• Obniżka
O pedagogice społecznej i jej rozwoju. Wybrane zagadnienia. Wybór tekstów z badań własnych

O pedagogice społecznej i jej rozwoju. Wybrane zagadnienia. Wybór tekstów z badań własnych

ISBN: 978-83-8095-168-6
37,90 zł
35,10 zł Oszczędzasz: 2,80 zł

Wyświetl historię cen produktu

Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 37,00 zł

Czas dostawy kurierem InPost 24 godziny! E-booki w ciągu 15 minut!

Wybór autorskich tekstów źródłowych obejmuje artykuły pisane przeze Mariusza Cichosza na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat. Są to opracowania publikowane w czasopismach pedagogicznych, np. „Pedagogika Społeczna”, „Ruch Pedagogiczny”. To także kilka fragmentów jego książek: Pedagogika społeczna w Polsce w latach 1945–2005 oraz Pedagogika społeczna. Zarys problematyki, jak również dwa hasła z Encyklopedii pedagogicznej XXI wieku i artykuły z publikacji pokonferencyjnych.

Książka dostępna w wersji papierowej i elektronicznej - e-book:

Wersja książki
Ilość

Monografia autorstwa Mariusza Cichosza pełni w moim przekonaniu dwie funkcje. Pierwszą z nich jest funkcja dydaktyczna. Książka zawiera elementarne informacje i wiedzę o dyscyplinie naukowej, która stanowi przedmiot studiów tysięcy młodych ludzi, potencjalnych pracowników niezliczonej ilości instytucji i dziedzin organizujących życie społeczne, tworzących i przetwarzających środowisko życia i pracy osób wymagających wsparcia i różnorodnej pomocy.

Druga funkcja tej książki to funkcja naukowa: sumująca narodziny i dorobek jednej z najważniejszych dla współczesnego świata dyscyplin społecznych. Publikacja ukazuje instrumenty poznawania rzeczywistości i skutecznego wywierania na nią wpływu, a co także bardzo ważne – ustala kanon przeświadczeń aksjologicznych, które są fundamentem pedagogiki społecznej i uzasadnieniem jej działalności i funkcji! Dlatego [...] uznaję wydanie tej książki za jedno z najważniejszych wydarzeń naukowych naszej dyscypliny!

Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Tadeusza Pilcha

Struktura i zawartość książki

Bezpośrednim impulsem do wydania tej książki – będącej swego rodzaju rekapitulacją autora dotychczasowego dorobku z zakresu badań nad pedagogiką społeczną – było napisanie przez autora dwa lata wcześniej autorskiego podręcznika z tej dyscypliny.

Pozwoliło mu to wówczas całościowo przedstawić rozpoznawaną problematykę z tej dziedziny. Takie jednak podręcznikowe ujęcia są często schematyczne i skrótowe. Było tak i w tym przypadku. Chcąc pokazać kompleksowy, autorsko ujęty obraz dotychczasowego dorobku pedagogiki społecznej w Polsce, siłą rzeczy musiał dokonywać określonych skrótów, a nawet uproszczeń. Pojawił się więc pomysł wydania niejako drugiego tomu książki, złożonego z wcześniejszych tekstów (głównie opublikowanych artykułów) – w tym sensie tekstów źródłowych – które poprzez swoją już szczegółową penetrację i rozpoznawanie zagadnień oraz taką ich analityczną charakterystykę byłyby bazą dla podręcznikowych schematów i uproszczeń. Teksty te dałyby więc dopiero pełen obraz źródłowych badań, z których wyrósł podręcznik.

Tak się też ostatecznie stało i oto ukazuje się wybór autorskich tekstów źródłowych. Obejmuje on artykuły pisane przeze Mariusza Cichosza na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat. Są to opracowania publikowane w czasopismach pedagogicznych, np. „Pedagogika Społeczna”, „Ruch Pedagogiczny”. To także kilka fragmentów jego książek: Pedagogika społeczna w Polsce w latach 1945–2005 oraz Pedagogika społeczna. Zarys problematyki, jak również dwa hasła z Encyklopedii pedagogicznej XXI wieku i artykuły z publikacji pokonferencyjnych. Te ostatnie w niniejszym wyborze przeważają. Ze względu na zazwyczaj mały nakład i zasięg prac zbiorowych, w których się ukazywały, opracowania te były i są raczej mało znane i rzadko docierają do szerszego kręgu czytelników. Fakt ten w przekonaniu autora tym bardziej uzasadniał decyzję o wydaniu autorskich tekstów źródłowych, czyli opublikowanych przez autora wcześniej artykułów.

