Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Spis treści

Od tłumacza

Oznaki sprawności i jak je zdobywać

Rozdział I. Oznaki sprawności 

Pierwsza gwiazdka

Druga gwiazdka

Oznaki sprawności

Grupa I. Oznaki barwy błękitnej 

Inteligencja

Grupa II. Oznaki barwy żółtej 

Zręczność

Grupa III. Oznaki barwy czerwonej

Usłużność

Grupa IV. Oznaki barwy zielonej

Zdrowie

Pal totemowy dla wilczków

Rozdział II. Sygnalista

Uwaga dla instruktorów

Wskazówki dla wilczków

Specjalne uwagi dla wilczków sygnalistów

Rozdział III. Zbieracz

Uwaga dla instruktorów

Wskazówki dla wilczków

Księgi wycinków

Rozdział IV. Obserwator

Uwaga dla instruktorów 

Uwagi dla wilczków o tropieniu

Gry i zabawy 

Rozdział V. Tkacz

Rozdział VI. Rysownik

Uwaga dla instruktorów

Wskazówki dla wilczków

Rozdział VII. Snycerz 

Wskazówki dla wilczków

Rozdział VIII. Samarytanin

Uwaga dla instruktorów

Wskazówki dla wilczków

Ćwiczenia i popisy

Rozdział IX. Porządnicki 

Wskazówki dla wilczków

Próby

Rozdział X. Przewodnik

Wskazówki dla wilczków

Zabawy i ćwiczenia

Rozdział XI. Pływak

Uwaga dla instruktorów

Uwagi dla wilczków o nauce pływania

Uwaga dla instruktorów

Rozdział XII. Sportowiec i atleta

Uwaga dla instruktorów

Uwagi dla wilczków

Przedmiot wilczęcego wyćwiczenia

Wskazówki dla instruktorów

Przedmiot wilczęcego wyćwiczenia

Psychologja instruktora wilcząt

Psychologja wilczka

Jak utworzyć gromadę 

System szóstkowy

Rodzice

Zbiórki 

Gawędy

Przedstawienia

Wychowanie przez zabawy 

Dodatek 

Instruktor wilcząt 

Utworzenie gromady

Dyplomy

Korespondencja 

Gromady

Szóstki

Mundurek

Egzaminatorzy

Oznaki

Pal totemowy

Pal Piotrusia

Czasopismo

Uzupełnienie

Mundur i oznaki wilczęce

ROZDZIAŁ I.

Oznaki sprawności.

Zadaniem oznak sprawności jest zachęcać do usuwania braków i do kształcenia charakteru oraz fizycznej sprawności. Wymagania, którym trzeba odpowiedzieć, aby otrzymać pierwszą i drugą gwiazdkę, są — jak wiemy — następujące. 

Pierwsza gwiazdka.

a. Znać chorągiew i flagę ojczystą i wiedzieć, jak się ją winno wywieszać.

b. Umieć wiązać następujące węzły, znając ich zastosowanie: płaski, tkacki, ósemkę i rybacki.

c. Wywracać koziołka, przeskakiwać kolegów tego samego wzrostu (opierając się rękoma na pochylonych plecach przeskakiwanego); toczyć koło lub skakać na jednej nodze po linji ósemki; rzucać piłkę najpierw prawą, a potem lewą ręką — tak, aby inny chłopiec złapał ją przynajmniej 4 razy na 6 rzutów w odległości 10 kroków; samemu tak samo łapać podobnie rzucaną piłkę.

d. Wykonywać samodzielnie dwa pierwsze ćwiczenia gimnastyczne skautowego kompletu i znać ich cel.

e. Wiedzieć, jak i dlaczego trzeba mieć paznokcie czyste i obcięte, a zęby wyczyszczone, oraz czemu należy przez nos oddychać.

f. Mieć przynajmniej trzy miesiące „służby“ wilczęcej.

Gwiazdkę przyznaje miejscowa komenda na przedstawienie drużynowego.

Druga gwiazdka.

a. Sygnalizować; znać alfabet Morse’a lub semaforyczny, umieć poprawnie przekazać najmniej 3 litery na 4.

b. Znać ośm kierunków podług kompasu.

c. Umieć napamięć dwie pierwsze strofy hymnu narodowego.

d. Mieć złotówkę oszczędności (w Anglji pół szylinga w kasie oszczędności).

e. Przedstawić porządnie zrobiony własnemi siłami z drze- wa, metalu, tektury lub gliny jakikolwiek model lub przedmiot lepiony, klejony, pleciony lub wycinany; albo też przynajmniej 8 rysunków własnych, kolorowanych — kredkami lub wodnemi farbami — przedstawiających flagi narodowe, kwiaty i t. p. — z wyraźnemi podpisami.

f. Wyczyścić parę butów; ułożyć i rozpalić ognisko, złożyć porządnie ubranie. Również przebiec lub przejechać na rowerze wyznaczoną drogę z ustnem zleceniem, złożonem z 15 przynajmniej wyrazów, i poprawnie je wygłosić; albo też oczyścić ulicę lub drogę przez wyzbieranie do worka czy koszyka papierków, pestek, skórek i t. d.

g. Wykonać samemu wszystkie pięć ćwiczeń skautowego kompletu gimnastycznego i znać ich znaczenie.

h. Wiedzieć, jak się przemywa i przewiązuje zacięty palec, jak radzić na stłuczenie lub oparzenie; rozumieć niebezpieczeństwo zabrudzenia skaleczeń.

i. Mieć co najmniej sześć miesięcy służby wilczęcej.

Drugą gwiazdkę przyznaje miejscowa komenda na przedstawienie upoważnionego przez nią umyślnego egzaminatora.

Oznaki sprawności.

Gdy wilczek zdobył drugą gwiazdkę, wolno mu zdobywać wyliczone niżej oznaki sprawności.

Dzielą się one na 4 grupy, jak następuje:

1) Inteligencja (oznaki barwy błękitnej)

2) Zręczność (oznaki barwy żółtej)

3) Usłużność (oznaki barwy czerwonej)

4) Zdrowie (oznaki barwy zielonej).

(Warto zauważyć, że wymagania do drugiej gwiazdki zawierają pierwsze kroki w tych różnych grupach.)

Każda z grup dzieli się na trzy przedmioty, z których każdy uprawnia do osobnej oznaki.

Oznaki sprawności udzielane są przez miejscowe komendy na polecenie upoważnionych przez nie egzaminatorów.

Od wydawcy

Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.

To książki zakazane po 1945 roku, wycofywane z bibliotek i niszczone przez komunistyczne władze PRL. Nazwiska autorów, ich twórczość, były wymazywane przez cenzurę i niedostępne dla kolejnych pokoleń młodzieży, instruktorów harcerskich, wychowawców, pracowników naukowych. Władze harcerskie w socjalistycznym państwie dokładały wszelkich starań, by odciąć harcerstwo od historii i wpływów idei skautowej oraz by z inspiracji partii, nadać mu formę pionierskiej organizacji. Ideologia urzędowa w historii harcerstwa wpierw gorączkowo poszukiwała „postępowych tradycji”, a następnie z jeszcze większym zaangażowaniem legitymizowała każdy taki skrawek narodowej historii. Ten przekaz historyczny lepszego, nowego, socjalistycznego harcerstwa wzmacniały ówczesne publikacje.

Solidarnościowy zryw społeczny lat osiemdziesiątych minionego stulecia, porozumienia Okrągłego Stołu, odzyskanie wolności po 1989 roku umożliwiły odrodzenie ruchu harcerskiego, sięgnięcie do jego źródeł, historii i tradycji.

Coraz więcej jest prac poświęconych harcerstwu. Nadal jednak brakuje wznowień źródłowych publikacji, które w latach 1911–1939 miały wpływ na rozwój idei harcerskiej i organizacji, kształtowanie postaw harcerskich i kształcenie kadry instruktorskiej oraz społeczny wizerunek ZHP. Warto je przypomnieć, ponieważ wszystko, cokolwiek myślimy i czynimy, ma swoje bezpośrednie lub pośrednie, pozytywne lub negatywne, uświadamiane lub nie, źródła w tym, co myśleli i czynili nasi poprzednicy.

Wojciech Śliwerski