Publikacja dr Doroty Krzemińskiej porusza zagadnienia, którym w literaturze pedagogiki specjalnej poświęcono niewiele uwagi. Kwestia porozumiewania się osób z niepełnosprawnością intelektualną traktowana była dotychczas głównie w kontekście trudności i deficytów komunikacyjnych. […] Praca Doroty Krzemińskiej odchodzi od jednostronnej oceny, nazwę to umownie „zdolności do dyskursu” osób z niepełnosprawnością
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 27,20 zł
Publikacja dr Doroty Krzemińskiej porusza zagadnienia, którym w literaturze pedagogiki specjalnej poświęcono niewiele uwagi. Kwestia porozumiewania się osób z niepełnosprawnością intelektualną traktowana była dotychczas głównie w kontekście trudności i deficytów komunikacyjnych. […] Praca Doroty Krzemińskiej odchodzi od jednostronnej oceny, nazwę to umownie „zdolności do dyskursu” osób z niepełnosprawnością
Publikacja dr Doroty Krzemińskiej porusza zagadnienia, którym w literaturze pedagogiki specjalnej poświęcono niewiele uwagi. Kwestia porozumiewania się osób z niepełnosprawnością intelektualną traktowana była dotychczas głównie w kontekście trudności i deficytów komunikacyjnych. […] Praca Doroty Krzemińskiej odchodzi od jednostronnej oceny, nazwę to umownie „zdolności do dyskursu” osób z niepełnosprawnością intelektualną, a przybliża nas do poznania samej istoty tego dyskursu. Inaczej mówiąc, z normatywnego, dyscyplinującego, obnażającego deficyty, naznaczającego, itd. spojrzenia na język niepełnosprawnych, poszukuje w nim „normalności”, specyficznego kodu językowego podzielanych przez ludzi znaczeń, symboli, uczuć, emocji. W pewnym senesie praca ta jest zaprzeczeniem, a przynajmniej podaniem w wątpliwość jednoznacznej tezy o trudnościach osób z niepełnosprawnością intelektualną do wyrażania swoich myśli i rozumienia innych. […]
We wnioskach z badań Dorota Krzemińska podważa ugruntowane przekonanie, że opóźnienie czy utrudnienie mowy osób głębiej upośledzonych uniemożliwia im komunikowanie się z innymi, w tym też współkonstruowanie dyskursu. W swoich badaniach krok po kroku wykazuje, że osoby te, pomimo ograniczonego kodu językowego, są w stanie przekazywać treści pozwalające odbudowywać wiedzę o rzeczywistości, w której żyją i którą kreują. […] Inaczej mówiąc, badania Doroty Krzemińskiej wychodzą nie tyle poza to, co wypowiedziane, ile bardziej poza to, co usłyszane z perspektywy poprawności językowej. Poza tą poprawnością, której ramy wyznacza pełnosprawność, jest bowiem inny świat komunikacji osoby radzącej sobie z niepełnosprawnością. To dostrzeżenie owej zdolności jest najlepszą rekomendacją wydawniczą dla tej książki.
prof. zw. dr hab. Amadeusz Krause (fragment recenzji)
Opis
Krzemińska Dorota
Dr Dorota Krzemińska pracuje na Uniwersytecie Gdańskim w Zakładzie Pedagogiki Specjalnej. Jest członkinią Polskiego Towarzystwa Pedagogów Specjalnych oraz European Society for Disability Research ALTER. Swoje zainteresowania naukowe koncentruje wokół fenomenu niepełnosprawności, w szczególności niepełnosprawności intelektualnej, oraz podmiotów w różny sposób jej doświadczających. We własnych badaniach przyjmuje jakościową orientację metodologiczną. Stara się w nich odsłonić subiektywny ogląd świata człowieka z niepełnosprawnością intelektualną oraz osób i środowisk, których trajektorie biograficzne splatają się z jego losem. Celem badań zaś staje się dążenie do tego, by rozpoznać i naszkicować fragment obrazu ich życia.
Dorota Krzemińska jest autorką wielu artykułów naukowych oraz książek: Język i dyskurs codzienny osób z niepełnosprawnością intelektualną (Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2012) oraz — we współautorstwie z dr Iwoną Lindyberg — Wokół dorosłości z niepełnosprawnością intelektualną. Teksty rozproszone (Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2012).
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Autor | Krzemińska Dorota |
ISBN druk | 978-83-7587-866-0 |
ISBN e-book |
|
Objętość | 232 stron |
Wydanie | I, 2012 |
Format | B5 (160x235) |
| Oprawa | miękka, klejona |
Podziękowania
Wstęp
1. Rozważania o społecznej naturze języka
1.1. Teza Herdera–Humboldta
1.2. Hipoteza Sapira–Whorfa
1.3. Socjolingwistyczna teoria dwóch kodów językowych Basila Bernsteina
1.4. Symboliczny interakcjonizm a zjawiska językowe
2. Filozoficzne inspiracje w podejściu do języka
2.1. Język w hermeneutyce Hansa-Georga Gadamera
2.2. Fenomenologiczna koncepcja Alfreda Schütza jako źródło do namysłu nad rzeczywistością oraz rolą badacza naukowego zainteresowanego językiem
3. Funkcjonowanie językowe osób z niepełnosprawnością intelektualną
3.1. Dwa nurty badań nad sferą języka osób z niepełnosprawnością intelektualną i ich ustalenia
4. Metodologiczne założenia badań własnych
4.1. Wprowadzenie w zamysł badawczy
4.2. Obszar zainteresowań a jakościowa orientacja metodologiczna
4.3. Metoda etnograficzna jako droga gromadzenia danych empirycznych
4.3.1. Techniki badawcze w realizacji metody etnograficznej
4.3.2. Dobór miejsca badań i grupy badawczej
5. Kod językowy i dyskurs osób z niepełnosprawnością intelektualną w badaniach własnych
5.1. Wprowadzenie w pole badawcze
5.1.1. Przestrzeń fizyczna – położenie i opis Środowiskowego Domu Samopomocy „Nowiny” w Gdańsku-Oruni
5.1.2. Uczestnicy
5.1.3. Terapeuci
5.1.4. Oferta programowa placówki
5.2. Wtapianie się w życie codzienne uczestników Środowiskowego Domu Samopomocy – pierwszy etap badań
5.3. Kod językowy i dyskurs badanych w trzech odsłonach potoczności
5.3.1. Panorama rozmów codziennych
5.3.2. Sprawy zwykłe i niezwykłe w codzienności
5.3.3. Codzienne życie w indywidualnych narracjach
6. Język i dyskurs codzienny osób z niepełnosprawnością intelektualną – interpretacja
6.1. Kod językowy ograniczony w dychotomicznej roli
6.2. Dyskurs i kod językowy jako medium życia codziennego
Podsumowanie
Bibliografia
Publikacja dr Doroty Krzemińskiej porusza zagadnienia, którym w literaturze pedagogiki specjalnej poświęcono niewiele uwagi. Kwestia porozumiewania się osób z niepełnosprawnością intelektualną traktowana była dotychczas głównie w kontekście trudności i deficytów komunikacyjnych. […] Praca Doroty Krzemińskiej odchodzi od jednostronnej oceny, nazwę to umownie „zdolności do dyskursu” osób z niepełnosprawnością intelektualną, a przybliża nas do poznania samej istoty tego dyskursu. Inaczej mówiąc, z normatywnego, dyscyplinującego, obnażającego deficyty, naznaczającego, itd. spojrzenia na język niepełnosprawnych, poszukuje w nim „normalności”, specyficznego kodu językowego podzielanych przez ludzi znaczeń, symboli, uczuć, emocji. W pewnym senesie praca ta jest zaprzeczeniem, a przynajmniej podaniem w wątpliwość jednoznacznej tezy o trudnościach osób z niepełnosprawnością intelektualną do wyrażania swoich myśli i rozumienia innych. […]
We wnioskach z badań Dorota Krzemińska podważa ugruntowane przekonanie, że opóźnienie czy utrudnienie mowy osób głębiej upośledzonych uniemożliwia im komunikowanie się z innymi, w tym też współkonstruowanie dyskursu. W swoich badaniach krok po kroku wykazuje, że osoby te, pomimo ograniczonego kodu językowego, są w stanie przekazywać treści pozwalające odbudowywać wiedzę o rzeczywistości, w której żyją i którą kreują. […] Inaczej mówiąc, badania Doroty Krzemińskiej wychodzą nie tyle poza to, co wypowiedziane, ile bardziej poza to, co usłyszane z perspektywy poprawności językowej. Poza tą poprawnością, której ramy wyznacza pełnosprawność, jest bowiem inny świat komunikacji osoby radzącej sobie z niepełnosprawnością. To dostrzeżenie owej zdolności jest najlepszą rekomendacją wydawniczą dla tej książki.
prof. zw. dr hab. Amadeusz Krause (fragment recenzji)
