Polecamy kolejną wyjątkową monografię akademicką w ramach serii autorskich monografii i podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce pt. Kultura szkoły w rozwoju szkoły

Książka Inetty Nowosad wydobywa znaczącą rolę kultury szkoły w uzyskaniu trwałej poprawy pracy szkoły i nie wskazuje na jedyne, słuszne i gotowe rozwiązanie, które mogłoby przeprowadzić szkołę przez proces rekulturacji, krok po kroku. Choć oczywiste jest, że w czasach gwałtownych zmian każdy chętnie szuka oparcia w niosącej poczucie bezpieczeństwa gotowej recepcie na sukces. Jednak gdy uwaga zostaje skierowana na treści techniczne – kosztem zrozumienia ich wpływu na ludzi (użytkowników) i organizację – poprawa staje się niemożliwa, a efektywność zamiera. Ważne okazuje się zrozumienie, z czym mamy do czynienia – poznanie kultury szkoły i zmiany, a dokładnie: uczenie się jej i przekształcanie. Bez współpracy, uczestnictwa i zaangażowania społeczności szkolnej oraz popartej badaniami refleksji nie osiągnie się realnej, głębokiej zmiany, a jedynie taka ma sens.

Treści przedstawione w trzech rozdziałach ułatwiają uzyskanie całościowego spojrzenia na rangę kultury szkoły w jej rozwoju. Zawierają wnioski badaczy, które mogą pomóc lepiej zrozumieć nie tylko znaczenie kultury szkoły i jej złożoność, lecz także wielowymiarowość praktykowania udanej zmiany.

Przedstawione tu założenia, zwracające uwagę na znaczenie kultury szkoły w jej rozwoju, zostały omówione w książce w trzech oddzielnych rozdziałach. W rozdziale pierwszym – Kultura szkoły i jej znaczenie w badaniach efektywności szkoły – zwrócono uwagę na przyczyny zainteresowania kulturą szkoły jako kategorią badawczą w powiązaniu z efektywnością procesów edukacyjnych. Ukazano przejście, swoistą przemianę – od zainteresowania poszczególnymi czynnikami efektywności szkoły, poprzez uznanie fundamentalnego znaczenia kultury szkoły aż po poszukiwania sposobów wspierania procesu kształtowania kultury szkoły jako elementu całościowej reformy systemu, w którym rekulturacja jest wspierana nie tylko na poziomie szkoły jako organizacji, lecz także przez instytucje i jednostki (liderów systemowych) na szczeblu lokalnym czy systemowym. Co ciekawe, chodzi tu nie tylko o instytucje czy organy w strukturze zarządzania szkolnictwem, ale także (a może przede wszystkim) o sieci szkół i wzajemną pomoc. Jest to kierunek otwarty i aktualizowany. Wyodrębnionych tu pięć faz w rozwoju szkoły ma charakter umowny i służy wyekspo- nowaniu różnic składających się na dynamikę badań i umacnianie się teorii. Dokumentuje ewolucję, jaka zaszła na tym polu, a także wskazuje na potencjalną przyszłość. Wnioski zawarte w tej części książki sugerują, że dziedzina ta rozwinęła się podczas wielu wyróżniających się faz, w których zarówno badacze, jak i praktycy zdobyli doświadczenie w zakresie wdrażania i diagnozowania zmian edukacyjnych.

W rozdziale drugim – zatytułowanym W labiryncie niejednoznaczności kultury szkoły – zwrócono uwagę na wieloznaczność rozumienia kultury szkoły i możliwe konsekwencje badawcze. Zawarte tu elementarne rozważania na temat podejść badawczych i interpretacji kultury szkoły stanowią ramy poznawcze ułatwiające orientację w przestrzeni bardzo bogato reprezentowanych ujęć. Przywołane treści mają uczulić na konieczność zachowania szczególnej ostrożności w rozpoznawaniu trudnego pola badawczego, jakim jest kultura szkoły. Rozpoznanie to stanowi warunek przejścia do zagadnień przedstawionych w kolejnym rozdziale, w którym ważny jest już sam proces przekształcania kultury szkoły w korzystne dla uczniów środowisko uczenia się, sprzyjające wzrostowi osiągnięć.

Rozdział trzeci – Rekulturacja: kształtowanie kultury szkoły – eksponuje problem zmian w szkołach oraz fakt, że nie każda zmiana jest dla szkoły ważna czy choćby nawet potrzebna. Liczy się uzyskanie nowego podejścia do wykonywanych prac, które przyczynią się do rozwoju uczniów i wzrostu osiągnięć. Wyłania to proces udanego przekształcania kultury szkoły, dla którego M. Fullan przyjmuje termin rekulturacji. Wówczas zmiana wyraża się w przejściu ze stanu dotychczasowego do stanu oczekiwanego, jednoznacznie odmiennego, który ma charakter celowy, empirycznie sprawdzalny oraz trwały, jednak ma także swoje nieprzenikalne granice, a proces kształtowania jest „sterowany” tylko warunkowo. Jest to bowiem proces rozpoznawania nowych potrzeb, uczenia się przez doświadczenie, tworzenia nowej praktyki i nabywania biegłości we wspólnym działaniu. Dlatego w tej części książki przedstawiono stanowiska badaczy eksponujące rangę przywództwa, współpracy i uczenia się – jako triady warunkującej i wzmacniającej proces rekulturacji. Choć rekulturacja jest określeniem rozwijanym przez Michaela Fullana, to inni badacze, jak choćby Terrence Deal, Kent Peterson, Leslie Kaplan i William Owings, proces ten nazywają kształtowaniem kultury szkoły, zaś Steve Gruenert i Todd Whitaker sięgają nawet po takie pojęcia jak „przeprogramowanie” lub jej „naładowanie”

___________________________________________________________________________________________________________________

Polecamy wyjątkową serię 20 autorskich monografii i podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce autorstwa prof. Czesława Kupisiewicza, prof. Ewy Wysockiej, prof. Mirosława J. Szymańskiego, Jolanty Szempruch, prof. Bronisława Siemienieckiego, prof. Bogusława Śliwerskiego, prof. Iwona Chrzanowska, prof. Jerzy Nikitorowicz, prof. Wiesław Ambrozik, prof. Inetta Nowosad, prof. Roman Schulz i innych:

1. Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości
2. Dydaktyka. Podręcznik akademicki 
3. Z dziejów teorii i praktyki wychowania. Podręcznik akademicki
4. Socjologia edukacji. Podręcznik akademicki
5. Pedeutologia. Studium teoretyczno - pragmatyczne
6. Diagnostyka pedagogiczna – nowe obszary i rozwiązania metodologiczne
7. Pedagogika kognitywistyczna
8. Pedagogika porównawcza
9. Pedagogika resocjalizacyjna 
10. Współczesna filozofia edukacji 
11. Pedagogika społeczna
12. Edukacja (w) polityce. Polityka (w) edukacji
13. Pedagogika specjalna
14. Pedagogika resocjalizacyjna
15. Habilitacja
16. Etnopedagogika
17. Istota, sens i uwarunkowania (wy)kształcenia
18. Kultura szkoły w rozwoju szkoły
19. Teorie kształcenia w świecie cyfrowym
20. Całość i struktura jako kategorie systemowego oglądu edukacji

Przy zakupie całej serii wydawniczej promocyjna cena!  Kupując całą serię szesnastu książek otrzymujesz rabat 30%!

Seria autorskich monografii i podręczników akade­mickich do pedagogiki jest kolejnym do­pełnieniem polskiej literatury przedmiotu o nowe IMPULSY i spojrzenie na przed­miot jej naukowych badań, najbardziej palące dla praktyki problemy eduka­cyjne, opiekuńcze i wychowawcze oraz klasyczne lub/i nieznane jeszcze sposoby podejścia do ich rozwiązywania. W ponowoczesnej dobie naukowa wiedza rozwi­ja się z nieprawdopodobną dynamiką, intensywnością i częstotliwością, toteż coraz trudniej jest adeptom tej profesji odnaleźć się w jej labiryncie. Autorzy serii wydawniczej jednak zarówno potwier­dzają aktualność przekazywanej nam wiedzy, jak i wychodzą w przyszłość z tym, co warte jest zatrzymania, reflek­sji czy dalszych badań. Właśnie dlatego nadałem tej serii tytuł: PEDAGOGIKA NAUCE I PRAKTYCE, bo każdy z auto­rów, pracując nad zakresem tematycz­nym własnej subdyscypliny naukowej, łączy w akademickim i podręczniko­wym zarazem przekazie teraźniejszość z przyszłością, która na naszych oczach i tak staje się już przeszłością.

Czytelnikom nie tylko ży­czę miłej lektury, ale i zachęcam do wspól­nej debaty, krytyki i recenzji, które nam wszystkim pomogą w doskonaleniu włas­nej twórczości.

prof. dr hab. Bogusław Śliwerski