Zostały one umieszczone w pięciu rozdziałach. Cztery pierwsze wyznaczają przestrzeń badań autora nad tą dyscypliną. Obejmują z możliwych perspektyw badawczych raczej te, które odnoszą się do podstaw teoretyczno-metodologicznych pedagogiki społecznej. Przeważnie są to badania, które – w różnych aspektach, niekiedy bardzo wąskich – stanowiły próbę penetrowania i rekonstrukcji tego obszaru.

Rozdział pierwszy poświęcony jest problematyce źródeł i początków dyscypliny. W sześciu podrozdziałach przedstawia prowadzone wcześniej badania nad genezą pedagogiki społecznej. W wybranych ujęciach pokazuje specyficzny kontekst społeczno-polityczny, w którym w Polsce rodziła się ta dziedzina – wydarzenia, warunki i coraz bardziej zawężający się obszar kształtujących ją działań społecznych. Dyscyplina ta coraz wyraźniej mówiła o potrzebie podejmowania społecznych wychowawczych działań w środowiskach wychowawczych życia społecznego.

Takie rozpoznanie i taka analiza prowadziły do zidentyfikowania oraz pokazania inicjatorów i twórców pedagogiki społecznej – tych, którzy wypra­cowywali koncepcje, podejmowali działania. Im poświęcony jest rozdział drugi, oczywiście w ograniczonym i wybiórczym, choć – reprezentatywnym, zakresie. Zawsze bowiem w swoim namyśle nad pedagogiką społeczną starał się docierać do takich osób, które można określić jako jej twórców – głównych przedstawicieli...

W rozwoju każdej nauki – od czasu jej powstawania poprzez prowadzone działania i analizy – przychodzi moment syntetyzowania, podsumowywania i w rezultacie formułowania koncepcji, budowania teorii. Temu zagadnieniu poświęcony jest rozdział trzeci książki. Zawarte tu podrozdziały zbudowane zostały z artykułów, w których podjął się analizy obszarów badawczych pedagogiki społecznej często wskazywanych jako kluczowe dla jej ontologicznej, epistemologicznej i aksjologicznej identyfikacji. Są tu zaprezentowane m.in. problematyka środowiska, środowiska wychowawczego, diagnozy społecznej, środowiskowej i dalej problematyka badań nad rodziną, problematyka wartości.

I w końcu rozdział piąty – bardzo osobisty, ale zgodny z charakterem tej książki, będącej przecież przeglądem pracy naukowej Mariusza Cichosza. To opis kształtowania się jego zainteresowań, niejednokrotnie wpisujących się w kontakty z ludźmi nauki i z tych kontaktów wynikających. To droga formowania się tych zainteresowań również pod takim wpływem. Wreszcie zamieszcza w ostatnim podrozdziale wspomnienia swoje oraz innych osób o Edmundzie Trempale, z wdzięcznością dla tego najdłużej towarzyszącego mu profesora – nauczyciela akademickiego.

198 Przedmioty

Opis

Książka papierowa
oprawa miękka

Specyficzne kody

isbn
978-83-8095-168-6

Cichosz Mariusz

prof. UKW, dr hab., kierownik Zakładu Myśli Społecznej i Edukacji Środowiskowej Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Jest członkiem Zespołu Pedagogiki Społecznej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN. Swoją pracę badawczą koncentruje wokół problematyki podstaw teoretycznych pedagogiki społecznej i animacji społeczno-kulturalnej oraz funkcjonowania środowisk wychowawczych.

Jest autorem wielu publikacji poświęconych zagadnieniom z tych dziedzin – kilkudziesięciu artykułów naukowych oraz kilkunastu książek, w tym m.in.: Współczesne środowiska wychowawcze (red. z R. Leppertem, Bydgoszcz 2011), Pedagogika społeczna. Zarys problematyki (Kraków 2014), O pedagogice społecznej i jej rozwoju (Kraków 2016).

Członek rad naukowych i wydawniczych czasopism pedagogicznych: „Pedagogika Społeczna” (do 2010), „Próby i Szkice Humanistyczne”, a także redaktor naczelny czasopisma „Edukacja, Animacja, Kultura”. Laureat Nagrody im. Profesor Ireny Lepalczyk Łódzkiego Towarzystwa Naukowego za pracę badawczą z zakresu pedagogiki społecznej (2007).

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Autor

Mariusz Cichosz

ISBN druk

978-83-8095-168-6

ISBN e-book

978-83-8294-109-8

Objętość

322 stron

Wydanie

II, 2016. Kraków

Format

B5 (160x235 mm). E-book: epub i mobi

Oprawamiękka, klejona, fola matowa

Wprowadzenie    

        

Rozdział 1

Źródła i początki Wstęp         

Teoretyczne podstawy pedagogiki społecznej – kontekst wybranych założeń i koncepcji z przełomu XIX i XX wieku      

Polska Macierz Szkolna 

Wolna Wszechnica Polska       

Praca społeczna i praca oświatowa w poglądach i doświadczeniach pedagogów społecznych    

Wychowanie pozaszkolne, pozalekcyjne oraz edukacja równoległa – rozwój i przemiany

Pedagogika społeczna po drugiej wojnie światowej – inspiracje marksistowskie  

Rozdział 2 

Inicjatorzy, twórcy – pedagodzy społeczni

Wstęp  

Pedagogika społeczna – narodowa – oświatowa w ujęciu Heleny Radlińskiej

Animacja społeczno-kulturalna. Twórcy i przedstawiciele – rozwój koncepcji  

Ryszard Wroczyński o pedagogice społecznej     

Środowiskowe uwarunkowania rozwoju człowieka w perspektywie pedagogiki społecznej i andragogiki w poglądach Adama Olgierda Uziembły

Funkcjonowanie systemu wychowawczego w środowisku w ujęciu Stanisława Kowalskiego 

Kontynuacje i nowe perspektywy

Rozdział 3

Rozstrzygnięcia i koncepcje

Wstęp    

Tryptyk o pedagogice społecznej – rozważania na przełomie wieków 

Założenia filozoficzne – pola poszukiwań Podstawy metodologiczne – kontekst przyjmowanych założeń  

Diagnoza społeczna – środowiskowa. Wybrane koncepcje  

Rodzina w toku przemian – badania nad rodziną  

Środowisko i środowisko wychowawcze 

W poszukiwaniu wartości  

Aksjologiczne inspiracje w pracy socjalnej – kontekst przemian cywilizacyjnych 

Rozdział 4

Instytucjonalizacja

Wstęp 

O instytucjonalizacji w nauce – rozważania o rozwoju pedagogiki społecznej

Szkoły polskiej pedagogiki społecznej

Promocje naukowe Historia pewnej katedry, czyli rzecz o rozwoju bydgoskiej pedagogiki społecznej 

Rozdział 5

Autobiografia naukowa

Wstęp

Praca naukowa – moja droga do pedagogiki społecznej   Spotkanie z Mistrzem. Wspomnienia o Edmundzie Trempale 

Zakończenie

  Bibliografia

Dobór, specyfika i analiza tekstów 

W ostatecznym więc kształcie książki złożonej z moich dotychczas opublikowanych artykułów odtworzona została pewna linia rozwoju właściwa dla pedagogiki społecznej – od pokazania genezy, działalności prekursorów i twórców przez przyjmowane koncepcje aż do instytucjonalizowania się tej dyscypliny. Jednocześnie mogę powiedzieć, że były to kolejne etapy moich badań, jakie od lat nad pedagogiką społeczną prowadzę.

By tę chronologię zachować, a zwłaszcza czytelnie i prosto ją pokazać, uprościłem tytuły podrozdziałów, zmieniając je częściowo w stosunku do ich pierwotnego brzmienia. Zawsze jednak na początku podrozdziału podaję także pierwotne i pełne brzmienie tytułu tekstu źródłowego (danego artykułu), pełną jego charakterystykę. 

Poza modyfikacjami w tytułach artykułów sama ich treść nie była przeze mnie w jakikolwiek sposób zmieniana czy korygowana. To jednak spowodowało, że niekiedy w tekstach tych pojawiają się powtórzenia. Są one widoczne zwłaszcza wtedy, gdy przedstawiam i omawiam zagadnienie podstaw teoretycznych pedagogiki społecznej. Jest to jednak według mnie problem pewnej metodologicznej i epistemologicznej tożsamości przedmiotu analizy. Mówimy tu bowiem o określonej – w jakimś wymiarze jednolitej i tożsamej – przestrzeni i strukturze teoretycznej danej dyscypliny naukowej – pedagogiki społecznej. Stosowana przeze mnie procedura badawcza i jej schemat poznawczy również sprzyjały poruszaniu się w niekiedy tych samych obszarach treściowych, co też stawało się przyczyną wspomnianych powtórzeń.

Ponieważ prowadzę badania już od kilkunastu lat, można niekiedy zauważyć w ich obrębie pewną zmianę, rozwój w zakresie ustalanych faktów, stawianych tez. Wynika to z określonego procesu odczytywania literatury, ciągłego docierania do nowych źródeł. Dobrym tego przykładem może być badane i rekonstruowane przeze mnie zagadnienie etapów rozwoju pedagogiki społecznej. W swoich wczesnych badaniach identyfikowałem dwa takie etapy, obecnie wyróżniam co najmniej cztery. Tę różnicę zapewne można odnaleźć w moich artykułach, także w tych zawartych w książce.

Moje badania nad rozwojem pedagogiki społecznej mają charakter badań źródłowych, oparte są na analizie literatury. Dlatego też po każdym artykule – podrozdziale w tej publikacji – pozostawiam jego bibliografię. To może pomóc czytelnikowi w zapoznaniu się z szerszym źródłowym kontekstem przedstawionego problemu, który za każdym razem wymagał analizy specyficznie i wąsko dobranej literatury. Należy również pamiętać, że teksty zawarte w niniejszej książce zostały ponownie poddane korekcie wydawniczej w celu ich wyraźniejszego ujednolicenia na potrzeby tego wydania.

Ponieważ dla prezentacji tekstów z przebiegu moich badań nad pedagogiką społeczną przyjąłem opcję „wyboru tekstów źródłowych”, odstąpiłem ostatecznie od pogłębionych i ukierunkowanych reinterpretacji tych tekstów, pozostawiając to zadanie czytelnikowi. Z tego też powodu w żaden sposób nie aktualizowałem danych tam zawartych – odnoszących się czy to do umocowań prawnych, przepisów, zmian personalnych, czy do literatury. 

Ostatecznie ograniczyłem się jedynie do napisania krótkich wstępów do poszczególnych rozdziałów. Wstępy te mają raczej ogólny charakter – wprowadzający w specyfikę i kierunek rozważań podejmowanych w tekstach.

Ukazana w książce rekonstrukcja pedagogiki społecznej jest wybiórcza – autorska. To próba zaprezentowania wątków, które choć w moim przekonaniu były i są ważne dla rozwoju tej dyscypliny, to być może nie są najważniejsze, a wiele jeszcze istotnych dla niej problemów czeka na swoje rozpoznanie. Mam nadzieję, że moje dotychczasowe badania mogą przybliżać coraz pełniejsze poznanie rozwoju pedagogiki społecznej.

Monografia autorstwa Mariusza Cichosza pełni w moim przekonaniu dwie funkcje. Pierwszą z nich jest funkcja dydaktyczna. Książka zawiera elementarne informacje i wiedzę o dyscyplinie naukowej, która stanowi przedmiot studiów tysięcy młodych ludzi, potencjalnych pracowników niezliczonej ilości instytucji i dziedzin organizujących życie społeczne, tworzących i przetwarzających środowisko życia i pracy osób wymagających wsparcia i różnorodnej pomocy.

Druga funkcja tej książki to funkcja naukowa: sumująca narodziny i dorobek jednej z najważniejszych dla współczesnego świata dyscyplin społecznych. Publikacja ukazuje instrumenty poznawania rzeczywistości i skutecznego wywierania na nią wpływu, a co także bardzo ważne – ustala kanon przeświadczeń aksjologicznych, które są fundamentem pedagogiki społecznej i uzasadnieniem jej działalności i funkcji! Dlatego [...] uznaję wydanie tej książki za jedno z najważniejszych wydarzeń naukowych naszej dyscypliny!

Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Tadeusza Pilcha

[...] wypada rekomendować wydanie książki Mariusza Cichosza jako publikacji poszerzającej wiedzę o pedagogice społecznej, szczególnie na temat zjawisk opisujących jej wymiar instytucjonalny. Ukazana w tej perspektywie historia dyscypliny jest rzetelnie udokumentowana, całość zaś pracy dowodzi konsekwencji Autora w jej rozpoznawaniu i rekonstrukcji. Jest to wysiłek wieloletni i trudny do przecenienia, tym bardziej że książka dopełnia treściowo nie tylko wcześniejsze opracowania podręcznikowe samego Autora, ale także inne publikacje tego rodzaju […] z zakresu pedagogiki społecznej. [...] Odczytanie książki może być [...] interesujące dla czytelnika – zarówno z uwagi na odnajdywany w niej szczególny opis stanu dyscypliny, jak i udokumentowaną drogę prowadzącą do jego zaprezentowania. Biorąc pod uwagę obydwa te walory publikacji, życzę jej Autorowi i Oficynie Wydawniczej „Impuls” sukcesu wydawniczego.

Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Jacka Piekarskiego

Zobacz także

Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )

Nowa rejestracja konta

Posiadasz już konto?
Zaloguj się zamiast tego Lub Zresetuj hasło