Pedagogia przeżycia estetycznego. W wychowaniu człowieka jako osoby

Pedagogia przeżycia estetycznego. W wychowaniu człowieka jako osoby

ISBN: 978-83-7850-451-1
28,57 zł

Wyświetl historię cen produktu

Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 30,00 zł

Czas dostawy kurierem InPost 24 godziny! E-booki w ciągu 15 minut!

Przed współczesną edukacją pojawia się wiele wyzwań podyktowanych zmianami społecznymi będącymi konsekwencją procesów globalizacji i postępującego kryzysu moralnego. Taka sytuacja wymaga po pierwsze uświadomienia sobie, że stare podejścia w wielu wymiarach uległy dezaktualizacji, a po drugie potrzeba całkiem nowych sposobów myślenia o formule wychowania.

Ilość

Praca monograficzna Jadwigi Lach-Rosochy […] wyraźnie wpisuje się w jakże potrzebną dzisiaj dyskusję wokół miejsca przeżycia estetycznego w szeroko pojmowanej działalności edukacyjnej. Mamy tutaj do czynienia z kolejnym znaczącym głosem uzasadniającym tezę, że tylko taka pedagogika, która uzna przeżycie estetyczne za fundament doświadczenia osobowego, może uchronić wychowanie przed jednostronnością i skutecznie wspierać wychowanka w nieustannym dowiadywaniu się o sobie. Autorce […] nie chodzi jedynie o to, aby przywrócić sztuce należne jej miejsce w procesie nauczania i wychowania; […] pokazuje, że bez wrażliwości estetycznej, która [...] idzie w parze z wrażliwością moralną, trudno sobie wyobrazić autentyczną komunikację między ludźmi na wszystkich płaszczyznach życia społecznego i politycznego. Nie byłaby to bowiem komunikacja między osobami, ale jedynie komunikacja między rolami społecznymi. Ludzie, którzy zostali pozbawieni możliwości rozwijania wrażliwości estetyczno-moralnej, nie są zdolni do samorealizacji, a jedyną zasadą, którą stosują w życiu, jest […] konkurencja. […] Z jednej strony coraz to nowe formy sztuki wprowadzane są w ogólnoświatowy obieg, a z drugiej – jak sugeruje David Harley – mamy do czynienia z fermentem, niestabilnością i przelotnością postmodernistycznej estetyki. […]

Autorka dokładnie nakreśliła kierunek badań przez przyjęcie podstawowych założeń pedagogiki antropologicznej. […] Wielką zaletą […] jest wybór metody badań. Idiograficzne podejście do badanej problematyki pozwala na przełamanie wszelkich schematów poznawczych, co nie oznacza wcale zerwania z możliwościami logicznej analizy danych. […] Wnioski z przeprowadzonych badań potwierdzają główną tezę pracy – przeżycia estetyczne odgrywają ważną rolę w budowaniu struktury aksjologicznej człowieka jako osoby. Wspieranie wychowanków w procesie odkrywania ich możliwości na płaszczyźnie estetycznej samorealizacji przyczynia się niewątpliwie do budowania społeczeństwa osób. W ogólności książka jest spójna, erudycyjna, aktualna i napisana z pasją badawczą.

Z recenzji dr. hab. Andrzeja Murzyna, prof. UŚ

Praca niniejsza powstała w przekonaniu, że sensowna implementacja przeżyć estetycznych w proces edukacyjny stwarza szansę realizacji tak ambitnie określonych zamierzeń. Przeżycia estetyczne, jak dowodzą tego badania dawniejsze i współczesne, są poznaniem szczególnego rodzaju, dotykają tajemnic życia i odkrywają rzeczywistości ukryte, przynoszą zrozumienie dla rzeczy zwyczajnych i niezwyczajnych, dla zjawisk typowych i nietypowych, dla zdarzeń przewidywalnych i nieprzewidywalnych. Kierując uwagę człowieka w przyszłość, przezwyciężają egoistyczne i krótkowzroczne zapatrzenie w siebie i angażują w działania wykraczające poza doraźne potrzeby życiowe, skłaniają do angażowania się w urzeczywistnianie wartości, które obiecują uczynić świat piękniejszym i doskonalszym, a podmiot owych przedsięwzięć – kimś wyjątkowym...

100 Przedmioty

Opis

Książka papierowa
oprawa miękka

Jadwiga Lach-Rosocha

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Autor

Jadwiga Lach-Rosocha

ISBN druk

978-83-7850-451-1

ISBN e-book

Objętość

474 stron

Wydanie

I, 2013

Format

B5 (160x235)

Oprawamiękka, klejona

Wstęp     

Rozdział 1 Wychowanie personalistyczne w świetle badań estetycznych

1. Zarys koncepcji badawczej    

1.1. Tezy pedagogiczno-psychologiczno-filozoficzne 

1.2. Refleksje epistemologiczne    

1.3. Kwestie interpretacyjne  

1.4. Uwagi metodologiczne     

2. Wokół sensów i znaczeń podstawowych pojęć    

2.1. Osoba – ideały i koncepcje   

2.1.1. Ideał homerycki   

2.1.2. Ideał orficki    

2.1.3. Ideał biblijny    

2.1.4. Ideał współczesny   

2.2. Przeżycie estetyczne – definicje   

2.2.1. Filozoficzne 

2.2.2. Fenomenologiczne   

2.2.3. Psychologiczne    

2.2.4. Estetyczne    

2.2.5. Antropologiczne   

2.2.6. Teologiczne     

2.2.7. Poetyckie    

2.2.8. Pedagogiczne    

2.3. Wychowanie    

2.3.1. Idee dawne i współczesne   

2.3.2. Standardy personalistyczne    

2.3.2.1. Standard estetyczny   

2.3.2.2. Standard agatologiczny   

2.3.2.3. Standard etyczny   

2.3.2.4. Standard aksjologiczny   

2.3.2.5. Standard twórczy   

2.4. Pedagogia   

Rozdział 2 Koncepcje wychowania osoby przez przeżycie estetyczne

1. Koncepcje filozoficzne   

1.1. Gorgiasz (483–375 p.n.e.)  

1.2. Sokrates (469–399 p.n.e.)   

1.3. Platon (427–347 p.n.e.)  

1.4. Arystoteles (384/383–322 p.n.e.)   

1.5. Immanuel Kant (1724–1804)   

1.6. Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770–1831) 

1.7. Søren Kierkegaard (1813–1855)  

1.8. Artur Schopenhauer (1778–1860) 

1.9. Friedrich Nietzsche (1844–1900)  

1.10. Wilhelm Dilthey (1833–1911)   

1.11. Lew Szestow (1866–1938)   

1.12. Henri Bergson (1859–1941)   

1.13. Abraham Joshua Heschel (1907–1972)  

1.14. Emmanuel Lévinas (1906–1995)

1.15. Józef Tischner (1931–2000)   

2. Koncepcje religijne 

2.1. Św. Augustyn (354–430)  

2.2. Św. Tomasz (1225–1274)   

