Kultura jako przestrzeń edukacyjna. Współczesne obszary uczenia się osób dorosłych

Kultura jako przestrzeń edukacyjna. Współczesne obszary uczenia się osób dorosłych

ISBN: 978-83-8294-193-7
17,14 zł

Wyświetl historię cen produktu

Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 18,00 zł

Czas dostawy kurierem InPost 24 godziny! E-booki w ciągu 15 minut!

Pozwala wszak spojrzeć na kulturę nie tylko poprzez pryzmat tradycyjnych jej definicji, ale przede wszystkim jako na pewien znamienny obszar, w ramach którego nieustannie mają miejsce różnorakie procesy edukacyjne. To z kolei umożliwia zrozumienie kulturowych kontekstów uczenia się – zarówno dzieci, jak i dorosłych.

Publikacja dostępna w wersji elektronicznej e-book:

Wersja książki
Ilość

Warto zatem spróbować uważniej patrzeć na kulturę jako przestrzeń, w której zachodzą różnorodne procesy edukacyjne.

Niniejsze opracowanie pomyślane zostało jako próba spojrzenia na kulturowe konteksty uczenia się ludzi dorosłych. Wypełniają je teksty będące rezultatem badań prowadzonych przez pracowników Zakładu Edukacji Dorosłych i Studiów Kulturowych Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego oraz osób współpracujących. Zawarte w tomie artykuły są głosem w debacie nad nowymi zadaniami oraz możliwościami edukacji dorosłych, jakie wyłaniają się z przestrzeni kultury. Witold Jakubowski

[...] Praca przedstawia niezwykle ważne poznawczo i pod względem badawczym zagadnienia, łącząc obszar edukacji dorosłych, a w szczególności uczenia się dorosłych i to w niesformalizowanej postaci, z wybranymi aspektami kultury, w tym kultury popularnej. Zawiera dojrzałe analizy teoretycznych założeń, wyjaśniających przedmiot badań, oraz przemyślane interpretacje badanych empirycznie zjawisk. Teksty opracowania bardzo żywo „reagują” na współczesną rzeczywistość i odnoszą się do ważnych obszarów codziennego doświadczania życia przez Polaków. Propozycje kultury i popkultury zostały przez Autorów „obejrzane” z perspektywy ich rzeczywistych edukacyjnych funkcji, a nie tylko funkcji założonych. Nie brakuje wątków krytycznych oraz kategorii badawczo otwartych, inspirujących do dalszych poszukiwań naukowych. [...]

Fragment recenzji prof. dr hab. Elżbiety Kowalskiej-Dubas

194 Przedmioty

Opis

Książka elektroniczna - E-book
Epub, Mobi

Specyficzne kody

isbn
978-83-8294-193-7

Jakubowski Witolddr hab. Witold Jakubowski, prof. UWr (ORCID 0000-0001-8718-3118) pedagog, filmoznawca, pracuje w Instytucie Pedagogiki na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie kieruje Zakładem Edukacji Dorosłych i Studiów Kulturowych. W kadencji 2012-2016 oraz 2016-2020 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Jego badania mieszczą się na pograniczu kulturoznawstwa i pedagogiki. Szczególnie interesują go związki kultury i edukacji, a zwłaszcza edukacyjny potencjał kultury popularnej. Jest autorem książek: Lęk w filmie (refleksje pedagoga), "Impuls", Kraków 1997, Edukacja i kultura popularna, "Impuls", Kraków 2001 oraz Edukacja w świecie kultury popularnej, "Impuls", Kraków 2006 (wznowienie 2011). Pod jego redakcją ukazały się również opracowania zbiorowe Media – Kultura popularna – Edukacja, "Impuls", Kraków 2005, "Dzisiejsze czasy" – edukacja wobec przemian w kulturze współczesnej, "Impuls", Kraków 2006, Kultura i edukacja (konteksty i kontrowersje), „Impuls”, Kraków 2008 (wznowienie 2010), Kultura jako przestrzeń edukacyjna – współczesne obszary uczenia się osób dorosłych, „Impuls”, Kraków 2012 oraz Pedagogika kultury popularnej – teorie, metody i obszary badań, „Impuls”, Kraków 2016 (wznowienie 2017). Jest również współredaktorem książek: Edukacyjne konteksty kultury popularnej, "Impuls", Kraków 2002 (z Edytą Zierkiewicz), Kultura popularna - Tożsamość - Edukacja, „Impuls”, Kraków 2010 (z Darią Hejwosz) oraz Kultura mediów, ciało i tożsamość – konteksty socjalizacyjne i edukacyjne, „Impuls”, Kraków 2011 (z Sylwią Jaskulską).

 

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Autor

Jakubowski Witold

ISBN druk

978-83-7850-400-9

ISBN e-book

978-83-8294-193-7

Objętość

172 stron

Wydanie

I, 2012

Format

B5 (160x235). E-book: PDF    

Oprawamiękka, klejona



Wstęp

Peter Jarvis

Osobowe uczenie się: uczenie się w działaniu

Martyna Pryszmont-Ciesielska

(Nie)uchwytne mikroświaty uczących się dorosłych – ujęcie teoretyczno-metodologiczne

Joanna Golonka-Legut

Indywidualne doświadczenie życiowe obszarem uczenia się człowieka dorosłego

Marek Podgórny

Coaching – nowa przestrzeń edukacji dorosłych

Aleksander Kobylarek

Media jako przestrzeń uczenia się – wyzwania edukacji dorosłych w świecie czwartej fali

Maria Jabłońska

Doświadczanie sztuki jako przestrzeń całożyciowego uczenia się ludzi dorosłych

Witold Jakubowski

Sztuka filmowa jako miejsce uczenia się

Anna Brzezińska

Edukacyjny kontekst kultury popularnej – pozytywne oblicza starości we współczesnym polskim filmie fabularnym

Edyta Zierkiewicz, Joanna Anioł

Media jako instrument polityki społecznej państwa? Serial telewizyjny w służbie edukacji dorosłych – analiza Głębokiej wody

Autorzy

fragment

Pozwala wszak spojrzeć na kulturę nie tylko poprzez pryzmat tradycyjnych jej definicji, ale przede wszystkim jako na pewien znamienny obszar, w ramach którego nieustannie mają miejsce różnorakie procesy edukacyjne. To z kolei umożliwia zrozumienie kulturowych kontekstów uczenia się – zarówno dzieci, jak i dorosłych.

Spośród książek dotykających istniejących zależności pomiędzy kulturą a edukacją wyróżnia się zasługująca na docenienie oraz uznanie publikacja pod redakcją Witolda Jakubowskiego, zatytułowana „Kultura jako przestrzeń edukacyjna. Współczesne obszary uczenia się osób dorosłych”. Pozwala wszak spojrzeć na kulturę nie tylko poprzez pryzmat tradycyjnych jej definicji, ale przede wszystkim jako na pewien znamienny obszar, w ramach którego nieustannie mają miejsce różnorakie procesy edukacyjne. To z kolei umożliwia zrozumienie kulturowych kontekstów uczenia się – zarówno dzieci, jak i dorosłych (choć w tym wypadku skupiono się na tej drugiej grupie, z korzyścią dla treści poszczególnych rozpraw). Autorzy zaproponowali własne perspektywy oraz ujęcia teoretyczne, metodologie, kategorie badawcze. Warto z ich owocnie czerpać, inspirować się nimi, kontynuować zainicjowane na kartach dzieła badania. Dają one spojrzenie na rysujące się – nowe zadania i dyspozycje edukacji, które pośrednio bądź bezpośrednio wynikają z treści przestrzeni współczesnej kultury będącej znacznie bardziej skomplikowanym wytworem społecznym, aniżeli nam się wydaje…

I tak oto Peter Jarvis przygląda się osobowemu uczeniu się, czyli uczeniu w działaniu. Zestawia on ludzkie predyspozycje, zwłaszcza naturę jednostki z jakością uczenia się. Zwraca uwagę na różne sposoby uczenia się – adaptacje: „nieświadomą”, świadomą, naśladowanie, praktykę, przez instrukcję/pokaz, odkrywanie, planowanie, intuicję. Wyszczególnia ich słabości oraz mocne strony. Z pewnością rozważania te przydadzą się praktykom. W tej sferze zwłaszcza fascynujące są wnioski na temat śladów pamięci. Być może okażą się one pomocne również dla uczonych chcących obecnie podejmować się przeprowadzenia badania społecznego ex post? Niewykluczone. Dalej autor pokazuje na czym polega proces przemiany osoby poprzez uczenie, przy czym obrazuje swoje tezy schematami, dzięki temu zagadnienia trudne stają się dla czytelnika przystępnymi.

Nie sposób nie docenić także ciekawych nie tylko pod względem metodologicznym ujęć dotyczących między innymi nie(uchwytnych) mikroświatów osób uczących się. Uświadamiają one mnogość paradygmatów przydanych w badaniu statusu współczesnej edukacji dorosłych. Przydatne dla ich pojęcia będą rozliczne rysunki, schematy i tabele. Dobrze obrazują one przedstawione tezy. Wątki polemiczne z wiodącymi można z kolei odnaleźć w tekście Joanny Golonki-Legut pod tytułem „Indywidualne doświadczenie życiowe obszarem uczenia się człowieka dorosłego”. Pozwala on zredefiniować swoje dotychczasowe podejście do edukacji.

Warto, aby czytelnik miał świadomość istnienia rozmaitych instrumentów, które mogą być wykorzystywane w procesie edukacji. I tak oto niedoceniane jeszcze w Polsce znaczenie coachingu ciekawie prezentuje Marek Podgórny jako nową przestrzeń edukacji dorosłych. Z kolei Aleksander Kobylarek twierdzi, że to media stanowią wyzwanie dla współczesnego człowieka, a przy tym znaczącą przestrzeń uczenia się. Nie tylko jednak media, bo jak udowadniają kolejni autorzy, także: sztuka oraz film. I żadnego z nich nie warto bagatelizować.

Teksty zamieszczone w publikacji są efektem pracy znakomitych badaczy afiliowanych przy Zakładzie Edukacji Dorosłych i Studiów Kulturowych Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego oraz ich współpracowników. Punkty widzenia w nich zawarte wynikają z własnych zainteresowań badawczych poszczególnych uczonych. Dzięki temu dają wgląd w różne pod względem efektów podejścia do kwestii ścierania się edukacji i kultury. W związku z tym można tę książkę uznać bez wątpienia za najciekawsze, najobszerniejsze w różnorodne metodyki dzieło w tym zakresie. Czyni je to pozycją wartą polecenia, a jednocześnie obowiązkową dla wszystkich osób zainteresowanych tą tematyką.

Krzysztof Wróblewski

źródło: http://www.konserwatyzm.pl/artykul/9990/krzysztof-wroblewski-witold-jakubowski-red-kultura-jako-prze


Praca przedstawia niezwykle ważne poznawczo i pod względem badawczym zagadnienia, łącząc obszar edukacji dorosłych, a w szczególności uczenia się dorosłych i to w niesformalizowanej postaci, z wybranymi aspektami kultury, w tym kultury popularnej. Zawiera dojrzałe analizy teoretycznych założeń, wyjaśniających przedmiot badań, oraz przemyślane interpretacje badanych empirycznie zjawisk. Teksty opracowania bardzo żywo „reagują” na współczesną rzeczywistość i odnoszą się do ważnych obszarów codziennego doświadczania życia przez Polaków. Propozycje kultury i popkultury zostały przez Autorów „obejrzane” z perspektywy ich rzeczywistych edukacyjnych funkcji, a nie tylko funkcji założonych. Nie brakuje wątków krytycznych oraz kategorii badawczo otwartych, inspirujących do dalszych poszukiwań naukowych. [...]

Związek między kulturą i uczeniem się dorosłych to bardzo ważny, może dziś wręcz jeden z priorytetowych zakresów badań andragogicznych, a także, co nie mniej ważne, obszar praktycznej wrażliwości i działania pedagogów – andragogów. Recenzowana praca wzbudza refleksję teoretyczną, „naznacza” aktualne pola tej refleksji, inspiruje do dalszych badań empirycznych oraz zachęca do „przełożenia” pozyskanej wiedzy na działania praktyczne, ulepszające zastany świat. Tak by kultura rzeczywiście sprzyjała uczeniu się i była rzeczywiście przestrzenią uczenia się dorosłych. Kultura i uczenie się powinny bowiem stanowić nierozłączną jedność, wzajemnie się wzmacniając. Takie przesłanie można wywieść z treści recenzowanego tomu. [...]

Książkę z pełnym przekonaniem rekomenduję do druku, zaznaczając, że stanie się ona ważną lekturą dla pedagogów, w szczególności andragogów i badaczy współczesnej kultury.

Fragment recenzji prof. dr hab. Elżbiety Kowalskiej-Dubas

Zobacz także

Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )

Nowa rejestracja konta

Posiadasz już konto?
Zaloguj się zamiast tego Lub Zresetuj hasło