Związek zuchów czyli młodych harcerzy. Projekt dla szkół elementarnych
Autor:
ks. Jan Mauersberger
ISBN: 978-83-8095-430-4
36,19 zł
32,19 zł
Oszczędzasz: 4,00 zł
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 34,00 zł
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1918 roku "Związek zuchów czyli młodych harcerzy"
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1946.
Reprint wydania z 1918 roku "Związek zuchów czyli młodych harcerzy"
Od wydawcy
We wstępie do książeczki ksiądz Jan Mauersberger podaje genezę projektu Związku Zuchów. Autorką jest jego uczennica, nauczycielka szkół miejskich w Sulejówku, Bolesława Zienkowiczówna, która zaadaptowała założenia ideowe do praktyki życiowej – w szkole i do bezpośredniej pracy harcerskiej.
Warto w tym miejscu zaznaczyć, że autorzy licznych publikacji o początkach ruchu zuchowego na ziemiach polskich i w wyzwolonym kraju nie dostrzegają różnicy nazwisk: Bolesławy Zienkowiczówny i Jadwigi Zienkiewiczówny, pisząc o Bolesławie Zienkiewiczównie lub przypisując twórczość Bolesławy Jadwidze. Dla prawdy historycznej warto skorygować ten błąd.
hm. Wojciech Śliwerski
Młodzież to przyszłość narodu; wychowanie młodzieży jest więc najważniejszym obowiązkiem narodowym, do spełnienia którego jesteśmy wszyscy powołani.
Młodzież szkół średnich posiada licznych wychowawców w osobach nauczycieli i rodziców; dzieci szkół elementarnych są przeważnie pozbawione odpowiedniego kierunku, gdyż ich rodzice nie mają szczytnego poczucia swych zadań wychowawczych, a nauczyciele często posiadają zbyt małe wykształcenie pedagogiczne.
Dla tych dzieci życie w organizacyi, przyuczanie do pracy społecznej w zrzeszeniach jest sprawą doniosłej wagi, kto wie, czy nie jednem z najważniejszych zagadnień doby dzisiejszej.
Wzór takiego kierunku, opartego na zasadach organizacyjnych, samowychowawczych podał generał Baden-Powell, twórca skautingu, w swym związku „Wilcząt“ czyli małych skautów.
Podjąwszy myśl jego, zapragnąłem przystosować do potrzeb narodowych; nadać jej fizyognomię rodzimą, odpowiednią dla duszy dziecka polskiego, zdolnego do poświęcenia i bohaterstwa w pracy nad sobą i dla innych; zapragnąłem wnieść w życie dziecięce odpowiedzialność za spełniony obowiązek, zdolność logicznego, konkretnego myślenia i rozwinąć umiejętnie instynkty społeczne.
Tak powstał projekt związku Zuchów — i znalazł nader życzliwe przyjęcie wśród delegatów okręgowych Macierzy i jej kierowników pedagogicznych.
Autorka tego dzieła, była moja uczennica, nauczycielka szkół miejskich, Bolesława Zienkowiczówna, podjęła pracę przystosowania założeń ideowych do praktyki życiowej — w szkole. Z niestrudzoną wytrwałością czyniła próby wychowawcze wśród powierzonych sobie dzieci, a wielokrotnie poprawiając treść i formę, dała szereg udatnych pogadanek dla tych, którym ten obfity materjał nasunie nowe pomysły i zachęci do podobnej pracy wśród dzieci ludu naszego.
Oby ta książka została przyjęta przez czytelników takiem sercem, miłującem dzieci polskie, z jakiem była tworzona, a myśl jej stała się zaczątkiem dalszych owocnych wysiłków na polu najszerzej pojętego wychowania narodowego i zjednoczyła siły nasze dla jednego celu odbudowy Ojczyzny silnej duchem i czynem.
