Kwadrans Łukasz

doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, adiunkt w Zakładzie Pedagogiki Ogólnej i Metodologii Badań, Wydział Etnologii i Nauk o Edukacji w Cieszynie, Uniwersytet Śląski w Katowicach. Członek Stowarzyszenia Wspierania Edukacji Międzykulturowej. Odbywał staże naukowe na Słowacji, w Czechach, Portugalii, Ukrainie, Słowenii, Australii. Ekspert Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Sprawiedliwości, Krajowej Rady Kuratorów oraz Zespołu ds. standardów funkcjonowania ośrodków kuratorskich. Recenzent zewnętrzny kwartalnika „Probacja” oraz sekretarz Zespołu Pedagogiki Kultury i Edukacji Międzykulturowej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN. W swoich zainteresowaniach naukowych skupia się na kwestiach: pedagogiki resocjalizacyjnej, probacji; tożsamości, mniejszości narodowych i etnicznych; edukacji międzykulturowej; sytuacji Romów w Polsce i Europie. Autor ponad 100 artykułów i rozdziałów w recenzowanych pracach zbiorowych. Wydał 3 monografie autorskie, 3 monografie współautorskie i 9 prac zbiorowych pod redakcją. Pełni także funkcję przewodniczego w Radzie Wydawniczej Wydawnictwa Fundacji Integracji Społecznej PROM.

Konaszewski Karol

doktor nauk społecznych w zakresie pedagogiki, adiunkt w Katedrze Edukacji Międzykulturowej. Absolwent Uniwersytetu w Białymstoku (pedagogika opiekuńczo-wychowawcza, magister), Uniwersytetu Warszawskiego (kryminologia, magister) oraz Podyplomowego Studium Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji na Uniwersytecie War-szawskim. Aktualnie realizuje studia doktoranckie w Instytucie Psychologii PAN. Członek European Society of Criminology, Association for Psychological Science, Zespołu Pedagogi-ki Młodzieży przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN, Interdyscyplinarnej Komisji Nau-kowej ds. Przemocy i Dyskryminacji, Stowarzyszenia Wspierania Edukacji Międzykulturo-wej. Autor ponad 30 publikacji naukowych w pracach zbiorowych i czasopismach w obszarze pedagogiki resocjalizacyjnej oraz psychopedagogiki pozytywnej.

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Wprowadzenie    

1. Problematyka zasobów osobistych i społecznych  

1.1. Pojęcie zasobów osobistych i społecznych

1.2. Model salutogenezy Aarona Antonovsky’ego 

1.3. Założenia koncepcji resilience 

1.4. Prężność i sprężystość psychiczna zasobami osobistymi jednostek 

1.5. Kapitał społeczno-kulturowy jako źródło zasobów zewnętrznych jednostki 

1.6. Teoria systemów ekologicznych Urie Bronfenbrennera 

2. Dylematy młodzieży w okresie dorastania 

2.1. Pojęcie młodzieży i charakterystyka okresu dorastania 

2.2. Specyfika okresu dorastania w ujęciu Erika Eriksona i Jamesa Marcii  

2.3. Specyfika młodzieży nieprzystosowanej społecznie 

3. Kształtowanie zasobów młodzieży nieprzystosowanej społecznie 

3.1. Profilaktyka i resocjalizcja młodzieży w środowisku otwartym 

3.2. Ośrodek kuratorski jako placówka wspierająca kształtowanie zasobów osobistych i społecznych młodzieży nieprzystosowanej 

3.3. Problematyka (nie)przystosowania społecznego, czyli jaką młodzież kieruje się do ośrodków kuratorskich 

3.4. Uwarunkowania nieprzystosowania społecznego młodzieży 

4. Środowiskowe uwarunkowania zasobów osobistych młodzieży nieprzystosowanej społecznie 

4.1. Założenia i cel badań 

4.2. Pytania badawcze 

4.3. Zmienne i ich operacjonalizacja 

4.4. Narzędzia badawcze 

4.5. Organizacja i przebieg badań   

4.6. Charakterystyka badanej grupy 

4.7. Typy i sposoby analiz statystycznych  

5. Charakterystyka zasobów osobistych w grupie młodzieży nieprzystosowanej i ich obraz w zależności od zmiennych socjodemograficznych 

6. Środowiskowe wyznaczniki zasobów osobistych młodzieży nieprzystosowanej społecznie 

6.1. Środowiskowe predyktory sprężystości psychicznej 

6.2. Środowiskowe predyktory poczucia koherencji 

6.3. Środowiskowe predyktory prężności 

6.4. Dyskusja wyników 

7. Postępowanie diagnostyczno-metodyczne w ośrodku kuratorskim  

8. Założenia teoretyczne programu kształtowania zasobów osobistych nieletnich  

8.1. Wstępne założenia programu 

8.2. Treści programu w grupie młodzieży nieprzystosowanej 

Zakończenie 

Streszczenie 

Summary 

Bibliografia 

Książkę należy postrzegać jako wartościowe opracowanie, które w oryginalny sposób ujmuje problematykę resocjalizacji w kontekście otwartym przez akcentowanie działań prorozwojowych wobec zasobów osobistych wychowanków. Ponadto dokonuje jej rzetelnej i przydatnej systematyzacji na tle klasycznych i aktualnych dyskursów tematycznych, przedstawia wartościowe badania empiryczne, skupia się na ich znaczeniu dla myślenia i działania resocjalizującego, a także będąc publikacją o istotnych walorach metodycznych, prezentuje pomysł dedykowany dla praktyki pedagogicznej. Wszystkie przywołane argumenty skłaniają mnie do rekomendowania publikacji Karola Konaszewskiego i Łukasza Kwadransa pt. Zasoby osobiste młodzieży nieprzystosowanej społecznie jako pozycji uzasadnionej na polskim rynku wydawniczym. Przemawia za tym zarówno jej wartość naukowo-badawcza, jak i przydatność do celów akademickich.

Z recenzji dr hab. Ewy Jarosz

Problemy współczesnej młodzieży nieprzystosowanej społecznie do życia w środowisku społecznym powinny być rozumiane przez środowisko rówieśnicze i wychowawcze. Młodzież ta potrzebuje w miarę godnego traktowania, wsparcia, akceptowania, gdyż musi być przygotowana na wszelkiego rodzaju pomoc ze strony społeczeństwa.

Autorzy książki pt. 'Zasoby osobiste młodzieży nieprzystosowanej społecznie. Uwarunkowania środowiskowe', Karol Konaszewski, Łukasz Kwadrans przedstawiają w niej sytuację, wizję postrzegania, profilaktykę, resocjalizację, wpływ postępowania pracy z młodzieżą nieletnią oraz ośrodki kuratorskie, placówki wychowawcze.

Na wstępie chciałam zaznaczyć, że autorzy chcą, aby ich książka przysłużyła się w przyszłości przyszłym studentom pedagogiki, nauczycielom pracującym na co dzień z młodzieżą nieprzystosowaną społecznie. Walorem pozytywnym tej książki jest podjęcie tematu głównego dotyczącego młodzieży nieprzystosowanej społecznie oraz uwarunkowań społecznych związanych z ich problemami, które nie zawsze są łatwe do rozwiązania.

Książka ta składa się z 8 rozdziałów, w której to autorzy potrafią umiejętnie zastosować wyjaśnianie pojęć, analizować wyniki przeprowadzonych badań metodologicznych oraz przeprowadzają ich interpretację w przejrzysty sposób.

Nie ukrywają tego faktu, że chcieliby zmotywować do większej aktywności w przyszłych przeprowadzonych badaniach w środowisku wychowawczym wśród nauczycieli, studentów pedagogiki, aby widoczna była ich aktywność społeczna w środowisku społecznym z młodzieżą nieprzystosowaną społecznie.

Szczególnie zwróciłam uwagę na trafnie dobraną bibliografię, w tym publikacje naukowe jednego ze współautorów tej książki Karola Konaszewskiego oraz rozdziały: II, III, IV.

Młodzież nieprzystosowana społecznie przeważnie na ogół nie radzi sobie emocjonalnie z problemami. Uważają, że okazana pomoc jest im zbędna. W tym momencie jest potrzebne wsparcie od wychowawcy, kuratora, nauczyciela, którzy muszą dodatkowo dostosować się do panujących reguł, zasad, jakie mają wpływ na zachowanie i rozwój emocjonalny u dorastającej młodzieży.

Właściwie środowisko wychowawcze powinno spróbować zadać sobie podstawowe pytanie i na nie odpowiedzieć:

Czy młodzież potrafi odnaleźć się we współczesnym świecie, godnie zachować, rozmawiać z rówieśnikami? Co sprawia im najwięcej trudności w budowaniu szansy na lepsze jutro?

Środowisko wychowawcze, a przede wszystkim rodzice, rodzeństwo powinno dać szansę wykazania się młodemu człowiekowi, aby mógł spojrzeć na siebie z perspektywy krytycyzmu. Ocena własnego ja pozwoli mu odkrywać, że w trudnych relacjach istnieje, cień nadziei na zmianę swojego dotychczasowego życia o ile jest taka konieczność.

Nadzieją na lepsze kształtowanie zasobów osobistych nieletnich jest program mający na celu rozwój młodzieży zamieszczony w rozdziale VIII, str.116, który stale należy i trzeba kontrolować.

Program ten stanowi drogocenną wskazówkę dla placówek oświatowych i skierowany jest głównie dla młodzieży nieprzystosowanej społecznie, która ma, problem wykazuje cechy demoralizacji. Rezultaty tego programu będą doceniane, jeśli młodzież zacznie współpracować i pokona wiele przeciwstawności, jakie daje im pokonanie własnych słabości.

Odpowiednio dobrana diagnoza, kontrola pracy nauczycieli, wychowawców, rodziców to stanowi gwarancję sukcesu na współpracę z młodzieżą nieprzystosowaną społecznie.

Elementami dodatkowymi zamieszczonymi w tekście są estetycznie opracowane tabele, schematy przygotowane przy użyciu własnego źródła autorów. W książce tej zostały zaprezentowane sposoby na dydaktyczne do młodzieży nieprzystosowanej społecznie, która uczy, się jak mają żyć w środowisku szkolnym, domowym, lokalnym.

Warto jest przeczytać tę książkę, ponieważ:

- Problem zasobów osobistych młodzieży nieprzystosowanej społecznie wyjaśniony został w sposób precyzyjny i delikatny,

-Zawiera wykonaną pracą badawczą na podstawie zasobów osobistych młodzieży nieprzystosowanej społecznie,

- Dokładnie został zaprezentowany model działań diagnostyczno- metodyczny w ośrodku kuratorskim,

- Skupienie uwagi na profilaktyce, która ma za zadanie skutecznie i efektywnie pomóc i zintegrować podopiecznych.

źródło: Anna

Darmowa wysyłka przy zamówieniach powyżej 150 zł *(szczegóły dostawy)
Paczkomaty InPost	wysyłka jeszcze dzisiaj	10.00 zł
Kurier InPost   (doręczenie do Klienta) - przedpłata na konto lub przelew tradycyjny*	wysyłka jeszcze dzisiaj	12.00 zł
Kurier InPost   (doręczenie do Klienta) - płatność przy odbiorze	wysyłka jeszcze dzisiaj	14.00 zł
Poczta Polska   (doręczenie do Klienta) - przedpłata na konto lub przelew tradycyjny*	wysyłka jeszcze dzisiaj	12.00 zł
Poczta Polska   (doręczenie do Klienta) - płatność przy odbiorze	wysyłka jeszcze dzisiaj	14.00 zł
Odbiór osobisty w wydawnictwie Impuls   (ul. Fatimska 53 b, 31-831 Kraków tel. +48 506-624-220 (gotówka lub karta)	odbiór jeszcze dzisiaj	0.00 zł

Konto bankowe:
Santander Bank Polska S. A.
10 1500 1487 1214 8003 5657 0000