Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę uspołecznienia systemu oddziaływań

Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę uspołecznienia systemu oddziaływań

ISBN: 978-83-7587-914-8
30,00 zł

Wyświetl historię cen produktu

Najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni 30,00 zł

Czas dostawy kurierem InPost 24 godziny! E-booki w ciągu 15 minut!

Autor podejmuje się ważnego zadania wypełnienia wyraźnie odczuwanego braku materiałów dydaktycznych w ujęciu podręcznikowym, dotyczących profilaktyki i resocjalizacji realizowanej w środowisku wolnościowym, wykraczającej poza tradycyjne instytucje zamknięte.

Książka dostępna w wersji papierowej i elektronicznej e-book:

Wersja książki
Ilość

Oficyna Wydawnicza „Impuls“ zaprasza Czytelników do nowego i wyjątkowego podręcznika akademickiego autorstwa prof. Wiesława Ambrozika „Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę uspołecznienia system oddziaływań".

Autor podejmuje się ważnego zadania wypełnienia wyraźnie odczuwanego braku materiałów dydaktycznych w ujęciu podręcznikowym, dotyczących profilaktyki i resocjalizacji realizowanej w środowisku wolnościowym, wykraczającej poza tradycyjne instytucje zamknięte. Zapotrzebowanie w tym zakresie występuje w kształceniu studentów specjalności resocjalizacja na szczeblu licencjackim i magisterskim. Brak jest również opracowań teoretycznych i monograficznych na ten temat. O konieczności resocjalizacji w szerokich układach społecznych decyduje rażąca niewydolność dotychczasowej praktyki penitencjarno-resocjalizacyjnej w zakładach poprawczych i karnych wyrażająca się w wysokich wskaźnikach recydywy i pogłębianiu się patologizacji osobowości w toku izolacji penitencjarnej. Niewydolność ta jest od dawna odczuwana przez teoretyków pedagogiki i prawników. Tendencja w zakresie zmiany poglądów na temat resocjalizacji w warunkach wolnościowych uwidacznia się nie tylko w Polsce. […] Przesunięcie oddziaływań resocjalizacyjnych na szeroki kontekst społeczny nie jest możliwe bez zasadniczych zmian w profilu kształcenia specjalistów w zakresie resocjalizacji, stąd inicjatywa wydawnicza Wiesława Ambrozika zasługuje na uznanie.

Z recenzji prof. zw. dr. hab. Bronisława Urbana

Dotychczasowy dwudziestowieczny model resocjalizacji instytucjonalnej zdominowany przez prawno-karne i administracyjno-formalne podejście do zagadnienia nie sprawdził się zarówno pod względem efektywności oddziaływań, jak i swojej roli prewencyjnej. Dlatego też coraz częściej w naukowych publikacjach prezentowany jest pogląd wyrażający potrzebę zastąpienia zbankrutowanych modeli resocjalizacji instytucjonalnej systemowymi oddziaływaniami przebiegającymi w pozainstytucjonalnych środowiskach lokalnych. Tego rodzaju resocjalizacja miałaby nie tylko szanse wywołania realnej zmiany funkcjonowania osób popełniających różnego rodzaju przestępstwa, ale również uruchomienia procesu destygmatyzacji społecznej, który jest warunkiem trwałości wspomnianej zmiany. Osiągnięcie tego celu okazało się do tej pory nierealne w warunkach izolacyjnych. […] Biorąc pod uwagę aspekt przydatności dydaktycznej pracy W. Ambrozika, niewątpliwie jest ona nie tylko cennym uzupełnieniem dorobku pedagogiki resocjalizacyjnej, ale również swoistym drogowskazem intelektualnym w poszukiwaniach alternatywnych i efektywniejszych rozwiązań resocjalizacyjnych. Podręcznik poświęcony resocjalizacji w środowisku lokalnym jest pożądany w kształceniu nie tylko pedagogów resocjalizacyjnych, ale również pedagogów społecznych, pedagogów szkolnych, opiekuńczo-wychowawczych, socjologów i pracowników socjalnych.