2.3. Rudolf Otto (1869–1937)   

2.4. Jacques Maritain (1882–1973) 

2.5. Mircea Eliade (1907–1986)  

3. Koncepcje psychologiczne 

3.1. Gustaw Teodor Fechner (1801–1887) 

3.2. William James (1842–1910)  

3.3. Sigmund Freud (1856–1939)  

3.4. Carl Gustaw Jung (1875–1961)   

3.5. Abraham H. Maslow (1908–1970)   

4. Koncepcje estetyczne   

4.1. Karol Irzykowski (1873–1944)   

4.2. Roman Ingarden (1893–1970)  

4.3. Stefan Kisielewski (1911–1991)   

4.4. Arnold Berleant (ur. 1932)   

4.5. Władysław Stróżewski (ur. 1933) 

4.6. Anna Sobolewska (ur. 1947)  

5. Koncepcje pedagogiczne   

5.1. Rudolf Steiner (1861–1925)   

5.2. John Dewey (1859–1952)  

5.3. Herbert Read (1893–1968)   

5.4. Stefan Szuman (1889–1972)   

5.5. Irena Wojnar (ur. 1924)   

Rozdział 3 Pedagogia przeżycia estetycznego

1. Możliwości i perspektywy stawania się osoby w przeżyciach estetycznych  

1.1. Tożsamość jako aksjologiczny imperatyw personalizacji  

1.2. Osobotwórczy potencjał przeżyć estetycznych   

1.2.1. Inspiracje poznawcze 

1.2.2. Inspiracje akulturacyjne   

1.2.3. Inspiracje etyczne  

1.2.4. Inspiracje twórcze   

1.3. Artystyczne techniki i strategie wychowawcze pedagogii przeżycia estetycznego  

Zakończenie  

Bibliografia   

Indeks nazwisk 

fragment

Jadwiga Lach-Rosocha, Pedagogika przeżycia estetycznego w wychowaniu człowieka jako osoby, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2013, ss. 474.

Przed współczesną edukacją pojawia się wiele wyzwań podyktowanych zmianami społecznymi będącymi konsekwencją procesów globalizacji i postępującego kryzysu moralnego. Taka sytuacja wymaga po pierwsze uświadomienia sobie, że stare podejścia w wielu wymiarach uległy dezaktualizacji, a po drugie potrzeba całkiem nowych sposobów myślenia o formule wychowania. Z właściwości dokonujących się przemian doskonale zdaje sobie sprawę Jadwiga Lach-Rosocha, czego dowodzi swą najnowszą monografią naukową pod tytułem „Pedagogika przeżycia estetycznego w wychowaniu człowieka jako osoby”. Pokazuje w niej bowiem możliwe drogi wychowania wspierającego jednostkę w tych trudnych czasach oraz celującego w ukazaniu jej realnej perspektywy osiągnięcia pełnego człowieczeństwa. Tak zarysowane wyzwania wiążą się z potrzebą nauczenia jednostki godnego i odpowiedzialnego korzystania z przywileju wolności. Jest to więc bezwzględne opowiedzenie się przeciwko nagminnemu dzisiaj nadużywaniu wolności oraz ślepemu dążeniu ku autodestrukcji młodych ludzi.

Warto docenić, że Jadwiga Lach-Rosocha bardzo poważnie potraktowała przedmiot swoich dociekań. Pomimo wyraźnego ukierunkowania na danie odbiorcom możliwości praktycznego zastosowania wyników jej badań, dała im mocną podbudowę teoretyczną. Dopiero wszakże zrozumienie przesłanek, brzmienia i konsekwencji konkretnych szkół oraz koncepcji umożliwia pełne dostrzeżenie towarzyszących im obciążeń i walorów. To z kolei jest niezbędne przed rozpoczęciem stosowania założeń w ramach procesu wychowawczego. W związku z powyższym, autorka uważnie przyjrzała się wychowaniu personalistycznemu przez pryzmat dotychczasowych badań estetycznych.

Rezultatem takiego dojrzałego podejścia do obiektu badania jest najbardziej reprezentatywny przegląd ujęć, jaki znajdziemy w literaturze przedmiotu. Przykładowo Jadwiga Lach-Rosocha definiując przeżycie estetyczne nie ograniczyła się tylko i wyłącznie do omówienia kwestii z obszaru pedagogiki, lecz uwzględniła również paradygmaty: filozoficzne, fenomenologiczne, psychologiczne, estetyczne, antropologiczne, teologiczne, poetyckie. Nie są to przy tym jedynie pobieżne omówienia, lecz wyczerpujące, opatrzone obrazowymi przykładami, wykłady. Zaprezentowała więc interdyscyplinarne i nowatorskie podejście. Trudno będzie kolejnym autorom podejmującym tę tematykę przeskoczyć tak wysoko postawioną poprzeczkę.

Na równie wysokim poziomie merytorycznym jest rozdział poświęcony koncepcjom wychowania osoby przez przeżycie estetyczne. Z uwagi na specyfikę przedmiotu rozważań, autorka słusznie najwięcej uwagi poświęciła koncepcjom filozoficznym – od starożytnych Gorgiasza, Sokratesa i Platona, przez Lwa Szestowa, do współczesnych Emmanuela Lévinasa, Józefa Tischnera. Poza tym uwzględniła koncepcje religijne, na przykład Mircei Eliadego, psychologiczne – Carla Gustawa Junga i innych, estetyczne – między innymi Stefana Kisielewskiego, pedagogiczne – Johna Dewey’a i innych. Każde z tych omówień zawiera odwołania do najważniejszych tekstów źródłowych oraz opracowań, dzięki czemu monografia będzie stanowiła cenną pomoc naukową i dydaktyczną dla wszystkich podejmujących się analizowania koncepcji wychowania oraz znacznie inspiracji osobotwórczych w ich łonie.