Ks. Jan Mauersberger
ks. Jan Mauersberger
Jan Paweł Mauersberger, pseudonim ksiądz Longin, ksiądz katolicki, kapelan wojskowy, podpułkownik, doktor teologii, harcmistrz Rzeczypospolitej, przewodniczący ZHP, Naczelny Kapelan ZHP. Urodził się 4 września 1877 roku w Warszawie w rodzinie Wiktora, prawnika, sędziego, działacza społecznego, i Marii Kazimiery z Reinhardtów. Zmarł 12 sierpnia 1942 roku, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim.
Podczas studiów w Rzymie uzyskał doktorat z teologii i prawa kanonicznego (studiował także filozofię).
1903 – po powrocie do Warszawy nauczał religii w warszawskich szkołach
1912 – w szkole E. Konopczyńskiego zetknął się z tajnym skautingiem – Drużyną im. Ks. Józefa Poniatowskiego (przyszłą 3. Warszawską Drużyną Harcerzy).
Latem 1914 – był kapelanem na skautowym kursie instruktorskim w Skolem, w którym uczestniczyli kandydaci na instruktorów z wszystkich trzech zaborów
1915 – został powołany w skład Naczelnej Rady Skautowej w Warszawie
1–2 listopada 1916 – doprowadził do Zjazdu Zjednoczeniowego organizacji działających w Kongresówce i połączenia ich w ZHP
1916 – wybrano go pierwszym komendantem ZHP
1917 – radą i pomocą materialną przyczynił się do założenia w Warszawie Komisji Dostaw Harcerskich
1918 – doprowadził do powstania Naczelnego Inspektoratu Harcerskiego Latem
1918 – uczestniczył jako kapelan obozu w kursie instruktorskim w Staszowie
1 czerwca 1919 – związał się z wojskiem, uzyskał stopień podpułkownika
1920–1924 – był kapelanem 1. pułku inżynierii, proboszczem Warszawskiej Szkoły Podchorążych, starszym kapelanem Inspektoratu Lotnictwa, a także wiceprzewodniczącym ZHP
1920–1939 – z przerwą w latach 1929–1931 należał do Rady Naczelnej ZHP
1923 – został przewodniczącym ZHP 19 kwietnia
1925 – 19 września 1925 – był Naczelnym Kapelanem ZHP 25 kwietnia 1927 – 29 grudnia 1929 – ponownie wybrano go przewodniczącym ZHP
1931–1939 – pełnił funkcję wiceprzewodniczącego ZHP 1940 – jeszcze raz został przewodniczącym ZHP (już pod kryptonimem Szare Szeregi) Podczas okupacji niemieckiej poszukiwany przez gestapo ukrywał się w Konstancinie pod Warszawą.
Odznaczenia: Krzyż Niepodległości, Harcerska Odznaka „Wdzięczności” (1921), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1929), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu (1938), Honorowy Krzyż Harcerzy z Czasów Walk o Niepodległość (1938), Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 2009).
Wydawnictwa: Katechizm harcerski, czyli co każdy harcerz wiedzieć powinien, Longin ks. (pseudonim), [s.n.], Warszawa 1917; Katechizm harcerski, czyli co każda harcerka wiedzieć powinna, Longin ks. (pseudonim), Warszawa 1917; Związek zuchów, czyli młodych skautów. Ustawa ułożona, jako szkic, przez..., Warszawa 1919, pismo maszynowe powielane; Komentarz do Prawa i Przyrzeczenia Harcerskiego, Główna Kwatera Szarych Szeregów, Warszawa 1942, wyd. pośmiertnie; Związek zuchów czyli młodych harcerzy. Dzielny chłopiec lub dzielna dziewczyna jest zuchem..., Warszawa 1919. Od 1917 roku publikował w „Harcerzu”, „Harcmistrzu”, jednodniówkach i innych pismach harcerskich.
Wojtycza J. (red.), Harcerski słownik biograficzny, t. 1, Muzeum Harcerstwa – Marron Edition, Warszawa 2006,
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Reprint wydania | 1918 rok |
Autor | ks. Jan Mauersberger |
ISBN druk | 978-83-8095-430-4 |
ISBN e-book | |
Objętość | 248 stron |
Wydanie | I, 2018 |
Format | A6 (120x160) |
Oprawa | twarda, szyta |
Przedmowa
Związek Zuchów czyli młodych charcerzy
Program pracy
Stan służby
Wstęp
Materyał do gawęd etycznych z zuchami
Zuch myje się codziennie
Zuch nie przezywa i nie przeklina
Zuch się nie sprzecza
Zuch pomaga kolegom
Zuch jest pilny
Zuch nie skarży
Zuch przyznaje się do winy
Zuch jest posłuszny
Zuch nie płacze
Zuch nie rusza cudzej własności
Co to jest związek zuchów
Zuch pomaga rodzicom
Zuch szanuje rodziców
Zuch nie sprzecza się z rodzeństwem
Zuch nie używa brzydkich słów w domu
Zuch nie zazdrości rodzeństwu
Zuch stara się usłużyć każdemu
Jak zuch ma się zachować na ulicy
Zuch nie bije się z rówieśnikami
Poszanowanie własności jednostek
Poszanowanie ogólnej własności
CZĘŚĆ III
Zuch mówi zawsze prawdę
Zuch pomaga innym, codziennie spełnia przyjacielską usługę
Zuch jest przyjacielem wszystkich i bratem każdego zucha
Zuch jest przyjacielem zwierząt
Zuch jest posłuszny rodzicom, nauczycielom i swemu drużynowemu
Zuch jest pogodny, wesoły, nie przeklina i nie wymyśla
Zuch jest oszczędny
Zuch nie myśli o paskudnych rzeczach, nie mówi też nic nieczystego, ani nie czyni
Zuch kocha Polskę, dla niej się uczy, staje się dobrym i dzielnym
Zuch kocha Boga, modli się rano i wieczór, do kościoła uczęszcza w niedzielę i święta, spełnia powinności, które Jezus Chrystus i kościół na niego wkłada
Materiał do ćwiczeń, gier i wycieczek zuchów
CZĘŚĆ IV
Ćwiczenia, gry i zabawy zuchów
Kozacki proceder w okopach. Gra zaostrzająca bystrość wzroku
Niewidomy z laską
Chowanki z muzyką
Łapanka ze śpiewem
„Gdzie jesteś Jakóbku?“
Chowanka z zapachem
Łapanka z zapachem
Pierścień (Czechowiczówna — Sikorski)
Ciuciubabka (Czechowiczówna — Sikorski)
Zgadnij kogo niema (Czechowiczówna — Sikorski)
Zgadywany (Czechowiczówna — Sikorski)
Gra Kima (Schreiber i Piasecki)
Co zawiera pokój? (Mojmir)
Szukanie naparstka (Mojmir)
Gra Morgana (Mojmir)
Ukosy (Mojmir)
Z daleka i z bliska (Mojmir)
Rysowanie tropu (Schreiber i Piasecki)
Zbieranie bawełny (Mojmir)
Zając i charty (Schreiber i Piasecki)
Podchodzenie straży (Schreiber i Piasecki)
Łapanka w mieście (Mojmir)
Pająk i mucha (Schreiber i Piasecki)
Ucieczka Sybiraka (Schreiber i Piasecki)
Goniec Króla Jegomości (Schreiber i Piasecki)
Kozacki proceder w stepie (Mojmir)
Kot i mysz w kolumnach (Czechowiczówna i Sikorski)
Przeprowadzka (Czechowiczówna i Sikorski)
Kureczki (Czechowiczówna i Sikorski)
Król i jego dzieci Wzburzone morze (Mojmir)
Myśliwy, jastrząb i pszczoła (Czechowiczówna, Sikorski)
Adwokat Głuchoniemi (Mojmir)
Wolno? — nie wolno (Cenar)
Podrywka podawana (Czechowiczówna i Sikorski)
Podrywka rzucana
Piłka przemytnik
Oblężenie twierdzy Wilk (Cenar)
Wilki i brytany Odmiana (Kozak)
Wyzywanka (Czechowiczówna, Sikorski)
Rabusie Myśliwy
List zdrajcy
Mojmir Porwanie chorągwi (Schreiber i Piasecki)
Polowanie na lisa (Mojmir)
Dwaj gońcy z depeszami (Mojmir)
Program pracy
I. Praca obyczajowa.
Rok I. Praca z zuchami zaczyna się od rzeczy zewnętrznych, łatwych, które są widoczne w klasie. Nad każdem poszczególnem ćwiczeniem zadanem przez nauczycielkę, dziecko pracuje w ciągu tygodnia. Np. zuch myje się codziennie, nie bije kolegów, nie przezywa i nie przeklina, bawi się zgodnie, siedzi na lekcjach cicho, prosto, nie płacze, jest pilny, posłuszny, stara się usłużyć kolegom i t. d. W razie nie zachowania swego tygodniowego zobowiązania zuch ponawia to samo ćwiczenie.
Rok II. Zakres ćwiczeń zucha przenosi się na zakres poza szkołą, w domu, na ulicy. Zgoda z rodzeństwem, pomoc rodzicom, odrabianie zadanych lekcji, grzeczne obejście się z rówieśnikami, nieużywanie brzydkich słów, przekleństw, poszanowanie cudzej własności i t. d.
Rok III. i następne. Praca polega na wprowadzeniu w życie prawa Związku:
1. Zuch mówi zawsze prawdę.
2. Zuch pomaga innym, codziennie spełnia przyjacielską usługę.
3. Zuch jest przyjacielem wszystkich a bratem każdego Zucha.
4. Zuch jest przyjacielem zwierząt.
5. Zuch jest posłuszny rodzicom, nauczycielom i drużynowym.
6. Zuch jest pogodny, wesoły, nie przeklina i nie wymyśla.
7. Zuch nie myśli o brzydkich rzeczach, nie mówi ani nie czyni nic nieczystego.
8. Zuch jest oszczędny.
9. Zuch kocha Polskę, dla niej się uczy, staje się dobrym i dzielnym.
10. Zuch kocha Boga, modli się rano i wieczór, do kościoła uczęszcza w niedzielę i święta, spełnia powinności, które Jezus Chrystus i kościół na niego wkłada.
II. Praca fizyczna.
Praca fizyczna polega na gimnastyce, mustrze ćwiczeniu zmysłów, wycieczkowaniu, obozowaniu, grach harcerskich i sprawnościach, poznaniu otaczającej przyrody.
Stan służby
W III roku nieprzerywanej służby zuch składa miesięczne przyrzeczenie na I prawo i może otrzymać odpowiedni znaczek np. z wizerunkiem Kościuszki. Następnych miesięcy zobowiązuje się do innych praw, więc w ciągu roku wypełnia wszystkie dziesięć. Potem może nosić znaczek na tle amarantowo-białem. Jeśli nie spełni miesięcznego przyrzeczenia, traci prawo noszenia znaczka, a w następnym miesiącu musi zacząć pracę na nowo. W dalszych latach zuchowania, dopóki nie będzie przyjęty do związku harcerstwa, może nosić dwie lilijki na kołnierzu.
Przyrzeczenie Zucha: Ja N. N. obiecuję w ciągu miesiąca zachować nasze prawo jak następuje: (odczyta je). Przyrzeczenie odbywa się po odpowiedniem przemówieniu drużynowej lub drużynowego, wobec oddziału zuchów. Drużynowy lub drużynowa po przyrzeczeniu podaje rękę zuchowi i zaznacza, że go przyjmuje do związku zuchów.
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów