LETNISKA MŁODZIEŻY SZKOLNEJ. Podręcznik dla kierowników. Zeszyt I
Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 20,00 zł
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprint wydania z 1915 r.: "LETNISKA MŁODZIEŻY SZKOLNEJ"
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprint wydania z 1915 r.: "LETNISKA MŁODZIEŻY SZKOLNEJ"
Oddając w ręce naszej młodzieży podręcznik niniejszy, przywiązuję do niego życzenie, aby ktokolwiek z niego korzystać zechce, sięgnął do głębi myśli przewodniej, której jest rozwinięciem: każdy szczegół, każde ćwiczenie, każda uwaga — zmierza do tego, aby natchnąć kierowników młodzieży i ją samą zapałem do ideału, pragnieniem dzielności, sprawności, ukochaniem karności i pokornej służby, jako podstaw niezbędnych zdrowego życia narodowego. Z myślą o typie polskim dzielnym, karnym i ofiarnym, z postacią Polski przed oczami — Polski zjednoczonej i silnej mocnymi ludźmi, pracowite życie z zupełnem zaparciem się siebie Ojczyźnie ofiarującymi — każdy wiersz tej książki był pisany. A zarówno zabawa, jak gawęda, gra, zarówno jak robota przy kuchni czy w polu — do wyrabiania tego typu u nas przyczyniać się powinna. Po wojnie czeka naród polski okres wytężonej pracy — okres, w którym trutniom zbraknie miejsca w Ojczyźnie, okres, w którym od energii naszych wysiłków przedewszystkiem będzie zależało — czy praca odbudowy kraju po klęsce stanie się podstawą zjednoczenia narodu w jednem dążeniu do zupełnego zdrowia i samodzielności. Do tego okresu musimy się gotować od dziś, nie zwlekając; każdy dzień stracony, każda okazya zmarnowana — jest ciężkim grzechem przeciw miłości Ojczyzny.
Potrzeba nam ludzi mocnych, karnych i ofiarnych; niech wakacye, w tężyźnie życia obozowego spędzone, dadzą młodzieży hart potrzebny, żeby następny rok szkolny uczynić owocnym, by, opuszczając szkołę, nietylko chcieli, ale i umieli pracować. Nie pisałem tej książki sam; jestem raczej redaktorem, jak autorem; chociaż znaczną część tekstu napisałem nanowo — dużo jednak także czerpałem z rozmaitych źródeł, zwłaszcza z redagowanego w roku zeszłym przez P. L. Czerniewskiego czasopisma „Skaut“; stamtąd zaczerpnąłem też dobrze przemyślane uwagi o hygienie p. Aloizego Pawełka. Korzystałem też z chętnego współpracownictwa przyjaciół. Szczególną wdzięczność winienem p. Jerzemu Wądołkowskiemu za znakomite rysunki do klisz, i za rozdział cały o zajęciach przyrodniczych; rozdział o kuchni i dyecie zawdzięczam praktykowi wypróbowanemu — p. Ignacemu Wądołkowskiemu. Bardzo ciekawy rozdział o rozmaitych przyborach, podnoszących wygody życia na letnisku, zawdzięczam p. Tadeuszowi Kowalskiemu; wreszcie zasłużony wice-prezes Towarzystwa Krajoznawczego, p. Aleksander Janowski, raczył mi udzielić cennych uwag o pracy krajoznawczej na wycieczkach.
Wszystkim wymienionym — i niewymienionym pracownikom, którzy dopomogli do powstania tej książki, serdeczne składam na tem miejscu podziękowanie; nie mogę też zamknąć tej przedmowy bez wyrazu szczerej wdzięczności dla zakładu drukarskiego pod firmą „F. Wyszyński i S-ka“, którego uprzejmej gotowości i niezmordowanym staraniom zawdzięczam i pośpiech, z jakim udało się druku dokonać, i wzorowe wykonanie wydawnictwa.
Warszawa, w czerwcu roku wojny 1915.
ks. dr. Kazimierz Lutosławski
pseud. Jan Zawada, Szary – urodzony 4 marca 1880 roku w Drozdowie pod Łomżą, zmarł 5 stycznia 1924 roku w Drozdowie. Ksiądz katolicki, doktor medycyny, współtwórca harcerstwa, autor projektu krzyża harcerskiego.
1911 – w wakacje zorganizował zastępy „Kruków” i „Czajek” w Drozdowie
1912–1915 – członek tajnej Naczelnej Komendy Skautowej w Warszawie
1913 – członek kierownictwa kursu instruktorskiego w Skolem, jesienią tegoż roku kierował instruktorskim kursem skautowym w Warszawie na Dynasach
1915 – od wiosny organizował skautowe kolonie letnie, w sierpniu ewakuował się do Moskwy, gdzie był drużynowym 3 Drużyny im. Henryka Dąbrowskiego, komendantem dwóch kursów skautowych zorganizowanych pod Kijowem
1916–1918 – komendant Chorągwi Moskiewskiej wrzesień
1918 – założył 20 Drużynę Harcerzy im. Franciszka Pększyca-Grudzińskiego w Warszawie
po 1920 – nie uczestniczył czynnie w działalności harcerskiej
1924 – otrzymał pośmiertnie tytuł Honorowego Harcerza Rzeczypospolitej Lutoslawski_Skauting.
Autor i wydawca, publikował na łamach „Skauta” lwowskiego i „Skauta” warszawskiego, wydał: Program roczny pracy skautowej dla pierwszorocznych (zastosowany do życia młodzieży szkolnej) (1912), Czem jest skauting polski? Gawęda obozowa (1913), Skauting jako system wychowania moralnego (1913), Czuj Duch! Szesnaście gawęd obozowych o idei skautingu (1913), Jak prowadzić pracę skautową. Wskazówki dla instruktorów skautowych oraz program pracy skautowej (zastosowane do potrzeb młodzieży szkolnej) (1913), Śpiewnik polskiego skauta (1914), Letniska młodzieży szkolnej. Podręcznik dla kierowników, z. 1–3 (1915), Czuwaj! Sześć gawęd obozowych o typie skautowym (1917). Harcerski słownik biograficzny, t. 1, red. J. Wojtycza, Warszawa 2006, s. 115–117. Karwowski H.F., Ks. Prałat dr Kazimierz Lutosławski twórca krzyża harcerskiego, wyd. 2, Łomża 1997.
Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Reprint wydania | 1915 rok |
Autor | ks. dr. Kazimierz Lutosławski |
ISBN druk | 978-83-7850-827-4 |
ISBN e-book | |
Objętość | 56 stron |
Wydanie | I, 2014 |
Format | A6 (120x160) |
Oprawa | twarda, szyta |
Inwentarz ogólny na 30 osób, podzielonych na 8 namiotów po 4 ludzi, albo 4 namioty po 8 ludzi.
a) W każdym namiocie musi być:
1) latarka (świecowa, lub naftowa);
2) wiadro płócienne do wody;
3) pudełko tłuszczu i szczotka do butów;
4) lusterko;
5) szczotka do ubrania.
b) Na każdych ośmiu uczestników:
1) 3 kawałki linki 1 cm. śred., 10 m. długich;
2) 3 kawałki linki śred. 4 mm., 20 m. długich;
3) 2 łopatki;
4) 2 toporki;
5) 2 kompasy;
6) 2 mapy okolicy z teczkami;
7) 1 gwizdek większy dwutonowy, 7 gwizdków małych;
8) 3 chorągiewki do gier, z laskami.
c) Dla całego letniska:
1) 1 trąbka sygnałowa dwutonowa dla kierownika;
2) jedna trąbka jednotonowa dla gospodarza;
3) 1 aparat fotograficzny z zapasem klisz lub błon;
4) 2 lunety;
5) 2 apteczki;
6) 10 paczek papieru „Sanitas“;
7) 1 książka opatrunków;
8) 1 księga kroniki letniska;
9) 1 księga kontroli korespondencyi;
10) 1 książka rachunkowa;
11) 1 książka robót i ćwiczeń;
12) 1 książka służby kolejnej;
13) 100 pocztówek, papier listowy, marki;
14) 3 butelki atramentu;
15) 4 pudełka piór;
16) 30 ołówków;
17) 10 ark. bibuły;
18) 30 zeszytów;
19) 2 linijki;
20) 30 pudełek zapałek;
21) 4 funty świec, odpowiednich do latarek;
22) 2 funty łoju salicylowego;
23) 2 latarki elektryczne i 6 bateryi zapasowych;
24) 1 latarnia naftowa;
25) 24 funty mydła do prania.
d) zależnie od warunków miejscowych:
1) 1 beczka do wody (do mycia się i zmywania), ewentualnie z koniem;
2) filtr do wody do kuchni;
3) zamknięte naczynie do wody do picia;
4) 4 miednice blaszane;
e) do kuchni:
1) 4 wiadra płócienne;
2) 6 kociołków 10-cio litr. do gotowania, z pokrywami;
3) 2 chochle;
4) 1 łyżka sitkowa;
5) 1—2 tarek;
6) jajko do herbaty;
7) 2 noże duże;
8) 2 łyżki drewniane;
9) 1 widelec duży;
10) 1 sito do cedzenia;
11) 2 patelnie;
12) deska gładka (stolnica);
13) 3—5 misek glinianych;
14) 5 talerzy;
15) 1 ceber drewniany do mycia naczyń;
16) 1 naczynie większe do gorącej wody do zmywania — z kranem (także do herbaty);
17) 1 szafka z półkami;
18) 10 ściereczek;
19) 1 zegarek;
20) 1 kubek do wody;
21) 1 łańcuszek, długości 11/2 do 2 m. do zawieszania naczynia nad ogniem, zapas drutu do tegoż celu.
Pomysłowi ludzie z łatwością niejeden z tych przedmiotów zastąpią innym.
Zobacz także
Powiązane produkty
- Brak powiązanych produktów