Książkę autorstwa Jadwigi Lach-Rosochy pod tytułem „Pedagogika przeżycia estetycznego w wychowaniu człowieka jako osoby” gorąco poleca się wszystkim tym, którzy poszukują inspiracji do badania w obszarze pedagogiki przeżycia estetycznego. Będzie ona również pomocna dla czytelników pragnących zrozumieć predyspozycje człowieka i drogi stawania się osoby w przeżyciach estetycznych, przyjrzeć się bliżej tożsamości pojętej jako aksjologiczny imperatyw socjalizacji. Niewątpliwie stanowi ona ważny krok w kierunku lepszego zrozumienia wyzwań, jakie stoją współcześnie przed wszystkimi wychowawcami oraz dostrzeżenia możliwych dróg, którymi można podążać ku osiągnięcia stanu pełnego człowieczeństwa.

Krzysztof Wróblewski

http://www.konserwatyzm.pl/artykul/11248/jadwiga-lach-rosocha-pedagogika-przezycia-estetycznego-w-wyc

Praca monograficzna Jadwigi Lach-Rosochy […] wyraźnie wpisuje się w jakże potrzebną dzisiaj dyskusję wokół miejsca przeżycia estetycznego w szeroko pojmowanej działalności edukacyjnej. Mamy tutaj do czynienia z kolejnym znaczącym głosem uzasadniającym tezę, że tylko taka pedagogika, która uzna przeżycie estetyczne za fundament doświadczenia osobowego, może uchronić wychowanie przed jednostronnością i skutecznie wspierać wychowanka w nieustannym dowiadywaniu się o sobie. Autorce […] nie chodzi jedynie o to, aby przywrócić sztuce należne jej miejsce w procesie nauczania i wychowania; […] pokazuje, że bez wrażliwości estetycznej, która [...] idzie w parze z wrażliwością moralną, trudno sobie wyobrazić autentyczną komunikację między ludźmi na wszystkich płaszczyznach życia społecznego i politycznego. Nie byłaby to bowiem komunikacja między osobami, ale jedynie komunikacja między rolami społecznymi. Ludzie, którzy zostali pozbawieni możliwości rozwijania wrażliwości estetyczno-moralnej, nie są zdolni do samorealizacji, a jedyną zasadą, którą stosują w życiu, jest […] konkurencja. […] Z jednej strony coraz to nowe formy sztuki wprowadzane są w ogólnoświatowy obieg, a z drugiej – jak sugeruje David Harley – mamy do czynienia z fermentem, niestabilnością i przelotnością postmodernistycznej estetyki. […]

Autorka dokładnie nakreśliła kierunek badań przez przyjęcie podstawowych założeń pedagogiki antropologicznej. […] Wielką zaletą […] jest wybór metody badań. Idiograficzne podejście do badanej problematyki pozwala na przełamanie wszelkich schematów poznawczych, co nie oznacza wcale zerwania z możliwościami logicznej analizy danych. […] Wnioski z przeprowadzonych badań potwierdzają główną tezę pracy – przeżycia estetyczne odgrywają ważną rolę w budowaniu struktury aksjologicznej człowieka jako osoby. Wspieranie wychowanków w procesie odkrywania ich możliwości na płaszczyźnie estetycznej samorealizacji przyczynia się niewątpliwie do budowania społeczeństwa osób.

W ogólności książka jest spójna, erudycyjna, aktualna i napisana z pasją badawczą.

Z recenzji dr. hab. Andrzeja Murzyna, prof. UŚ

Zobacz także

Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )

Nowa rejestracja konta

Posiadasz już konto?
Zaloguj się zamiast tego Lub Zresetuj hasło