Z recenzji prof. dr. hab. Marka Konopczyńskiego

Istotny jest także fakt, że publikacja ta ukazuje się w Oficynie Wydawniczej „Impuls” pod tym samym tytułem głównym, pod którym została wydana wcześniej praca autorstwa Marka Konopczyńskiego pt. Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę działań kreujących. Jej podtytuł – W stronę uspołecznienia systemu oddziaływań – wbrew pozorom nie pozostaje w opozycji do kreacyjnej koncepcji resocjalizacji przywoływanego tu autora. Stanowi raczej kontynuację obecnego i dynamicznie rozwijanego we współczesnej pedagogice resocjalizacyjnej nurtu, dostrzegającego szczególne znaczenie rozwoju poznawczego i emocjonalnego osób nieprzystosowanych społecznie i wykolejonych przestępczo.

Położony w tej pracy szczególny akcent na konieczność uspołecznienia i uwspólnotowienia oddziaływań resocjalizacyjnych podejmowanych przez rozmaite podmioty instytucjonalne odnosi się również do budowanych na podstawach psychologii humanistycznej i kognitywnej oddziaływań kreujących rozwój struktur poznawczych wykolejonych jednostek, a w konsekwencji odpowiedni rozwój ich kompetencji działania i poczucia nowej tożsamości. Niniejsza publikacja, choć niewątpliwie napisana bardziej z perspektywy pedagogiki społecznej czy nawet socjologii wychowania, wpisuje się więc w dzisiejszy obraz pedagogiki resocjalizacyjnej. Równocześnie kreśli nieco inne spojrzenie zarówno na istotę samego procesu resocjalizacji, jak i potrzebę uspołecznienia wszelkich oddziaływań ten system stanowiących.

Publikacja kierowana jest ona przede wszystkim do studentów resocjalizacji, którzy po zaliczeniu podstawowego kursu pedagogiki resocjalizacyjnej znajdą w niej wiele krytycznych uwag, ale także realnych ocen oraz postulatów dotyczących kondycji naszego systemu resocjalizacji oraz możliwości jego doskonalenia. Byłoby też pożądane, aby publikacja ta trafiła do licznych już dzisiaj przedstawicieli praktyki resocjalizacyjnej, którzy ponosząc niewątpliwy trud codziennej pracy z osobami niedostosowanymi społecznie bądź wykolejonymi przestępczo, starają się swym działaniom nadać bardziej uspołeczniający, a nie izolujący i wykluczający społecznie wymiar. Wreszcie kolejnym adresatem tej publikacji pozostaje równie liczna grupa polityków i decydentów rozmaitego szczebla.

Autor żywi nadzieję, że zechcą oni pochylić się nad przedstawionymi postulatami i choć w części uwzględnią je w kreowaniu równie uspołecznionych i uwspólnotowionych rozwiązań legislacyjno-organizacyjnych w realizowanej polityce karnej i podejmowanych na tym tle odpowiednich działaniach profilaktyczno-resocjalizacyjnych.

_______________________________________________________________________

Polecamy wyjątkową serię 20 autorskich monografii i podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce autorstwa prof. Czesława Kupisiewicza, prof. Ewy Wysockiej, prof. Mirosława J. Szymańskiego, Jolanty Szempruch, prof. Bronisława Siemienieckiego, prof. Bogusława Śliwerskiego, prof. Iwona Chrzanowska, prof. Jerzy Nikitorowicz, prof. Wiesław Ambrozik, prof. Inetta Nowosad, prof. Roman Schulz i innych:

1. Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości
2. Dydaktyka. Podręcznik akademicki 
3. Z dziejów teorii i praktyki wychowania. Podręcznik akademicki
4. Socjologia edukacji. Podręcznik akademicki
5. Pedeutologia. Studium teoretyczno - pragmatyczne
6. Diagnostyka pedagogiczna – nowe obszary i rozwiązania metodologiczne
7. Pedagogika kognitywistyczna
8. Pedagogika porównawcza
9. Pedagogika resocjalizacyjna 
10. Współczesna filozofia edukacji 
11. Pedagogika społeczna
12. Edukacja (w) polityce. Polityka (w) edukacji
13. Pedagogika specjalna
14. Pedagogika resocjalizacyjna
15. Habilitacja
16. Etnopedagogika
17. Istota, sens i uwarunkowania (wy)kształcenia
18. Kultura szkoły w rozwoju szkoły
19. Teorie kształcenia w świecie cyfrowym
20. Całość i struktura jako kategorie systemowego oglądu edukacji


Przy zakupie całej serii wydawniczej promocyjna cena!  Kupując całą serię szesnastu książek otrzymujesz rabat 30%!

seria 17 autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce

Seria autorskich monografii i podręczników akade­mickich do pedagogiki jest kolejnym do­pełnieniem polskiej literatury przedmiotu o nowe IMPULSY i spojrzenie na przed­miot jej naukowych badań, najbardziej palące dla praktyki problemy eduka­cyjne, opiekuńcze i wychowawcze oraz klasyczne lub/i nieznane jeszcze sposoby podejścia do ich rozwiązywania. W ponowoczesnej dobie naukowa wiedza rozwi­ja się z nieprawdopodobną dynamiką, intensywnością i częstotliwością, toteż coraz trudniej jest adeptom tej profesji odnaleźć się w jej labiryncie. Autorzy serii wydawniczej jednak zarówno potwier­dzają aktualność przekazywanej nam wiedzy, jak i wychodzą w przyszłość z tym, co warte jest zatrzymania, reflek­sji czy dalszych badań. Właśnie dlatego nadałem tej serii tytuł: PEDAGOGIKA NAUCE I PRAKTYCE, bo każdy z auto­rów, pracując nad zakresem tematycz­nym własnej subdyscypliny naukowej, łączy w akademickim i podręczniko­wym zarazem przekazie teraźniejszość z przyszłością, która na naszych oczach i tak staje się już przeszłością.

Czytelnikom nie tylko ży­czę miłej lektury, ale i zachęcam do wspól­nej debaty, krytyki i recenzji, które nam wszystkim pomogą w doskonaleniu włas­nej twórczości.

prof. dr hab. Bogusław Śliwerski

220 Przedmioty

Opis

Książka elektroniczna - E-book
PDF
Książka papierowa
oprawa miękka + skrzydełka

Specyficzne kody

isbn
978-83-7587-914-8

Ambrozik Wiesław

Ambrozik Wiesławprofesor zwyczajny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor, redaktor oraz współredaktor publikacji książkowych, a także autor licznych artykułów z zakresu pedagogiki społecznej i pedagogiki resocjalizacyjnej podejmujących problemy społeczno-przestrzennych wyznaczników sytuacji społecznej oraz zachowań dewiacyjnych młodzieży i osób dorosłych. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na funkcjonowaniu systemu profilaktyki społecznej, resocjalizacji nieletnich i dorosłych przestępców oraz dysfunkcjonalności systemu resocjalizacji i kryzysie koncepcji i idei społecznej readaptacji.

Dziekan Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM w latach 2002–2008, wieloletni członek Senatu UAM, członek Polskiej Komisji Akredytacyjnej w latach 2012–2015, członek Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN od 2011 r. i wiceprzewodniczący Zespołu Pedagogiki Resocjalizacyjnej działającego w ramach KNP PAN, wiceprzewodniczący Rady Polityki Penitencjarnej – organu doradczego Ministra Sprawiedliwości RP od 2010 r., członek rad naukowych i redakcyjnych czasopism naukowych i wydawnictw ciągłych, takich jak: „Studia Edukacyjne”, „Pedagogika Społeczna”, „Resocjalizacja Polska”, „Probacja”, „Policja 997”, seria Resocjalizacja (PWN).

Oficyna Wydawnicza "Impuls"

Autor

Ambrozik Wiesław

ISBN druk

978-83-7587-914-8

ISBN e-book

978-83-7587-914-8

Objętość

224 stron

Wydanie

I, 2016

Format

A5 (145x208). E-book: pdf

Oprawamiękka, klejona

Wprowadzenie

Rozdział 1. Od kaźni i tortur do poprawy w uwięzieniu i społecznej izolacji – przegląd koncepcji resocjalizacji

Rozdział 2. Przejawy dysfunkcjonalności instytucjonalnego systemu oddziaływań resocjalizacyjnych

Rozdział 3. Uspołecznienie instytucjonalnego systemu resocjalizacji szansą na przezwyciężenie dotykającego go kryzysu

Zakończenie

Bibliografia

Nota edytorska

Indeks rzeczowy Indeks nazwisk

Wstęp

Problemy niedostosowania społecznego czy wykolejenia przestępczego dzieci i młodzieży, a zwłaszcza osób dorosłych stały się przedmiotem zainteresowania pedagogiki stosunkowo późno. Początkowo mieściły się one w niemal równolegle rozwijającej się pedagogice specjalnej oraz pedagogice społecznej. W takiej też dwojakiej orientacji przeniknęły do kształtującej się w okresie międzywojennym ubiegłego stulecia pedagogiki resocjalizacyjnej.

Należy jednak pamiętać, że proces autonomizowania i w konsekwencji wyodrębniania się pedagogiki resocjalizacyjnej jako odrębnej dziedziny teorii i praktyki jest zjawiskiem dość charakterystycznym dla naszej rodzimej pedagogiki. Ukształtowała się ona bowiem pod tą nazwą głównie w Polsce i jeszcze w kilku krajach środkowej Europy.

W tradycji anglosaskiej problemy wykolejenia społecznego i przestępczości zdecydowanie częściej pozostają płaszczyzną badań uprawianych z perspektywy psychologii, socjologii i kryminologii, co niewątpliwie przyczyniło się do bardziej holistycznego oglądu samych zachowań dewiacyjnych oraz ich przyczyn. Rzadko kiedy już jednak przekładało się to na równie zintegrowane i systemowo zorganizowane działania profilaktyczno-resocjalizacyjne, podejmowane przez powoływane do tego celu sieci instytucji.

Jest przy tym rzeczą charakterystyczną, że choć współczesne teorie i praktyka oddziaływań resocjalizacyjnych w sposób jednoznaczny wskazują na dominującą rolę środowiska w generowaniu jednostkowych czy też grupowych zachowań dewiacyjnych, to jednak podejmowane w praktyce działania resocjalizacyjne są skierowane głównie w stronę jednostki. Koncentrują się na korekcji jej zachowań lub terapii, bez szczególnego zagłębiania się w biograficzno-środowiskowy kontekst niekorzystnych warunków i relacji społecznych, w jakich przyszło danej osobie wzrastać, rozwijać się i działać. A przecież to właśnie te uwarunkowania w zasadniczy sposób generowały proces jej społecznego wykolejenia.

Ujmowane w ten sposób jednostkowe zachowania dewiacyjne podlegają każdorazowo odpowiednim sankcjom, które albo przybierają postać specjalnych i obligatoryjnych oddziaływań opiekuńczo-wychowawczych lub reedukacyjno-resocjalizacyjnych, albo kary spełniającej zawsze w jakimś stopniu funkcję odwetu, represji i społecznej eliminacji, ale też odkupienia win, prewencji, względnie poprawy moralno-prawnej itp. W każdym jednak przypadku jednostki podlegające procesowi resocjalizacji są społecznie izolowane bądź z uwagi na konieczność poddania ich szczególnym czynnościom wychowawczym, przy równoczesnej zmianie ich dotychczasowego środowiska i trybu życia, bądź z racji wymierzenia im stosownej, przewidzianej prawem kary. Zastosowanie sankcji wobec tych osób zawsze narzuca jakiś stan ograniczenia albo pozbawienia przywilejów lub zniewala do określonego sposobu funkcjonowania, spełnienia narzuconych zaleceń i powinności itp., pozbawiając równocześnie jednostkę swobody działania czy wolności.

W tak właśnie nakreślony prawem obszar działania wpisuje się pedagogika resocjalizacyjna. Gromadzi ona i analizuje – jak wskazują jej rodzimi twórcy, czyli Czesław Czapów i Stanisław Jedlewski – dwojakiego rodzaju zmienne, a mianowicie dotyczące zmian osobowości manifestującej się społecznym wykolejeniem oraz zmienne dotyczące stanów osobowości, bodźców zewnętrznych [i warunków – przyp. W.A.], będących czynnikami postulowanych zmian osobowości. Dysponując tego rodzaju twierdzeniami, opartymi zresztą na dostatecznie ogólnej teorii, „pedagog może formułować oceny utylitarne ukierunkowujące tok wychowawczego postępowania resocjalizacyjnego”.

Z tak nakreślonym definicyjnym ujęciem pedagogiki resocjalizacyjnej i obszarem jej działania wiąże się jednak pewien problem. Kiedy bowiem śledzi się rozwój poszczególnych dziedzin współczesnej pedagogiki, a zwłaszcza pedagogiki specjalnej i pedagogiki społecznej, można stwierdzić, że z reguły proces ten natrafiał na sprzyjający grunt praktyki. Dziedziny te z powodzeniem rozwiązywałyliczne problemy związane bądź z wychowaniem, opieką i kształceniem jednostek z różnymi przejawami niepełnosprawności, bądź też z koniecznością udzielania pomocy, aktywizowaniem i reintegracją osób i grup w rozmaity sposób dotkniętych upośledzeniem socjalnym. Zaowocowało to zresztą rozwojem licznych dziedzin pracy socjalnej i kulturalno-oświatowej w pedagogice społecznej, a także szczegółowych dziedzin i metod pracy z osobami o rozmaitych przejawach niepełnosprawności w pedagogice specjalnej.

Pedagogika resocjalizacyjna wraz z rozwijającą się metodyką postępowania korekcyjnego na tak sprzyjający grunt praktyki niestety nigdy nie natrafiła. Zajmując się osobami niedostosowanymi społecznie bądź wykolejonymi przestępczo, siłą rzeczy wkraczała w przestrzeń działania prawa i kryminologicznych koncepcji kary. Nie pozostawało to oczywiście bez wpływu na zakres i kształt realizowanego w tych ramach procesu resocjalizacji, ujmowanego zwłaszcza z perspektywy współczesnych nauk o wychowaniu. Musiało to siłą rzeczy skutkować swoistym uwięzieniem praktyki oddziaływań resocjalizacyjnych w twardych ramach prawnych. Ramy te nawet już dzisiaj nie zawsze gwarantują realizację jurystyczno-kryminologicznych wizji kary. Jednocześnie znacząco ograniczają wyrastające zarówno z idei humanizmu, jak i z osiągnięć badawczych nauk społecznych możliwości realizacji współczesnych koncepcji resocjalizacji.

Podniesiony tu problem niewątpliwie zadecydował o charakterze tej publikacji. Aspiruje ona nie tyle do systematycznego i wyczerpującego podręcznika, ile do krytycznego spojrzenia na te obszary współczesnej teorii i praktyki oddziaływań resocjalizacyjnych, które nie zostały jeszcze odpowiednio do istniejącego stanu wiedzy rozwinięte. Niestety bardzo często prowadzi to do tego, że w gąszczu zakreślonych prawem rozwiązań proceduralnych i organizacyjnych ginie istota resocjalizacji jako procesu ponownego przystosowania i uspołecznienia wykolejonych jednostek do akceptowanego uczestnictwa społecznego.

Dzięki takiemu właśnie ujęciu praca ta stanowi swoistą obudowę i uzupełnienie istniejących podręczników pedagogiki resocjalizacyjnej. Poszerza bowiem zarówno wiedzę o istocie, zakresie, genezie i rozwoju rozmaitych koncepcji postępowaniaresocjalizacyjnego, jak i ukazuje realne problemy, z którymi boryka się codzienna praktyka. Wskazuje istniejące w niej ograniczenia i niedomagania oraz przedstawia, jak dalece i z jakimi skutkami realizowane są w niej współczesne idee i koncepcje resocjalizacji.

Istotnym atutem tej publikacji jest również to, że w kontekście podjętej krytyki funkcjonowania zwłaszcza rodzimego systemu profilaktyki i resocjalizacji, wskazującej na wiele przejawów jego dysfunkcjonalności, przedstawiono postulaty konieczności uspołecznienia i uwspólnotowienia oddziaływań licznych już dzisiaj podmiotów działających we wskazanym obszarze. Za uzasadnione uznano wdrożenie tych działań przez nadanie im właściwego, wynikającego z ustaleń współczesnej pedagogiki wymiaru i sensu, a także przez ulokowanie ich w takich przestrzeniach społecznych, które będą gwarantowały rzeczywiste procesy readaptacji i reintegracji społecznej.

[...]

Autor podejmuje się ważnego zadania wypełnienia wyraźnie odczuwanego braku materiałów dydaktycznych w ujęciu podręcznikowym, dotyczących profilaktyki i resocjalizacji realizowanej w środowisku wolnościowym, wykraczającej poza tradycyjne instytucje zamknięte. Zapotrzebowanie w tym zakresie występuje w kształceniu studentów specjalności resocjalizacja na szczeblu licencjackim i magisterskim. Brak jest również opracowań teoretycznych i monograficznych na ten temat. O konieczności resocjalizacji w szerokich układach społecznych decyduje rażąca niewydolność dotychczasowej praktyki penitencjarno-resocjalizacyjnej w zakładach poprawczych i karnych wyrażająca się w wysokich wskaźnikach recydywy i pogłębianiu się patologizacji osobowości w toku izolacji penitencjarnej. Niewydolność ta jest od dawna odczuwana przez teoretyków pedagogiki i prawników. Tendencja w zakresie zmiany poglądów na temat resocjalizacji w warunkach wolnościowych uwidacznia się nie tylko w Polsce. […] Przesunięcie oddziaływań resocjalizacyjnych na szeroki kontekst społeczny nie jest możliwe bez zasadniczych zmian w profilu kształcenia specjalistów w zakresie resocjalizacji, stąd inicjatywa wydawnicza Wiesława Ambrozika zasługuje na uznanie.

Z recenzji prof. zw. dr. hab. Bronisława Urbana

Dotychczasowy dwudziestowieczny model resocjalizacji instytucjonalnej zdominowany przez prawno-karne i administracyjno-formalne podejście do zagadnienia nie sprawdził się zarówno pod względem efektywności oddziaływań, jak i swojej roli prewencyjnej. Dlatego też coraz częściej w naukowych publikacjach prezentowany jest pogląd wyrażający potrzebę zastąpienia zbankrutowanych modeli resocjalizacji instytucjonalnej systemowymi oddziaływaniami przebiegającymi w pozainstytucjonalnych środowiskach lokalnych. Tego rodzaju resocjalizacja miałaby nie tylko szanse wywołania realnej zmiany funkcjonowania osób popełniających różnego rodzaju przestępstwa, ale również uruchomienia procesu destygmatyzacji społecznej, który jest warunkiem trwałości wspomnianej zmiany. Osiągnięcie tego celu okazało się do tej pory nierealne w warunkach izolacyjnych. […] Biorąc pod uwagę aspekt przydatności dydaktycznej pracy W. Ambrozika, niewątpliwie jest ona nie tylko cennym uzupełnieniem dorobku pedagogiki resocjalizacyjnej, ale również swoistym drogowskazem intelektualnym w poszukiwaniach alternatywnych i efektywniejszych rozwiązań resocjalizacyjnych. Podręcznik poświęcony resocjalizacji w środowisku lokalnym jest pożądany w kształceniu nie tylko pedagogów resocjalizacyjnych, ale również pedagogów społecznych, pedagogów szkolnych, opiekuńczo-wychowawczych, socjologów i pracowników socjalnych.

Z recenzji prof. dr. hab. Marka Konopczyńskiego

Zobacz także

Polecane tytuły ( 8 inne tytuły w tej samej kategorii )

Nowa rejestracja konta

Posiadasz już konto?
Zaloguj się zamiast tego Lub Zresetuj hasło