
Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )
