Metody aktywizujące w kształceniu i doskonaleniu pedagogów
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 54,00 zł
Premiera!
To, w jaki sposób kształciłem kadry wychowawców, instruktorów, nauczycieli czy pedagogów, nie jest czymś wyjątkowym. Jak napisał Autor we wprowadzeniu do niniejszej książki, " jest nas wielu, aczkolwiek wciąż zbyt mało, by zmieniać dydaktykę szkolną i akademicką, inaczej kształcić oraz doskonalić liderów i wychowawców placówek pozaszkolnych".
Nie jest to pierwsza publikacja, która prezentuje i opisuje metody aktywizujące ze względu na kryteria ich doboru do zajęć, niezbędne warunki do prawidłowego przeprowadzenia, tworzenie instrukcji i scenariuszy. W praktyce edukacyjnej właściwy dobór metod aktywizujących wywoływał zawsze duże zainteresowanie uczestników i kadry różnych kursów, szkoleń, warsztatów, a także długie, niekończące się dyskusje. Przygotowanie i realizacja zajęć z wykorzystaniem metod aktywizujących nie wymagają wielkiego doświadczenia pedagogicznego, pod warunkiem że prowadzący szkolenie posiada wiedzę merytoryczną dotyczącą problemu, który chce wspólnie z uczestnikami kursu rozwiązać. Dzięki zaś dużemu zainteresowaniu wykazywanemu przez nich oraz aktywności ma możliwość uruchomienia wrażliwości wszystkich na konieczność uwzględniania w relacjach społecznych nie tylko własnych potrzeb, interesów czy aspiracji, ale także tych, z którymi doświadcza nowych sytuacji autodydaktycznych.
Najważniejszym zadaniem kadr kształcących jest zatem przygotowywanie i ciągłe ulepszanie koncepcji dydaktycznych. To one bowiem, a nie prowadzący zajęcia szkoleniowe, są głównym inspiratorem aktywizacji uczestników kursów. Natomiast prowadzący powinien koncentrować się nie tylko na logistycznych warunkach zajęć szkoleniowych (miejsce, czas trwania, wyposażenie w materiały dydaktyczne, środki audiowizualne itp.), ale także na sztuce obserwacji uczestniczącej, jej analizy i interpretacji uzyskiwanych wyników.
[...] W rozprawie zaadresowanej do pedagogów opublikowałem dziesięć scenariuszy, które mogą być wykorzystane do prowadzenia aktywnych zajęć na temat istoty tej profesji oraz jej uwarunkowań makropolitycznych, instytucjonalnych i środowiskowych. [...]
Fragment recenzji dr hab. Wiktor Żłobicki, prof. UWr
Profesor Bogusław Śliwerski należy do grona nauczycieli akademickich, którzy jeszcze w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX stulecia poddali krytyce dominujący model kształcenia pedagogów oparty głównie na metodach podających i intensywnie włączali metody aktywizujące w proces edukacji w szkołach.
Jak podkreśla Autor w polecanej publikacji "(...) nauczyciele akademiccy są przyzwyczajeni do zlecania studentom przeczytania określonego rozdziału i zreferowania jego treści (ustnie lub pisemnie), aniżeli poszukiwania w bazie wydawnictw czy publikacjach metodycznych impulsów do prowadzenia zajęć metodami aktywizującymi. Nielicznym akademikom zależy, by odnosić wiedzę do konkretnych problemów, sytuacji wychowawczych, społecznych ze zrozumieniem jej przydatności do tego, a nie po to, by zakuć, zapamiętać i zapomnieć".
Przypominając jedynie wycinek z bogatego dorobku publikacji Bogusława Śliwerskiego, przejdę do opinii o polecanej publikacji, przedstawionej na 224 stronach, opatrzonej 132 przypisami przywołanymi na podstawie ponad 140 źródeł wykazanych w "Bibliografii". Pracę otwiera 8-stronnicowe wprowadzenie zatytułowane "Metody aktywizujące w procesie kształcenia", w którym Autor zajmujący się od lat 70 ubiegłego stulecia upowszechnianiem metodycznych aspektów przekazywania wiedzy pedagogicznej uzasadnia, jak nadal bardzo potrzebne są umiejętności w doborze aktywnych sposobów pracy dydaktycznej. Optymalne efekty kształcenia pedagogicznego można bowiem uzyskać w wyniku włączenia emocjonalnego zaangażowania w procesy poznawcze. Jeszcze wyraźniej zaakcentowałbym użyteczność tej publikacji nie tylko dla organizatorów i realizatorów edukacji akademickiej, ale także szkolenia kadr organizacji harcerskich...
Opis zasad kształcenia metodami aktywizującymi rozpoczynający się na stronie14 stanowi istotny fragment książki, ponieważ zawiera najważniejsze wskazania do pracy grupowej, służące między innymi uzgodnieniu kontaktu zajęć między osobą prowadzącą i uczestnikiem. Ta część publikacji uzmysławia, jak istotne jest wprowadzenie czytelnych zasad współpracy w grupie i tym samym współodpowiedzialności za klimat uczenia się. W kolejnych częściach publikacji Autor przedstawia szczegółowe opisy i instrukcje: metody przypadków, metody sytuacyjnej, metody inscenizacji, dyskusji panelowej, burzy mózgów, sądu nad poglądem, pedagogiki zabawy i gier decyzyjnych. [...] na uwagę zasługuje szczegółowość zawartych objaśnień oraz instrukcji. [...]
Wartościowym uzupełnieniem publikacji jest jej końcowa część opatrzona śródtytułem "Zamiast zakończenia - przewodnik". Autor dokonał przeglądu wybranych opracowań służących do doskonalenia procesu kształcenia wychowawców, nauczycieli oraz liderów grupowych i zaprosił do korzystania ze sprawdzonych doświadczeń metodycznych. [...]
Bogusław Śliwerski
profesor nauk społecznych, kierownik Katedry Teorii Wychowania na Wydziale Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego; doktor honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2014), Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy (2016), Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Lublinie (2017), Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2020) i Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy w Kijowie (2019); profesor honorowy Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie i Uniwersytetu Śląskiego; członek The International Board of Tomas Bata University in Zlín; przewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN (2011—2019); członek Rady Doskonałości Naukowej (2019—2023).
Ostatnio opublikował w Oficynie Wydawniczej „Impuls”: Uwolnić szkołę od systemu klasowo-lekcyjnego (współautor M. Paluch, 2021); Wprowadzenie do teorii krytykoznawstwa. Krytyka naukowa (nie tylko) w pedagogice (2021); Istota, sens i uwarunkowania (wy)kształcenia (współautorzy: K. Maliszewski, D. Stępkowski, 2019); „Przyrzeczenie wierności sprawie socjalizmu...”, czyli jak ZHP stało się organizacją wychowania socjalistycznego w świetle doktryny pedagogicznej po 1944 roku (2019); Pedagogia harcerskiego wychowania (2018); Książki (nie)godne czytania? (2017), Edukacja (w) polityce. Polityka (w) edukacji. Inspiracje do badań polityki oświatowej (2015); Diagnoza uspołecznienia publicznego szkolnictwa III RP w gorsecie centralizmu (2013); Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości (2012). Redaktor naczelny kwartalnika „Studia z Teorii Wychowania”. Zainteresowania naukowe: pedagogika ogólna, filozoficzne i teoretyczne podstawy wychowania, pedagogika porównawcza, pedagogika szkoły wyższej i pedagogika (wczesno)szkolna. ORCID: 0000-0002-3875-8154.
Pedagogiczny bloger: www.sliwerski-pedagog.blogspot.com
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Bogusław Śliwerski |
ISBN druk | 978-83-8294-207-1 |
ISBN e-book | |
Objętość | 224 stron |
Wydanie | I, 2022 |
Format | B5 (1605x235). |
Oprawa | miękka, klejona, folia matowa |
Metody aktywizujące w procesie kształcenia
Zasady kształcenia metodami aktywizującymi
1. Zasada bezpośredniego porozumiewania się
2. Zasada otwartości i szczerości
3. Zasada dochowania tajemnicy
4. Zasada tolerancji w stosunku do innych
Technika afirmacji
1. Metoda przypadków
Faza I: zapoznanie uczestników z istotą metody
Faza II: zapoznanie uczestników z opisem przypadku
Faza III: stawianie pytań i udzielenie odpowiedzi
Faza IV: wykrycie problemu węzłowego w opisie
Faza V: wybranie kryteriów rozwiązania problemu głównego
Faza VI: rozwiązanie problemu węzłowego według ustalonego kryterium
Liczba uczestników zajęć prowadzonych metodą przypadków
2. Metoda grupowego rozwiązywania przypadków
Przebieg zajęć
Harmonogram przebiegu zajęć
Materiały do zajęć
3. Opisy przypadków
3.1. Kłopoty Mariana
3.2. Decyzja
3.3. Seminarium instruktorskie
3.4. Nastolatek z Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii
3.5. Weronika
3.6. Mateusz
3.7. Sposoby prowadzenia dyskusji
3.8. Ćwiczenie „Przewidywanie konsekwencji”
4. Metoda sytuacyjna
Opis sytuacyjny
Opis sytuacyjny nr 1
Opis sytuacyjny nr 2
Jakie korzyści daje wprowadzenie metody sytuacyjnej do szkolenia?
Stosowanie metody sytuacyjnej do analizy aktywności rady drużyny
5. Metoda inscenizacji
A. Technika przygotowania zajęć metodą inscenizacji
B. Technika prowadzenia zajęć metodą inscenizacji
C. Schematy prowadzenia zajęć metodą inscenizacji
Inscenizacja otwarta – wielokrotna (1)
Inscenizacja otwarta – wielokrotna (2)
Inscenizacja otwarta – pojedyncza (3)
Inscenizacja otwarta – mieszana (4)
Inscenizacja zamknięta – wielokrotna (5)
Inscenizacja zamknięta – pojedyncza (6)
Inscenizacja panelowa – improwizowana (7)
Kładka
Mowa ciała
Rada drużyny układa plan pracy
Wyskok czy nawyk?
W cztery oczy
Gimnastyka ról
Ćwiczenie „Wojna duchów”
Słabe strony metody inscenizacji
6. Dyskusja panelowa
Propozycje tematyczne do dyskusji
Czynności przygotowawcze
Przebieg dyskusji
Burza mózgów
Ustalenie problemu
Zasady burzy mózgów
Zgłaszanie pomysłów
Analiza wartościująca
Wnioski
Technika 635
Główne założenia
Przebieg zajęć
Dyskusja łańcuchowa
Dyskusja wyizolowanych
Dyskusja z jawną oceną
Dyskusja „za plecami”
Milczenie
Technika czasowego stresu
Uczenie się dyskutowania i poznawanie siebie
7. Sąd nad poglądem
Uwagi wstępne
Czynności przygotowawcze
Przebieg spotkania
Uwagi końcowe
8. „Sukcesy i porażki kadry instruktorskiej”
Uwagi wstępne
Założenia organizacyjne
Przebieg zajęć
Instrukcja dla prowadzącego
Instrukcja dla uczestnika
9. Pedagogika zabawy a gry dydaktyczne – decyzyjne, interakcyjne
Pedagogika zabawy
Gra decyzyjna „Awaria w kosmosie”
Gra decyzyjna (zespołowa) „Budowa wieży”
Gra decyzyjna „Rekrutacja”
Gra planszowa „Ustalcie reguły”
Gra kierownicza „Układanie kart”
Gra komunikacyjna „Antyrzeczy”
Gra komunikacyjna „Sieć”
Gra interakcyjna Twister
Gra decyzyjna „Doradcy organizacyjni”
Arkusz obserwacji indywidualnej członków zespołu zadaniowego
Arkusz informacji zwrotnej na temat wzajemnego wpływu w trakcie zajęć aktywizujących
Zamiast zakończenia przewodnik
Psychologiczne gry i ćwiczenia grupowe
Gry symulacyjne w szkole
Rozwiązywanie zadań otwartych warunkiem rozwoju dzieci i młodzieży
Gry dydaktyczne w geografii
Czas na zmianę akademickiej dydaktyki
Bibliografia
Profesor Bogusław Śliwerski należy do grona nauczycieli akademickich, którzy jeszcze w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX stulecia poddali krytyce dominujący model kształcenia pedagogów oparty głównie na metodach podających i intensywnie włączali metody aktywizujące w proces edukacji w szkołach.
Jak podkreśla Autor w polecanej publikacji "(...) nauczyciele akademiccy są przyzwyczajeni do zlecania studentom przeczytania określonego rozdziału i zreferowania jego treści (ustnie lub pisemnie), aniżeli poszukiwania w bazie wydawnictw czy publikacjach metodycznych impulsów do prowadzenia zajęć metodami aktywizującymi. Nielicznym akademikom zależy, by odnosić wiedzę do konkretnych problemów, sytuacji wychowawczych, społecznych ze zrozumieniem jej przydatności do tego, a nie po to, by zakuć, zapamiętać i zapomnieć".
Przypominając jedynie wycinek z bogatego dorobku publikacji Bogusława Śliwerskiego, przejdę do opinii o polecanej publikacji, przedstawionej na 224 stronach, opatrzonej 132 przypisami przywołanymi na podstawie ponad 140 źródeł wykazanych w "Bibliografii". Pracę otwiera 8-stronnicowe wprowadzenie zatytułowane "Metody aktywizujące w procesie kształcenia", w którym Autor zajmujący się od lat 70 ubiegłego stulecia upowszechnianiem metodycznych aspektów przekazywania wiedzy pedagogicznej uzasadnia, jak nadal bardzo potrzebne są umiejętności w doborze aktywnych sposobów pracy dydaktycznej. Optymalne efekty kształcenia pedagogicznego można bowiem uzyskać w wyniku włączenia emocjonalnego zaangażowania w procesy poznawcze. Jeszcze wyraźniej zaakcentowałbym użyteczność tej publikacji nie tylko dla organizatorów i realizatorów edukacji akademickiej, ale także szkolenia kadr organizacji harcerskich...
Opis zasad kształcenia metodami aktywizującymi rozpoczynający się na stronie14 stanowi istotny fragment książki, ponieważ zawiera najważniejsze wskazania do pracy grupowej, służące między innymi uzgodnieniu kontaktu zajęć między osobą prowadzącą i uczestnikiem. Ta część publikacji uzmysławia, jak istotne jest wprowadzenie czytelnych zasad współpracy w grupie i tym samym współodpowiedzialności za klimat uczenia się. W kolejnych częściach publikacji Autor przedstawia szczegółowe opisy i instrukcje: metody przypadków, metody sytuacyjnej, metody inscenizacji, dyskusji panelowej, burzy mózgów, sądu nad poglądem, pedagogiki zabawy i gier decyzyjnych. [...] na uwagę zasługuje szczegółowość zawartych objaśnień oraz instrukcji. [...]
Wartościowym uzupełnieniem publikacji jest jej końcowa część opatrzona śródtytułem "Zamiast zakończenia - przewodnik". Autor dokonał przeglądu wybranych opracowań służących do doskonalenia procesu kształcenia wychowawców, nauczycieli oraz liderów grupowych i zaprosił do korzystania ze sprawdzonych doświadczeń metodycznych. [...]
Z recenzji dr hab. Wiktor Żłobicki, prof. UWr
Uniwersytet Wrocławski
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów